«Αγνωστοι» έκαψαν το σπίτι ακτιβιστή για τη σωτηρία της Γκιώνας

Πρόκειται για τον δεύτερο εμπρησμό στο σπίτι του Στέφανου Κόλλια (φωτο) μετά απο μια πρώτη αποτυχημένη προσπάθεια τον Δεκέμβρη.

Παραθέτουμε την ανακοίνωση της Κίνησης για τη σωτηρία της Γκιώνας

ΑΣΥΔΟΤΗ Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΝ ΜΠΡΑΒΩΝ
Βγάλτε Τις Κουκούλες Των Τρομοκρατών Εμπρηστών

Ένα συγκλονιστικό γεγονός ξύπνησε σήμερα τα ξημερώματα τους λιγοστούς κατοίκους της Καλοσκοπής Γραβιάς Φωκίδας, που είναι χτισμένη στις πλαγιές της Γκιώνας.
Θρασύδειλοι εμπρηστές, κρυμμένοι στο σκοτάδι, έβαλαν για δεύτερη φορά φωτιά στο σπίτι του μέλους της Κίνησης για τη Σωτηρία της Γκιώνας Στέφανου Κόλλια, για να ολοκληρώσουν την καταστροφή του πρώτου εμπρησμού. Ο Στέφανος είναι ένας από τους ελάχιστους νέους, που απαρνήθηκαν την Αθήνα και γύρισαν στην περιφέρεια, όπου έγινε μόνιμος κάτοικος Καλοσκοπής.
Οι φλόγες τύλιξαν γρήγορα το σπίτι και λίγες ώρες ήταν αρκετές για να καταστραφεί ολοσχερώς.
Η καταστροφή, που ξεκίνησε σήμερα τα χαράματα, έγινε αντιληπτή τυχαία από κάτοικο της περιοχής, που εκείνη της ώρα είχε βγει από το σπίτι του. Έντρομος ενημέρωσε την πυροσβεστική, ξύπνησε και κινητοποίησε αμέσως τους περίοικους, ενώ γρήγορα όλο το χωριό έσπευσε επί τόπου για να βοηθήσει στο σβήσιμο της πυρκαγιάς.
Έτσι, αποτράπηκε τουλάχιστον η επέκταση στα γύρω σπίτια, κάποια εκ των οποίων είχαν στην αυλή δεξαμενές πετρελαίου και γκαζιού και αποσοβήθηκε ένα άλλο ολοκαύτωμα της ηρωικής «Κουκουβίστας», σαν αυτό που είχαν κάνει οι φασίστες κατακτητές το 1944.
Ευτυχώς, κανείς δεν ήταν μέσα στο σπίτι, καθώς ο Στέφανος έλειπε για λόγους υγείας στην Αθήνα. Όπως φαίνεται όμως ο αγώνας του για την σωτηρία της Γκιώνας, από την αλόγιστη εκμετάλλευση των μεταλλείων, ήταν πολύ σημαντικός για να θελήσουν κάποιοι να τον εκφοβίσουν ώστε να του κλείσουν το στόμα.
Η Πυροσβεστική και η αστυνομία, που ειδοποιήθηκαν, έφτασαν όταν ήταν πια αργά, γιατί τα οχήματα ξεκίνησαν από την Άμφισσα και το Πολύδροσο.
Η Αστυνομία διενεργούσε και διενεργεί έρευνα για την ταυτότητα των δραστών, οι έρευνες όμως αυτές δεν πλησίασαν κανέναν από τους φυσικούς τρομοκράτες, που αποθρασύνθηκαν και ξαναχτύπησαν ολοκληρώνοντας την καταστροφή.
Όμως για μας είναι γνωστοί… Τουλάχιστον οι ηθικοί αυτουργοί.
Δεν είναι τυχαίο, που οι τρομοκράτες θρασύδειλοι εμπρηστές «χτύπησαν» μετά από συγκεντρώσεις των κατοίκων της περιοχής ενάντια στην ασυδοσία των μεταλλείων.
Δεν είναι τυχαίο, που πριν μερικές μέρες η «Κίνηση για τη σωτηρία της Γκιώνας» κατέθεσε ένσταση κατά της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων της εταιρείας «ΕΛΜΙΝ Α.Ε.» συμφερόντων Βαρδινογιάννη.
Αποκορύφωμα η «αυθόρμητη» κινητοποίηση δεκάδων εργαζομένων της εταιρείας S&B και υπεργολάβων, στα πλαίσια της συγκέντρωσης στον Αποστολιά Φωκίδας στις 14 Δεκέμβρη 2008, με πληρωμένα τα έξοδα μετακίνησης για αρκετούς.
Στοχοποιούν τους υπερασπιστές της Γκιώνας, για να μπορέσουν άνετα να ρίξουν τα βάρη της κρίσης στους εργαζόμενους και στο περιβάλλον.
Φυσικοί αυτουργοί είναι εκείνοι οι θρασύδειλοι τρομοκράτες, που πιστεύουν ότι οι αγώνες σταματούν με μια πυρκαγιά, πως πάνω από τα συντρίμμια των πατρογονικών εστιών τα στόματα σφραγίζουν και δεν είναι η οργή αυτή που δυναμώνει την πάλη.
Όμως οι κάτοικοι της Καλοσκοπής και των χωριών της Γκιώνας έχουν διαφορετική άποψη. Μια βουβή οργή έχει ήδη ξεσπάσει, που θα γίνει αγανάκτηση και αγώνας.
Ήδη πολλοί προτρέπουν την «Κίνηση για τη σωτηρία της Γκιώνας» να οργανώσει πορεία διαμαρτυρίας. Γι αυτούς τους λόγους συνεδριάζει απόψε η συντονιστική επιτροπή των χωριών.

Γκιώνα, 30 Μαρτίου 2009
Η Κίνηση για τη Σωτηρία της Γκιώνα

Λεπτομέρειες σχετικά με τη δράση της Κίνησης για τη σωτηρία της Γκιώνας μπορείτε να βρείτε στο blog της Συμπαράταξης Βοιωτών για το Περιβάλλον

Ανακοίνωση συμπαράστασης του Παναττικού Δικτύου Κινημάτων Πόλης και Ενεργών Πολιτών:

Ως Παναττικό Δίκτυο Κινημάτων Πόλης και Ενεργών Πολιτών εκφράζουμε τη συμπαράστασή μας στον αγωνιστή Στέφανο Κόλλια, που για δεύτερη φορά κάποιοι «άγνωστοι» επιχείρησαν να εκφοβίσουν καίγοντας ολοσχερώς το σπίτι του, ώστε να σταματήσει τον αγώνα που δίνουν για τη σωτηρία της Γκιώνας μαζί με τους συναγωνιστές του/μας από την Κίνηση για τη Σωτηρία της Γκιώνας. Γνωρίζουμε από πρώτο χέρι τους εκφοβισμούς, τη λάσπη, τη λοιδωρία, το τείχος σιωπής που «κάποιοι» επιχειρούν να υψώσουν γύρω από τους αγωνιζόμενους πολίτες αυτής της χώρας. Και για μια ακόμα φορά θέλουμε να τους διαμηνύσουμε ότι θα μας βρίσκουν συνεχώς μπροστά τους, κάθε φορά και πιο δυναμωμένους, κάθε φορά και περισσότερο αλληλέγγυους, κάθε φορά και πιο επίμονους.

Aλληλεγγύη Aντίσταση Aξιοπρέπεια – Κατάληψη Πρυτανείας Παντείου

Aλληλεγγύη Aντίσταση Aξιοπρέπεια

Η επίθεση με βιτριόλι στο πρόσωπο της Κωσταντίνας Κούνεβα στις 23/12, καθαρίστρια στον ΗΣΑΠ, μέσω της εταιρείας επινοικίασης εργαζομένων καθαρισμού ΟΙΚΟΜΕΤ, και γραμματέα της Παναττικής Ένωσης Καθαριστριών και Οικιακού Προσωπικού, έφερε στην επιφάνεια με τον πιο βίαιο τρόπο τις μεσαιωνικές συνθήκες εργασίας που βιώνουν οι περίπου 20.000 εργαζόμενοι/ες καθώς και το καθεστώς υπεργολαβιών σύμφωνα με το οποίο γίνεται ο καθαρισμός των δημοσίων κτιρίων και χώρων.

Και στα Πανεπιστήμια, ο καθαρισμός των κτιρίων δίνεται ως υπεργολαβία, σε ιδιωτικές εταιρείες που υπό το καθεστώς της εργοδοτικής τρομοκρατίας  απασχολούν τις εργαζόμενες/ους με μισθούς πείνας, τις περισσότερες φορές χωρίς καθόλου ένσημα αντί για βαρέα και ανθυγιεινά όπως θα έπρεπε.

Από τις 17 Μάρτη η πρυτανεία του Α.Π.Θ. τελεί υπό κατάληψη στην κατεύθυνση της έμπρακτης αλληλεγγύης στην Κ. Κούνεβα διεκδικώντας την άμεση πρόσληψη των εργαζόμενων στον καθαρισμό και τη φύλαξη από το ίδιο το πανεπιστήμιο.

Η δυναμική αυτή κίνηση φοιτητών και εργαζομένων, ενάντια στην μαύρη και ανασφάλιστη εργασία, την επισφάλεια και το καθεστώς επινοικίασης φοβίζει το πολιτικό προσωπικό της αγοράς και του κράτους. Γι’ αυτό και συσπειρώνεται το αντιδραστικό μπλοκ. Οι πρυτανικές αρχές του Α.Π.Θ. μαζί με όλο το συρφετό των καθηγητάδων, που στήριξαν το προηγούμενο διάστημα την αναθεώρηση του Α.16 και την εφαρμογή του νόμου-πλαισίου, χρησιμοποιούν τα  πάντα φιλόξενα σ’ αυτούς Μ.Μ.Ε  για να κραυγάσουν τρομουστερικά για το άσυλο, να θέσουν τελεσίγραφο στους καταληψίες και να καλέσουν σε αντισυγκέντρωση με σκοπό τον τερματισμό της κατάληψης.
Συντάσσουν τις φωνές τους με όλους τους φύλακες της τάξης και της ασφάλειας των αφεντικών, με τους μπάτσους και τον εισαγγελέα Σανιδά, που απειλούν πλέον άμεσα όλες τις καταλήψεις εντός και εκτός σχολών, κάθε αυτοοργανωμένο και ελεύθερο χώρο αντίστασης.

Οι απειλές τους δεν μπορούν να μας καταστείλουν. Αντίθετα δυναμώνουν την αλληλεγγύη μας προς το Α.Π.Θ. και προς όλες τις καταλήψεις και γεννούν νέες εστίες αντίστασης.

Στο Πάντειο, τον καθαρισμό των κτιρίων έχει αναλάβει η εταιρεία ΑΝΑΞ που απασχολεί 22 εργαζόμενες/ους η πλειοψηφία των οποίων δουλεύουν για 24Ε /6ωρο, ανασφάλιστοι και υπό την επιτήρηση του προυστάμενου-ρουφιάνου του αφεντικού.
Στο εμπορικό κέντρο πάντειο, η ‘δωρεάν σίτιση’ είναι ένα ακόμα μαγαζί μιας και η διαχείριση του εστιατορίου δεν γίνεται από το ίδιο το πανεπιστήμιο, αλλά έχει δοθεί με μειοδοτικό διαγωνισμό σε κερδοσκοπική εταιρία catering, η οποία για να μειώσει το κόστος και να αυξήσει τα κέρδη της, εξουθενώνει τους υπαλλήλους της και ρίχνει επικίνδυνα την ποιότητα του φαγητού.
Ο τεράστιος όγκος σημειώσεων που χρησιμοποιούμε δεν τυπώνεται μέσα στη σχολή από μόνιμους υπαλλήλους, αλλά έχει δοθεί με υπεργολαβία σε ιδιωτικό τυπογραφείο στο Μενίδι.
Η βιβλιοθήκη βρίσκεται στην ίδια κατεύθυνση ιδιωτικοποίησης με τους μισούς περίπου εργαζόμενους/ες να έχουν προσληφθεί με ολιγόμηνες συμβάσεις ενώ καλύπτουν πάγιες ανάγκες και να απειλούνται κάθε χρόνο με απόλυση.

Σ’ αυτούς που σκούζουν στα τηλεπαράθυρα πως μέσα στο άσυλο δραστηριοποιούνται ομάδες βίας, απαντάμε πως αυτές οι ομάδες μας είναι γνωστές. Είναι οι εργολάβοι και οι εταιρίες που καταπατούν όλα τα εργασιακά δικαιώματα και κερδοσκοπούν ξεζουμίζοντας τους εργαζόμενους/ες, αφού χαίρουν ασυλίας και μέσα στα πανεπιστήμια.

Καταλαμβάνουμε την πρυτανεία του Παντείου, ενός πανεπιστημίου ρημαγμένου οπως είχε αποδειχθεί, από τις μίζες και τις ρεμούλες διαφόρων προσώπων με θεσμική εξουσία (πρυτανικής αρχής, καθηγητών κλπ), ενάντια στην ελαστικοποίηση και τη μαύρη εργασία, ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία και τις εταιρίες υπεργολαβιών.
Ενάντια στο μεγάλο παζάρι των εργασιακών δικαιωμάτων που στήνεται εδώ μέσα με τους εργολάβους.

Οι απόψεις μας αυτές δεν αποτελούν έκφραση φιλανθρωπίας απέναντι στους ‘κακόμοιρους’ τους εργαζόμενους, ούτε μια πράξη ‘επαναστατικότητας’ εκ του ασφαλούς με την καβάτζα της οικογένειας. Δεν πηγάζουν από τον ξύλινο λόγο του στυλ ‘φοιτητές-εργατιά μια φωνή και μια γροθιά’. Είναι προϊόν της συνείδησης του γεγονότος πως στα χαμηλωμένα βλέμματα των καθαριστριών, βλέπουμε τον εαυτό μας σε λίγα χρόνια, αν όχι από τώρα. Συνείδησης του γεγονότος πως εμείς δε θα έχουμε διαφορετικό μέλλον , πως δε θα την βγάλουμε καθαρή, εμείς ατομικά. Πως αντίθετα με τις φαντασιώσεις που μας τρέφει ένα ολόκληρο σύστημα για το πανεπιστήμιο και μας μαύρα και ανασφάλιστα μας θέλουν να δουλεύουμε.
Μακρυά από την επιθυμία να γίνουμε αφεντικά ή επιστήμονες-διαχειριστές των ζωών των άλλων, επιλέγουμε το βλέμμα των εργαζομένων, μεταναστών/στριών, των κρατούμενων, μαθητών/τριών να σταματήσει να είναι χαμηλωμένο.

Καταλαμβάνουμε την πρυτανεία του παντείου ενάντια στην καταστολή και όλο το νέο πακέτο νόμων που στοχοποιεί τις καταλήψεις, την αυτοοργάνωση και την κοινωνική αντίσταση.

εξω οι εργολάβοι από τις σχολές
κανένας εργαζόμενος/η ενοικιαζόμενος, ανασφάλιστος, επισφαλής
αλληλεγγύη στην κατάληψη του Α.Π.Θ.
κάτω τα ξερά σας απ’ όλες τις καταλήψεις

κατάληψη πρυτανείας
παντείου

Τρίτη 31/3,στις 10.00 στο ΦΜ1–>Γενική Συνέλευση

Αύριο,Τρίτη 31/3 στις 10.00 στο ΦΜ1 έχουμε εξ΄αναβολής Γενική Συνέλευση του Συλλόγου Φοιτητών βιολογικού.

ΕΙΛΙΚΡΙΝΗΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΤΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ… Η ΜΗΠΩΣ ΟΧΙ;

Από ότι φαίνεται η ΠΚΣ καταβάλλει αξιοζήλευτη προσπάθεια ώστε να μην πάψει ποτέ να μας εκπλήσσει (με την αρνητική δυστυχώς έννοια),κάνοντας ότι μπορεί για να εγκλωβίσει τους συλλόγους σε «διαδικασίες» που ξεκάθαρα ελέγχονται από τον κομματικό της μηχανισμό οδηγώντας τους με μαθηματική ακρίβεια είτε στο ΚΚΕ είτε στο ΠΑΜΕ.

Η πιο πρόσφατη τέτοιου είδους προσπάθεια καλείται Επιτροπή Αγώνα (και η ίδρυσή της).

Ο προσανατολισμός της και ο τρόπος λειτουργίας της περιγράφεται σε ένα κείμενο που μοιράζουν οι συνάδελφοι της ΠΚΣ. Το κείμενο, επαληθεύοντας τον παραπάνω συλλογισμό διασαφηνίζει πως «Ο πόλος συσπείρωσης αυτός ( η επιτροπή αγώνα ),μαζί με το ταξικό εργατικό κίνημα-το ΠΑΜΕ, θα γίνει μπροστάρης στον αγώνα». Αποδεικνύουν, για ακόμα μία φορά πως οτιδήποτε δεν ταυτίζεται με την στενή κομματική γραμμή τους (καθώς τα συνδικάτα που συγκροτούν το ΠΑΜΕ ελέγχονται ουσιαστικά από το ΚΚΕ) το αποδοκιμάζουν ως μη κινηματικό και ακίνδυνο για το σύστημα, συνεχίζοντας αλαζονικά να προβάλλονται ως επαναστατικές αυθεντίες και γνώστες της απόλυτης αλήθειας.

Ας δούμε, όμως μερικά απ΄τα σημεία του κειμένου:

1. Γίνεται φοβερά αντιφατικό καθώς από τη μία υποστηρίζει ότι «Κάθε ένας μέσα στην επιτροπή αγώνα είναι ίσος με οποιονδήποτε άλλον και έχει το δικαίωμα λόγου. Όλοι μαζί συνδιαμορφώνουμε τη δράση μας.» ενώ παράλληλα ξεκαθαρίζει πως «Στην επιτροπή αγώνα συμμετέχουν όλοι όσοι συμφωνούν με το πλαίσιο πάλης». Στην προκείμενη περίπτωση όμως εμφανίζεται ένα μικρό θεσμικό προβληματάκι(!): το πλαίσιο πάλης το είχαν ήδη έτοιμο οι συνάδελφοι της ΠΚΣ και το μοίραζαν μαζί με το προαναφερθέν φυλλάδιο, οπότε αυτόματα όποιος δεν συμφωνεί με αυτό το πλαίσιο δεν έχει θέση μέσα στην επιτροπή αγώνα.

Άρα τι ακριβώς να πει ο οποιοσδήποτε που έχει δικαίωμα λόγου και τι ακριβώς να συνδιαμορφώσει; Το ήδη διαμορφωμένο;

Πώς ακριβώς θα βοηθήσει μια τέτοια διαδικασία την γενική συνέλευση του συλλόγου μας και δεν θα προσπαθήσει να την υποκαταστήσει, και τι θα συμβαίνει όταν η απόφαση του συλλόγου δεν θα ταυτίζεται με αυτήν της «επιτροπής αγώνα»;

2. Υποστηρίζει το εξής πολύ ενδιαφέρον : «Μας ενοχλεί η κατάσταση που επικρατεί μέσα στις συνελεύσεις όπου χάνεται το κύριο, επικρατεί μια οχλαγωγία με αποτέλεσμα να μην ακούγονται καν οι ομιλητές , η κουβέντα να αποπροσανατολίζεται, συχνά συνειδητά, με διάφορες και ποικίλες αφορμές με αποτέλεσμα οι φοιτητές να αποφασίζουν ακόμα και κόντρα των αναγκών τους.».

Το μέγεθος της ειρωνείας της φράσης αυτής μπορεί εύκολα να το αντιληφθεί οποιοσδήποτε έχει παρακολουθήσει, έστω και μία γενική συνέλευση. Καθώς, πολύ μεγάλο (ίσως το μεγαλύτερο) μερίδιο ευθύνης για την κατάσταση αυτή φέρει η ίδια η ΠΚΣ, αφού σαφώς χάνεται το κύριο όταν επιλέγει την γενική συνέλευση του συλλόγου για να ασκήσει την προπαγάνδα του κόμματός της και προφανώς αποπροσανατολίζεται η κουβέντα, όταν προσπαθεί να πλήξει άλλους πολιτικούς χώρους ρίχνοντας ακατάπαυστα ‘λάσπη’.

3. Η εντυπωσιακότερη όμως φράση του κειμένου είναι : «Μας ενοχλούν οι πολύωρες εξαντλητικές άνευ λόγου διαδικασίες». Σίγουρα οι αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες κάθε άλλο παρά σύντομες είναι.

Από πότε όμως αυτό ενοχλεί τόσο πολύ την ΠΚΣ ώστε να τις χαρακτηρίσει άνευ λόγου;

Άλλωστε αν κανείς ανατρέξει στο πρόσφατο παρελθόν θα συμφωνήσει ότι μια απ΄τις πιο εποικοδομητικές συνελεύσεις του συλλόγου μας ήταν αυτή στις 15 Δεκεμβρίου που διήρκεσε 4,5 ώρες. Σίγουρα, ήταν εξαντλητική αλλά θα ήταν τραγικό να την χαρακτηρίσει κανείς άνευ λόγου, χαρακτηρισμός που δείχνει την αντίληψη της ΠΚΣ για αυτού του είδους τις διαδικασίες.

Ενδεχομένως, κάποια από τα παραπάνω να μπορούσαν να «δικαιολογηθούν» ως μικροπολιτικά τεχνάσματα.

4. Η φράση όμως «Είναι αυτοί που μπροστά στη μέθη μιας υποτιθέμενης εξέγερσης δεν έβγαλαν κουβέντα για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο που διεξάγονταν και την πραγματική εξέγερση ενός λαού ενάντια στην γενοκτονία του.»

ουσιαστικά υποστηρίζει ότι δεν πήραμε σαφή θέση υπέρ του παλαιστινιακού λαού στον αγώνα του για επιβίωση απέναντι στη δολοφονική ιμπεριαλιστική τακτική του Ισραήλ, είναι τουλάχιστον εξοργιστική.

Είναι απαράδεχτη η προσπάθειά τους να τραβήξουν διαχωριστικές γραμμές από τις άλλες δυνάμεις της αριστεράς ακόμα και για τόσο ευαίσθητα ζητήματα.

Λίγο πριν το τελειώσει το αξιοπρόσεχτο είναι αλήθεια αυτό κείμενο ξεκαθαρίζει πως «… το φοιτητικό κίνημα δεν δίστασε και δεν θα διστάσει να πάρει οποιαδήποτε μορφή πάλης εξυπηρετεί κάθε φορά το στόχο που βάζει.», κάτι που είναι πέρα ως πέρα σωστό.

Κάτι όμως που δεν μπορεί να υποστηρίξει και η ΠΚΣ για την δράση-απουσία της τόσο κατά την έναρξη των κινητοποιήσεων κατά της αναθεώρησης του άρθρου 16, τρία χρόνια πριν, όσο και κατά την διάρκεια των κινητοποιήσεων του περασμένου Δεκέμβρη.

Υ.Γ. : Ας ενημερώσει κάποιος τους συναδέλφους της ΠΚΣ του Βιολογικού πως την τροπολογία που κατέθεσε στην Ευρωβουλή ο ευρωβουλευτής του ΣΥΝ, Δ. Παπαδημούλης, για να περιορίσει τις επιπτώσεις του 65ώρου στους εργαζομένους, την ψήφισε το σύνολο της ευρωομάδας της αριστεράς (μέσα σε αυτούς και ο Ευρωβουλευτής του ΚΚΕ ) για να πάψουν να εκτίθενται όπως συνέβη για μία ακόμα φορά με το κείμενο στο οποίο αναφερόμαστε παραπάνω.

Πρόταση πλαισίου Γενικής Συνέλευσης του Φ.Σ Βιολογικού στις 31/3/09

ΠΛΑΙΣΙΟ Γ. ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΤΟΥ Φ.Σ. ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΣΤΙΣ 31/3/09

Η σημερινή συγκυρία διαμορφώνεται στα πλαίσια που βάζουν από τη μία οι συνέπειες της οικονομικής κρίσης που όλο και εντείνεται και από την άλλη η συνέχιση των νεοφιλελεύθερων πολιτικών τόσο απ’ την Κυβέρνηση της ΝΔ όσο και απ’την Ευρωπαϊκή Ένωση με την νεολαία και τον κόσμο της εργασίας να παλεύει κάπου ανάμεσα. Αυτό που αποκρυσταλλώθηκε τον προηγούμενο διάστημα ήταν η ξεκάθαρη πρόθεση της Κυβέρνησης και των επιχειρήσεων να ρίξουν το βάρος της κρίση πάνω στους εργαζόμενους. Την ίδια ώρα που χαρίζεται γη και ύδωρ στις τράπεζες, τις επιχειρήσεις και σε κάθε λογής καπιταλιστές σε μια προσπάθεια να βγουν αλώβητοι απ’ τα αδιέξοδα τους, οι εργαζόμενοι, και πολύ περισσότερο οι νέοι που μπαίνουν τώρα στην αγορά εργασίας καλούνται σε νέες θυσίες. Ήδη εργοστάσια και παραγωγικές μονάδες σε όλη τη χώρα έχουν ξεκινήσει απολύσεις και μειώσεις μισθών, ενώ πλέον απ’ τα επίσημα χείλη της Κυβέρνησης προαναγγέλλεται πάγωμα μισθών, πλήρης ελαστικοποίηση της εργασίας με εβδομάδα τεσσάρων ή και τριών εβδομάδων, επιβολή έκτακτων φόρων στα λαϊκά στρώματα, περιστολή ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Η Ευρωπαϊκή Ένωση μη κάνοντας βήμα πίσω απ’ τα ακραία νεοφιλελεύθερα δόγματα πιέζει για μεγαλύτερη λιτότητα. Την ίδια ώρα για να περάσουν απαρατήρητα τα αντιλαϊκά και αντεργατικά μέτρα, εξαπολύεται μια γενικευμένη εκστρατεία τρομοκράτησης και καταστολής, φυσικής και ιδεολογικής, ενώ καλλιεργείται έντεχνα κλίμα φόβου και ανασφάλειας. Βρίσκοντας αφορμή σε πράξεις τυφλής βίας όπως οι βανδαλισμοί στο Κολωνάκι, και μεγαλοποιώντας έντεχνα το γεγονός μέσα απ’ τα ΜΜΕ, στοχοποιούν το άσυλο, εξαγγέλλουν έκτακτους νόμους, απαιτούν την τοποθέτηση νέων καμερών για την «ασφάλεια» της κοινωνίας, προσπαθούν να τρομοκρατήσουν τους ανθρώπους που αντιδρούν και αγωνίζονται. Μπροστά στον φόβο πως η κοινωνία δεν θα ανεχτεί και άλλη λιτότητα, δεν θα ανεχτεί και άλλο περιορισμό των δικαιωμάτων, προσπαθούν να κλείσουν τον κόσμο σπίτι του, να τον κάνουν να νομίζει πως τα νέα μέτρα καταστολής είναι για το καλό του. Μπροστά στον φόβο πως ο κόσμος της εργασίας θα ξεσπάσει και θα πετάξει από πάνω του τους κηφήνες που το μόνο που κάνουν είναι να αποσπούν πλούτο και ύστερα να ζητούν θυσίες, το κράτος σιγά σιγά και σιωπηλά ορθώνει νέα τείχη γύρω απ’ την κοινωνία.

Ασφαλιστικό, Σχέσεις Εργασίας, Δημόσιος Πλούτος: Τη στιγμή που και οι πιο ακραίοι υποστηρικτές της ελεύθερης αγοράς και του μηδενικού ελέγχου του νεοφιλελευθερισμού έχουν αρχίσει να μιλάνε για παρεμβατικό κράτος, στην προσπάθειά τους βέβαια να περιορίσουν τις ζημιές των επιχειρήσεων, η κυβέρνηση της ΝΔ δε σταματά πουθενά. Προσπαθεί να εκποιήσει όλο το δημόσιο πλούτο. Αυτή την περίοδο ιδιωτικοποιεί οτιδήποτε έχει να κάνει με τις μεταφορές και τις επικοινωνίες (λιμάνια, ΟΤΕ, Ολυμπιακή), ακόμα και κερδοφόρες επιχειρήσεις. Οι νεοφιλελεύθεροι δεν μπορούν να αντιληφθούν την αναγκαιότητα το δημόσιο να ελέγχει και να παρεμβαίνει σε τομείς που επηρεάζουν την καθημερινότητα του πολίτη, ούτε καν τώρα που οι θεωρίες τους καταρρέουν μαζί με τα χρηματιστήρια σαν χάρτινος πύργος. Δεν αρκούνται όμως στο να συνεχίσουν τις ιδιωτικοποιήσεις στο δρόμο που χάραξαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Φορτώνουν και το δημόσιο με χρέη διαλύοντας τις δημόσιες επιχειρήσεις όπως η ΔΕΗ για να προσκομίζουν οι ίδιοι κέρδη. Ταυτόχρονα, σαν να μην έφταναν οι περσινές φωτιές και η βούλησή τους για αναθεώρηση του άρθρου 24, παραδίδουν σε μοναστήρια (Βατοπέδι, Μονή Τοπλού) δημόσια γη, επειδή έχουν χρυσόβουλα από τους αυτοκράτορες…

Στο ασφαλιστικό, η κυβέρνηση επιτίθεται άνευ προηγουμένου στην κοινωνική ασφάλιση και τα δικαιώματα των εργαζομένων, και ιδιαίτερα των νέων. Ο νέος νόμος για το ασφαλιστικό προβλέπει αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, μείωση των συντάξεων, αύξηση των εισφορών, περιορισμό των βαρέων και ανθυγιεινών, περιορισμός πρόωρων συνταξιοδοτήσεων βασικά για τις γυναίκες. Οι ενοποιήσεις των ταμείων συμπιέζουν τους πάντες προς τα κάτω. Ταυτόχρονα, ακόμα και οι υποσχέσεις (πχ. Μεγαλύτερες άδειες εγκυμοσύνης) που είχαν δοθεί για να αποσπάσουν τη συναίνεση των εργαζομένων εφαρμόζονται με πάρα πολλές εξαιρέσεις. Η πολιτική των δύο μεγάλων (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ) είτε ως κυβέρνηση είτε ως αντιπολίτευση στηρίζουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τις αλλαγές αυτές. Το ασφαλιστικό συνδέεται σαφώς με τις νέες εργασιακές σχέσεις. Η κυβέρνηση δε σταματάει στο ασφαλιστικό. Η επιτροπή σοφών για την απασχόληση προτείνει: Ελαστικό ωράριο που θα καθορίζεται από την εργοδοσία, ελεύθερες απολύσεις, μείωση αποζημιώσεων, συμβάσεις μερικής απασχόλησης. Μας επιφυλάσσουν το μέλλον της επισφαλούς εργασίας χωρίς δικαιώματα, της «γενιάς των 700Ε». Το ΠΑΣΟΚ μπροστά στη σκληρή επίθεση της ΝΔ στους εργαζόμενους, φαίνεται να παίζει το ρόλο της συναινετικής αντιπολίτευσης αναβαθμίζοντας το αντεργατικό του παρελθόν. Επιμένει στους αντιλαϊκούς νόμους περί ευελιξίας και ελαστικοποίησης  των εργασιακών σχέσεων και επιχειρεί αντί να καταργήσει, να διαιωνίσει την απαράδεκτη μορφή και περιεχόμενο των προγραμμάτων stage. Το ΠΑΣΟΚ, επιστρέφοντας στον τόπο του «εγκλήματος», διαιωνίζει την ανασφάλιστη απασχόληση των νέων με πλήρες ωράριο και άθλιες αμοιβές περίπου 400-500 ευρώ, ενώ ταυτόχρονα προτείνει και την επιδότηση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών από το κράτος.

Μπροστά στην κατάσταση που διαμορφώνεται, το ζήτημα είναι αν η νεολαία και οι εργαζόμενοι θα μείνουν με σκυμμένο το κεφάλι να πληρώσουν την καπιταλιστική κρίση που άλλοι προκάλεσαν ή να ορθώσουν το ανάστημα τους και να αγωνιστούν. Η μαζική αντίσταση και διεκδίκηση απέναντι σε αυτά που έρχονται είναι ο μόνος τρόπος ώστε να πετύχουμε η κρίση αυτή να μην φέρει σε χειρότερη θέση τους εργαζόμενους αλλά να τιμωρήσει τους καπιταλιστές και το κεφάλαιο, ανοίγοντας προοπτικές για μια κοινωνία διαφορετική. Από τη δική μας μεριά, έχοντας πίσω μας τους αγώνες του φοιτητικού κινήματος τόσο τα προηγούμενα χρόνια για δημόσια – δωρεάν παιδεία όσο και παλαιότερα σε όλα τα κοινωνικά μέτωπα, δεν μπορούμε παρά να σταθούμε στο πλευρό των εργαζομένων, να θέσουμε τα δικά μας αιτήματα, να παλέψουμε συλλογικά. Ένας πρώτος σταθμός είναι η Πανεργατική Απεργία στις 2 Απρίλη, που πρέπει να είναι μαζική και διεκδικητική.

ΝΑΤΟ:Η αντίσταση και τα αιτήματα για κοινωνική δικαιοσύνη και ειρήνη αποκτούν παγκόσμια χαρακτηριστικά και θα εκφραστούν με τον πιο μαζικό και ξεκάθαρο τρόπο στο Στρασβούργο και το Κίελο στις 4-5 Απρίλη 2009 με αφορμή τη συμπλήρωση 60 χρόνων από την ίδρυση του στρατιωτικού οργανισμού του ΝΑΤΟ. Το ΝΑΤΟ αποτελεί αυξανόμενο εμπόδιο στην επίτευξη της παγκόσμιας ειρήνης. Από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, «επαναπροσδιόρισε» τον εαυτό του ως εργαλείο στρατιωτικής δράσης της «διεθνούς κοινότητας», συμπεριλαμβανομένης και της προώθησης του λεγόμενου «πολέμου κατά της τρομοκρατίας». Στην πραγματικότητα, λειτουργεί σαν όχημα για την εκ των ΗΠΑ καθοδηγούμενη χρήση βίας, με βάσεις σε όλες τις ηπείρους, παρακάμπτοντας τον ΟΗΕ και το σύστημα του διεθνούς δικαίου, επιταχύνοντας την στρατιωτικοποίηση και κλιμακώνοντας τις εξοπλιστικές δαπάνες– το 75% των παγκόσμιων εξοπλιστικών δαπανών πραγματοποιείται από τις χώρες μέλη του ΝΑΤΟ.

ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ:

Το ζήτημα του Πανεπιστημιακού Ασύλου: Τον τελευταίο καιρό, στο περιθώριο των νεολαιίστικων κινητοποιήσεων ήρθε και πάλι στο προσκήνιο από την κυβέρνηση της ΝΔ συνεπικουρούμενης από το ΠΑΣΟΚ και μέσω των αστικών ΜΜΕ το ζήτημα του Πανεπιστημιακού Ασύλου. Το θέμα αυτό ανοίγει και από τον νέο Νόμο Πλαίσιο, σε μια κατεύθυνση ξεκάθαρης περιστολής και απώλειας του πραγματικού νοήματος που εμπεριέχει το Άσυλο. Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση χρησιμοποιώντας σαν αφορμή τους πρόσφατους βανδαλισμούς στο Κολωνάκι εκμεταλλεύεται το κλίμα κοινωνικής ανασφάλειας λόγω της οικονομικής κρίσης και επιδιώκει την τρομοκράτηση της κοινωνίας βάζοντας το ζήτημα της ¨ασφάλειας των πολιτών¨ πρώτη ιεράρχηση στην κοινωνική ατζέντα και πιο συγκεκριμένα, στοχοποιόντας το άσυλο. Για την ασφάλεια των πολιτών η κυβέρνηση δεν είπε λέξη μετά από την αποτρόπαια απόπειρα δολοφονίας της συνδικαλίστριας Κωνσταντίνας Κούνεβα, ούτε μετά τη ρίψη χειροβομβίδας στο στέκι μεταναστών. Είναι, επίσης, προβληματικό πώς συνδέεται το περιστατικό στο Κολωνάκι με το ζήτημα του ασύλου την ώρα που μια ομάδα 50 ατόμων διέσχιζε ανενόχλητη όλο το κέντρο της Αθήνας σπάζοντας βιτρίνες χωρίς την παραμικρή αστυνομική παρέμβαση. Για μας, το Πανεπιστημιακό Άσυλο δεν υπάρχει μόνο για να προστατεύει ιδέες, διδασκαλία και έρευνα, υπάρχει για να προστατεύει και τους αγώνες των φοιτητών, της νεολαίας και του λαού. Η αντίληψη αυτή για το άσυλο είναι άμεσα συνδεδεμένη με τον χαρακτήρα του Πανεπιστημίου ως χώρου όχι μόνο προοδευτικής σκέψης αλλά και προοδευτικής δράσης που παραδοσιακά γεννά σπίθες κοινωνικής αντίστασης και αλλαγής. Το Άσυλο λοιπόν είναι άσυλο κοινωνικό, ανήκει σε όλο το λαό, υπάρχει για να προστατεύει το πανεπιστήμιο τόσο απ’ τις κυρίαρχες αντιδραστικές πολιτικές, όσο και απ’ τις κατασταλτικές πρακτικές. Εντέχνως λοιπόν η Κυβέρνηση ανοίγει αυτή τη στιγμή το θέμα του Ασύλου, χτυπώντας απ’ την μία από ακόμα μια πλευρά το φοιτητικό και λαϊκό κίνημα και απ’ την άλλη προβοκάροντας τους αγώνες μας στα μάτια της κοινής γνώμης και αποπροσανατολίζοντας τη συζήτηση απ’ τα πραγματικά προβλήματα. Δεν είναι τυχαίο ότι στη Βαρκελώνη, όπου δεν υφίσταται ο θεσμός του ασύλου, κατάληψη πανεπιστημιακού κτιρίου από φοιτητές που διαμαρτύρονταν ενάντια στη Συνθήκη της Μπολόνια και στην ιδιωτικοποίηση της παιδείας χτυπήθηκε και σταμάτησε βίαια από δυνάμεις της καταστολής.

Παράλληλα, είναι φανερή η πρόθεση του Υπουργείου Παιδείας, που εκφράστηκε και δια στόματος Σπηλιωτόπουλου, να μεταφέρει όλα τα μαθήματα από το κέντρο στην Πολυτεχνειούπολη. Η απουσία φοιτητών διευκολύνει την άρση του ασύλου στο Κάτω πολυτεχνείο σε ένα χώρο που είχαν γίνει αρκετές τέτοιες απόπειρες στο παρελθόν και συμβάλλει στη απονέκρωση ενός ιστορικού χώρου στον οποίο έχουν πυροδοτηθεί σημαντικοί κοινωνικοί αγώνες.

Μέσα σ’ αυτά τα πλαίσια κινείται και η προκήρυξη διαγωνισμού από το ΕΚΠΑ για την «ανάδειξη αναδόχου για τα φύλαξη των κτιρίων του Πανεπιστημίου». Ουσιαστικά ζητάει το Πανεπιστήμιο την ανάληψη της φύλαξης των χώρων του από εταιρία security! Αυτή η απόφαση μας βρίσκει αντιδιαμετρικά αντίθετους καθώς αποτελεί απόπειρα υπονόμευσης του πανεπιστημιακού ασύλου. Η φύλαξη των κτιρίων από ανθρώπους που είναι υπάλληλοι του πανεπιστημίου και υπάγονται οργανικά σ’ αυτό είναι πολύ διαφορετικό πράγμα από την εκ των έξω επιβολή σεκιουριτάδων, των οποίων οι αρμοδιότητες δεν είναι πλήρως αποσαφηνισμένες. Επιπλέον, εισάγει τη λογική των ενοικιαζόμενων  εργαζόμενων από εταιρίες όπως είναι άλλωστε και αυτές που αναλαμβάνουν την καθαριότητα στο χώρο του πανεπιστημίου και σε άλλους δημόσιους χώρους. Τέλος, είναι σκανδαλώδες το γεγονός ότι τα 6.000.000 (!) του διαγωνισμού θα διατεθούν από τον προϋπολογισμό του Πανεπιστημίου, τη στιγμή που για μια μέση διπλωματική στον τομέα Βιοχημείας διατίθεται το…ιλιγγιώδες ποσό των 90 ευρώ!

Αναγνώριση δικαιωμάτων ΚΕΣ:

Παρά την αναβολή του το ζήτημα παραμένει ανοιχτό… Τα  ΚΕΣ αποτελούν κέντρα κατάρτισης τα οποία ακολουθούν ένα ειδικευμένο πρόγραμμα σπουδών το οποίο έχει ως συνέπεια ο απόφοιτος να λαμβάνει ένα υπερειδικευμένο τίτλο σπουδών. Το συγκεκριμένο πιστοποιητικό κατάρτισης, το μόνο που εξασφαλίζει στο νέο εργαζόμενο είναι τη μονομέρεια στην απασχόληση και την εργασιακή ανασφάλεια. Πώς; Η υπερειδίκευση αυτή αφ’ ενός καθιστά τον εργαζόμενο ικανό να εργαστεί σε πολύ συγκεκριμένους τομείς και αφ’ ετέρου καταργεί κάθε δυνατότητα συλλογικής διεκδίκησης. Έτσι, αναγκάζεται να ευθυγραμμιστεί πλήρως στις απαιτήσεις του εκάστοτε εργοδότη. Με την αναγνώριση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων των ΚΕΣ προωθείται μία εξίσωση προς τα κάτω των πτυχίων των ΑΕΙ, καθώς ισοτιμούνται με τους τίτλους σπουδών των ΚΕΣ. Επιπλέον τα ΚΕΣ θα λειτουργήσουν ως μοχλός πίεσης και για τα δημόσια πανεπιστήμια. Η αναγνώριση των τίτλων των κέντρων αυτών οδηγεί στην ανάπτυξη ανταγωνισμού μεταξύ αυτών και των δημοσίων πανεπιστημίων. Και αυτό γιατί το δημόσιο Πανεπιστήμιο θα είναι αναγκασμένο να προσαρμόζεται στα προγράμματα σπουδών που εκπονούν τα ΚΕΣ, και να υιοθετήσουν τους 2 κύκλους σπουδών.

Νόμος Πλαίσιο: Ο νέος Νόμος-Πλαίσιο που παρουσιάστηκε σαν κεντρική πολιτική της κυβέρνησης και τελικά ψηφίστηκε, έχει τρεις βασικούς στόχους, που έχουν σαν αποτέλεσμα την πρόσδεση των Πανεπιστημίων στις ανάγκες και τα κριτήρια της αγοράς και όχι την βελτίωση της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης. Οι στόχοι αυτοί είναι η λειτουργία  των  Πανεπιστημίων με  ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, η αυταρχικοποίηση της λειτουργίας τους με πλήγμα στο φοιτητικό κίνημα και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες και τέλος η πειθάρχηση των φοιτητών και η προετοιμασία τους για ένταξη στην παραγωγή υπό τις νέες εργασιακές συνθήκες. Ταυτόχρονα , ο εσωτερικός κανονισμός λειτουργίας είναι ακόμα πιο σκληρός όσον αφορά τις πειθαρχικές ποινές που θέλει να επιβάλει. Αυτά συνδέονται με την αξιολόγηση που θέλει να προσδέσει τα ιδρύματα με την απειλή της υποχρηματοδότησης στις νεοφιλελεύθερες αλλαγές αλλά και το σύστημα των πιστωτικών μονάδων που διασπούν τα προγράμματα σπουδών, διαμορφώνουν ατομικά πτυχία και επομένως καταργούν συλλογικές διεκδικήσεις και δικαιώματα.

•Ü   ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΣΧΟΛΗΣ:

Γενικά αντιλαμβανόμαστε πως οι πολιτικές επιλογές που εφαρμόζονται σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο έχουν άμεσο αντίκτυπο στην πραγματικότητα που βιώνουμε καθημερινά εντός του Πανεπιστημίου. Δεν σταματάμε λοιπόν να παλεύουμε εντός του πανεπιστημίου μέσα από τη γενική συνέλευση των φοιτητών του Βιολογικού, αλλά και μέσα από τα όργανα συνδιοίκησης για την εξασφάλιση καλύτερων όρων για τις σπουδές μας. Συγκεκριμένα διεκδικούμε:

•1. Την αύξηση του εκπαιδευτικού προσωπικού, της χρηματοδότησης και τη βελτίωση των υποδομών. Από το περασμένο ήδη ακαδημαϊκό έτος το τμήμα είχε κάνει αίτηση στο Υπουργείο Παιδείας για την συμπλήρωση των θέσεων τεσσάρων μελών ΔΕΠ, η οποία δεν εισακούστηκε λόγω της «έλλειψης» χρημάτων. Η εξασφάλιση ενός μέλους ΔΕΠ το οποίο θα στελεχώνει τον τομέα Γενετικής για ένα εξάμηνο μακροπρόθεσμα δεν αποτελεί λύση για κανένα πρόβλημα.

•2. Την κάλυψη αναγκαίων θέσεων των παρασκευαστών στα εργαστήρια. Το φαινόμενο της κάλυψης των κενών θέσεων που δημιουργούνται, όχι με την πρόσληψη νέων παρασκευαστών αλλά με την με την μεταφορά προσωπικού από άλλους τομείς σε αυτούς που έχουν ελλείψεις, είναι καταχρηστικό και παράλογο.

•3. Την ανάκληση της απόφασης της Γ.Σ. του τμήματος της Βιολογίας, για εφαρμογή της διάταξης του εσωτερικού κανονισμού που αναφέρεται στην ύπαρξη πολλαπλών συγγραμμάτων ανά μάθημα. Η εφαρμογή της εν λόγω διάταξης θα έχει ως αποτέλεσμα την επιβάρυνση του κάθε φοιτητή (και κυρίως των φοιτητών του φετινού πρώτου έτους) με έξοδα που κανονικά θα έπρεπε να καλύπτει το πανεπιστήμιο, στα πλαίσια της δωρεάν τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Καθώς είναι πιθανό να αναγκάζεται να αγοράζει τόσο τα υπόλοιπα συγγράμματα που δεν θα παρέχονται δωρεάν, όσο και τις σημειώσεις των εργαστηριακών ασκήσεων, που δεν αναφέρονται πουθενά στον εσωτερικό κανονισμό.

•4. Την έγκαιρη και δωρεάν διανομή όλων των απαραίτητων συγγραμμάτων για όλα τα μαθήματα. Την εύρεση λύσης για την απαράδεκτη γραφειοκρατία (που εν μέρει απορρέει από το νέο σύστημα διανομής συγγραμμάτων) και που έχει ως αποτέλεσμα τη διανομή των συγγραμμάτων πολλές φορές και λίγο πριν την εξεταστική.

•5. Την κατάργηση των λεγόμενων «αλυσίδων μαθημάτων» οι οποίες έχουν αρχίσει να γίνονται θεσμός στο βιολογικό (π.χ.: ιχθυολογία, ωκεανογραφία, ζωική ποικιλότητα, ανατομία φυτών), χωρίς να λύνουν κανένα πρόβλημα, πέρα από αυτό της αδυναμίας των τομέων να καλύψουν παραπάνω φοιτητές, ενώ διαχωρίζουν μηχανιστικά τους φοιτητές σε επιτυχημένους και αποτυχημένους βάσει ενός συστήματος στο οποίο υπεισέρχονται πολύ περισσότεροι παράγοντες από αυτόν της κατάρτισης του φοιτητή στο αντικείμενο του μαθήματος.

•6. Την παροχή δωρεάν αναλώσιμων για όλα τα εργαστήρια. Βελτίωση της υλικοτεχνικής υποδομής στα εργαστήρια.

•7. Τη δημοσιοποίηση του Προϋπολογισμού του τμήματος και των Τομέων, καθώς και την ορθολογικότερη διαχείριση των χρημάτων του Πανεπιστημίου κεντρικά.

•8. Τη δυνατότητα αναπλήρωσης απουσίας σε όλα τα εργαστήρια. Να έχουμε δικαίωμα μιας απουσίας, έστω και με δικαιολογητικά, σε όλα τα εργαστήρια μιας και υπάρχουν εργαστήρια που δε δικαιολογείται ούτε 1 απουσία.

•9. Χρηματοδότηση των βιβλιοθηκών από τον προϋπολογισμό τώρα που λήγουν τα ΕΠΕΑΕΚ.

•10. Τον εμπλουτισμό της νέας βιβλιοθήκης με όλα τα βιβλία που διδάσκονται στο τμήμα σε πολλαπλά αντίτυπα, καθώς και τον εξοπλισμό της με ενημερωμένα επιστημονικά περιοδικά, ώστε να μπορούν οι φοιτητές να ενημερώνονται για τις εξελίξεις στην επιστήμη τους και να εμβαθύνουν περαιτέρω σ’ αυτήν.

•11. Καθιέρωση πτυχιακής εξεταστικής, κατάργηση του ορίου δήλωσης μαθημάτων, εναλλακτικές μορφές εξέτασης. Η καθιέρωση ξεχωριστής επί πλέον εξεταστικής για τους επί πτυχίω φοιτητές είναι πάγιο αίτημά μας, ενώ σε άλλες σχολές (βλ. Πολυτεχνείο) είναι εδώ και χρόνια θεσμοθετημένες αυτού του είδους οι εξετάσεις.

•12. Να γίνεται αναφορά από τα σχετικά μαθήματα στις κλιματικές αλλαγές, στη συνθήκη του Κιότο, στο δίκτυο Natura, κ.ά.

•13. Τη δωρεάν διανομή οποιωνδήποτε συμπληρωματικών σημειώσεων είναι απαραίτητες για κάθε μάθημα. Τη δέσμευση όλων των τομέων ότι θα ανεβάζουν τις παραδόσεις στο e-class, καθώς και την ύπαρξη πρότυπων θεμάτων και λυμένων ασκήσεων σε αυτό, ώστε να σταματήσει το Πανεπιστήμιο να έχει χαρακτήρα εξεταστικού κέντρου.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

• Καμιά προσπάθεια περιστολής του Πανεπιστημιακού Ασύλου. Όχι στην ανάληψη της φύλαξης του πανεπιστημίου από εταιρίες security.
• Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους με αξιοπρεπείς απολαβές και ασφάλιση – Όχι στις ελαστικές σχέσεις εργασίας
• Δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση, αύξηση των κρατικών δαπανών για την παιδεία στο 5% του ΑΕΠ
• Να μην εφαρμοστεί η κοινοτική οδηγία για τα ΚΕΣ. Να καταργηθούν και να ληφθεί μέριμνα για τους αποφοίτους.
• Να μην εφαρμοστεί το προεδρικό διάταγμα για τα συγγράμματα.
• Παροχή όλων των απαιτούμενων συγγραμμάτων και βελτίωσή τους, αναβάθμιση πανεπιστημιακών τυπογραφείων
• Να αποσυρθεί άμεσα ο πρότυπος εσωτερικός κανονισμός. Καμία συγκρότηση 4ετών επιχειρηματικών προγραμμάτων.
• Να μην εφαρμοστεί και να καταργηθεί ο νέος Νόμος Πλαίσιο
• Όχι στην επιχειρούμενη αναθεώρηση του άρθρου 16 – Όχι στα ιδιωτικά πανεπιστήμια
• Να καταργηθεί ο νέος νόμος για την έρευνα, να μην ψηφιστεί το νομοσχέδιο για τα μεταπτυχιακά
• Κατάργηση των νόμων για Αξιολόγηση, ΔΟΑΤΑΠ, ΙΔΒΕ
• Ενιαίο πτυχίο με όλα τα επαγγελματικά δικαιώματα σε αυτό, το οποίο θα είναι ισότιμο με μάστερ για όλα τα ελληνικά ΑΕΙ στις διαδικασίες ισοτίμησης (πρόσβαση σε μεταπτυχιακά, μοριοδοτήσεις)
• Κατάργηση των εξετάσεων του ΤΕΕ για τους απόφοιτους των ελληνικών πανεπιστημίων
• Μέλη ΔΕΠ πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης
• Κατάργηση της βάσης του 10. Ελεύθερη πρόσβαση στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση
• Δωρεάν σίτιση, στέγαση και μεταφορές
• Χρηματοδότηση των βιβλιοθηκών από τον προϋπολογισμό τώρα που λήγουν τα ΕΠΕΑΕΚ
• Διανομή παλιών θεμάτων και λύσεων από τη Γραμματεία
• Θέσπιση πτυχιακής εξεταστικής χωρίς όριο μαθημάτων
• Όχι στην αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση, κατάργηση των νόμων Σιούφα-Ρέππα, να επιστραφούν στα ταμεία τα οφειλόμενα από κράτος και εργοδοσία
• Όχι στα νέα φοροεισπρακτικά μέτρα που πλήττουν τους νέους εργαζόμενους
• Να σταματήσει η εκποίηση του δημόσιου πλούτου
• Ενίσχυση της εσωτερικής δημοκρατίας στα Ιδρύματα-αύξηση του ποσοστού συμμετοχής των φοιτητών στα όργανα συνδιοίκησης στο 100% των μελών ΔΕΠ
• Κατάργηση των ΜΑΤ – αφοπλισμός και εκδημοκρατισμός της Αστυνομίας

ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ:

• « Συμμετοχή του Συλλόγου στην Πανεργατική Απεργία που καλεί η ΓΣΕΕ στις 2 Απρίλη με προσυγκέντρωση στις 11.00 στο Μουσείο. Κλειστή σχολή την ίδια μέρα.
• « Παράσταση διαμαρτυρίας του συλλόγου στη Γ.Σ. τμήματος την Τετάρτη 1 Απρίλη στις 13.00 για το θέμα των συγγραμμάτων και των Πτυχιακών εξετάσεων.
• « Εκδήλωση-συζήτηση του συλλόγου με θέμα το άσυλο, την περιφρούρησή του και τα δημοκρατικά δικαιώματα.

ΑΝ.Α.ΠΝΟΗ Βιολογικού Ανεξάρτητη Αριστερή  ΠΝΟΗ Βιολογικού anapnoh.wordpress.com

Κυβερνούν, Νομοθετούν, Διαχειρίζονται, Κερδίζουν, Πληρώνουμε!

Και ξαφνικά όλοι, ο πρόεδρος του ΣΕΒ, η κυβέρνηση της ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, οι επιχειρηματίες μας ζητάνε συναίνεση, να περιορίσουμε τις «εξωφρενικές» απαιτήσεις μας για να βγούμε όλοι μαζί από την κρίση. Όμως δεν γίνεται να βγούμε όλοι μαζί από την κρίση γιατί για την κρίση δεν ευθυνόμαστε εμείς οι νέοι, οι φοιτητές, οι εργαζόμενοι. Γιατί ο κόσμος της δουλείας περνάει κρίση εδώ και πολλά χρόνια που οι μισθοί είναι καθηλωμένοι, οι εργασιακές σχέσεις αποδιαρθρώνονται, οι τιμές είναι στα ύψη.

Ποιος φταίει άραγε;

Οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ τώρα βρίσκονται αντιμέτωπες με τα αποτελέσματα των ίδιων των πολιτικών τους. Η απελευθέρωση των αγορών, οι ιδιωτικοποιήσεις, η ευελιξία των εργασιακών σχέσεων μας έφεραν ως εδώ. Ο νεοφιλελευθερισμός που δογματικά ακολουθούσαν πλέον δεν υπόσχεται τίποτα, άλλα κάνει ταμείο και τις συνέπειες του πληρώνουμε όλοι εμείς. Η διάλυση των εργασιακών σχέσεων, τα ατέλειωτα ελαστικά ωράρια, οι μισθοί πείνας, τα προγράμματα stage συνθέτουν την καθημερινότητα της εργασίας, ειδικά για τους νέους εργαζόμενους. Με τέτοιες εργασιακές σχέσεις καλούμαστε να δουλέψουμε στο μέλλον, με τέτοιες εργασιακές σχέσεις δουλεύουμε οι εργαζόμενοι φοιτητές σήμερα. Μάλιστα για να μάθουμε να δουλεύουμε και να μην αντιμιλάμε σε αυτές τις συνθήκες χρειάζεται και το ανάλογο εκπαιδευτικό πλαίσιο. Ένα πλαίσιο εναρμονισμένο στις νέες εργασιακές σχέσεις που προετοιμάζει τους νέους εργαζόμενους της συλλογικής ανασφάλειας και της εργασιακής περιπλάνησης. Αυτή την πολίτικη που μας έφτασε ως εδώ ακολουθούν από κοινού ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Και όλα αυτά για το καλό μας…

Κάποιος όμως κερδίζει…
Τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα έχει τον μεγαλύτερο ρυθμό ανάπτυξης στην ευρωζώνη. Η χώρα μας είναι ένας παράδεισος κερδοφορίας για τις τράπεζες. Επίσης είμαστε πρωταθλητές στις φοροαπαλλαγές στους επιχειρηματίες. Άρα χρήμα κινείται στη χώρα. Πηγαίνει όμως στα κέρδη των επιχειρηματιών και των τραπεζών και όχι στους μισθούς των εργαζομένων. Και λεφτά υπάρχουν. Υπάρχουν όμως για να δοθούν δώρο 28 δις ευρώ στις τράπεζες και όχι για δημόσια υγεία, παιδεία και κοινωνική ασφάλιση.

Μας καλούν να πληρώσουμε εμείς την κρίση τους!
Η κυβέρνηση σχεδιάζει να «βγάλει τη χώρα από την κρίση» ρίχνοντας τα βάρη στους εργαζόμενους. Έτσι νομοθετεί για να απελευθερωθούν οι απολύσεις, να γίνουν ακόμα πιο «ευέλικτες» οι σχέσεις εργασίας. Συνεχίζει ακόμα πιο επιθετικά την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων ξεπουλώντας ότι έχει απομείνει δημόσιο (τηλεπικοινωνίες, ολυμπιακή). Για να βγούμε από την κρίση λοιπόν παγώνουν οι μισθοί, αυξάνονται οι έμμεσοι φόροι και φοροαπαλλάσσονται οι επιχειρήσεις.Το ΠΑΣΟΚ, από την άλλη, έχει πρόταση «για την αύξηση της απασχόλησης και την αντιμετώπιση της ανεργίας». Η μεγαλειώδης ιδέα του προέδρου του ΠΑΣΟΚ για την ανασφάλιστη εργασία των νέων επιστρέφει δριμύτερη. Όμως μάλλον δεν ήταν αρκετή, έτσι λοιπόν το ΠΑΣΟΚ προτείνει τώρα ένα ειδικό πρόγραμμα επαγγελματικής ένταξης των νέων μέχρι 30 ετών, για 4 χρόνια εργασίας σε ιδιωτικές επιχειρήσεις με επιδότηση από το κράτος των ασφαλιστικών εισφορών εργαζομένων και εργοδοτών. Δηλαδή, θα αντιμετωπίσουμε καλύτερα την ανεργία, αν οι φορολογούμενοι -εμείς- , πληρώσουμε τα χρέη των εργοδοτών… Ο πρόεδρος του ΣΕΒ θα ντρεπόταν να καταθέσει τέτοια πρόταση!

Θα μας βρουν απέναντι τους!
Δεν θα πληρώσουμε εμείς την κρίση που δημιούργησαν οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Εμείς οι νέοι εργαζόμενοι, οι αυριανοί εργαζόμενοί – σημερινοί φοιτητές μαζί με όλο τον κόσμο της δουλειάς παλεύουμε με όπλο τη συλλογικότητα και την αλληλεγγύη για να ζούμε με αξιοπρέπεια. Για να δουλεύουμε για να ζούμε και όχι να ζούμε για να δουλεύουμε. Θα είμαστε όλοι και όλες στο δρόμο στη γενική απεργία στις 2 Απρίλη. Για να εκφράσουμε την οργή μας και την αγανάκτησή μας σε αυτούς που μας κλέβουν τις ζωές. Για να διεκδικήσουμε το μέλλον μας.

Όλοι και όλες συμμετέχουμε στη Γενική Συνέλευση του Φ.Σ Βιολογικού τη Δευτέρα 30/3, στις 10:00, στο ΦΜ1!

Όλοι και όλες συμμετέχουμε στη γενική απεργία την Πέμπτη 2 Απρίλη!

«Να σταματήσει ο βιασμός»

Οι εξευτελιστικοί έλεγχοι στις γυναικείες φυκλακές και ο θάνατος της Κατερίνας Γκουλιώνη.

Πέθανε κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες κατά τη διάρκεια μεταγωγής η φυλακισμένη Κατερίνα Γκουλιώνη

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ(Αθήνα,20 Μαρτίου 2009)
Ελλάδα: Ο θάνατος της φυλακισμένης Κατερίνας Γκουλιώνη χρειάζεται ανεξάρτητη και αμερόληπτη έρευνα

Νωρίς το πρωί της 18ης Μαρτίου 2009, η Κατερίνα Γκουλιώνη βρέθηκε νεκρή στο τέλος της μεταγωγής της με πλοίο απ ο τον Πειραιά στις φυλακές Νεάπολης Λασιθίου. Μαζί με άλλες κρατούμενες μεταγόταν εκεί από τις γυναικείες φυλακές Θήβας. Υπάρχουν ισχυρισμοί ότι, κατά τη διάρκεια  της μεταγωγής, την είχαν χωριστά από τις άλλες κρατούμενες και ότι τα χέρια της ήταν δεμένα πισθάγκωνα. Σύμφωνα με αναφορές, οι άλλες κρατούμενες δήλωσαν ότι έδειχνε χτυπημένη στο πρόσωπο.

«Ο θάνατος τ ης Κατερίνας Γκουλιώνη στα χέρια των ελληνικών αρχών είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Οι καταγγελίες για απαράδεκτη μεταχείριση των κρατουμένων στις ελληνικές φυλακές πληθαίνουν, ενώ οι πρώτες πληροφορίες για τις συνθήκες θανάτου της δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο να συνδέεται με τη δράση της για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των κρατουμένων», δήλωσε ο Πρόεδρος του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας, Σίμος Μπούρας.

Η Κατερίνα Γκουλιώνη είχε δραστηριοποιηθεί στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων των κρατουμένων. Είχε έρθει σε επαφή με τη Διεθνή Αμνηστία σε αρκετές περιπτώσεις, προκειμένου να καταγγείλει την απάνθρωπη μεταχείριση των κρατουμένων και τις συνθήκες κράτησης στις γυναικείες φυλακές, συμπεριλαμβανομένων των γυναικείων φυλακών Θήβας και των φυλακών Διαβατών στη Θεσσαλονίκη.

Ενημέρωσε τη Διεθνή Αμνηστία ότι είχε υποβάλει αναφορά στον Συνήγορο του Πολίτη, μεταξύ άλλων το Φεβρουάριο του 2009, καθώς και στη διευθύντρια των φυλακών Θήβας. Είχε επίσης εμφανιστεί σε τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ μόλις πριν το θάνατό της.
Η Κατερίνα Γκουλιώνη είχε επίσης συμμετάσχει ενεργά στις εκστρατείες της Διεθνούς Αμνηστίας συλλέγοντας υπογραφές από τις κρατούμενες στη Θήβα για διεθνείς εκκλήσεις της οργάνωσης. Ενημέρωσε το ελληνικό τμήμα της Διεθνούς Αμνηστίας στις 17 Μαρτίου 2009 ότι πρόσφατα αφαιρέθηκε από το κελί της έντυπο υλικό της οργάνωσης, καθώς και άλλα έγγραφα σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα, και ότι άλλο υλικό δεν της παραδόθηκε ποτέ.
Σύμφωνα με πληροφορίες του Υπουργείου Δικαιοσύνης, ο θάνατος οφείλεται σε καρδιακή προσβολή. Η επίσημη ιατροδικαστική έκθεση αναμένεται την επόμενη εβδομάδα.
Η Διεθνής Αμνηστία απευθύνει έκκληση στις Ελληνικές Αρχές να διεξαγάγουν πλήρη, γρήγορη, ανεξάρτητη και αμερόληπτη έρευνα σχετικά με το θάνατο της Κατερίνας Γκουλιώνη και τις καταγγελίες που είχε υποβάλει για τη μεταχείριση των φυλακισμένων γυναικών.
«Μετά τους τόσους θανάτους, κακοποιήσεις και εξεγέρσεις κρατουμένων, πρέπει επιτέλους οι αρχές να άρουν το πέπλο συγκάλυψης των συνθηκών φυλάκισης, να επιτρέψουν την πρόσβαση σε ελεγκτικές αρχές όπως ο Συνήγορος του Πολίτη και οργανώσεις όπως η Διεθνής Αμνηστία, και να προχωρήσουν σε επείγοντα και αποτελεσματικά μέτρα για να εξασφαλίσουν, όπως έχουν υποχρέωση, το σεβασμό της αξιοπρέπειας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των κρατουμένων», τόνισε ο Σίμος Μπούρας.

Κατερίνα άντε σωφρονίσου

(Γράμμα από τη φυλακή Διαβατών, Κυριακή 18 Ιανουαρίου 2009)

Κατερίνα (ΓΚ): «Ποινική» κρατούμενη για παράβαση του νόμου περί ναρκωτικών, κατηγορού μενη για διακίνηση ναρκωτικών σε άλλο χρήστη κατ’ ομολογία του αποποιούμενος των δικών του ευθυνών της «μεγάλης» ποσότητας των 20 γραμμαρίων. Έτσι με συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς άλλο αποδεικτικό στοιχείο παρά μόνο μία άτυπη προανακριτική ομολογία δικάστηκε και εκτίει ποινή κάθειρξης 6 ετών, όπως και αρκετοί «έμποροι» σε αυτή τη χώρα. Το Σύνταγμα λεει ένοχος ένοχο ου ποιεί αλλά δεν βαριέσαι μήπως όλα όσα λεει το Σύνταγμα τα τηρεί κανείς σε αυτή τη χώρα;

Το ότι είμαι ήδη χρήστρια εδώ και 20 χρόνια χωρίς καμία βοήθεια μετράει; Όπως και μερικές εκατοντάδες, χιλιάδες άλλοι θα μπορούσα να πω, αφημένοι στη μοίρα τους. Μήπως το ότι δεν προέκυψε κανένα αποδεικτικό στοιχείο ενοχής και ακόμα και ο ρουφιάνος που είπε εναντίον μου ψέματα το ότι πιέστηκε από τους μπάτσους και πείστηκε ότι θα καθάριζε ο ίδιος μέτρησε πουθενά; Μα είπαμε ότι είναι σύνηθες φαινόμενο. Οι αδέκαστοι και ευυπόληπτοι δικαστές, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, πρέπει να εξαντλούν την αυστηρότητά τους στους κακούργους χρήστες για να σωθεί η κοινωνία μας, τα παιδιά μας, η υπόληψή μας. Στα μπουντρούμια όλους. Όσοι πιο πολύ τόσο πιο βαθιά. Όσους εξοντώσουμε τόσο καλύτερα, τόσο πιο καθαρή θα είναι η κοινωνία μας. Κρίμα που δεν είμαστε στο Μεσαίωνα να τους κάψουμε όλους στην πυρά να ησυχάσουμε.

Ας δούμε όμως τι πραγματικά συνέβη με την Κατερίνα. Είχε την ατυχία να γεννηθεί έξυπνη, ευαίσθητη και αντιδραστική. Όσο μεγάλωνε δεν της άρεσε αυτή η κοινωνία. Δεν άντεξε την υποκρισία της και τη φθορά της και έτσι επέλεξε τη λύση των ναρκωτικών. Κακό μεγάλο. Έβλαψε ανθρώπους. Ποιους; Τον εαυτό της και την οικογένειά της. Και έτσι κατέληξε στη φυλακή σιδεροδέσμια, να πληρώσει τα βάρη και τα αδικήματά της. Όμως και εκεί δεν καθόταν φρόνιμα. Δεν ήταν «καλή» κρατούμενη. Δεν έσκυβε το κεφάλι όταν οι δεσμοφύλακες, στο πλαίσιο του σωφρονισμού της έλεγαν ότι παράλογο τους ερχόταν στο κεφάλι.

Δεν το βούλωνε όταν έβλεπε την αδικία σε όλο της το μεγαλείο. Δεν έκανε τα στραβά μάτια στην κατάχρηση εξουσίας και δεν έπαψε ποτέ να αγωνίζεται, να πρωτοστατεί για το δικαίωμά της στην αξιοπρέπεια. Και αφού ήταν «τέτοιο» άτομο, έπρεπε να εξοντωθεί ποικιλοτρόπως. Έρμαιο, πλέον, στα χέρια ανθρωποφυλάκων έτυχε «ιδιαίτερης μεταχείρισης». Η «συμμορία» του τότε Κορυδαλλού, έκρινε και αποφάσισε την καταστολή. Και αφού δεν καθόταν καλά να την καταστείλουν έγινε με το ζόρι. Της φόρτωσαν πειθαρχικά, την έστειλαν και μερικές φορές στο ψυχιατρείο, την αποτρέλαναν και νόμιζαν ότι καθάρισαν. Όμως η Κατερίνα στις αναλαμπές της πάλι τους ενοχλούσε. Έτσι αποφάσισαν να την ξεφορτωθούν. Μεταγωγή. Αυτό ήταν και το λάθος τους.

Βρήκε τη δύναμη να ανακάμψει και να συνέλθει. Ξαναβρήκε τον εαυτό της και όταν έγινε η κινητοποίηση των κρατουμένων η Κατερίνα πρωτοστάτησε στις φυλακές διαβατών. Αλλά και όταν αναστάλθηκε η κινητοποίηση, εκείνη συνέχισε να αγωνίζεται για τα δικαιώματα των κρατουμένων και τις παραβιάσεις για την κατάχρηση της εξουσίας των ανθρωποφυλάκων των Διαβατών. Τους μπήκε πολύ στη μύτη, τους στρίμωξε, απαίτησε το δικαίωμα της αξιοπρέπειας. Έτσι και η άλλη «συμμορία» των Διαβατών αποφάσισε να την ξεφορτωθεί. Μεταγωγή…στη Θήβα και ας τα βγάλουν πέρα μαζί της τώρα οι άλλοι που την έστειλαν εκεί. Κατερίνα άντε σωφρονίσου. Το Υπουργείο εξήγγειλε ότι δεν θα επιτρέψει να γίνει καμία εκδικητική μεταγωγή μετά τις κινητοποιήσεις των κρατουμένων. Δεν πιστεύω να νομίζετε ότι είναι κάτι τέτοιο, απλά φταιει η Κατερίνα και η κάθε Κατερίνα που δεν σκύβει το κεφάλι.                                                                                                                

Μαριάνθη

Καταγγελία προς τον συνήγορο του πολίτη της κρατούμενης Γκουλιώνη Αικατερίνης Ελεώνας Θηβών (20-02-09), Είμαι 41 ετών σήμερα, εξαρτημένη από την ηρωίνη από τα 17 μου. Τόσα χρόνια αρρώστια και εξάρτηση από μία ουσία που αν δεν την είχα δε θα μπορούσα να είμαι όρθια για να δύναμαι να εργαστών, για να μπορέσω να ζήσω. Τον χειρότερο εφιάλτη, όμως, που οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν αυτονόητο συνεπακόλουθο της εξάρτησης, δεν είχα ποτέ φανταστεί ότι θα τον ζήσω έτσι όπως τον ζω και όπως καθημερινώς απειλούμαι ότι μπορεί ανά πάσα στιγμή να υποστώ. Αυτό το «αυτονόητο συνεπακόλουθο της εξάρτησης», λοιπόν, είναι η φυλάκιση η οποία, ουσιαστικά σημαίνει την αιχμαλωσία και την ομηρία μου από τους δεσμοφύλακες που ελέγχουν κι επεμβαίνουν ακόμη και στα γεννητικά μου όργανα και στ’ απόκρυφα σημεία του σώματός μου. Όποτε μπαίνω στην φυλακή είτε γιατί εισάγομαι πρώτη φορά είτε γιατί επιστρέφω από δικαστήριο είτε γιατί πήγα νοσοκομείο δέχομαι την εξής επίθεση, η οποία ονομάζεται «έρευνα»: Η δεσμοφύλακας με υποχρεώνει να βγάλω όλα μου τα ρούχα, με βάζει να σκύψω, ν’ ανοίξω τους γλουτούς, να βήξω και παρατηρεί τον πρωκτό μου. Πολλές φορές βρίσκει ευκαιρία να παρατηρήσει γυμνό σώμα και με κοιτάει καλά καλά, μου φέρεται προσβλητικά, ειρωνικά, θρασύτατα, σα να’ μαι το τελευταίο σκουπίδι. Μετά μου δίνουν άλλα ρούχα, από την αποθήκη τους, παράτερα και εξευτελιστικά, μου παίρνουν το σουτιέν γιατί, λέει, «απαγορεύεται» να το φοράω στην απομόνωση γιατί λέει, δήθεν μπορεί να…αυτοκτονήσω μ’ αυτό, μου δίνουν παπούτσια μεγαλύτερο μέγεθος απ’ το δικό μου και περπατάω σαν παλιάτσος και με οδηγούν στο φαρμακείο. Εκεί, με βάζουν να καθίσω σε γυναικολογική καρέκλα και η δεσμοφύλακας βάζει το δάχτυλό της στο αιδοίο μου μέσα στον κόλπο. Στην συνέχεια υποχρεούμαι να ουρήσω μπροστά στην δεσμοφύλακα για να κάνουν το ναρκωτέστ. Μια φορά, στο χαρτί που ήταν τοποθετημένο στην γυναικολογική καρέκλα όπου μ’ έβαλαν να κάτσω είδα μία τρίχα από προηγούμενη ερευνηθείσα. Η αποστείρωση στα εργαλεία τους είναι κάτι που ενίοτε θυμούνται. Σε άλλες βάζουν διαστολείς και σκουριασμένους, πολλές φορές, τους βάζουν το δάχτυλό τους και συγχρόνως πιέζουν προς τον ορθό ή και από επάνω στη βουβωνική χώρα σε σημείο που η κρατούμενη να πονάει. Τα ειρωνικά σχόλια και τα σόκιν «αστειάκια» των δεσμοφυλάκων δεν λείπουν από το «ρεπερτόριό» τους… Προσφάτως που αρνήθηκα την κολπική έρευνα και από τον γυναικολόγο, διότι ανεξαρτήτου μορφώσεως, ειδικεύσεως και μορφωτικού επιπέδου το να σου χώνει ο καθείς τα δάχτυλά του είναι τουλάχιστον «απρεπές», θα έλεγα, και ζητούσα υπερηχογράφημα, με απείλησαν ότι θα με δέσουν όλη νύχτα με τη χειροπέδα στο κάγκελο και αυτή την απειλή συγκεκριμένα την ξεστόμισε η δεσμοφύλακας που τελεί χρέη…νοσοκόμας στο Κατάστημα Κράτησης Γυναικών Ελεώνα Θηβών (Κ.Κ.Γ.Ε.Θ.) Γκαβάνα Στέλα παρουσία της υπαρχιφύλακα Σαμπάνη Σωτηρίας, μου είπε πως αφού είμαι κρατούμενη πρέπει να δεχτώ την κολπική κι αυτή που δεν είναι, είναι «άλλο πράμα». Εν ολίγοις αυτό που μου είπαν και λένε είναι ότι αφού είμαι κρατούμενη πρέπει να μου κάνουν ότι θέλουν και να μην αντιδράω. Με οδήγησαν στην υποδιευθύντρια Καφρίτσα Αγλαϊα, η οποία μου είπε πως αφού αρνούμαι την κολπική έρευνα ότι βρεθεί από ναρκωτικά στην φυλακή θα το χρεώσει σ’ εμένα και πως θα με κρατήσει πολλές ημέρες στην απομόνωση. Όταν της ζήτησα να μου κάνει υπερηχογράφημα διότι δεν αντέχω άλλο αυτόν τον βιασμό της κολπικής μου είπε πως δεν έχει αυτή τη δυνατότητα. Της απάντησα ότι δεν είμαι υποχρεωμένη να πληρώνω εγώ τη δική τους ανεπάρκεια και με οδήγησαν στην απομόνωση όπου ούτως ή άλλως θα με οδηγούσαν, κάνοντας κολπική ή μη. Στην απομόνωση με έκλεισαν σ’ εάν κελί όπου έπρεπε να χτυπάω το κουδούνι για να’ ρθει η δεσμοφύλακας να μου ανοίξει να πάω στην μία τουαλέτα που είναι κοινή για όλες τις κρατούμενες στον χώρο αυτόν και παρακολουθούμενη από κάμερα. Την ώρα της αφόδευσης σε παρακολουθεί η δεσμοφύλακας από την κάμερα κι όταν δει τα περιττώματά σου τότε της ζητάς την άδεια να τραβήξεις καζανάκι. Εκτός του ότι είμαι αναγκασμένη να κάνω την ανάγκη μου μπροστά σε δεσμοφύλακα είμαι υποχρεωμένη να κάνω 8 αφοδεύσεις για να με βγάλουν από την απομόνωση αλλά κι αυτό, πάλι, εξαρτάται από τις διαθέσεις τους. Οι περισσότερες κρατούμενες αναγκάζονται να παίρνουν καθαρτικό για να επιτύχουν αυτές τις κενώσεις και αρκετές φορές είτε δεν έρχεται η δεσμοφύλακας να τους ανοίξει την πόρτα είτε είναι άλλη κρατούμενη στην τουαλέτα και στην κυριολεξία ενεργούνται επάνω τους. Δεν είναι λίγες οι φορές που κάποιες δεσμοφύλακες τις εξευτελίζουν γιατί ενεργήθηκαν επάνω τους ή τους λένε απειλητικά ότι «εδώ είναι Θήβα και το κουδούνι για να πας τουαλέτα θα το χτυπάς όταν έχεις μεγάλη ανάγκη», την οποιά «μεγάλη ανάγκη» την κρίνει η δεσμοφύλακας ή της λένε με δυσφορία «πάλι τουαλέτα θέλεις;» και άλαλ τέτοια με ανείπωτη απανθρωπιά και σαδισμό. Μου έχει συμβεί να μη μου ανοίγει η δεσμοφύλακας την πόρτα του κελιού για να πάω στην τουαλέτα και ανγκαζόμουν να ουρώ σε πλαστικό μπουκάλι νερού και αργότερα να έχω πρόβλημα με το έντερό μου από την συγκράτηση των κοπράνων. Στο τέλος, έφτασα στο σημείο να κλωτσάω την πόρτα του κελιού για να μου ανοίξει, να μου φέρεται προκλητικά και υποτιμητικά και επειδή την αποκάλεσα «κότα» έγραψε μία ψευδή αναφορά (η κα Δανιηλίδου Χαρίκλεια ει΄ναι η εν λόγω δεσμοφύλακας) σε συνεργασία με τον αρχιφύλακα Γαλάνη Ιωάννη που ήταν υπηρεσία εκείνη την ημέρα και σε αυτόν αναφερόταν η κα Δανιηλίδου, με πέρασα πειθαρχικό κι ο υποτελής σε αυτούς, εισαγγελέας Πρασσάς Γεώργιος με τιμώρησε με πειθαρχική ποινή εγκλεισμού σε κελί της απομόνωσης για πέντε μέρες με, επιπροσθέτως παράνομη, στέρηση καφέ, τσιγάρου και τηλεφώνου. Πειθαρχικό το οποίο παραγράφεται σε δυο χρόνια πράγμα που σημαίνει πως εκτός του μαρτυρίου που υπέστην δεν θα αποφυλακισθώ με υφ’ όρων απόλυση, δεν θα πάρω άδεια και οι άρρωστοι γονείς μου και η 21χρονη κόρη μου θα περιμένουν πολύ για να με δουν και να τους στηρίξω. Όλα αυτά συνέβησαν στη γυναικεία φυλακή Κορυδαλλού, αλλά αυτοί οι κύριοι υπηρετούν σήμερα στη Θήβα όπως και ο αρχιφυλακεύων Κοράκης Παναγιώτης, ο οποίος στην εδώ απομόνωση της Θήβας μου είπε πως παρ’ όλες τις 8 κενώσεις κλπ δικαιούται «βάσει του εσωτερικού κανονισμού» να με κρατήσει έξι ημέρες στην απομόνωση. Ο εσωτερικός κανονισμός δεν γράφει κάτι τέτοιο, αντίθετα λέει πως η τριήμερη κράτηση στην απομόνωση γίνεται μ’ εντολή εισαγγελέα και παρατείνεται εφόσον έχουν βρεθεί απαγορευμένες ουσίες στο σώμα του κρατούμενου και δεν μπορούν να αφαιρεθούν… Μπάνιο δεν μπορείς να κάνεις στην απομόνωση -ειδικό χώρο κράτησης τον ονομάζουν λες και αλλάζοντας όνομα σε κάτι παύει και η φρίκη- γιατί όταν τύχει να έχει ζεστό νερό δεν είναι εκεί η δεσμοφύλακας και όταν είναι εκεί μπορεί να σε βγάλει από το κελί για να κάνεις μπάνιο, το νερό να είναι κρύο και να επιμένει πως είναι ζεστό βγάζοντάς σε τρελή. Όταν και αν κάνεις μπάνιο σε παρατηρεί. Έτσι, μένουμε χωρίς μπάνιο για 7 μέρες και άνω. Καφέ, νερό υποχρεούσαι να παραγγείλεις μόνο από το καφενείο της φυλακής το οποίο λειτουργεί για τους δεσμοφύλακες και δουλεύουν σε αυτό κρατούμενες. Την τελευταία φορά που κρατήθηκα στην απομόνωση πλήρωσα 20 ευρώ στο καφενείο. Με αυτά τα χρήματα μπορούσα να περάσω περίπου είκοσι μέρες αγοράζοντας καφέ, ζάχαρη κλπ ενώ τα πλήρωσα μέσα σε πέντε μέρες. Αλλά εδώ η διαχείριση των χρημάτων μας εξαρτάται από τις ορέξεις της υπηρεσίας του Κ.Κ.Γ.Ε.Θ. Όταν λοιπόν, αποφασίσουν οι ασύδοτοι βασανιστές μας να μας βγάλουν από την απομόνωση πρέπει να περάσουμε το ίδιο μαρτύριο της σωματικής έρευνας και της κολπικής εισβολής. Αυτό το ίδιο μαρτύριοι της έρευνας μπορεί ανά πάσα στιγμή να μου το κάνουν και στο θάλαμο, όπου μένω, όταν υπάρχει υπόνοια για ύπαρξη απαγορευμένων ουσιών. Μπαίνουν μέσα στο θάλαμο, μας ξυπνάνε, μας κάνουν σωματική και κολπική έρευνα, μας βγάζουν έξω από τον θάλαμο και ανακατεύουν όλα μας τα πράγματα πετώντας τα κάτω. Μετά χάνουμε πράγματα μας γιατί τα πετάνε ή τα παίρνουν και πρέπει να τακτοποιήσουμε ολόκληρο το θάλαμο για να μπορέσουμε να κοιμηθούμε… Κάποτε ήμουν άνθρωπος με όνειρα, με όρεξη για μάθηση, με κερδοφόρα επιχείρηση, με όρεξη για δημιουργία. Σήμερα, όλος αυτός ο πόνος, η κακοποίηση, ο βιασμό του σώματος και της ψυχής που έχω υποστεί με κάνουν να ονειρεύομαι πως τους σκοτώνω όλους αυτούς που πληρώνονται για να βασανίζουν αδύναμους ανθρώπους. Σφίγγοντας τα δόντια σιγοψιθυρίζω «και για το πείσμα σας, γουρούνια, θα αντέχω» ελπίζοντας να έρθει κάποια μέρα που θα σταμτήσουν να απλώνουν τα βρώμικα, διεστραμμένα χέρια τοςυ επάνω σε αδύναμους ανθρώπους. Το ξέρω πως ο κόσμος δεν αλλάζει, ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΖΕΤΑΙ, όμως, φτάνει να μην αδιαφορούμε. Ποτέ δεν πρόκειται να ξεπεράσω τα όσα υπέστην και υπόκειμαι μεσα στη φυλακή. Γκουλιώνη Κατερίνα

«Να σταματήσει ο βιασμός»

Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΣΩΤΗΡΧΟΥ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ – 06/03/2009

Αν η σεξουαλική παρενόχληση είναι αδίκημα, τότε τι συνιστά ο αυθαίρετος ενδοσωματικός έλεγχος και για να λέμε τα πράγματα με το αποκρουστικό όνομά τους, η κολπική εξέταση; Και μάλιστα όχι από γιατρό αλλά από υπαλλήλους-ανθρωποφύλακες. Η γύμνωση μπροστά σε αγνώστους και το ψηλάφισμα των γεννητικών σου οργάνων. Και στη συνέχεια απομόνωση. Ετσι αδικαιολόγητα. Με τη χορήγηση καθαρτικού και να ζητάς την άδεια έπειτα από αυτό για να πας στην τουαλέτα που παρακολουθείται με κάμερα. Πού συμβαίνουν αυτά; Στο ελληνικό Γκουαντάναμο: τις γυναικείες φυλακές. Στο πλαίσιο του ελέγχου για παράνομες ουσίες, στον 21ο αιώνα, που από ντροπή τιμάται ακόμη η Ημέρα της Γυναίκας…

Κι αν όλα αυτά είναι καταφανώς ταπεινωτικά, είναι κάτι ακόμη: παράνομα. Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, η αναγκαστική γυναικολογική εξέταση εντός σωφρονιστικού καταστήματος ακόμη και με τη συναίνεση της κρατούμενης δεν είναι αποδεκτή, αφού σε συνθήκες κράτησης δεν μπορούν να αντισταθούν. Απόφαση που ελήφθη σε βάρος της γειτονικής… Τουρκίας.

Ας δούμε όμως το ελληνικό «εξπρές του μεσονυχτίου».

«Είναι κάτι απάνθρωπο. Ακρως εξευτελιστικό, κατάφωρη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να γίνεται αυτό το πράγμα. Μπορεί βέβαια ο νόμος να προβλέπει έλεγχο, αλλά όχι σε αυτές τις συνθήκες, μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις, όταν έχουν υπόνοιες και αιφνιδιαστικά για να εμποδίζεται μια απόπειρα εισαγωγής ναρκωτικών στη φυλακή. Εδώ γίνεται συστηματικά και καταχρηστικά. Κάθε φορά που μπαίνει φυλακή μια γυναίκα, είτε από άδεια, δικαστήριο, μεταγωγή, νοσοκομείο, θα υποστεί αυτόν τον έλεγχο, ο οποίος γίνεται από απλούς ανίδεους υπαλλήλους, γυναίκες, όχι από γυναικολόγο. Αλλωστε γυναικολόγος στη Θήβα των εκατοντάδων κρατούμενων γυναικών δεν υπάρχει… Ασε που τα εργαλεία ειδικά για τις διαστολές του τραχήλου είναι σκουριασμένα, δεν αποστειρώνονται παρά υποτυπωδώς με μπεταντίν και υπάρχει ο κίνδυνος να κολλήσεις οτιδήποτε, αφού έχουν χρησιμοποιηθεί σε δεκάδες γυναίκες. Για ναρκωτικά ή οτιδήποτε, είναι στην κρίση τους, το κάνουν έτσι κι αλλιώς επιλεκτικά και στις υπόλοιπες, αλλά οι περισσότερες κρατούμενες είναι για ναρκωτικά.

Είναι βιασμός. Υπάρχουν τρόποι που καλύπτουν αυτόν τον έλεγχο, το μηχάνημα ανίχνευσης ναρκωτικών που αλλού λειτουργεί, υπερηχογράφημα, ακτινογραφία -προτιμάμε την ακτινοβολία παρά το δάχτυλο. Δεν είναι τρόπος ελέγχου αυτός. Ας βρουν άλλον. Αυτό γίνεται μόνο για τον εξευτελισμό και τον βασανισμό των κρατουμένων. Κάποιοι πάνε παραπέρα, επιδίδονται και σε πρωκτικό έλεγχο που απαγορεύεται. Τι να πεις… Και οι κρατούμενοι δεν γνωρίζουν τα δικαιώματά τους και το υπομένουν. Και μετά σου επιβάλλουν πολυήμερη κράτηση στην απομόνωση χωρίς λόγο, για να ελέγξουν πιθανή εισαγωγή ναρκωτικών. Από το 2005 και μετά, κολπική και απομόνωση πάνε πακέτο.

Πριν από το 2005 δεν είχαμε περισσότερες εισαγωγές ναρκωτικών σε σχέση με τότε που ξεκίνησαν να εφαρμόζουν αυτόν τον βάρβαρο έλεγχο ανεξαιρέτως σε όλες και χωρίς εισαγγελική εντολή. Και μετά σε κρατάει στην απομόνωση σε απάνθρωπες συνθήκες υποτίθεται για τρεις μέρες, που μπορεί να φτάσουν και τη βδομάδα -είναι στην κρίση του εκάστοτε αρχιφύλακα- με ηλεκτρονική παρακολούθηση της τουαλέτας. Και πρέπει να έχεις οκτώ κενώσεις για να μπεις στην κανονική φυλακή, οκτώ είναι αδύνατον σε τρεις μέρες, οπότε αναγκαστικά σού δίνουν καθαρτικό κι αυτό είναι επιβλαβές και παράνομο, αλλά δεν τους ενδιαφέρει ο κρατούμενος και τι προβλήματα υγείας μπορεί να αντιμετωπίζει, στερητικά κ.ά.

Οσες αρνούνται μένουν πολύ περισσότερο στην απομόνωση…». Ποταμός η μαρτυρία-«κατηγορώ» στην «Ε» της Μαριάνθης που πρόσφατα αποφυλακίστηκε.

Αντιδρώντας σε αυτή την εξευτελιστική μεταχείριση, 80 γυναίκες κρατούμενες στην Ελεώνα Θηβών, σε υπόμνημά τους προς τη διεύθυνση των φυλακών ζητούν να καταργηθεί η κολπική εξέταση, η αδιάκριτη τοποθέτηση στα ειδικά κελιά κράτησης-απομόνωση και η αδικαιολόγητη πολυήμερη κράτηση σε αυτά.

«Δεκάδες γυναίκες κρατούμενες στις ελληνικές φυλακες αποφάσισαν να σταματήσουν ένα βασανιστήριο που σε κάθε περίπτωση έχει τιμωρητικό – εκδικητικό χαρακτήρα. Αρνούνται να δεχτούν έναν ιδιότυπο βιασμό, τον κολπικό έλεγχο, να είναι ένα παιχνιδάκι στα χέρια ενός διεφθαρμένου συστήματος. Η απάντηση από την πλευρά των ανθρωποφυλάκων, με την πλήρη κάλυψη του υπουργείου Δικαιοσύνης, είναι ο εκβιασμός, ο τρόμος, η τιμωρία, η απομόνωση. Μόνο που έκαναν ένα μικρό λάθος. Ξέχασαν ότι εδώ και καιρό υπάρχει ένα κίνημα αλληλεγγύης, ότι οι κρατούμενες δεν είναι μόνες τους και ότι τα μπουντρούμια τους δεν μπορούν να κρύψουν ότι η εξουσία τους είναι σάπια και αδίστακτη» μας λέει ο Πάνος Λάμπρου από την Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των κρατουμένων, αποκαλύπτοντας ότι αρκετές φορές έχουν παρέμβει, καθώς είναι συνεχείς οι καταγγελίες που δέχονται για το θέμα αλλά και για τις απειλές, τα πειθαρχικά, την απομόνωση σε περίπτωση μη συμμόρφωσης.

Ελεγχος όχι μόνο προσβλητικός και επικίνδυνος αλλά και παράνομος, σύμφωνα με την πάγια νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΑΔ) που τον θεωρεί απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση και προσβολή της ιδιωτικότητας, δηλαδή παραβίαση δύο άρθρων -3 και 8- της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου – ΕΣΔΑ.

Κι ακόμη: από το Δεκέμβριο του 2006 στην έκθεσή της για την Ελλάδα η Επιτροπή Πρόληψης των Βασανιστηρίων εντόπισε το συγκεκριμένο πρόβλημα και αναφέρει ότι η συγκεκριμένη πρακτική θεωρείται δυσανάλογη σε σχέση με τον επιδιωκόμενο σκοπό και μη επιτρεπτή, παρά μόνον «κατ’ εξαίρεση» και από γιατρό και όχι συστηματικά ως πάγιο μέτρο, ενώ συστήνει την άμεση διακοπή της χορήγησης καθαρτικών ουσιών, της παραμονής τους στην απομόνωση και την παρακολούθηση της τουαλέτας μέσω ηλεκτρονικής κάμερας.

Παραβίαση διαπιστώνεται και σε υπόμνημα του Συνηγόρου του Πολίτη -στις 19/2/2009- προς τη Διακομματική Επιτροπή της Βουλής των Ελλήνων «για την εξέταση του σωφρονιστικού συστήματος της χώρας και των συνθηκών διαβίωσης των κρατουμένων», καθώς η συστηματική εφαρμογή αυτού του ελέγχου έρχεται σε αντίθεση με τον εξαιρετικό χαρακτήρα των μέτρων, στη βάση συγκεκριμένων στοιχείων και μόνον κατόπιν εισαγγελικής εγκρίσεως. Στο υπόμνημα κρίνεται ότι η απομόνωση, με δεδομένα τα προβλήματα υγείας των γυναικών λόγω τοξικομανίας, «συνιστά σοβαρότατη διακινδύνευση ζωτικών εννόμων αγαθών», γεγονός που επιβεβαιώνουν τα «τραγικά περιστατικά θανάτων κατά τη διάρκεια των ελέγχων». Μέτρα που όπως επισημαίνει «έρχονται σε ευθεία αντίθεση με την απόλυτη απαγόρευση της απάνθρωπης και εξευτελιστικής μεταχείρισης». Γι’ αυτό ο Συνήγορος ζητεί όχι μόνο να σπάσει το άβατο ώστε να διερευνήσει την κατάσταση, αλλά κυρίως την «άρση τέτοιων προσβολών και αποκατάσταση τυχόν ζημιάς σε άμεσο χρόνο».

Ιδού το ελληνικό εξπρές του μεσονυχτίου

Ανατριχιαστικές είναι οι περιγραφές στις καταγγελίες έξι γυναικών για την ταπείνωση στην οποία υποχρεώνονται από τους δεσμοφύλακές τους, τις οποίες έχει η «Ε». Ενδεικτικά:

• «Με το ζόρι, απειλώντας με ότι είναι νόμος της φυλακής και ότι θα υποστώ πειθαρχικό, με υποχρέωσαν να κάτσω σε μια γυναικολογική καρέκλα και να ανοίξω τα πόδια μου, αφημένη στα χέρια τους, να μου βάζουν δυο ολόκληρα δάχτυλα στον κόλπο μου και να τα πιέζουν… χωρίς να έχω δώσει καμία αφορμή και ενώ τους έλεγα ότι πονάω με προσέβαλλαν…» αναφέρει η Π.
• «Το 2005 που μπήκα στον Κορυδαλλό ήμουν ένα κορίτσι 20 χρόνων και νόμιζα ότι όλες αυτές οι προσβλητικές και εξευτελιστικές έρευνες και διαδικασίες, όπως γδύσου, σκύψε, βήξε και άνοιξε τα πόδια να σου κάνουμε κολπική, πέρασε στην απομόνωση, πάρε καθαρτικό, πήγαινε τουαλέτα και μην τραβήξεις το καζανάκι όταν ενεργηθείς αν δεν μου το πεις για να το εξακριβώσω, ήταν κάτι το υποχρεωτικό…», λέει η Κ., που δεν ανέχεται πλέον να της φέρονται «απαξιωτικά σαν να είμαι σκουπίδι μόνο και μόνο επειδή είμαι τοξικομανής». «Στην απομόνωση μας υποβάλλουν σε άλλο βασανιστήριο. Απαιτούν να κάνουμε 8 κενώσεις, τις οποίες αν δεν συμπληρώσουμε θα κρατηθούμε περισσότερες μέρες. Ετσι έμμεσα μας υποχρεώνουν να παίρνουμε καθαρτικά, κάτι που είναι ακόμα πιο βασανιστικό. Μία από τις φορές που έκανα χρήση καθαρτικού έφτασα σε σημείο να πονάω υπερβολικά, να βγάζω αίμα και να πρηστεί ο πρωκτός μου. Υπάρχει μόνο μια τουαλέτα, κοινή για όλες τις κρατούμενες που βρίσκονται στην απομόνωση, με αποτέλεσμα αν η μία πάσχει από κάποιο μεταδοτικό νόσημα, αυτό να μεταδοθεί και στις υπόλοιπες».
• «Στην απομόνωση έκατσα πέντε μέρες… Η υπάλληλος έλειπε συνέχεια γιατί έχουν έλλειψη προσωπικού, έτσι όταν ήθελα να πάω τουαλέτα δεν βρισκόταν εκεί για να μ’ ανοίξει και αναγκαζόμουν να χτυπάω το κουδούνι και να περιμένω γιατί ερχόταν πολύ αργότερα. Μου είχε τύχει να θέλω να πάω τουαλέτα και η υπάλληλος να μη μου ανοίγει, και έτσι αναγκάστηκα να ενεργηθώ πάνω μου…» γράφει η 25χρονη Μ.
• «Περίμενα μες στο κρύο μόνο με τα εσώρουχά μου στο δωμάτιο της έρευνας… Μέχρι να έρθει εκείνη με τα ρούχα, με έβαλε να βγάλω και τα εσώρουχά μου. Ντρεπόμουν τόσο πολύ που βρέθηκα σε αυτή τη θέση… Οι συνθήκες κάτω στην απομόνωση ήταν απάνθρωπες… Η τουαλέτα παραμένει κοινή για όλες, όπως και η κάμερα που με παρακολουθεί όταν ενεργούμαι…» καταγγέλλει η 21χρονη Χ.
• Ο «χειρότερος εφιάλτης» της εξαρτημένης 40χρονης Α. «είναι η φυλάκιση, η οποία ουσιαστικά σημαίνει την ομηρία μου από τους δεσμοφύλακες που ελέγχουν και επεμβαίνουν ακόμη και στα γεννητικά μου όργανα και στ’ απόκρυφα σημεία του σώματός μου. Οποτε μπαίνω στη φυλακή δέχομαι την ίδια επίθεση, η οποία ονομάζεται «έρευνα»… Προσφάτως που αρνήθηκα την κολπική έρευνα, διότι το να σου χώνει ο καθείς το δάχτυλά του είναι τουλάχιστον «απρεπές», και ζητούσα υπερηχογράφημα, με απείλησαν ότι θα με δέσουν όλη νύχτα με τη χειροπέδα στο κάγκελο…».

*Το υλικό προέρχεται από το keli.gr(Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των κρατουμένων)

Η «οικολογική» ευαισθησία των βουλευτών και η οικονομική κρίση!

Τύψεις φαίνεται ότι διακατείχαν μέχρι πρότινος πολλούς βουλευτές του
ελληνικού κοινοβουλίου επειδή τα ακριβά δίλιτρα αυτοκίνητά τους
ρύπαιναν την ατμόσφαιρα.
Μαζεύτηκαν λοιπόν μια νύχτα στην βουλή και ψήφισαν ένα νόμο που τους επιτρέπει να αντικαθιστούν τα αυτοκίνητά τους και με υβριδικά οχήματα ανεξαρτήτως κυβικών και μάρκας. Και φυσικά άδραξαν την ευκαιρία…
Όχι, δεν τα αντικατέστησαν με τα σεμνά και ταπεινά Toyota Prius και
Honda Civic Hybrid. Κάτι παραπάνω από τους μισούς βουλευτές μας, όσοι δηλαδή χρειάζονται για να περάσουν ένα νομοσχέδιο, επέλεξαν τις νέες υβριδικές Lexus GS450h, λιανικής αξίας 72.000 EURO η μία, για να
αντικαταστήσουν τα πολυτελή αυτοκίνητα που η προηγούμενη φουρνιά
βουλευτών τους είχε κληροδοτήσει. Προχώρησαν σε αυτή την επιλογή με
την δικαιολογία ότι η συγκεκριμένη Lexus είναι πιο οικολογικό και φιλικό όχημα προς το περιβάλλον σε σχέση με τα προηγούμενα που είχαν στην κατοχή τους για τις μετακινήσεις τους. Όμως αυτή η δικαιολογία δεν υφίσταται καθώς το εν λόγω υβριδικό μοντέλο εξοπλίζεται με βενζινοκινητήρα V6 3,5 λίτρων που ελάχιστα προστατεύει το  περιβάλλον σε σχέση με τα παλιότερα αυτοκίνητα των βουλευτών που απαγορευόταν να είναι πάνω από 2 λίτρα .
Αν οι βουλευτές είχαν αληθινή οικολογική συνείδηση θα μπορούσαν να
διαλέξουν άλλα υβριδικά που κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά. Από τότε που ο πρόεδρος της Βουλής κ. Δημήτρης Σιούφας πριμοδότησε την αγορά μοντέλων υβριδικής τεχνολογίας, αίροντας το πλαφόν στον κυβισμό από 1.600 έως 2.000 κυβικά που ισχύει για τα συμβατικά βουλευτικά αυτοκίνητα, το γκαράζ της βουλής γέμισε από τα Lexus GS450h, παρά το γεγονός ότι οι 300 είχαν άλλες, πραγματικά οικολογικές, επιλογές: Το Toyota Prius, αυτοκίνητο που έχει επιλέξει και ο έλληνας επίτροπος περιβάλλοντος στην Ευρωπαική Ένωση κ. Σταύρος Δήμας και το Honda Civic Hybrid αποτελούν ουσιαστικές οικολογικές λύσεις για πολλούς λόγους. Είναι άνετα, παρέχουν υψηλό επίπεδο εξοπλισμού και ασφάλειας, καταναλώνουν ελάχιστη βενζίνη, εκπέμπουν πολύ λιγότερους ρύπους από το υβριδικό της Lexus και κοστίζουν στο 1/3 της λιανικής τιμής της υπερπολυτελούς υβριδικής λιμουζίνας που κοστίζει όσο μια γκαρσονιέρα.
Στον πειρασμό της υβριδικής πολυτέλειας της Lexus ενέδωσαν βουλευτές και πολιτικοί αρχηγοί από όλες τις παρατάξεις εκτός από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Μεταξύ τους οι: ο γραμματέας της Ν.Δ. κ. Λευτέρης Ζαγορίτης, ο
γραμματέας της Κ.Ο. της ΝΔ κ. Γιάννης Τραγάκης, ο πρώην υφυπουργός
Εθνικής Άμυνας και βουλευτής ΝΔ κ. Βασίλης Μιχαλολιάκος, ο πρώην
υφυπουργός Tουριστικής Aνάπτυξης και βουλευτής κ. Aναστάσιος Λιάσκος, ο βουλευτής ΝΔ κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, η βουλευτής της ΝΔ κυρία Φωτεινή Πιπιλή, ο πρώην υπουργός Παιδείας και βουλευτής ΠΑΣΟΚ κ. Πέτρος Ευθυμίου, ο βουλευτής ΠΑΣΟΚ κ. Ντίνος Βρεττός, ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Ντίνος Ρόβλιας.Σε αυτούς να προσθέσουμε και την γενική γραμματέα του ΚΚΕ κα Αλέκα Παπαρήγα.

Ο, κατά δήλωσή του λογικός, γραμματέας της ΝΔ κ.. Ζαγορίτης, γνωστός
και για την ικανοτητά του να κάνει το άσπρο μαύρο, δήλωσε για το αμάξι
του σε κυριακάτικη εφημερίδα ότι το προτίμησε γιατί είναι πιο γρήγορο
και ασφαλές.
Από τα αλώνια της Νίκαιας στα δερμάτινα σαλόνια της Lexus ο γραμματέας της κοινοβουλευτικής ομάδας της ΝΔ κ. Ιωάννης Τραγάκης

Χαμογελώντας εξέρχεται ο πρώην υπουργός και βουλευτής ΠΑΣΟΚ κ. Πέτρος Ευθυμίου από την υβριδική λιμουζίνα των 75000 ευρώ που το κράτος τουπαρέχει. Γιατί να μη χαμογελά άλλωστε;

Το χρώμα του αυτοκινήτου της Paris Hilton επέλεξε η κα Φωτεινή Πιπιλή
για την υπερπολυτελή Lexus της.

Χρωματική διαφοροποίηση σε σχέση με τις κλασικές μαύρες λιμουζίνες
πραγματοποίησε και ο πρώην υφυπουργός Αμυνας κ. Βασίλης Μιχαλολιάκος.

ΩΠΑ!! ΝΑ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΤΑΤΙΔΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΩΝ ΦΤΩΧΩΝ ,ΑΔΥΝΑΤΩΝ και ΚΑΤΑΦΡΟΝΕΜΕΝΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ!!
ΛΙΓΟ … ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΠΟΥΛΟ ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ ΤΟ ΘΕΜΑ!
Κι εκείνος ΡΟΜΠΕΝ ΤΩΝ ΑΔΥΝΑΤΩΝ της… ΕΚΑΛΗΣ ΤΟ ΠΑΙΖΕΙ!!

Δεν θα προβούμε σε σχόλια για να αποτρέψουμε ανακοίνωση του Κ.Κ.Ε. τύπου: <<Το Κ.Κ.Ε, το κόμμα που σταθερά υπερασπίζεται τα συμφέροντα των φτωχών και αδυνάμων ενάντια στις αντιλαϊκές πολιτικές των κομμάτων του ευρωμονόδρομου,καταδικάζει την αήθη επίθεση συμφερόντων του κεφαλαίου ενάντια στην  σεμνή και ταπεινή Αλέκα Παπαρήγα…>>

Εκτός από τους 160 περίπου βουλευτές που επέλεξαν την υβριδική
λιμουζίνα Lexus GS450h, 135 επέλεξαν ένα εκ των επίσης πλήρως
εξοπλισμένων λιμουζινών συμβατικού τύπου Μercedes 280Ε, Audi Α6 και Saab Αero 93-95. Πραγματική οικολογική συνείδηση είχαν μόνο 5
βουλευτές οι οποίοι επέλεξαν τα <<φθηνά>> υβριδικά των 25.000 EURO για την μετακίνησή τους.

Αξίζει να σημειωθεί ότι υπάρχουν περισσότεροι από εβδομήντα βουλευτές που πριν εκλεγούν διέθεταν αυτοκίνητα των οποίων η αξία δεν ξεπερνούσε τα 10.000-15.000 ευρώ.
Τέλος, όσον αφορά στα αυτοκίνητα που εξυπηρετούν τις ανάγκες του
κοινοβουλίου, ο πρόεδρος της βουλής κ. Δημήτρης Σιούφας αντικατέστησε τρία αυτοκίνητα με ισάριθμα υβριδικά. Μάλιστα, για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις, προτίμησε ένα από κάθε εταιρία που εμπορεύεται υβριδικής τεχνολογίας αυτοκίνητα στην χώρα μας. Η αντικατάσταση όλων των βουλευτικών αυτοκινήτων αποφασίστηκε να γίνει με τη μέθοδο leasing και η μηνιαία δόση δεν θα έπρεπε να ξεπερνά τα 1.500 ευρώ για κάθε όχημα που θα πληρωθεί με τα λεφτά των φορολογουμένων.

<<Ευαισθησία>> για το περιβάλλον με τα λεφτά άλλων σε περίοδο οικονομικής κρίσης…
Υ.Γ Οι περισσότεροι βουλευτές αντέδρασαν στην απόκτηση ενός απλού
υβριδικού αυτοκινήτου εκφράζοντας στα αλήθεια μερικά από τις παρακάτω δικαιολογίες:

· Ο ανασφαλής βουλευτής: <<Σε μεγάλες διαδρομές, όπου αναπτύσσονται ταχύτητες, πρέπει να υπάρχει ασφάλεια>>,
· Ο σνομπ βουλευτής: <<Μα, θα κυκλοφορώ με… γιαπωνέζικο;>>
· Ο κάνγκουρας βουλευτής: <<Αυτά τα αυτοκίνητα δεν εντυπωσιάζουν.

Αν λοιπόν πάμε στην επαρχία με ένα μικρό υβριδικό, δεν πρόκειται να μας δώσει σημασία κανένας!>>.
· Ο αθώος βουλευτής: <<Μα, δεν επέλεξα εγώ το μοντέλο. Ρώτησα τον οδηγό μου και τους αστυνομικούς μου που το οδηγούν και αυτοί το διάλεξαν>>
· Ο βουλευτής – Σουμάχερ: <<Πώς θα προλαβαίνω να είμαι συνεπής στις
υποχρεώσεις μου όταν αυτό δεν αναπτύσσει μεγάλες ταχύτητες;>>,
· Ο γκρινιάρης βουλευτής: <<Πώς θα βγάλω την προεκλογική περίοδο με
υβριδικό Ι.Χ.;>>,
Με τόση ευαισθησία και τέτοια επιχειρήματα που έχουν οι εθνοπατέρες
μας, ίσως το ελληνικό κράτος θα έπρεπε να σκεφτεί σοβαρά να
αντικαταστήσει τις νέες τους λιμουζίνες με όμορφα, οικολογικά και
ελληνικά γαϊδουράκια!

Άσυλο για πάσα νόσο και μ… !

Η Σκότλαντ Γιαρντ στην Αθήνα για να «μανατζάρει» την Ελληνική αστυνομία, νέα ειδικά σώματα ασφαλείας, περιορισμός των διαδηλώσεων στο κέντρο, δηλώσεις Μαρκογιαννάκη για την ανάγκη περιορισμού κάποιων ελευθεριών και στο βάθος άσυλο…

Εδώ και μερικές μέρες, ειδικά μετά τους βανδαλισμούς στο Κολωνάκι, από κοινού ΝΔ- ΠΑΣΟΚ και ΜΜΕ προσπαθούν να μας πείσουν ότι υφίσταται μείζων θέμα ασφάλειας στην χώρα, χωρίς να χάνει βέβαια την ευκαιρία, τρέχει από πίσω και η κ. Λιάνα Κανέλη για να μας τονίσει «που κατέληξε αυτό που κάποιοι τόλμησαν να αποκαλέσουν εξέγερση της νεολαίας τον Δεκέμβρη».

Προκύπτουν βέβαια κάποια ερωτήματα σχετικά με την αντίληψη τους περί ασφάλειας. Γιατί, για τα μέσα και τον δικομματισμό δεν τίθεται θέμα ασφάλειας όταν χιλιάδες μαθητές, φοιτητές και εργαζόμενοι υποβάλλονταν σε μαζικές χημειοθεραπείες από τα ΜΑΤ, δεν είδαν θέμα ασφάλειας όταν μια μετανάστρια δέχτηκε δολοφονική επίθεση με βιτριόλι επειδή τόλμησε να διεκδικήσει τα αυτονόητα, δεν άκουσαν τον κρότο από την χειροβομβίδα που έπεσε στο Στέκι Μεταναστών και από τύχη δεν θρηνήσαμε θύματα, δεν μίλησαν για ασφάλεια όταν στην Κρήτη ένας φρουρός των δικαστικών φυλακών Χανίων στο ρεπό του είπε να πάει για «σκοποβολή» σκοτώνοντας έναν 48χρόνο περαστικό και τραυματίζοντας άλλους δύο ή όταν άλλος ένας «πιστολέρο» πυροβόλησε ιδιοκτήτη καφετέριας για οικονομικές διαφορές. Είμαστε επίσης σίγουροι ότι οι παραπάνω δεν βλέπουν θέμα ασφάλειας στο γεγονός ότι σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις των ειδικών ψυχίατρων πάνω από 3.000 αστυνομικοί δεν πρέπει να φέρουν όπλο λόγο ψυχολογικών διαταραχών.

Τα παραπάνω αποτελούν όμως μόνο την μία όψη της ασφάλειας που οι άρχοντές μας και τα παπαγαλάκια τους αγνοούν. Η άλλη όψη της κοινωνικής ανασφάλειας έχει να κάνει με τους 8 εργάτες στη ζώνη του περάματος που έχασαν την ζωή τους το καλοκαίρι από έκρηξη και που η έκθεση των εμπειρογνωμόνων είπε ότι ήταν δική τους ευθύνη, αφορά τους χιλιάδες απολυμένους που δεν ξέρουν πως θα τα βγάλουν πέρα και τους άλλους τόσους ανασφάλιστους που φοβούνται μην τους συμβεί τίποτα γιατί θα βρουν την πόρτα του νοσοκομείου κλειστή.

Έτσι αφού ξέχασαν να ασχοληθούν με όλες τις παραπάνω όψεις που μπορεί να φέρει ο όρος ασφάλεια είπαν να προβάλουν συνεχόμενα για 4 μέρες (με τον μετρητή να τρέχει…) βανδαλισμούς μιας ομάδας περίπου 50 ατόμων. Έχει αρχίσει να γίνεται ξεκάθαρο ότι η επιλογή που έχουν πάρει είναι αυτή της καλλιέργειας του φόβου σε πρώτο επίπεδο και στην συνέχεια μαζί με αυτή της καλλιέργειας διχαστικών αντιλήψεων μέσα στην κοινωνία, όπως ο ρατσισμός, έτσι ώστε ο καθένας να ψάχνει στον διπλανό του τον εχθρό.

Η επιλογή της καλλιέργειας του φόβου έτσι ώστε να κλειστεί ο κόσμος στα σπίτια του είναι μια από τις τελευταίες επιλογές που έχει κάθε εξουσία όταν τα πράγματα φτάνουν όχι απλά στην κρίση αλλά και στην ανοιχτή αμφισβήτηση. Όπως όμως και κάθε κυβέρνηση που δεν μπορεί να ρίξει το φταίξιμο στην πολιτική της για τα εκρηκτικά αδιέξοδα που έχει δημιουργήσει και τον κατακερματισμό της κοινωνίας, κάποιος πρέπει να φταίει. Σε κάθε παραμύθι υπάρχει ένας δράκος και στο συγκεκριμένο παραμύθι ο δράκος είναι το πανεπιστημιακό άσυλο.

Το άσυλο φταίει για τις σπασμένες βιτρίνες, το άσυλο φταίει για τις κουκούλες και ούτω καθεξής. Το παραπάνω επιχείρημα θα είχε κάποια βαρύτητα στο βαθμό που τα «επεισόδια» και διάφορες άλλες μορφές παραβατικότητας αποτελούσαν ένα καθαρό πανεπιστημιακό φαινόμενο. Αν δεν κάνουμε λάθος όμως οι χώροι στους οποίους τις περισσότερες φορές διεξάγονται συγκρούσεις με την αστυνομία είναι χώροι στο κέντρο των πόλεων που δεν υφίσταται το καθεστώς του Ασύλου. Αν δε στο παραπάνω επιχείρημα προσθέσουμε και την εικόνα που επικρατεί στα γήπεδα γίνεται ακόμα πιο ακατανόητο το πώς εμποδίζει το Άσυλο την αστυνομίας «να κάνει την δουλειά της».

Σε κάθε περίπτωση όμως η στοχοποίηση του Ασύλου έχει και άλλο ένα κομβικό ρόλο για τον δικομματισμό και τις δυνάμεις της αγοράς. Μέσα από το χτύπημα του ασύλου σκοπεύουν να χτυπήσουν το ίδιο το φοιτητικό και πανεπιστημιακό κίνημα που όλο το προηγούμενο διάστημα ήταν στην πρωτοπορία των κοινωνικών αγώνων. Το άσυλο δεν είναι απλά ζήτημα διακίνησης ιδεών. Σε δημοκρατία ζούμε και ο καθένας μπορεί να διακινεί τις ιδέες του όπου και αν βρίσκεται. Το πρόβλημα τους είναι ότι με το παρόν καθεστώς οι δυνάμεις καταστολής δεν έχουν την δυνατότητα για δυναμική αντιμετώπιση μιας φοιτητικής κινητοποίησης ακριβώς όπως έχουν με κάθε άλλη μορφή κοινωνικής διαμαρτυρίας ή εργατικής απεργίας.

Αυτό που θέλουν είναι την κρίσιμη στιγμή τα ΜΑΤ να μπορούν να επαναφέρουν την «τάξη» στα ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης όπως μπορούν να κάνουν με οποιοδήποτε άλλο κοινωνικό χώρο. Η δυνατότητα που δίνει το πανεπιστημιακό άσυλο για την ανάπτυξη μαχητικών κινημάτων αντιπολίτευσης, ειδικά τώρα σε περίοδο κρίση, πρέπει να ακυρωθεί. Να το πούμε ακόμα πιο απλά: αυτό που πραγματικά ενοχλεί την κυβέρνηση και είναι επικίνδυνο για την πολιτική της δεν είναι μικρές «ορδές» που προκαλούν φθορές στο κέντρο της Αθήνας αλλά ένα μαζικό μαχητικό φοιτητικό κίνημα που θα μπορεί να συνεισφέρει στους συνολικότερους κοινωνικούς αγώνες, χρησιμοποιώντας ως μία μέθοδο πάλης αυτή της κατάληψης.

Το άσυλο δεν αποτελεί «πρόβλημα» αλλά κατάκτηση του λαϊκού κινήματος, μια κατάκτηση που κρατιέται ζωντανή και μέσα από τους σύγχρονους δημοκρατικούς αγώνες. Οι δυνάμεις του δικομματισμού μέσα στα πανεπιστήμια (ΔΑΠ, ΠΑΣΠ), ευθυγραμμισμένες και αυτές με την ρητορεία των κομμάτων τους κάνουν ότι μπορούν για να δυσφημήσουν το δημόσιο πανεπιστήμιο και να αφαιρέσουν από το φοιτητικό κίνημα ένα από τα σημαντικότερα όπλα του. Την ίδια στιγμή κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους για να μην υπάρχουν πολιτικές διαδικασίες στους φοιτητικούς συλλόγους αλλά και οι όροι συγκρότησης ενός μαζικού φοιτητικού κινήματος που όπως μας έχει δείξει η εμπειρία μας μπορεί να προστατεύει τον χώρο του. Χαρακτηριστικά φέτος οι ΔΑΠ και ΠΑΣΠ συνεννοήθηκαν έτσι ώστε οι φοιτητικές εκλογές να γίνουν τον Μάη, κάτι που δεν επιτρέπει πρακτικά την διεξαγωγή πανσπουδαστικού συνεδρίου και την εκλογή νέας ΕΦΕΕ. Σαμποτάρουν δηλαδή μια δημοκρατική διαδικασία που θα μπορούσε να συμβάλει στην υπεράσπιση του δημόσιου πανεπιστημίου από τις επιθέσεις που δέχεται.

Δυστυχώς για κάποιους ο Δεκέμβρης που μας πέρασε ήταν μόνο η πρόβα. Μια πρόβα που έδειξε ότι η νεολαία δεν είναι διατεθειμένη να ζήσει μέσα στην ανασφάλεια και την εργασιακή περιπλάνηση, να ζήσει μια ζωή χωρίς δικαιώματα και χωρίς αξιοπρέπεια. Αυτό που μπορούμε να τους υποσχεθούμε είναι ότι δεν θα κάνουμε ούτε βήμα πίσω από τους αγώνες μας, μέχρι να κτίσουμε ένα κόσμο που να χωράει τα όνειρα και τις ανάγκες μας.

ΥΓ Αναρωτιώμαστε αν το μέτρο για τις κουκούλες θα ισχύσει και για τους ασφαλίτες…

Ενα φιλί, δυο φιλία, πολλά φιλιά στη Λυρική

Μετά την χωρίς προηγούμενο ομοφοβική λογοκρισία ενός φιλιού μεταξύ ανδρών σε παράσταση στην Λυρική Σκηνή (δείτε εδώ) την προηγούμενη εβδομάδα και τους προπυλακισμούς εναντίων μελών της ομοφυλοφιλικής κοινότητας Ελλάδας που θέλησαν να διαμαρτυρυθούν (ακούστε εδώ) έρχεται η απάντηση…

Επαναφέρουμε στο δρόμο το φιλί που κόπηκε απο τη σκηνή και αντιδρούμε έμπρακτα στην ομοφοβία της ορχήστρας (και όχι μόνο)

Γιατί οι επιθυμίες μας δεν καταστέλονται!

Γιατί αμα τους ενοχλεί, έχει αξία να το δείχνουμε

Γιατί ενα φιλί είναι πάντα όμορφο!

Γιατί πάντα θέλαμε να φιλήσουμε έναν άγνωστο στο δρόμο

Γιατί η αγάπη θα σώσει τον κόσμο

Γιατί είναι Σάββατο βράδυ, Σάββατο βράδυ, Σάββατο βράδυ!!!!

Ετσι λοιπόν:

λεσβίες, έτερο, γκέι, τρανς, αμφι, συμπολίτες, συναγωνίστριες, γειτόνοι, μαμάδες, μπαμπάδες, θείοι, θείες, ζευγαρωμένες και μπακούρια, όλες, όλοι

ΕΛΑΤΕ

για ενα μαραθώνιο φιλιού έξω απο την Εθνική Λυρική Σκηνή, όπου συνεχίζονται οι παραστάσεις της όπερας Ρούσαλκα

Τα πρώτα φιλιά αρχίζουν στις 7μμ πριν την έναρξη της παράστασης