ΜΕΤΑΤΡΕΠΟΝΤΑΣ «ΕΣΤΙΕΣ ΑΝΟΜΙΑΣ» ΣΕ «ΑΣΦΑΛΕΙΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ»

Πολλοί ίσως να μην το γνωρίζουν αλλά από τα ξημερώματα της 9ης Οκτωβρίου και τουλάχιστον για τις 15 μέρες που ακολούθησαν, οι κάτοικοι της περιοχής των Εξαρχείων υπήρξαν μάρτυρες ενός φαινομένου που αποδεικνύει το σοβαρότατο έλλειμμα δημοκρατίας που διέπει την ελληνική αστυνομία. Πιο συγκεκριμένα , με αφορμή το σπάσιμο κάποιων βιτρινών, από ομάδα αγνώστων, το μεσημέρι της Πέμπτης 8 Οκτωβρίου , ισχυρή αστυνομική δύναμη «εισέβαλε» στα Εξάρχεια και άρχισε να κάνει μαζικούς ελέγχους στο σωρό, ενώ προχώρησε και σε δεκάδες προσαγωγές. Στην επιχείρηση που πραγματοποιήθηκε από τις 23:45 μέχρι τις 2:30 , συμμετείχαν 400 (!!!) αστυνομικοί από όλες τις υπηρεσίες, ελέγχθηκαν συνολικά 203 άτομα, 16 αυτοκίνητα, 23 δίκυκλα και 26 καταστήματα. Η κατάσταση αυτή συνεχίστηκε αναλλοίωτη τις ημέρες που ακολούθησαν, ενώ οι προσαγωγές υπολογίζεται ότι ξεπέρασαν τις 120. Υπάρχουν μαρτυρίες κατοίκων της περιοχής που περιγράφουν ότι οι αστυνομικοί έμπαιναν στα μπαρ της περιοχής ρίχνοντας τον φακό στα πρόσωπα πελατών και δηλώνοντας ειρωνικά ότι κάνουν φορολογικό έλεγχο, μαρτυρίες ανθρώπων που εκφράζουν την αγανάκτηση τους καθώς έπρεπε να υποστούν σωματικό έλεγχο 2 και 3 φορές για να φτάσουν από το μπαρ της γειτονιάς τους στο σπίτι τους ή που αναγκάζονταν να ακολουθήσουν τους αστυνομικούς ακόμα και στο τμήμα, χωρίς όμως να υπάρχουν επαρκή στοιχεία που θα δικαιολογούσαν μια τέτοια απόφαση. Και όλα αυτά να λαμβάνουν χώρα (στην ευνομούμενη και δημοκρατική χώρα στην οποία μας αρέσει να πιστεύουμε ότι ζούμε) λίγες μέρες μετά την μετονομασία του «Υπουργείου Δημοσίας Τάξης» σε «Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη» και τις βαρυσήμαντες δηλώσεις του υπουργού που κατέλαβε το συγκεκριμένο πόστο ,Μ. Χρυσοχοϊδη, πως : “Όποιος αστυνομικός απλώνει χέρι σε πολίτη θα φεύγει από το Σώμα με συνοπτικές διαδικασίες”. Ουδέν σχόλιον…
Ποιό ήταν λοιπόν το αποτέλεσμα όλης αυτής της «δικαιολογημένης και καθόλου αυταρχικής συμπεριφοράς» της αστυνομίας σε αυτήν την τόσο καλοσχεδιασμένη επιχείρηση; Μήπως συνελήφθησαν οι δράστες τους οποίους υποτίθεται ότι αναζητούσαν; Μήπως κατάφεραν να εξουδετερώσουν κάποιο κύκλωμα διακίνησης ναρκωτικών (που είναι ουσιαστικά το βασικό πρόβλημα της περιοχής); Ή μήπως εξασφάλισαν στους κατοίκους των Εξαρχείων 2 εβδομάδες αίσθησης γαλήνης και ασφάλειας; Η απάντηση είναι όχι, όχι και … προφανώς όχι. Το μόνο που κατάφερε η αστυνομία με την στάση ήταν να κάνει μια σαφή επίδειξη ισχύος, να καταχραστεί με υπερβάλλοντα ζήλο την εξουσία της, να καταπατήσει κατάφορα μεγάλο αριθμό δικαιωμάτων, να τρομοκρατήσει τον κόσμο, να ταλαιπωρήσει τους κατοίκους των Εξαρχείων και τελικά να αντιμετωπίσει για μία ακόμη φορά την ίδια την κοινωνία (που υποτίθεται ότι υπηρετεί) με περιφρόνηση.
Τα συμβατικά ΜΜΕ (και κατά κύριο λόγο η τηλεόραση) από την άλλη μεριά όχι μόνο δεν θεωρούσαν ότι κάτι από την όλη κατάσταση ήταν κατακριτέο, αλλά έφτασαν στο σημείο να επικροτούν την προσπάθεια του κ. Χρυσοχοϊδη «να εξαλείψει τις εστίες ανομίας της Αθήνας». Εστία ανομίας τα Εξάρχεια; Εστία ανομίας μια από τις πιο πολυσύχναστες περιοχές της πόλης μας και μάλιστα κυρίως από κόσμο της νεολαίας, με τα δεκάδες βιβλιοπωλεία, τα καφέ και τα δισκάδικα; Εστία ανομίας μια περιοχή με ιδιαίτερη (και ιδιόμορφη ίσως) πολιτική και πολιτιστική ζωή για πάνω από μισό αιώνα; Και όμως αυτή είναι η εικόνα που προσπάθησε και ίσως κατάφερε να καλλιεργήσει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας από την εποχή που υπουργός Δημοσίας Τάξης ήταν ο Β. Πολύδωρας. Ενώ, όπως όλα δείχνουν αντίστοιχη στάση πάει να κρατήσει και η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ με τον κ. Χρυσοχοϊδη, αφού επέλεξε ουσιαστικά να θέσει όλη την περιοχή σε αστυνομικό κλοιό και να οξύνει τα πνεύματα, κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει τα πράγματα σε νέες τραγωδίες. Τι θα συνέβαινε αν ένας ακόμα Κορκονέας (ο δολοφόνος του Α. Γρηγορόπουλου) αναλάμβανε πρωτοβουλίες ένα από τα προηγούμενα βράδια;
Εκεί όμως που κανείς δεν το περίμενε στις 22/10 τα ΜΜΕ επέλεξαν να έχουν μια πιο επικριτική στάση απέναντι στην τακτική της αστυνομίας, ο αρχηγός της Ελληνικής Αστυνομίας παραιτήθηκε και ο Μ. Χρυσοχοϊδης ζήτησε δημοσίως συγγνώμη. Τι είχε συμβεί; Το προηγούμενο βράδυ, μια ομάδα 50 περίπου αστυνομικών διέπραξε το εξής αμίμητο: Αφού πρώτα εισέβαλλαν στο καφέ-βιβλιοπωλείο Floral , όπου μόλις είχε τελειώσει η παρουσίαση ενός βιβλίου, φορώντας κράνη και χωρίς διακριτικά (πράγμα παράνομο), στην συνέχεια προχώρησαν στην προσαγωγή του Δ. Παπαχρήστου (γνωστού συγγραφέα και ενός εκ των δύο εκφωνητών του Πολυτεχνείου το ’73), που διαμαρτυρήθηκε για την συμπεριφορά των αστυνομικών κατά την σύλληψη δύο 15χρονων εκείνη την ώρα, καθώς και στις προσαγωγές του δημοσιογράφου της ΕΡΤ Σ.Δαματόπουλου και του δημοσιογράφου της Ελευθεροτυπίας και παραγωγού του σταθμού «Στο Κόκκινο» Σ.Ελληνιάδη που προσπάθησαν να καταγράψουν το γεγονός. Εδώ όμως όπως όλοι καταλαβαίνουμε υπάρχει ένα ακόμα πρόβλημα.
Το πρόβλημα βέβαια δεν είναι το ότι ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη ζήτησε συγγνώμη από τον Δ. Παπαχρήστο για την μεταχείριση που είχε. Το πρόβλημα έγκειται στο ότι έπρεπε να ζητήσει περίπου άλλες 120 συγγνώμες , όσες και οι αναίτιες προσαγωγές που συνέβησαν το τελευταίο διάστημα στα Εξάρχεια και που δεν έλαβαν την ανάλογη δημοσιότητα λόγω του ότι δεν τις υπέστησαν εξίσου γνωστά άτομα. Είναι απαράδεκτο να λειτουργεί η πολιτεία με δύο μέτρα και δύο σταθμά και εξίσου απαράδεχτη είναι η υποκριτική στάση που κράτησαν απέναντι σε αυτό τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Επίσης είναι αδιανόητο ο κ. Χρυσοχοϊδης από την μια να δηλώνει ότι “υπάρχει πρόβλημα με την συμπεριφορά της αστυνομίας που δεν μπορεί να ελέγξει” και από την άλλη να εγκαθιστά τέτοιο αριθμό αστυνομικών δυνάμεων στην περιοχή των Εξαρχείων. Η αντίφαση είναι παραπάνω από εμφανής.
Κλείνοντας είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η κρατική καταστολή και η περιστολή των δικαιωμάτων των πολιτών, που περιγράφεται παραπάνω, δεν μπορεί παρά να ενταθεί (έως και να «δικαιολογηθεί» από σημαντική μερίδα της ελληνικής κοινωνίας) από περιστατικά όπως η δολοφονική επίθεση που έγινε το βράδυ της Τρίτης 27 Οκτωβρίου στο αστυνομικό τμήμα της Αγ. Παρασκευής και που είχε σαν αποτέλεσμα τον τραυματισμό 6 αστυνομικών και ενός πολίτη που βρισκόταν εκείνη την ώρα στο αστυνομικό τμήμα. Οι δύο από τους αστυνομικούς νοσηλεύονται σε σοβαρή κατάσταση. Τέτοιου είδους επιθέσεις ενάντια στην ανθρώπινη ζωή αποτελούν πλήγμα στην δημοκρατία και όποιος πλήττει την δημοκρατία είναι αδιαμφισβήτητα εχθρός της αριστεράς που εμείς πρεσβεύουμε. Οργανώσεις που επιλέγουν να δράσουν με τέτοιο τρόπο δεν μπορούν να αυτοπροσδιορίζονται ούτε σαν αριστερές ούτε σαν επαναστατικές. Εκτός από την ουσία του πράγματος που περιγράφεται παραπάνω, τέτοιες πρακτικές έχει αποδειχθεί περίτρανα ότι οδηγούν με γεωμετρική ακρίβεια στην λήψη πιο σκληρών μέτρων κρατικής καταστολής που θα αντιμετωπίσουν στην συνέχεια οι πολίτες, οι οποίοι καλούνται να ανεχτούν την περαιτέρω καταπάτηση των δικαιωμάτων τους στο όνομα της «ασφάλειας». Η αριστερά δεν θα μπορούσε ποτέ να ανεχτεί κάτι τέτοιο, οπότε για έναν ακόμα λόγο αυτοί οι άνθρωποι θα μας βρουν απέναντί τους.

Για μια ακόμη φορά η ΠΑΣΠ φοβάται την ανασυγκρότηση της ΕΦΕΕ

Η ΠΑΣΠ για ακόμη μια φορά παρακώλυσε την διαδικασία ανασυγκρότησης της ΕΦΕΕ δείχνοντας πόσο πολύ θέλει ανασυσταθεί το τριτοβάθμιο όργανο των φοιτητών. Την προηγούμενη Πέμπτη η ΠΑΣΠ στην ουσία ακύρωσε τη διεξαγωγή του πανσπουδαστικού συνεδρίου που ήταν προγραμματισμένο να ξεκινήσει την επόμενη μέρα. Μετά τις επίμονες προσπάθειες της Αριστερής Ενότητας βρέθηκε η λύση για την δημοκρατική διεξαγωγή του συνεδρίου στο κείμενο το οποίο βρίσκεται στην πίσω σελίδα και υπογράφηκε από τις ΔΑΠ ΠΚΣ και ΑΡΕΝ. Η υπογραφή της ΠΑΣΠ απουσιάζει και όλα όσα ακούστηκαν, από την κατά τα άλλα υπεύθυνη δύναμη, ήταν απλές δικαιολογίες που προσπαθούν να κρύψουν την έλλειψη πολιτικής βούλησης από μέρους της για την ανασύσταση της ΕΦΕΕ. Διαφαίνεται ξεκάθαρα ότι η νεολαία ΠΑΣΟΚ και κατ’ επέκταση και η ΠΑΣΠ προσπαθούν να αποφύγουν οποιαδήποτε διαδικασία που θα τους υποχρεώνει να τοποθετούνται κεντρικά και ενιαία στα πολιτικά ζητήματα που ανακύπτουν.

Η Ανακοίνωση της ΠΑΣΠ

Αστεία είναι και η κεντρική ανακοίνωση της ΠΑΣΠ η οποία φτάνει στο αποκορύφωμα όταν διατυπώνει το εξής ερώτημα για την Αριστερή Ενότητα « Για ποιο λόγο η ΑΡΕΝ υποκύπτει και ξεπουλάει την αξιοπρέπεια του φοιτητικού κινήματος σε συνεργασία με την ΔΑΠ και την ΠΚΣ ; ». Από ότι φαίνεται η ΠΑΣΠ θυμάται το φοιτητικό κίνημα όποτε την συμφέρει ,όμως ο φοιτητικός κόσμος έχει μνήμη και θυμάται ποιοι ήταν στην πρώτη γραμμή του αγώνα για την υπεράσπιση του δημόσιου πανεπιστημίου τα τελευταία χρόνια αλλά και ιδιαίτερα μετά το 2007 όταν η ΠΑΣΠ αποφάσισε ότι το αγωνιστικό της προφίλ είναι πια ντεμοντέ.

Γιατί θέλουμε ΕΦΕΕ?

Εμείς επιδιώκουμε την ανασυγκρότηση της ΕΦΕΕ για κάποιους πολύ συγκεκριμένους πολιτικούς λόγους. Αρχικά, η ύπαρξη μιας κεντρικής πολιτικής διαδικασίας θα αναγκάζει ουσιαστικά τις παρατάξεις του δικομματισμού να τοποθετούνται κεντρικά και ενιαία σε ζητήματα, χωρίς έτσι να μπορούν να αποποιούνται των ευθυνών τους για το τι κάνουν σε άλλες σχολές. Έτσι δεν θα μπορούν να αλλάζουν στάση κατά πως τους βολεύει για να ψαρέψουν ψήφους. Ακόμη θα δοθεί η δυνατότητα σε φοιτητικούς συλλόγους που δεν λειτουργούν, με την εξαίρεση των φοιτητικών εξάρσεων, να αποκτήσουν πολιτική δραστηριοποίηση κόντρα στους κυρίαρχους μηχανισμούς των ΠΑΣΠ-ΔΑΠ που έχουν μετατρέψει το συνδικαλισμό σε πελατειακές σχέσεις παρατάξεων- φοιτητών (σημειώσεις, προγράμματα ,ανάθεση προβλημάτων) . Πέραν αυτού, η ύπαρξη κεντρικού ελέγχου θα ενισχύει την πίεση για δημοκρατικές εκλογές όπως για παράδειγμα στην σχολή μας όπου ποδοπατείται η δημοκρατία. Πίεση, δηλαδή, στην ΠΑΣΠ και τη ΔΑΠ για την ύπαρξη παραβάν και λευκού ψηφοδελτίου στην ΑΣΟΕΕ.

Η ριζοσπαστική αριστερά μέσα στην ΕΦΕΕ πρέπει να παλέψει να αλλάξει τους συσχετισμούς, να δώσει λόγο στην αριστερά εκεί οπού αυτή δεν τον έχει, να κάνει προτάσεις για κινητοποιήσεις και δράσεις λειτουργώντας προωθητικά, να ορθώσει τον αντίλογο εκεί όπου για άλλη μια φορά ΠΑΣΠ και ΔΑΠ θα προσπαθήσουν να στήσουν τους μηχανισμούς τους.

ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΕΚΔΗΚΗΣΗ ΠΤΥΧΙΑΚΗΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΛΥΤΙΚΗ!!!

ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΕΠΙ ΠΤΥΧΙΩ ΜΑΖΕΥΟΜΑΣΤΕ ΑΥΡΙΟ 29/10 ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ 11Β ΣΤΙΣ 11ΠΜ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΜΕ ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΤΗΣ ΑΝΑΛΥΤΙΚΗΣ ΧΗΜΕΙΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΕΚΔΗΚΗΣΟΥΜΕ ΠΤΥΧΙΑΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ!!!
ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ!!!

Απόπειρα δωροδοκίας του 17χρονου θύματος της Παγανής από αστυνομικούς

Τρεις αυτόπτες μάρτυρες του ξυλοδαρμού που δέχθηκε ο 17χρονος Παλαιστίνιος από αστυνομικούς στο Κέντρο Κράτησης Μεταναστών της Παγανής, και ο διερμηνέας του θύματος καταγγέλλουν στο TVXS τις απειλές που δέχονται από τις αρχές προκειμένου να σιωπήσουν για το περιστατικό. Σύμφωνα με τον διερμηνέα, αστυνομικοί προσέφεραν στο θύμα 350 ευρώ για να εξαγοράσουν τη σιωπή του.
Ο διερμηνέας του 17χρονου, Χαμίντ, δηλώνει ότι επικοινώνησε σήμερα, Δευτέρα, με το νεαρό θύμα και πως ο έφηβος διατύπωσε έντονους φόβους για την ασφάλεια του, καθώς οι αστυνομικοί του προσέφεραν 350 ευρώ για να μην μιλήσει για την κακοποίηση την οποία υπέστη στα χέρια των τεσσάρων οργάνων της τάξης . Οι αστυνομικοί απειλούν επίσης το νεαρό θύμα ότι σε περίπτωση που καταθέσει, θα τον κρατήσουν στην Παγανή για περισσότερο από έξι μήνες έως ένα χρόνο.

Οι αυτόπτες μάρτυρες του ξυλοδαρμού που υπέστη ο 17χρονος Παλαιστίνιος την περασμένη Πέμπτη, αμέσως μετά την επίσκεψη του υφυπουργού Σπ. Βούγια στο Κέντρο Κράτησης Μεταναστών στην Παγανή της Μυτιλήνης, με τη μεταφραστική βοήθεια της κ. Ευθαλίας Παππά από το Οικουμενικό Πρόγραμμα Μεταναστών, διατυπώνουν φόβους για την προσωπική ασφάλειά τους καθώς δέχονται απειλές από αστυνομικούς προκειμένου να μην μιλήσουν για το συμβάν.

Ο Παλαιστίνιος Μοχάμεντ Αλί, ο οποίος επίσης φέρει τραύμα από γκλομπ στο κρανίο, μας αφηγείται ότι το βράδυ της 22ας Οκτωβρίου, όταν εκδηλώθηκε η πυρκαγιά στο χώρο κράτησης, η αστυνομία κράτησε την πόρτα κλειστή ενώ οι μετανάστες φώναζαν να τους επιτραπεί η έξοδος στο προαύλιο. «Μετά από 10-20 λεπτά μας άνοιξαν την πόρτα και μας έβγαζαν έναν-έναν και μας χτυπούσαν. Τέσσερις αστυνομικοί πήραν έναν από τους συγκρατούμενούς μας και τον χτύπησαν πάρα πολύ. Τον χτυπήσανε τόσο πολύ μέχρι που έπεσε κάτω, σαν ένα ζώο. Μετά από 1 -1,5 ώρα ήρθε ασθενοφόρο και τον οδήγησαν στο νοσοκομείο. Όλα αυτά γίνανε μπροστά στα μάτια μας για να παραδειγματιστούμε και να μείνουμε ήσυχοι».

Στη συνέχεια, οι αυτόπτες έδωσαν την επώνυμη κατάθεση τους στην αστυνομία. Σύμφωνα με τους μάρτυρες, μετά την καταγγελία του περιστατικού, η αστυνομία, μέσω διερμηνέα, προειδοποίησε τους καταγγέλλοντες να μην διατυπώσουν τις καταγγελίες τους δημοσίως γιατί αυτό θα είχε ως συνέπεια της κράτησή τους για πάνω από 8 μήνες στην Παγανή. «Εμείς λοιπόν, όλοι μας, έχουμε πάρα πολύ μεγάλο φόβο ότι αν πούμε την αλήθεια και συνεχίσουμε να την υποστηρίζουμε επίσημα, θα μας κρατήσουν πολύ περισσότερο εδώ, και δεν ξέρουμε τι άλλο μπορεί να μας κάνουν. Φοβόμαστε πάρα πολύ».

Ο επίσης Παλαιστίνιος Γιούνις επιβεβαιώνει τα όσα δηλώνει ο Μοχάμεντ Αλί για τον ξυλοδαρμό του 17χρονου και προσθέτει ότι και ο ίδιος δέχτηκε χτυπήματα από αστυνομικούς: «Κι εγώ ο ίδιος προσωπικά χτυπήθηκα από τους αστυνομικούς. Έχω ακόμα το σημάδι από το γκλομπ στην πλάτη μου και μέχρι σήμερα δεν μπορώ να περπατήσω καλά και να κουνηθώ».

Ο τρίτος αυτόπτης μάρτυρας, ο Τζαμάλ Μοχαμέντ από την Παλαιστίνη, δηλώνει ότι η αστυνομία τον χτύπησε στο χέρι κατά την έξοδό του από το θάλαμο, με αποτέλεσμα σήμερα να φοράει γύψο. «Εγώ και ο Γιουνίς και ο Μοχάμεντ Αλί δεχθήκαμε αφόρητες πιέσεις να μην πούμε τίποτα, διαφορετικά θα μας επαναπροωθήσουν και θα μας κρατήσουν πάρα πολύ μεγάλο διάστημα στην Παγανή. Φοβόμαστε όλοι πάρα πολύ, ύστερα από αυτό που δημιουργήθηκε, ότι δεν θα μας αφήσουν ποτέ να φύγουμε από το στρατόπεδο αν πούμε την αλήθεια. Οι φίλοι μας βγήκαν, απελευθερώθηκαν, αλλά εμάς μας κρατούν εδώ πέρα. Σας παρακαλώ βοηθήστε μας, προστατέψτε μας, φοβόμαστε πάρα πολύ. Είμαστε εδώ γιατί είμαστε πρόσφυγες, φοβόμαστε τί πρόκειται να μας συμβεί τώρα που είπαμε την αλήθεια».

Το γεγονός κατήγγειλε ο 17χρονος εγγράφως ενώ ακόμα 47 συγκρατούμενοί του συνέταξαν σχετική επώνυμη καταγγελία. Ωστόσο, σύμφωνα με πληροφορίες που επικαλείται ο σημερινός Τύπος οι καταγγέλλοντες αυτόπτες μάρτυρες φέρονται να λαμβάνουν ροζ κάρτα τις τελευταίες ημέρες και να αποχωρούν για την Αθήνα, όπου μπορούν να «εξαφανιστούν».

Σημειώνουμε ότι μετά την δημοσιοποίηση του συμβάντος, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη έδωσε εντολή πραγματοποίησης Ένορκης Διοικητικής Εξέτασης με χρόνο περαίωσης μία εβδομάδα, ενώ προανάκριση πραγματοποιεί και η Εισαγγελία Μυτιλήνης. Οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα κάνουν λόγο ωστόσο για προσπάθεια συγκάλυψης του γεγονότος και προαναγγέλλουν προσφυγές σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

«Η Παγανή πρέπει να κλείσει»

Το tvxs.gr επικοινώνησε και με τον επικεφαλής του Γραφείου της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ, κ. Γ. Τσαρμπόπουλο , για το περιστατικό. «Δεδομένου ότι τα καταγγελλόμενα είναι πάρα πολύ σοβαρά, αυτό που έχουμε να πούμε είναι ότι ζητάμε η διοικητική αλλά και η ποινική εξέταση να γίνουν σε βάθος, ώστε οι τυχόν ευθύνες να μην συγκαλυφθούν. Δυστυχώς, ξέρουμε ότι στο παρελθόν οι διοικητικές εξετάσεις δεν έχουν καταλήξει ποτέ σε απόδοση ευθυνών. Θέλουμε σε αυτό το γεγονός να εξαντληθούν όλες οι δυνατότητες ώστε η έρευνα να είναι σε βάθος και βέβαια ανα χρειάζεται να παρασχεθεί προστασία μαρτύρων καθώς και ότι άλλο χρειάζεται» υπογραμμίζει ο κ. Τσαρμπόπουλος.

«Το γεγονός αυτό αναδεικνύει επίσης μια κατάσταση έντασης η οποία δημιουργείται κατά καιρούς σε αυτό τον χώρο κράτησης και, αξίζει εδώ να σχολιάσουμε, ότι ο λόγος που δημιουργούνται εντάσεις οι οποίες προκαλούν την απαράδεκτη αυτή αντίδραση των αστυνομικών φρουρών, έχει να κάνει με την παρατεταμένη κράτηση. Δηλαδή, στην Παγανή έχουμε μια απόδειξη της αποτυχίας της πολιτικής της παρατεταμένης κράτησης στα σημεία εισόδου και διότι δεν είναι δυνατόν να κρατούνται για μεγάλο χρονικό διάστημα όταν υπάρχουν τέτοια κύματα ροών προσφύγων. Αφήνονται ελεύθεροι ορισμένοι, με κριτήρια αδιαφανή, με αποτέλεσμα άλλοι που παραμένουν μέσα να διαμαρτύρονται. Φέτος, από τον Αύγουστο μέχρι σήμερα, αυτή η κατάσταση έχει δημιουργήσει τουλάχιστον 3 εξεγέρσεις. Αυτό είναι πολύ σημαντικό και δείχνει ότι η πολιτεία πρέπει να αναθεωρήσει την πολιτική της όσον αφορά την κράτηση στα σημεία εισόδου. Εμείς έχουμε κάνει προτάσεις προς αυτή την κατεύθυνση, νομίζουμε ότι χρειάζεται διαφορετική προσέγγιση. Δεν είναι δυνατόν όλοι να κρατούνται στα νησιά εξαιτίας του γεγονότος ότι εισήλθαν χωρίς νομιμοποιητικά έγγραφα, και τελικά να αφήνονται ελεύθεροι στην συντριπτική τους πλειοψηφία με ένα χαρτί απέλασης για να καταλήγουν στην Αθήνα άστεγοι. Δεν είναι αποτελεσματική αυτή η πολιτική.

Προτείνουμε δομές υποδοχής με πληροφόρηση, με διερμηνεία, με μηχανισμούς εντοπισμού και διαχωρισμού των ομάδων ανάλογα με τις ανάγκες τους και περαιτέρω μεταβίβασή τους στο εσωτερικό της χώρας, ανάλογα με την περίπτωση. Άλλη δηλαδή μεταχείριση για τα ανήλικα ασυνόδευτα παιδιά, άλλοι για τους ζητούντες άσυλο, άλλοι για τα θύματα trafficing και βασανιστηρίων κ.λπ. Και βέβαια, αν τελικά κάποιοι κρατούνται, αυτοί να είναι εκείνοι οι οποίοι πραγματικά πρόκειται να απελαθούν ώστε να μην επιβαρύνεται και το σύστημα της κράτησης με χιλιάδες ανθρώπους για τους οποίους τελικά δεν γίνεται και τίποτα.

Ειδικά για την Παγανή, ως χώρος κράτησης, ανεξάρτητα της πολιτικής ως προς τα σημεία εισόδου, ο χώρος αυτός δεν είναι για να φιλοξενεί ανθρώπους. Και δεν μιλάμε για τους 700 που είδαμε τώρα, τους 800 που είδαμε τον Αύγουστο ενώ το κέντρο υποτίθεται ότι είναι για 200 άτομα. Ούτε δεκάδες άτομα δεν μπορεί να φιλοξενήσει αυτό το πρώην εργοστάσιο, ακόμα και για ολιγοήμερη διαμονή, σε συνθήκες που να πληρούν τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα μίνιμουμ στάνταρτ της υγιεινής. Η Παγανή πρέπει να κλείσει. Ούτως ή άλλως. Η Παγανή ειδικά πρέπει να κλείσει, το έχουμε πει επανειλημμένα» τονίζει ο κ. Τσαρμπόπουλος.

Πλήθος καταγγελιών για ξυλοδαρμούς

Πολλοί ήταν οι μετανάστες που κατήγγειλαν ξυλοδαρμό στον υφυπουργό Προστασίας του Πολίτη, κατά την επίσκεψή του στο Κέντρο Κράτησης Μεταναστών της Παγανής. Ο κ. Βούγιας φέρεται να έκανε λόγο για το ζήτημα στον επικεφαλής της Ελληνικής Αστυνομίας. «Στόχος μας είναι το συντομότερο δυνατό να κλείσει η Παγανή», δήλωσε ο υφυπουργός κ. Βούγιας, στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία», τονίζοντας πως η εντολή στην Ελληνική Αστυνομία είναι μέσα σε μία εβδομάδα να υπάρχει πόρισμα για τα καταγγελλόμενα, αν μη τι άλλο για να μην ξεχαστεί η όλη υπόθεση».

Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, με δελτίο Τύπου, εκφράζει την έντονη ανησυχία της για τα καταγγελλόμενα και ζητά τη σε βάθος διερεύνηση της υπόθεσης προκειμένου να αποδοθούν ευθύνες και η παραδειγματική τιμωρία των υπευθύνων, υπενθυμίζοντας τις πρόσφατες εξαγγελίες του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη για μηδενική ανοχή σε φαινόμενα αστυνομικής αυθαιρεσίας.

Το δελτίο Τύπου αναφέρει τα ακόλουθα: «Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες εκφράζει την έντονη ανησυχία της για όσα φέρονται ότι διαδραματίστηκαν το απόγευμα της 22 Οκτωβρίου στο κέντρο διοικητικής κράτησης αλλοδαπών Παγανής, στη Λέσβο. Σύμφωνα με καταγγελίες, των οποίων έγινε αποδέκτης η Υ.Α., αστυνομικά όργανα υπεύθυνα για τη φύλαξη του κέντρου προέβησαν σε κακοποίηση και ξυλοδαρμό κρατουμένων, μεταξύ των οποίων ενός 17χρονου ανηλίκου, ο οποίος διακομίστηκε στο Βοστάνειο Νοσοκομείο, όπου και του διαγνώσθηκαν κακώσεις στην κεφαλή, πλάτη, μέση και χέρια. Σύμφωνα με τις ίδιες πάντα πληροφορίες, τα γεγονότα προκλήθηκαν στη συνέχεια έντασης που δημιουργήθηκε σε ορισμένους θαλάμους, όπου ομάδες κρατουμένων διαμαρτύρονταν για την παρατεταμένη τους κράτηση.

Η Υ.Α. θεωρεί θετικό το γεγονός ότι, κατόπιν και εντολής του Υφυπουργού για την Προστασία του Πολίτη, διενεργούνται ήδη πειθαρχικές και ποινικές έρευνες για τα συμβάντα. Δεδομένης της σοβαρότητας των καταγγελιών, η Υ.Α. ζητά σε βάθος διερεύνηση της υπόθεσης με τρόπο ώστε να διασφαλιστεί η ανάδειξη τυχόν ευθυνών και, σε περίπτωση στοιχειοθέτησής τους, να υπάρξει παραδειγματική τιμωρία των υπευθύνων, στη βάση και των πρόσφατων εξαγγελιών του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη για μηδενική ανοχή σε φαινόμενα αστυνομικής αυθαιρεσίας.

Υπενθυμίζεται ότι το πρωί της 22 Οκτωβρίου, κλιμάκιο της Υ.Α., μαζί με τον Υφυπουργό για την Προστασία του Πολίτη, Σπύρο Βούγια, επισκέφθηκε την Παγανή. Πάνω από 700 άτομα, μεταξύ των οποίων πρόσφυγες από εμπόλεμες περιοχές, ασυνόδευτα παιδιά, γυναίκες με μωρά και άλλες ιδιαίτερα ευπαθείς ομάδες, κρατούνταν σε άθλιες συνθήκες που προσβάλλουν κάθε έννοια ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Κατά την επίσκεψη, ο επικεφαλής του Γραφείου της ΥΑ στην Ελλάδα, Γιώργος Τσαρμπόπουλος, επανέλαβε το αίτημα για οριστικό κλείσιμο της Παγανής και κάλεσε την Πολιτεία να αναθεωρήσει την πολιτική αντιμετώπισης των μικτών μεταναστευτικών ρευμάτων στα σημεία εισόδου, με κατάλληλες δομές υποδοχής και ειδική μέριμνα για όσους χρήζουν διεθνούς ή ανθρωπιστικής προστασίας».

Διεθνείς οργανώσεις κατά Ελλάδας

Πλήρη πειθαρχική διερεύνηση και παραδειγματική τιμωρία των κρατικών λειτουργών που ξυλοκόπησαν μετανάστη στο κέντρο της Αθήνας, το Σάββατο 17 Οκτωβρίου, και τη σύλληψη μετά προπηλακισμού του ερευνητή θεμάτων μετανάστευσης Δημ. Παρσάνογλου, ζητούν με κοινή ανακοίνωσή τους το Ευρωπαϊκό Δίκτυο για τα Δικαιώματα, την Ισότητα και την Ετερότητα RED και τα Εθνικά Εστιακά Κέντρα RAXEN (Δίκτυο Πληροφόρησης για τον Ρατσισμό & την Ξενοφοβία του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων – FRA).

Οι οργανώσεις εκφράζουν την έντονη διαμαρτυρία και τη βαθιά ανησυχία τους για τη συνεχιζόμενη αστυνομική βία ενάντια σε μετανάστες και κοινωνικές μειονότητες αλλά και κατά των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των ερευνητών θεμάτων μετανάστευσης και καλούν επειγόντως την ελληνική κυβέρνηση να ξεριζώσει τη ρατσιστική βία και συμπεριφορές που απειλούν τα θεμέλια της δημοκρατίας και αποτρέπουν την πραγματική και ίση συμμετοχή στην κοινωνία.

Ετησίως καταγράφονται στις εκθέσεις των επίσημων φορέων κατά του ρατσισμού καταγγελίες για κακοποιήσεις από αστυνομικά όργανα, οι οποίες φτάνουν το 50% των βίαιων ρατσιστικών επιθέσεων κατά μεταναστών και μειονοτήτων στην Ελλάδα. «Αυτή είναι μια δραματική, αυξανόμενη τάση που επιδεινώθηκε από τη ρατσιστική βία ακροδεξιών βίαιων οργανωμένων ομάδων, που επιχειρούν, ανενόχλητες ή ακόμη και ενθαρρυνόμενες, ως φασιστικού τύπου πολιτοφυλακή σε κεντρικές γειτονιές της Αθήνας», επισημαίνουν χαρακτηριστικά.

Πηγές είδησης: Ελευθεροτυπία, Έθνος

Μαθητικές παρελάσεις και η θέση τους στην ελληνική κοινωνία

Άλλη μια σχολική χρονιά και άλλη μια επέτειος του ‘40 έφτασε συνοδευμένη από τις μαθητικές παρελάσεις. Εκτός από εθνική υπερηφάνεια μήπως αυτές οι εκδηλώσεις συνοδεύονται και από απειλές για αποβολές, εκβιασμούς και τιμωρίες σε όσους-όσες αρνούνται να πάρουν μέρος σε ένα κατάλοιπο φασιστικής έμπνευσης; Αξίζει να δούμε πότε και πως άρχισαν οι παρελάσεις.
• Οι παρελάσεις και κατ’ επέκταση οι μαθητικές παρελάσεις ξεκίνησαν από καθεστώτα όπως αυτά του Χίτλερ και του Μουσολίνι, φασιστικά και ανελεύθερα.
• Στην Ελλάδα εγκαινιάστηκαν από ένα ανάλογο καθεστώς, αυτό του Μεταξά. όταν η ομοιομορφία της εμφάνισης των μαθητών και μαθητριών ήταν δεδομένη ενώ η στρατικοποίηση της νεολαίας ήταν ο βασικός στόχος του καθεστώτος. Από τότε καθιερώθηκαν μέχρι σήμερα παρά την καταδίκη της χώρας μας από το ευρωπαϊκό δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων για το θέμα της υποχρεωτικής συμμετοχής μαθητών και εκπαιδευτικών σε αυτές.
Υπάρχει ένα βαθύ ιδεολογικό υπόβαθρο που μας κάνει αντίθετους και αντίθετες απέναντι στον εορτασμό της απελευθέρωσης από τον φασισμό με ένα ακριβώς φασιστικό τρόπο.
• Κατ’ αρχάς είναι εμφανές το ρατσιστικό πνεύμα που χαρακτηρίζει αυτές τις εκδηλώσεις. Ο διαχωρισμός των συμμετεχόντων κατά φύλο, ανάλογα με σωματικά χαρακτηριστικά ή σύμφωνα με τις επιδόσεις στο σχολείο ( σημαιοφόρος-παραστάτης) επιβεβαιώνει τον αντιδραστικό χαρακτήρα των παρελάσεων. Επίσης η ύπαρξη ανάπηρου σημαιοφόρου αποτελεί καταφανώς επικοινωνιακό τρικ και πάντως σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να γενικεύεται, αφού οι απαιτήσεις για τη συμμετοχή στα «παρελαύνοντα τμήματα» δεν σέβονται διόλου της ιδιαίτερες δυσκολίες και ανάγκες αυτών των παιδιών.
• Επιπλέον, υπάρχει μια τάση στρατιωτικοποίησης της μαθητικής κοινότητας αφού οι μαθητές-στρατιωτάκια είναι αναγκασμένοι να παρελαύνουν υπό τον ήχο της σφυρίχτρας, με ίδιο βήμα, ομοιόμορφα ντυμένοι και με τον απαραίτητο σεβασμό προς τους επισήμους.
• Έκδηλη είναι ακόμα η τάση καλλιέργειας αισθήματος υποταγής μέσω της απόδοσης τιμών. Από ποιο φεουδαρχικό χρονοντούλαπο να βγαίνουν άραγε αυτοί οι επίσημοι που στέκονται κάθε φορά στην εξέδρα (δεσπότης, στρατηγός, νομάρχης, δήμαρχος κ.τ.λ.) επιθεωρώντας τους υπηκόους τους, καθώς αυτοί τους αποδίδουν τιμές στρέφοντας την κεφαλή δεξιά!
• Φαινόμενο των τελευταίων χρόνων είναι και η αποτύπωση των ξενοφοβικών τάσεων της Ελληνικής κοινωνίας στον αποκλεισμό των ξένων μαθητών από την σημαία. Οι «υπερήφανοι Έλληνες» σπάνε τον κώδικα δεοντολογίας και αξιοκρατίας και προτιμούν να σηκώσει την σημαία οπωσδήποτε Έλληνας έστω και αν έχει χαμηλές επιδόσεις.
Παρ’ όλο που κανένας μαθητής δεν είναι υποχρεωμένος να συμμετέχει στην παρέλαση , οι τιμωρίες και απειλές για απουσίες και χαμηλή βαθμολογία στους μαθητές που αντιδρούν είναι συχνότατα φαινόμενα. Αυτό, σε συνδυασμό με την εμφανή υποστήριξη του εθίμου από ΜΜΕ αλλά και μεγάλη μερίδα του πολιτικού κόσμου στη χώρα μας, δείχνει ότι οι μαθητικές παρελάσεις αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Στοχεύουν στη δημιουργία πειθαρχημένων εργαζομένων και υπάκουων πολιτών, διαποτισμένων από εθνικιστική υπερηφάνεια. Το κατάλοιπο όμως ενός ανελεύθερου καθεστώτος ,που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το δημοκρατικό πνεύμα των αγώνων που υποτίθεται τιμάει, δεν είναι δυνατό να χωράει στην εκπαιδευτική διαδικασία των μικρών παιδιών και πρέπει όλοι μας ν’ αντιδράσουμε!
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΙΜΟΥΜΕ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΕΣ ΜΑΣ ΕΠΑΙΤΙΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΚΡΑΤΑΜΕ ΖΩΝΤΑΝΕΣ ΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΜΑΣ ΜΝΗΜΕΣ ΩΣ ΛΑΟΣ ΧΩΡΙΣ ΤΙΣ ΜΑΘΗΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ!!!

Έκθεση-καταπέλτης κατά της Ελλάδας για παράνομες απελάσεις προσφύγων

Δριμύτατο κατηγορώ κατά της Ελλάδας εξαπολύει λεπτομερής ευρωπαϊκή έκθεση στην οποία διαπιστώνεται ότι η Ελλάδα συστηματικά απελαύνει παράνομα αλλοδαπούς στην Τουρκία, παραβιάζοντας το διεθνές δίκαιο, καθώς οι εν λόγω αλλοδαποί είναι αιτούντες άσυλο και έχουν τα αντίστοιχα δικαιώματα.

Η εν λόγω έρευνα εκπονήθηκε από εκπροσώπους του Νορβηγικού Οργανισμού για τους Αιτούντες Άσυλο, της Νορβηγικής Επιτροπής Ελσίνκι και της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης Αίτημα, με στόχο να ερευνηθούν οι παράνομες απελάσεις αλλοδαπών στην Τουρκία και οι συναφείς παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου που διαπράττει η Ελλάδα κατ’ επανάληψη.

Συγκεκριμένα, στην εν λόγω έκθεση οι ειδικοί συγκεντρώνουν μαρτυρίες μεταναστών οι οποίοι είχαν υποβάλει αίτηση για άσυλο και για το λόγο αυτό απολάμβαναν της προστασίας του διεθνούς δικαίου. Ωστόσο, η ελληνική αστυνομία – παραβιάζοντας τις διεθνείς συμβάσεις – επαναπροωθεί συστηματικά τους αλλοδαπούς από την Ελλάδα στην Τουρκία, εξαναγκάζοντας τους να περάσουν το ποτάμι μέσα σε ξυλόβαρκες, θέτοντας τη ζωή τους σε κίνδυνο. Το σημαντικότερο, ωστόσο, είναι ότι ανάμεσα σε αυτούς που εκδιώκονται στην Τουρκία περιλαμβάνονται άνθρωποι που χρήζουν διεθνούς προστασίας, πρόσφυγες οι οποίοι κινδυνεύουν να υποστούν βασανιστήρια αν επιστρέψουν στις χώρες καταγωγής τους, καθώς η Τουρκία δεν παρέχει καμία προστασία στους αιτούντες άσυλο.

Οι μαρτυρίες των ανθρώπων είναι συγκλονιστικές: «Ένα βράδυ μετά το φαγητό οι αστυνομικοί πήραν 150 άτομα και μας έβαλαν σε λεωφορεία. Υπήρχαν πολλοί αστυνομικοί με κλομπ και στρατιώτες με αυτόματα όπλα. Μας έλεγαν να κοιτάζουμε κάτω και να μη μιλάμε μεταξύ μας. Το λεωφορείο κινήθηκε σε έναν χωματόδρομο για περίπου μία ώρα. Κάποια στιγμή σταμάτησε σε ένα σημείο με δέντρα δίπλα στο ποτάμι. Οι αστυνομικοί και οι στρατιώτες ήλεγξαν την περιοχή για αρκετή ώρα και επικοινωνούσαν μεταξύ τους με νοήματα. Όταν βεβαιώθηκαν ότι δεν ήταν κανείς στην άλλη πλευρά του ποταμού άρχισαν να βάζουν τους κρατουμένους σε μία μεγάλη ξύλινη βάρκα» διηγείται ο Αχμέτ στους ερευνητές.

«Όταν οι κρατούμενοι κατάλαβαν ότι επρόκειτο να απελαθούν στην Τουρκία άρχισαν να κλαίνε και να φωνάζουν ότι δεν θέλουν να πάνε εκεί γιατί η Τουρκία θα τους στείλει πίσω στην πατρίδα τους όπου κινδύνευε η ζωή τους. Τους είπα κι εγώ το ίδιο. Οι πρόσφυγες που επιχείρησαν να αντισταθούν χτυπήθηκαν άσχημα. Στη βάρκα επέβαιναν δύο αστυνομικοί. Ο ένας κρατούσε το πηδάλιο και ο άλλος μάς σημάδευε με ένα πιστόλι. Έτσι βρεθήκαμε στην τουρκική πλευρά. Ξαφνικά εμφανίστηκαν πολλοί Τούρκοι στρατιώτες και μας συνέλαβαν», θυμάται.

«Υποστηρίζουµε ότι η κατάσταση στην Ελλάδα έχει επιδεινωθεί σε τέτοιο βαθµό ώστε να µην είναι δυνατόν να θεωρηθεί ότι οι Ευρωπαϊκές χώρες τηρούν τις υποχρεώσεις τους έναντι του προσφυγικού και ανθρωπιστικού δικαίου, εφόσον επιστρέφουν στην Ελλάδα αιτούντες άσυλο», καταλήγουν οι επιστήμονες στην έκθεση, προκαλώντας σοκ με τα στοιχεία που δημοσιεύουν.

Η επιτροπή ολοκληρώνει την έρευνα ζητώντας από την Ευρωπαϊκή Ένωση να καταδικάσει ρητά τις κατασταλτικές πολιτικές της Ελλάδας σε σχέση µε τις παράνοµες απελάσεις και επαναπροωθήσεις. Παράλληλα δηλώνει ότι η Ελλάδα θα πρέπει να αναπτύξει ένα εθνικό σύστηµα ασύλου που θα βασίζεται στην πλήρη διασφάλιση του δικαιώµατος να ζητά κανείς άσυλο και να απολαµβάνει προστασίας καθώς και της δυνατότητας να ασκεί αποτελεσµατική προσφυγή έναντι οποιασδήποτε αρνητικής απόφασης.

Ξυλοδαρμός 17χρονου στο κέντρο κράτησης Παγανής

Λίγες ώρες μετά την  επίσκεψη του υφυπουργού Προστασίας του Πολίτη, Σπύρου Βούγια , στο κέντρο κράτησης μεταναστών της Παγανής Λέσβου, ένας 17χρονος κρατούμενος έπεφτε θύμα «υπερβάλλοντα ζήλου» αστυνομικών , που τον άφησε με κακώσεις σε κεφάλι, πλάτη, μέση και χέρια. Σε επίσημη καταγγελία προχώρησαν 47 κρατούμενοι του κέντρου, η οποία συνοδεύεται και από ιατρική διάγνωση.

Συγκεκριμένα, μετά την αναχώρηση του υφυπουργού διατάχθηκε η απελευθέρωση περίπου 150 κρατουμένων, γεγονός που προκάλεσε έντονες αντιδράσεις από άλλους κρατούμενους που βρίσκονται εκεί για πολύ περισσότερο διάστημα.

Όπως αναφέρεται και στην καταγγελία που παραδόθηκε το μεσημέρι στον υπουργό Προστασίας του Πολίτη Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, οι διαφορετικές «ταχύτητες» στην απελευθέρωση αποτελούν συχνά αιτία εξέγερσης. Σημειώνεται ότι, όσοι υποβάλλουν αίτημα για πολιτικό άσυλο καταλήγουν να μένουν πολύ περισσότερο διάστημα κρατούμενοι εξαιτίας της γραφειοκρατίας, από ότι εκείνοι που δεν αιτούνται.

Πρόσφυγες από το Ιράκ, το Ιράν και το Αφγανιστάν άρχισαν να διαμαρτύρονται για τη μη απελευθέρωσή τους και έβαλαν φωτιά σε στρώματα μέσα στο θάλαμο. Ο καπνός άρχισε να γεμίζει το χώρο και όσοι βρίσκονταν στον διπλανό θάλαμο, που επικοινωνεί με ένα άνοιγμα στον τοίχο με τον πρώτο, ζήτησαν να βγουν στον προαύλιο χώρο καθώς δεν μπορούσαν να αναπνεύσουν από τις αναθυμιάσεις. Σύμφωνα με την καταγγελία, οι αστυνομικοί τους πλησίασαν με γκλομπ, τους απειλούσαν και έκαναν προσβλητικές χειρονομίες και μόνο όταν οι αναθυμιάσεις έγιναν ιδιαίτερα έντονες, οι αστυνομικοί άνοιξαν την πόρτα του θαλάμου.

Η πόρτα άνοιξε τόσο ώστε να περνά μόνο ένα άτομο η φορά, το οποίο οι αστυνομικοί χτυπούσαν με γκλομπ όταν έβγαινε έξω. Στο τέλος, τέσσερις αστυνομικοί έπιασαν έναν 17χρονο Παλαιστίνιο και άρχισαν να τον ξυλοκοπούν επί μισή ώρα. Το παιδί λιποθύμησε και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο.

Η ιατροδικαστής αρχικά πιστοποίησε προφορικά ότι είχε κακώσεις αλλά τόνισε ότι βεβαίωση θα δώσει μόνο στην Αστυνομία, αναφέρεται στην καταγγελία και προστίθεται ότι τελικά υπήρξε διάγνωση από την Αστυνομία, όπου αναφέρονται σοβαρές κακώσεις στο κεφάλι, την πλάτη, τη μέση και τα χέρια. Σύμφωνα με πληροφορίες, αν και οι κακώσεις είναι εμφανείς, ο 17χρονος δεν αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα.

Στο μεταξύ, προχθές, ο κ. Βούγιας ζητούσε «συγγνώμη για το έλλειμμα ανθρωπιάς σε αυτή την αποθήκη ψυχών, όπου η κόλαση του Δάντη ωχριά μπροστά της», ενώ μόλις μία ημέρα πριν ο κ. Χρυσοχοΐδης τόνιζε ότι «λογικές σερίφη και ράμπο που οφείλονται σε υπερβάλλοντα ζήλο, ο οποίος δεν είναι καλός οδηγός για την Αστυνομία».

Παρά τις όποιες εξαγγελίες, στην Παγανή εξακολουθούν να κρατούνται περίπου 700 μετανάστες υπό άθλιες συνθήκες. Συνθήκες τις οποίες διαπίστωσε την Πέμπτη και αντιπροσωπεία της Ύπατης Αρμοστίας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, που επισκέφθηκε το κέντρο κράτησης, και ζητά το άμεσο κλείσιμό του.

Πηγή : TVXS

Γιατί η εργασία οδηγεί στην αυτοκτονία;

Οι πρόσφατες τραγικές εξελίξεις στην France Telecom, στην οποία μάλιστα βασικός μέτοχος μετά την ιδιωτικοποίησή της εξακολουθεί να είναι το γαλλικό κράτος, με τις 23 αυτοκτονίες σε 18 μήνες και τις πολλές αποτυχημένες απόπειρες, στενά συνδεδεμένες με το εργασιακό περιβάλλον, αναδεικνύουν τη ζοφερή πραγματικότητα των σύγχρονων μεθόδων οργάνωσης της εργασίας.
Τι αλήθεια είναι αυτό που τα τελευταία χρόνια έχει οδηγήσει 400 εργαζόμενους στην αυτοκτονία στη Γαλλία προσθέτοντας μια νέα οδυνηρή εργασιακή παράμετρο μετά τους θανάτους από εργατικά ατυχήματα και επαγγελματικές ασθένειες; Τι είναι αυτό που βρίσκεται πίσω από το τέταρτο κύμα αυτοκτονιών με αφορμή τις συνθήκες εργασίας; Ένα κύμα που ακολουθεί τους απελπισμένους αγρότες της δεκαετίας του ʼ60 που ωθούνταν στην έξοδο από την αγροτική ζωή και τη γη τους, τους ανειδίκευτους εργάτες της επόμενης δεκαετίας που εισέπρατταν την απαξίωση μπροστά στην ανάπτυξη της ειδικευμένης εργασίας, τη σύγχρονη απελπισία των ανέργων και των κάθε λογής ευέλικτων και κακοπληρωμένων εργαζόμενων που αδυνατούν να καλύψουν βασικές ανάγκες ενοχοποιώντας τον εαυτό τους;
Τα νέα θύματα δεν ανήκουν στην κατηγορία της δεύτερης ή και τρίτης ταχύτητας αμοιβής και δικαιωμάτων του εργατικού δυναμικού. Αντίθετα είναι υπάλληλοι στον χώρο των υπηρεσιών με ικανοποιητικές αποδοχές που δείχνουν αγάπη για τη δουλειά τους και χαρακτηρίζονται επιτυχημένοι. Βιώνουν με δραματικό τρόπο τα αποτελέσματα των σύγχρονων μεθόδων management της πλήρους εξατομίκευσης της εργασιακής σχέσης με ειδικούς στόχους αμοιβής και καριέρας, απόρροια ειδικότερων συμβάσεων με την εταιρεία που προσδίδουν στον εργαζόμενο χαρακτηριστικά ιδιώτη πωλητή.
Η αποδοχή των αυθαίρετων κριτηρίων και όρων αξιολόγησης της διεύθυνσης που περιφρονεί τους συλλογικούς κανόνες, οδηγεί καταρχήν στην εντατικοποίηση της εργασίας, στην απελευθέρωση των ωραρίων και στην ολοκληρωτική αφιέρωση του ελεύθερου χρόνου στον εργοδότη καταλήγοντας στην πλήρη αφομοίωση της προσωπικότητας στη λογική της εταιρείας. O εργαζόμενος υπόκειται καθημερινά σε ηθική παρενόχληση και σε ένα εξουθενωτικό διπλό αυτοέλεγχο: Εκείνο του ελέγχου της ατομικής του επίδοσης από τον ίδιο και την ομάδα στόχου που ελέγχει και επιτιμά, στο πλαίσιο των προσωπικών ανταγωνισμών, τους αδύνατους κρίκους της αλυσίδας. Απομονωμένος και αβοήθητος ο εργαζόμενος από κάθε έννοια συλλογικότητας, στο πλαίσιο μιας αμφιλεγόμενης αυτονομίας της εργασίας, επιδιώκει την επίτευξη των προσωπικών του στόχων οδηγούμενος σταδιακά στη χρήση μεθόδων και πρακτικών που προδίδουν τους κανόνες της επαγγελματικής ηθικής.
Για να επιτύχει τον στόχο του θα εκδιώξει βίαια τον ασθενή από το νοσοκομείο ώστε να μειωθούν τα νοσήλια και οι δαπάνες της ασφαλιστικής εταιρείας. Θα πουλήσει τραπεζικά προϊόντα και συμβόλαια σε υπερχρεωμένους πελάτες οδηγώντας τους στην καταστροφή. Σταδιακά αποκτηνώνεται. Χάνει τον αυτοσεβασμό του. Όταν όμως ο στόχος δεν εκπληρώνεται και ο εργαζόμενος χρεώνεται την αποτυχία, οι παρενέργειες πέφτουν βαριές για το σύστημα αξιών που έχει υιοθετήσει με τον, συχνά δίχως αρχές, αυτοσκοπό του επιτυχημένου επαγγελματικού προφίλ.
Οι συνέπειες είναι βαριές και προσβλητικές για εκείνον που απέτυχε στους στόχους του, αν και θυσίασε τα πάντα για την εκπλήρωσή του. Εισπράττει βαρύτερα την απώλεια της θέσης ευθύνης, την υποχρεωτική μετακίνηση σε άλλη πόλη, την αλλαγή ομάδας ή και αντικειμένου εργασίας. Αυτή η αποκαθήλωση γίνεται δυσβάστακτη. Οδηγεί σε πλήρη αποστροφή του ίδιου του εαυτού. Πέφτει από το παράθυρο της Telecom στο κενό καταστρέφοντας τα μπαμπού του προαυλίου παρά τις επίμονες συστάσεις της διεύθυνσης με ανακοινώσεις στους ορόφους και στα ασανσέρ, για σεβασμό και φροντίδα των φυτών της αυλής! Παρόλα αυτά η εταιρεία δηλώνει την αθωότητά της και επικαλείται τα προσωπικά προβλήματα του εκάστοτε αυτόχειρα. Καμία ευθύνη για τις μεθόδους οργάνωσης της εργασίας και συνεπώς καμία αστική και ποινική ευθύνη…
Οι οδυνηρές αυτές εξελίξεις απαιτούν άμεσες παρεμβάσεις και δραστικές λύσεις. Λύσεις που είναι αστείο να αναζητούνται σε γενικολογίες για τον εξανθρωπισμό της εργασίας και στην καταπολέμηση του εργασιακού στρες σε σεμινάρια και σε αγχολυτικά χάπια. Ο πυρήνας του προβλήματος θα πρέπει να αναζητείται στις σύγχρονες μεθόδους οργάνωσης της εργασίας που καταργούν κάθε έννοια συλλογικότητας, συνεργασίας και αλληλεγγύης μέσα από ακραίες μορφές εξατομίκευσης της εργασίας και απομόνωσης στον βωμό της μεγιστοποίησης του κέρδους. Οι λύσεις βρίσκονται στη θεσμική και ουσιαστική ενίσχυση των συλλογικών παρεμβάσεων και ελέγχων των εργαζομένων στις επιχειρήσεις Η εργασία, άλλωστε, εκτός από παραγωγός είναι και μέσο κοινωνικοποίησης…

OΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΕΠΙ

ΠΤΥΧΙΩ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 23\10

ΣΤΙΣ 11:00 πμ στο 11Β !!!

ΜΕ ΘΕΜΑ: ΠΤΥΧΙΑΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ

ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΗ ΣΥΜΕΜΕΤΟΧΗ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΒΕΛΤΙΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΜΑΣ !!!

Σχετικά με την ανασύσταση της Ε.Φ.Ε.Ε.

Η ΕΦΕΕ (Εθνική Φοιτητική Ένωση Ελλάδας) ιδρύθηκε το 1963 με σκοπό να υπάρχει ένα όργανο το οποίο θα εκφράζει όλους τους συλλόγους. Από τις εκλογές στους φοιτητικούς συλλόγους (εκτός από την περίοδο της δικτατορίας) προέκυπταν οι αντιπρόσωποι για το Πανσπουδαστικό Συνέδριο, στο οποίο συζητούνταν τα ζητήματα των φοιτητών και στο τέλος κάθε συνεδρίου εκλεγόταν το Κεντρικό Συμβούλιο της ΕΦΕΕ. Η ΕΦΕΕ έπαιζε από τότε κομβικό ρόλο στην πολιτική ζωή παρεμβαίνοντας για να προβάλλει τα φοιτητικά αιτήματα και με θεσμικό ρόλο στα κέντρα λήψης των αποφάσεων.

Στα τέλη της δεκαετίας του ’90 η ΔΑΠ κυριαρχεί στις φοιτητικές εκλογές, και η λειτουργία της ΕΦΕΕ αρχίζει να απονεκρώνεται. Το 1995 διεξήχθη το τελευταίο Πανσπουδαστικό Συνέδριο. Από εκεί και πέρα με ευθύνη κυρίως της νεολαίας ΠΑΣΟΚ, την οποία δεν ευνοούσαν τα εκλογικά αποτελέσματα, σταμάτησαν να συγκαλούνται Πανσπουδαστικά Συνέδρια και η ΕΦΕΕ δεν ξαναλειτούργησε με την εξαίρεση τον καθορισμό της ημερομηνίας των φοιτητικών εκλογών, η οποία όμως ουσιαστικά λειτουργεί σε πλαίσιο διαπαραταξιακής συνάντησης και όχι οργάνου.

Γιατί ΕΦΕΕ;
Η μη ύπαρξη κεντρικής πολιτικής διαδικασίας έχει οδηγήσει τους περισσότερους Φοιτητικούς Συλλόγους στην Ελλάδα σε μια κατάσταση όπου κυριαρχούν οι μηχανισμοί και η πολιτική συζήτηση περιορίζεται στο ελάχιστο κάτι που φυσικά ευνοεί την ΔΑΠ και την ΠΑΣΠ, οι οποίες επιχειρούν –και το καταφέρνουν σε σημαντικό βαθμό- να μετατρέψουν το συνδικαλισμό σε πελατειακή σχέση μεταξύ παρατάξεων και φοιτητών. Είναι χαρακτηριστικό ότι η συντριπτική πλειοψηφία των φοιτητικών συλλόγων δε λειτουργεί με εξαίρεση τις εξάρσεις του Φοιτητικού Κινήματος τα τελευταία χρόνια. Αυτό που είναι σημαντικό να κατανοήσουμε είναι ότι η αντιπροσώπευση δεν είναι εξ’ ορισμού κάτι αρνητικό, αλλά στη σωστή της μορφή, αποτελεί απαραίτητο συμπλήρωμα για τον συντονισμό των αμεσοδημοκρατικών λειτουργιών.

Είναι προφανές ότι σε περιόδους κινήματος όπου οι καταλήψεις έκαναν κεντρικό το εκπαιδευτικό ζήτημα, η συμμετοχή ήταν ευκολότερη εξασφαλίζοντας τη λειτουργία σε ένα βαθμό των Συλλόγων. Από τη στιγμή που οι καταλήψεις δεν είναι το μόνο αποτελεσματικό μέσο πάλης, θα πρέπει το Φοιτητικό Κίνημα να είναι διαρκές και να παίρνει κάθε φορά την πιο αποτελεσματική μορφή, κάτι που διευκολύνεται από μια κεντρική έκφραση.

Εξάλλου, σε όλες τις μορφές οργάνωσης των κινημάτων μπορεί να υπάρχει αμφίδρομη σχέση μεταξύ βάσης και κεντρικού οργάνου. Ακόμα και υπό το σημερινό πολιτικό συσχετισμό η ΕΦΕΕ μπορεί να προκήρυσσε κινητοποιήσεις όπως έκανε επανειλημμένα όταν λειτουργούσε, καθώς ακόμα και οι καθεστωτικές δυνάμεις είναι αναγκασμένες να εναντιώνονται στις κυβερνητικές επιλογές που πλήττουν κατάφωρα τους φοιτητές και κάτω από την πίεση της Αριστεράς αποφεύγοντας να έρθουν σε ευθεία αντιπαράθεση με τους φοιτητές. Δεν είναι λίγες εξάλλου οι φορές που τα Διοικητικά Συμβούλια παίρνουν αγωνιστικές αποφάσεις όταν αδυνατούν να το κάνουν οι Σύλλογοι. Και βέβαια δεν διαγράφουμε την αναγκαιότητα να δημιουργούνται και ειδικά από τα κάτω όργανα συντονισμού σε περιόδους όπου οι αποφάσεις των συλλόγων ξεπερνούν τη βούληση της πλειοψηφίας της ΕΦΕΕ και υιοθετούν ριζοσπαστικές μορφές αγώνα (πχ συντονιστικά γενικών συνελέυσεων καταλήψεων).

Παράλληλα η ύπαρξη κεντρικής πολιτικής λειτουργίας στην οποία θα παίζει ρόλο η ψήφος του φοιτητή θα πολιτικοποιήσει περισσότερο και τη διαδικασία των Φοιτητικών Εκλογών ενώ η ΔΑΠ και η ΠΑΣΠ θα υποχρεούνταν να έχουν ενιαία θέση για πολιτικά ζητήματα σε όλες τις Σχολές και όχι να αλλάζουν θέσεις ανάλογα με το συμφέρον τους σε κάθε Σχολή. Πέραν αυτού η μη ύπαρξη κεντρικού ελέγχου ευνοεί τους ισχυρούς στους Συλλόγους οι οποίοι δε διστάζουν να ποδοπατούν τη δημοκρατία ακόμα και των εκλογικών αναμετρήσεων (έλλειψη παραβάν στην ΑΣΟΕΕ, αλλοίωση αποτελεσμάτων στο πολιτικό της Νομικής, δικτατορία ΔΑΠ στα ΤΕΦΑΑ).

Εμείς, επομένως, μιλάμε για ανασύσταση της ΕΦΕΕ ακριβώς γιατί θέλουμε να λειτουργήσουν ξανά και σε διαρκή βάση οι Φοιτητικοί Σύλλογοι σε όλη την Ελλάδα. Φυσικά δεν θεωρούμε πως οι δομές από μόνες τους μπορούν να λύσουν τα προβλήματα, χρειάζεται μεγάλος αγώνας για να αλλάξουν οι συσχετισμοί στους Φοιτητικούς Συλλόγους και αυτή είναι η στόχευση της Αριστεράς.