Αποτελέσματα της Γενικής Συνέλευσης του συλλόγου φοιτητών του Βιολογικού, 30/11

ΔΑΠ-ΝΔΦΚ :101
ΠΚΣ :46
Κοινό πλαίσιο ΑΝ.Α.ΠΝΟΗ.-ΑΡ.ΕΝ. , Κ.ΑΡ.Α.ΒΙ.-ΕΑΑΚ: 82
ΛΕΥΚΑ:4
Δυστυχώς η πλειοψηφία του συλλόγου επέλεξε να στηρίξει στην συγκεκριμένη συγκυρία έναν πολιτικό χώρο που υποστηρίζει ότι για την δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου στις 6 Δεκεμβρίου 2008 δεν φέρει καμία πολιτική ευθύνη η τότε κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Δηλαδή, η ΔΑΠ θεωρεί ότι το περιστατικό αυτό δεν συνδέεται με το σύστημα εκπαίδευσης των αστυνομικών καθώς και με το ότι το σώμα των ειδικών φρουρών (στο οποίο ανήκε και ο δολοφόνος του Γρηγορόπουλου, Κορκονέας) νομιμοποιείται να οπλοφορεί μετά από μόλις 4 μήνες εκπαίδευση.
Παράλληλα βέβαια με τα παραπάνω,η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ αρνείται να αναγνωρίσει όλες αυτές τις αιτίες που ώθησαν την κοινωνία βγει στον δρόμο για πάνω από μισό μήνα. Οπότε αρνείται και το γεγονός ότι όλες αυτές οι αιτίες δεν έχουν πάψει να υπάρχουν. Συμπερασματικά λοιπόν ο σύλλογος δεν θα συμμετάσχει ούτε στην πορεία της Κυριακής 6/12 ούτε στο Πανεκπαιδευτικό Συλλαλητήριο την Δευτέρα 7/12…

Γενική Συνέλευση Φ.Σ Βιολογικού τη Δευτέρα 30\11

Όλοι και Όλες στη Γενική Συνέλευση του Φ.Σ Βιολογικού τη Δευτέρα 30\11 στις 10:00 π.μ στο αμφιθέατρο ΦΜ1.
Με Θέματα:
Εξελίξεις στην Εκπαίδευση
Ειδικά Θέματα Σχολής
Εξελίξεις στην Κοινωνία -Εργασία

Αστυνομικοί με πολιτικά έδειραν νεαρή Αρμένισσα με δίχρονο παιδί στην Κυψέλη

Νέο περιστατικό αστυνομικής αυθαιρεσίας έλαβε χώρα στην Κυψέλη – τη στιγμή μάλιστα που ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη πραγματοποιεί συνέντευξη τύπου για την αυθαιρεσία των Σωμάτων Ασφαλείας. Αστυνομικοί με πολιτικά ξυλοκόπησαν στη μέση του δρόμου νεαρή γυναίκα από την Αρμενία, η οποία είχε μαζί της το δίχρονο παιδί της. Το tvxs μίλησε στο δικηγόρο της 35χρονης, κ.Μάνο Διαμαντάρα.

Η 35χρονη κάτοικος Κυψέλης γύριζε από το super market την περασμένη Πέμπτη το πρωί φορτωμένη με ψώνια, και σπρώχνοντας το καρότσι με το δίχρονο γιο της. Στη συμβολή των οδών Επτανήσου και Κεφαληνίας, προσπάθησε να διασχίσει το δρόμο, ωστόσο στο σημείο αυτό δεν υπάρχει φανάρι και κανένα αυτοκίνητο δε σταματούσε για να περάσει η γυναίκα με το παιδί. «Στο σημείο αυτό, δύο γυναίκες που στέκονταν παρακείμενα άρχισαν να κατακρίνουν τη συμπεριφορά των οδηγών, κάνοντας σχόλια όπως ‘πώς είναι δυνατόν να μη σταματάει κανένας’, ‘κοίτα κάτι ζώα’ και ‘δεν έχουν τρόπους’», εξηγεί στο tvxs ο δικηγόρος της 35χρονης, κ.Διαμαντάρας.

«Τότε σταμάτησε ένα συμβατικό αυτοκίνητο και από αυτό πετάχτηκαν τρεις άντρες με πολιτικά ρούχα, φωνάζοντας ‘ποιον είπες ζώο’, απευθυνόμενοι μάλιστα στη νεαρή μητέρα, νομίζοντας ότι αυτή είχε κάνει το σχόλιο», συνεχίζει ο κ.Διαμαντάρας. Η νεαρή μητέρα προσπάθησε να απολογηθεί, λέγοντας ότι δεν είχε πει τίποτα, και τότε οι άντρες – προφανώς επειδή αντιλήφθηκαν τη διαφορετική προφορά της – θεώρησαν εσφαλμένα ότι είναι Ρουμάνα, και άρχισαν να φωνάζουν «ποιον είπες ζώο, ρε Ρουμάνα»;

«Η 35χρονη αντέτεινε ότι δεν είναι Ρουμάνα, αλλά ότι αυτό δεν έχει καμία σημασία γιατί όλοι είμαστε άνθρωποι. Τότε, ο αστυνομικός απαίτησε να δει τα χαρτιά της και αυτή απάντησε ότι τα έχει στο σπίτι της, τους ζήτησε μάλιστα να έρθουν μαζί της μέχρι το σπίτι, για να τους τα δείξει εκεί ώστε να λήξει το περιστατικό», συνεχίζει ο κ.Διαμαντάρας.

Ξυλοκόπημα στη μέση του δρόμου

Η απάντηση της μητέρας πυροδότησε την οργή του αστυνομικού. «Φωνάζοντας ‘αυτά να τα κάνεις στη χώρα σου, εδώ είναι Ελλάδα’, έδεσε τη γυναίκα με χειροπέδες, ενώ όταν αυτή προσπάθησε να πραγματοποιήσει κλήση από το κινητό της, το άρπαξε και το πέταξε στο δρόμο. Εν τω μεταξύ, είχαν μαζευτεί γείτονες, οι οποίοι φώναζαν στους αστυνομικούς να αφήσουν ελεύθερη τη γυναίκα», διηγείται ο κ.Διαμαντάρας. Μάλιστα, η γυναίκα που είχε πράγματι ονομάσει «ζώα» τους οδηγούς που δε σταματούσαν, μίλησε στους αστυνομικούς, αποδεχόμενη ότι αυτή είχε κάνει τα επίμαχα σχόλια. Όμως, αυτοί την απείλησαν ότι αν δεν απομακρυνθεί θα τη μεταφέρουν στο αυτόφωρο.

Το χειρότερο στοιχείο αποτελεί, ωστόσο, το γεγονός ότι το καρότσι με το δίχρονο παιδί είχε εγκαταλειφθεί παραπλεύρως και η γυναίκα – δεμένη με χειροπέδες – άρχισε να φωνάζει «το παιδί μου», προσπαθώντας να πλησιάσει. «Η αντίδραση της μητέρας έγινε αντιληπτή ως ‘αντίσταση’ από τους αστυνομικούς, οι οποίοι την πέταξαν στο πεζοδρόμιο, ενώ ένας από αυτούς την πάτησε στο σημείο των νεφρών!» καταγγέλλει ο κ.Διαμαντάρας. Ένας γείτονας, πήρε το παιδί στα χέρια του, ενώ την ίδια στιγμή οι αστυνομικοί τοποθέτησαν τη γυναίκα στο συμβατικό αυτοκίνητο, μέχρι τη στιγμή που ήρθε περιπολικό το οποίο μετέφερε τη μητέρα και το… παιδί στο τμήμα της οδού Θήρας στην Κυψέλη. Στο αστυνομικό τμήμα οι γείτονες έφεραν τα χαρτιά της γυναίκας, αποδεικνύοντας τη νόμιμη παραμονή της στη χώρα – καθώς είναι σύζυγος Έλληνα πολίτη – ενώ μητέρα και παιδί παρέμειναν «υπό κράτηση» για μερικές ώρες.

«Αν υποβάλεις μήνυση θα σου πάρουν το παιδί»

Στο αστυνομικό τμήμα ξεκίνησε και ο αγώνας της 35χρονης για απόδοση δικαιοσύνης. Συγκεκριμένα, εντελώς μόνη της – καθώς δε της δόθηκε δικαίωμα να συνομιλήσει με δικηγόρο, ενώ ο σύζυγός της, γνωστός Έλληνας μουσικός, έλειπε για παραστάσεις στο εξωτερικό – υπέβαλε μήνυση κατά αγνώστου και στη συνέχεια επισκέφθηκε τον Εισαγγελέα και έλαβε εισαγγελική παραγγελία για διενέργεια ιατροδικαστικής εξέτασης.

«Στο τμήμα, ωστόσο, οι αστυνομικοί προσπάθησαν να τρομοκρατήσουν τη γυναίκα, φωνάζοντας ότι αν επιχειρήσει να υποβάλει μήνυση κατά των αστυνομικών, θα οδηγηθεί στο αυτόφωρο και θα ‘της πάρουν το παιδί’. Γι΄αυτό άλλωστε και δεν της δόθηκαν τα στοιχεία των αστυνομικών που τη χτύπησαν και έτσι αναγκάσθηκε να υποβάλει τη μήνυση κατά αγνώστου», σχολιάζει ο κ.Διαμαντάρας. Οι εξελίξεις αναμένονται, ως εκ τούτου, μέσα στην ημέρα, όταν η νέα γυναίκα, συνοδευόμενη αυτή τη φορά από το συνήγορό της, θα επιστρέψει στο τμήμα και θα απαιτήσει να της κοινοποιηθούν τα ονόματα των αστυνομικών, ώστε να προσωποποιηθεί η μήνυση εις βάρος τους. Την ίδια στιγμή, ανακοινώθηκε σήμερα από το Αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας ότι διατάχθηκε Ένορκη Διοικητική Εξέταση για την υπόθεση, με σκοπό να αποδοθούν ευθύνες στα αρμόδια πρόσωπα.

«Δίωξη κατά της ελευθερίας της έκφρασης»

Για δίωξη κατά της ελευθερίας του λόγου και της έκφρασης κάνουν λόγο οι αντιπρυτάνεις του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου, κ.Σπαθής και κ.Πολύζος, σχολιάζοντας στο tvxs την ποινική δίωξη που ασκήθηκε από την Εισαγγελία κατά των ιδίων και του πρύτανη, κ.Μουτζούρη. Οι τρεις πανεπιστημιακοί διώκονται για παράβαση καθήκοντος, με την κατηγορία ότι η ιστοσελίδα του ελληνικού Indymedia (athens.indymedia.org) φιλοξενείται σε server του Πολυτεχνείου. 

Η άσκηση της ποινικής δίωξης έπεσε σαν βόμβα στο ΕΜΠ. Ο λόγος είναι ότι η ιστοσελίδα του Indymedia είναι κάθε άλλο παρά «χθεσινή», καθώς φιλοξενείται στον server του Πολυτεχνείου εδώ και πάνω από δέκα χρόνια! Γιατί, λοιπόν, ασκήθηκε τώρα η ποινική δίωξη; «Φαίνεται ότι οι επερωτήσεις στη Βουλή που κατατέθηκαν από το ΛΑΟΣ οδήγησαν τη δικαιοσύνη να προσπαθεί αυτή τη στιγμή να ανακαλύψει προβλήματα εκεί όπου δεν υπάρχουν», εξηγεί στο tvxs ο κ.Πολύζος.

Πράγματι, η εν λόγω ποινική δίωξη αποτελεί την κατάληξη μιας προκαταρκτικής εξέτασης που ξεκίνησε ήδη από το καλοκαίρι, με βάση το σκεπτικό ότι η ιστοσελίδα του Indymedia δεν μπορεί να φιλοξενείται σε server του πανεπιστημιακού ιδρύματος, αφού «δεν αποτελεί εκπαιδευτική ή ερευνητική δραστηριότητα». Πριν από τις εκλογές, μάλιστα, το ΛΑΟΣ είχε καταθέσει σχετικές ερωτήσεις στη Βουλή, ζητώντας να κλείσει η συγκεκριμένη ιστοσελίδα, αποδίδοντάς την σε άτομα του «αντιεξουσιαστικού» χώρου.

Παράλληλα, ο ΟΤΕ επέδωσε το καλοκαίρι εξώδικο στο Εθνικό Δίκτυο Έρευνας και Τεχνολογίας ζητώντας να χρησιμοποιούνται μόνο για εκπαιδευτικούς σκοπούς οι οπτικές ίνες που ο ΟΤΕ προσφέρει στα πανεπιστήμια. «Ο ΟΤΕ επικαλέσθηκε τη σχετική σύμβαση που έχει υπογράψει με το πανεπιστήμιο, ωστόσο, η σύμβαση αυτή αναφέρει ότι απαγορεύεται η χρήση των ινών για εμπορικούς σκοπούς, όχι ότι απαγορεύεται η χρήση τους για την προβολή απόψεων με τις οποίες… δε συμφωνούμε! Τότε ξεκίνησε μια εισαγγελική έρευνα η οποία κατέληξε στη σημερινή μας δίωξη για παράβαση καθήκοντος», εξηγεί ο κ.Σπαθής.

«Περιορισμός της ελευθερίας του λόγου»

«Όταν υπάρχουν σε ιστοσελίδες σκέψεις και απόψεις – όσο και αν δε συμφωνούμε μαζί τους – δεν έχουμε δικαίωμα να απαγορεύσουμε να εκφράζονται αυτές, διότι τότε θα πρόκειται για περιορισμό της ελευθερίας του λόγου», σχολιάζει ο κ.Πολύζος. «Θεωρούμε ότι το διαδίκτυο είναι ένας χώρος ενημέρωσης και πληροφόρησης όπου όλοι έχουν πρόσβαση, και αυτό είναι ακόμα πιο έντονο στους πανεπιστημιακούς χώρους. Indymedia υπάρχουν σε όλο τον κόσμο και ακόμα και όταν εμφανίζονται σε αυτά αναρτήσεις με τις οποίες δε συμφωνούμε, δεν έχουμε αυτομάτως το δικαίωμα να παραβιάσουμε την ελευθερία του λόγου, απαγορεύοντας την εν λόγω ιστοσελίδα», συνεχίζει.

«Ως πανεπιστημιακό ίδρυμα παρέχουμε στους φοιτητές μας τη δυνατότητα να φιλοξενούν ιστοσελίδες στο server του πανεπιστημίου, στις οποίες εκφράζουν ελεύθερα τις απόψεις τους», σχολιάζει ο κ.Σπαθής. «Δεν έχουμε το δικαίωμα να ‘αξιολογούμε’ τις απόψεις, ώστε να διαλέξουμε ποιες ιστοσελίδες θα αναρτηθούν, διότι αυτό θα ισοδυναμούσε με ‘προληπτική λογοκρισία’», καταλήγει. «Στο server του Πολυτεχνείου φιλοξενούνται ιστοσελίδες με πολιτικές απόψεις που εκφράζονται ελεύθερα από διάφορες φοιτητικές παρατάξεις. Δεν είναι δυνατόν να απαγορεύουμε τις ιστοσελίδες με τις οποίες πιθανόν διαφωνούμε», προσθέτει ο κ.Πολύζος.

«Άλλωστε, αν διαπράττεται κάποιο ποινικό αδίκημα ή ηλεκρονικό έγκλημα μέσω οποιασδήποτε ιστοσελίδας, οι αρχές έχουν δικαίωμα να επέμβουν για τη δίωξη του εν λόγω εγκλήματος κατά τρόπο ειδικό και συγκεκριμένο», εξηγεί ο κ.Σπαθής. Αντιθέτως, είναι εύκολα αντιληπτό ότι η απαγόρευση ιστοσελίδων για γενικόλογες αιτίες – όπως το ότι ανήκουν σε συγκεκριμένο «χώρο» ή εκφράζουν ορισμένου τύπου «απόψεις» – θα μπορούσε να οδηγήσει «στην επιλεκτική λογοκρισία εκ μέρους των πρυτανικών αρχών! Και η επιβολή καταστάσεων ανήκει σίγουρα στο παρελθόν», καταλήγει ο κ.Σπαθής.

Ανακοίνωση των πρυτανικών Αρχών του ΕΜΠ

Οι πρυτανικές Αρχές του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου, με ανακοίνωσή τους, σχετικά με την ποινική δίωξη που ασκήθηκε εναντίον τους για τη λειτουργία της ιστοσελίδας INDYMEDIA, από το δίκτυο του Ιδρύματος, αναφέρουν ότι:

«Το Πολυτεχνείο για μια ακόμη φορά βρίσκεται στο επίκεντρο συντονισμένων επιθέσεων για τις θέσεις που εκφράζει και τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζεται το χρέος του απέναντι στην υπέρτατη αρχή της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών. Αυτή τη φορά η αφορμή δόθηκε απο επίκαιρες ερωτήσεις στη Βουλή κατά την προηγούμενη κοινοβουλευτική περίοδο. Οι ερωτήσεις αυτές ενεργοποίησαν σειρά παρεμβάσεων αρχικά απο την ΟΤΕ Α.Ε. Οι οποίες στη συνέχεια κατέληξαν στη σημερινή ποινική δίωξη των πρυτανικών αρχών από την εισαγγελική αρχή που διεξήγαγε προανακριτικό έλεγχο για παράβαση καθήκοντος και παρότρυνση υφισταμένων σε ανοχή».

Στην ανακοίνωση προστίθεται πως «το Πολυτεχνείο, ως εκπαιδευτικό και ερευνητικό ίδρυμα, επιφυλάσσει αποκλειστικά σε αυτό, όπως κάνουν και όλα τα άλλα ΑΕΙ, την κρίση για το τι συνιστά τους «εκπαιδευτικούς και ερευνητικούς σκοπούς» και το πώς αυτό συνδέεται όχι μόνο με την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών, αλλά και την καταγραφή τους. Δεν προβαίνει σε ενέργειες προληπτικής ή κατασταλτικής λογοκρισίας ανεξάρτητα από το ιδεολογικό και πολιτικό χάσμα που μπορεί να το χωρίζει από τις απόψεις που εκφράζονται».

Η υπουργός Παιδείας στηρίζει τους πρυτάνεις

Τη στήριξή της στους πρυτάνεις του ΕΜΠ εξέφρασε η υπουργός Παιδείας, Άννα Διαμαντοπούλου, τονίζοντας ότι «η ελευθερία της σκέψης και της έκφρασης είναι πάνω από όλα». Η υπουργός Παιδείας δήλωσε ότι «δεν θα κρίνει τη Δικαιοσύνη» και επισήμανε «ότι οι Πρυτανικές Αρχές απαντούν με επάρκεια και θέτουν τα ζητήματα στη σωστή τους βάση».

«Ζούμε σε μια ελεύθερη κοινωνία. Αλίμονο αν βάλουμε μπροστά το θέμα του φόβου. Νομίζω ότι πάνω από όλα είναι η ελευθερία της σκέψης και της έκφρασης», σημείωσε η κ. Διαμαντοπούλου.

Πρυτάνεις απειλούν με παραίτηση – Καταδικάζει ο ΣΥΡΙΖΑ

Σε ένδειξη διαμαρτυρίας ενάντια στη στοχοποίηση του πανεπιστημίου εκ μέρους της δικαιοσύνης και στην ποινικοποίηση της ακαδημαϊκής ζωής, πρυτάνεις από πανεπιστημιακά ιδρύματα ολόκληρης της χώρας απειλούν να υποβάλουν την παραίτησή τους, αν συνεχισθεί η δίωξη του πρύτανη και των αντιπρυτάνεων του ΕΜΠ.

Την ίδια στιγμή, με ανακοίνωσή της η Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ καταδικάζει την ποινική δίωξη, χαρακτηρίζοντάς την ως «ωμή παρέμβαση των εισαγγελικών αρχών, εναντίον των πρυτανικών αρχών του ΕΜΠ, ως υπευθύνων για τις ιδέες, τις απόψεις και την πληροφόρηση που διακινούνται μέσω του δικτυακού τόπου του ΕΜΠ από την ιστοσελίδα του Athens Indymedia».

H Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει σχολιάζοντας ότι «η δίωξη αυτή – που ξεκίνησε μετά από ερωτήσεις των βουλευτών του ΛΑΟΣ Κυριάκου Βελόπουλου και Ηλία Πολατίδη – αποτελεί πολιτική δίωξη εναντίον των πρυτανικών αρχών για την εμμονή τους να υπερασπίζονται το πανεπιστημιακό άσυλο και την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών. Η ενόχληση από τη διάδοση ιδεών και απόψεων, που δεν συνάδουν με τις κατεστημένες αντιλήψεις, δεν μποροεί να αποτελεί το πρόσχημα για την υλοποίηση προληπτικής λογοκρισίας και καταστολής, προσαρμοσμένης στις υποδείξεις και στην κυρίαρχη ιδεολογία ακραίων πολιτικών κομμάτων».

Στις γενικές συνελεύσεις φοιτητών, των σχολών Χημικών Μηχανικών, Μεταλλειολόγων Μηχανικών, Μηχανολόγων Μηχανικών, Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών και Ηλεκτρολόγων Μηχανικών, ψηφίστηκαν κείμενα υποστήριξης, συμφωνώντας στην εκπομπή του athens.indymedia μέσα από το ΕΜΠ και το άσυλο, θωρακίζοντας έτσι την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών μέσα από αυτό.

Πηγή : TVXS

Party περιοδικού ΕΞ ΕΥΩΝΥΜΩΝ, 21/11

Το Σάββατο 21/11, στο στέκι μεταναστών  (Τσαμαδού 13, Εξάρχεια) το περιοδικό ΕΞ ΕΥΩΝΥΜΩΝ

κάνει πάρτυ οικονομικής ενίσχυσης!

Το Εξ ευωνύμων είναι το περιοδικό που εκδίδουμε οι φοιτητές και οι φοιτήτριες που συμμετέχουν στις συλλογικότητες της

ΑΡιστερής ΕΝότητας στο Μαθηματικό, το Βιολογικό, το Φυσικό, τη Φαρμακευτική, την Πληροφορική, την Οδοντιατρική και την Ιατρική
Γιατί γράφουμε αυτό το περιοδικό;

Γιατί έχουμε πράγματα να πούμε και γιατί πιστεύουμε οτι έχετε όρεξη να τα διαβάσετε!

Είμαστε ένα γκρινιάρικο περιοδικό;

Όχι!! Μπορεί η πραγματικότητα να μας θυμώνει, αλλα δεν παύουμε να την απολαμβάνουμε ενώ προσπαθούμε να την αλλάξουμε!

Τι θέλουμε απο εσάς;

Καταρχήν να μην μείνετε στην ανάγνωση των πρώτων σελίδων αλλα να τις διαβάσετε όλες! Στη συνέχεια αν αισθανθείτε την ανάγκη να συμφωνήσετε, να διαφωνήσετε ή, γιατί όχι, και να γράψετε για κάτι που σας απασχολεί, μη διστάσετε να μας το πείτε! Όλο και σε κάποιο αμφιθέατρο ή κυλικείο θα μας βρείτε!

Εξ ευωνύμων γιατί;

Σκονάκι απο το λεξικό: εξ ευωνύμων = εξ αριστερών!

Υ.Γ: Το περιοδικό αυτό δεν είναι τζάμπα! Τζάμπα είναι μια πίτσα στις τρεις ή ενα DVD με την εφημερίδα. Το εξ ευωνύμων είναι μια δωρεάν βόλτα στις σκέψεις νέων ανθρώπων! Τα έξοδά του προσπαθεί να τα βγάλει απο τις διαφημίσεις και γι’ αυτό ζητάμε την κατανόησή σας!

Το χρονικό της εξέγερσης του Πολυτεχνείου

«Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο. Σας μιλά ο ραδιοφωνικός σταθμός των ελεύθερων αγωνιζόμενων φοιτητών, των ελεύθερων αγωνιζόμενων Ελλήνων…»

Στις 14 Νοέμβρη 1973, ημέρα Τετάρτη, έχουν προγραμματιστεί συγκεντρώσεις των φοιτητών του Πολυτεχνείου και της Βιομηχανικής σχολής Πειραιώς, με θέμα την άμεση διενέργεια ελεύθερων και αδιάβλητων φοιτητικών εκλογών. Οι φοιτητές του Πολυτεχνείου συγκεντρώνονται από τις 10 το πρωί στο προαύλιο του ιδρύματος και με τα αντιδικτατορικά συνθήματά τους δημιουργούν αγωνιστική ατμόσφαιρα. Στο μεταξύ, φοιτητές των σχολών του Πανεπιστημίου Αθηνών συγκεντρώνονται στο κτίριο της Νομικής σχολής, όπου συζητούν για τον τρόπο αντιμετώπισης των νέων αντιφοιτητικών μέτρων της χούντας. Στη μία περίπου μετά το μεσημέρι, φτάνει στη συγκέντρωση της Νομικής η είδηση ότι «στο Πολυτεχνείο γίνονται συγκρούσεις σπουδαστών και αστυνομίας». Η πληροφορία αυτή – που δεν ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα – οδηγεί τους φοιτητές σε συγκρότηση πορείας προς το Πολυτεχνείο. Οι διαδηλωτές, φωνάζοντας συνθήματα, προσπαθούν να πλησιάσουν και να μπουν στο προαύλιο του Μετσόβιου. Η αστυνομία επιτίθεται και προσπαθεί να τους διαλύσει. Τελικά, οι μισοί κατορθώνουν να μπουν στο Πολυτεχνείο. Η ατμόσφαιρα είναι ήδη τεταμένη.
Μετά τις δύο το μεσημέρι, οι φοιτητές πραγματοποιούν συνελεύσεις και αποφασίζουν αποχή από τα μαθήματα. Η αστυνομία, στο μεταξύ, δεν επιτρέπει την είσοδο και την έξοδο από το Πολυτεχνείο. Πραγματοποιείται συνεδρίαση και επικρατεί η πρόταση για κατάληψη του ιδρύματος. Το Πολυτεχνείο γίνεται πόλος έλξης και συσπείρωσης του αθηναϊκού λαού. Το κέντρο της Αθήνας δονείται από τα συνθήματα «κάτω η χούντα», «κάτω ο φασισμός», «Ε.Σ.Α – Ες Ες- βασανιστές», «έξω οι Αμερικάνοι», «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία» και άλλα.
Από νωρίς το πρωί της Παρασκευής, χιλιάδες φοιτητές και πολίτες συγκεντρώνονται γύρω από το Πολυτεχνείο για να εκδηλώσουν την συμπαράστασή τους στους «ελεύθερους πολιορκημένους» του Μετσόβιου. Προσφέρουν τσιγάρα, τρόφιμα, λουλούδια, λεφτά. Σε ολονύκτιες συνελεύσεις που γίνονται την Πέμπτη το βράδυ μέχρι το ξημέρωμα της Παρασκευής, οι φοιτητές εκλέγουν αντιπροσωπευτικές επιτροπές, από τα μέλη των οποίων συγκροτείται στη συνέχεια η Συντονιστική Επιτροπή. Η Συντονιστική Επιτροπή παίρνει αποφάσεις και αμέσως βάζει σε εφαρμογή το πρόγραμμά της: κάνει επιλογή των συνθημάτων που πρέπει να προβληθούν, ελέγχει το ραδιοφωνικό πομπό, συγκροτεί υποεπιτροπές για την προσφορά υπηρεσιών στο Πολυτεχνείο. Η Επιτροπή θέτει ως πρωταρχικά αιτήματα «την άμεση παύση του τυραννικού καθεστώτος της Χούντας, ως πρωταρχική προϋπόθεση για την επίλυση όλων των λαϊκών προβλημάτων, και την παράλληλη εγκαθίδρυση της λαϊκής κυριαρχίας, που συνδέεται αναπόσπαστα με την εθνική ανεξαρτησία από τα ξένα συμφέροντα». Την ίδια στιγμή, μέσα στο Πολυτεχνείο κυκλοφορούν φήμες που εμφανίζουν μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής της κατάληψης ως «προβοκάτορες». Ο ισχυρισμός αυτός γίνεται ευρύτερα γνωστός το Γενάρη του 1974 με όσα δημοσιεύονται στο φύλλο 8 της παράνομης «Πανσπουδαστικής», στο οποίο υπάρχει δήθεν κείμενο της Συντονιστικής Επιτροπής όπου καταγγέλλεται η εξέγερση ως έργο 350 προβοκατόρων της χουντικής ΚΥΠ και συκοφαντείται ως χαφιές ο φοιτητής Διονύσης Μαυρογένης, στέλεχος του ΕΚΚΕ και μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής κατάληψης.
Εν τω μεταξύ η αναταραχή μεγαλώνει, όλη η Αθήνα βρίσκεται «στο πόδι». Γύρω στις 6:30 μ.μ. οι πρώτοι θανάσιμα τραυματισμένοι διαδηλωτές πέφτουν στη Σταδίου, οι δρόμοι έχουν μετατραπεί σε πεδία μαχών και η αστυνομία ρίχνει δακρυγόνα ακόμα και μέσα στο Πολυτεχνείο. Ακούγονται πυροβολισμοί. Οι τραυματίες είναι αμέτρητοι, οι νεκροί επίσης. Ο σταθμός του Πολυτεχνείου απευθύνει δραματική έκκληση για φάρμακα και μεταφορά με ιδιωτικά αυτοκίνητα.
Τα πρώτα τανκς εμφανίζονται στην Αθήνα γύρω στα μεσάνυχτα. Η αστυνομία έχει ζητήσει την επέμβαση του στρατού γιατί δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα. Δύο ώρες αργότερα, βρίσκονται μπροστά στην πύλη του Πολυτεχνείου. Γαντζωμένοι στα κάγκελα οι φοιτητές ψέλνουν τον εθνικό ύμνο. Φωνάζουν ρυθμικά: «Ο στρατός μαζί μας», «Είσαστε αδέρφια μας», «Στρατός, Λαός μαζί».
«Εδώ Πολυτεχνείο, Εδώ Πολυτεχνείο…Αγαπητοί ακροατές, θα διακόψουμε για λίγο την μετάδοση των ειδήσεων. Μόλις μάθουμε νέα θα επικοινωνήσουμε και πάλι μαζί σας. Μείνετε στους δέκτες σας, στο ίδιο μήκος κύματος…»

ΠΑΝΩ ΣΕ ΤΟΥΤΗ ΤΗΝ ΠΕΣΜΕΝΗ ΠΟΡΤΑ ΔΩΣΑΜΕ ΞΑΝΑ ΤΟΝ ΟΡΚΟ
ΟΡΚΟ ΤΗΣ ΝΙΟΤΗΣ, ΤΗΣ ΖΩΗΣ, ΤΗΣ ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ.
ΟΡΚΟ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΑΞΗΣ.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ

Φοιτητικό κίνημα τότε, φοιτητικό κίνημα τώρα

Μνημεία, επέτειοι, πανηγυρικοί και επικήδειοι λόγοι κάθε χρόνο από πολιτευτές, βουλευτές και εν τέλει από όλο το πολιτικό φάσμα «τιμούν» την επέτειο του Πολυτεχνείου. Ενός Πολυτεχνείου αποσπασμένου από το ιστορικό περιβάλλον και τις συγκρούσεις μέσα από τις οποίες αναδύθηκε. Ενός Πολυτεχνείου που θα ταιριάζει βολικά και αποχρωματισμένα παντού και πάντα. Χωρίς να μιλά για ανατροπές και για κινήματα, για κοινωνική δικαιοσύνη και για δημοκρατία, αλλά γιά τον ανίκητο ανά του αιώνες πατριωτισμό των Ελλήνων. Όμως, η μόνη απότιση τιμής που μπορεί να νοηθεί για μια εξέγερση είναι η συμβολή στην οικοδόμηση των μελλοντικών. Είναι ο μόνος τρόπος να μιλάς για ιστορία, για αντιθέσεις και επιλογές που εγγράφονται μέσα στη συγκυρία κι όχι για αγώνες σε ένα άχρονο αστρικό νεφέλωμα .
Το Πολυτεχνείο δεν είναι απλώς μια ιδέα που πλανάται, αλλά μια ζωντανή πρακτική που παράγει αποτελέσματα. Και σε ένα τέτοιο πλαίσιο δεν είναι δυνατόν να μην σταθεί κανείς στον αναβρασμό του φοιτητικού κόσμου τα τελευταία χρόνια. Μια εξέγερση που αποδεικνύει ότι οι συνειδήσεις διαμορφώνονται ακόμη στον αγώνα και ότι η νεολαία δεν συμβιβάζεται. Μία νεολαία που βρίσκεται από το 2006 στους δρόμους, που επανοικειοποιείται το δημόσιο χώρο και που αναβαπτίζεται σε συλλογικές διαδικασίες λήψης αποφάσεων. Όμως, το φοιτητικό κίνημα του 2006-07 δεν εμφάνισε γενικόλογες παραλληλίες με την αντίσταση των φοιτητών στο Πολυτεχνείο επί τη βάσει ενός νεφελώδους κοινού εν γένει αμφισβητησιακού χαρακτήρα. Οι αντιστοιχίες εντοπίζονται στις πολιτικές πρακτικές που έκαναν την «εξέγερση» ιστορική πραγματικότητα. Γιατί η αντίσταση δεν αποτελεί ένα φαινόμενο σύμφυτο με μια «φύσει επαναστατική» νεολαία, όπως διατείνονται ορισμένοι, ψυχολογικοποιώντας και αποσιωπώντας το βαθιά πολιτικό χαρακτήρα της. Οι κοινωνικοί αγώνες δεν απορρέουν, λοιπόν, από μια εφηβική αντίδραση, αλλά αποτελούν συνειδητή προσπάθεια διαμόρφωσης και άρθρωσης του αιτήματος για έναν συλλογικό καθορισμό των ίδιων μας των ζωών. Κι ο δρόμος αυτός δε νοείται παρά με τα υλικά του σήμερα, αυτά που ορίζουν μέτωπα και διαχωριστικές γραμμές στο πεδίο της συγκυρίας και όχι στο οραματικό και απροσπέλαστο μέλλον, για το οποίο υπάρχουν ούτως ή άλλως αποκλίνουσες θεωρήσεις. Εμφανίστηκαν αντιστοιχίες δύο γενιών που ριζοσπαστικοποίηθηκαν μέσα από κινηματικές διαδικασίες και που ξεκίνησαν με αιτήματα μερικά, απτά και συγκεκριμένα. Κι αν τότε το αίτημα ήταν αρχικά οι ελεύθερες φοιτητικές εκλογές, τώρα είναι ο νέος νόμος-πλαίσιο, η απόπειρα ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων και η αδειοδότηση των κολλεγίων. Κι αυτά τα μερικά, απτά και συγκεκριμένα είναι που πυροδότησαν κινήματα συνολικής αμφισβήτησης και κριτικής προς το κυρίαρχο.
Μάλιστα, στην περίπτωση του φοιτητικού κινήματος του 2006, ως θρυαλλίδα που οδήγησε στο ξέσπασμα του αστάθμητου λειτούργησε το αίτημα της αντίθεσης στο… υλικότατο και αμεσότατο «ν+2» (αποπομπή των φοιτητών μετά τα 6 χρόνια φοίτησης). Δεν ξεκίνησαν δηλαδή με αμόλυντες επαναστατικές αλήθειες και συνολικά σχέδια επί χάρτου, αλλά με την ενότητα και τη μέγιστη δυνατή συσπείρωση γύρω από τα υπάρχοντα διακυβεύματα. Μια ενότητα καθόλου άχρωμη και καθόλου ενσωματώσιμη. Γιατί, όπως το αίτημα για ελεύθερες φοιτητικές εκλογές ηχεί σήμερα απλό, αλλά τότε δοκίμαζε τα όρια αντοχής ενός ολόκληρου καθεστώτος, έτσι κι η σημερινή αντίσταση στη μετάλλαξη του πανεπιστημίου σε ένα αυταρχικό κέντρο κατάρτισης δυναματίζει τις κυρίαρχες επιλογές για τις σε βάρος των δυνάμεων της εργασίας καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις.
Το Πολυτεχνείο κατόρθωσε να σπάσει το κλοιό ενός ριζοσπαστικού μεν, συντεχνιακού δε λόγου, ορίζοντας το πεδίο πολιτικής συζήτησης συνολικά, καθιστώντας τις ιδέες του αντικείμενο διαπάλης για το σύνολο της κοινωνίας, και επιτυγχάνοντας να ηγεμονεύσουν αυτές. Το Πολυτεχνείο όρισε βασικές συντεταγμένες στη δόμηση του μεταπολιτευτικού ελληνικού κράτους και κληροδότησε κατακτήσεις που φάνταζαν απαράγραπτες. Φάνταζαν. Γιατί το διακύβευμα για το φοιτητικό κίνημα του σήμερα είναι να υπερασπιστεί τον δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα του Πανεπιστημίου, δηλαδή τον τελευταίο ελεύθερο δημόσιο χώρο. Όμως, για να γίνει αυτό γεγονός από κάτι το ευκταίο, είναι ανάγκη να γίνουν οι ιδέες της γενιάς του άρθρου 16 πλειοψηφικό ρεύμα σ’ όλη την κοινωνία. Γιατί, προφανώς, προϊόντος του χρόνου πυκνώνουν αντιδραστικές φωνές που επαγγέλλονται το «τέλος της μεταπολίτευσης», το τέλος των ιδεολογιών. Πατώντας πάνω σ’αυτό επιχειρούν την αποδόμηση κάθε κοινωνικής κατάκτησης, όπως το άσυλο. Ουσιαστικά καταργώντας το άσυλο νομιμοποιούν, έστω και 34 χρόνια μέτα, την αιματηρή επέμβαση των συνταγματαρχών στην πύλη του Πολυτεχνείου. Εν τέλει προσπαθούν να ξαναγράψουν την ιστορία. Αλλά αυτή έδειξε ότι το Πανεπιστήμιο υπάρχει ως χώρος που εκτρέφει την αμφισβήτηση ως όρο ύπαρξής του.
Όμως, πώς κατέληξε η γενιά του Πολυτεχνείου και συνακόλουθα όλο αυτό το κίνημα αμφισβήτησης που εμφανίστηκε και παγκοσμίως τότε με τον Μάη του ‘68, το αντιπολεμικό κίνημα στις ΗΠΑ ενάντια στον πόλεμο στο Βιετνάμ και αλλού; Ενσωματώθηκε σταδιακά από την κυρίαρχη ιδεολογία και παρά κάποιες σημαντικές κατακτήσεις, ο ριζοσπαστισμός που αποτυπωνόταν στους κοινωνικούς συσχετισμούς τότε δεν μεταφράστηκε στο πεδίο της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Έτσι, τα αδικαίωτα αιτήματα του παρελθόντος επιστρέφουν για το φοιτητικό κίνημα ως διακυβεύματα του παρόντος, με διαφορετικό βέβαια περιεχόμενο.
Πολλοί κι ανέξοδοι οι όρκοι πίστης στο Πολυτεχνείο. Βερμπαλιστικές οι αναφορές στην αιματηρή καταστολή από τα τανκς στην πύλη του Πολυτεχνείου.. Κι έτσι, η προάσπιση του θεσμού του ασύλου, ως προάσπιση των δημοκρατικών συλλογικών πρακτικών με σάρκα και οστά κι όχι ως αφηρημένων επικλήσεων, προβάλλει ως νέα σαφής διαχωριστική γραμμή απέναντι στην οποία τοποθετούνται πλειοψηφίες και «μειοψηφίες», φιλήσυχοι πολίτες και «ταραξίες». Κι αν πρέπει να αντληθεί ένα κριτικό δίδαγμα από τη μεταπολιτευτική ιστορία, είναι πώς θα μπορέσουμε να μεταστοιχειώσουμε αυτή τη σαφή οριοθέτησή μας στο κοινωνικό επίπεδο σε ένα σταθερό και ευρύ ανταγωνιστικό ρεύμα στο πολιτικό επίπεδο.

Κάτω τα χέρια απο το άσυλο

Από το βράδυ 12/11, οι σχολές του κέντρου του ΕΚΠΑ, η Πάντειος και η ΑΣΟΕΕ είναι κλειστές μετά απο απόφαση των πρυτάνεων. Και σαν να μην έφτανε αυτό, αστυνομικοί είναι στημένο μπροστά στις εισόδους και φυλάνε τα κτίρια. Ειδικά στην Πάντειο και στο Παιδαγωγικό , όπου υπήρχε ορισμένη Γενική Συνέλευση του Φοιτητικού Συλλόγου, η αστυνομία δεν επέτρεπε στους φοιτητές να προσπελάσουν ούτε καν τον προαύλιο χώρο του πανεπιστημίου. Είναι ίσως η πρώτη φορά μετά απο πάρα πολλά χρόνια που επί της ουσίας καταστέλλεται προσπάθεια διεξαγωγής πολιτικής διαδικασίας φοιτητών.

Καταγγέλουμε την ενορχηστρομένη αυτή επίθεση κατά του ασύλου από το νέο Υπουργείο «Προστασίας του Πολίτη» και τις πρυτανικές αρχές των ιδρυμάτων αυτών. Θέλουμε να τους θυμίσουμε ότι το άσυλο ορίζεται απέναντι στις δυνάμεις καταστολής και αυτό που συμβάινει σήμερα είναι ο βιασμός του. Καμία δικαιολογία του «φόβου ταραχών» δεν μπορεί να σταθεί, πόσο μάλλον σε συγκροτήματα που απέχουν χιλιόμετρα απο το κέντρο της Αθήνας. Και προφανώς η περιφρούριση του ασύλου εναπόκειται στους Φοιτητικούς Συλλόγους και την πανεπιστημιακή κοινότητα συνολικά.

Το ΠΑΣΟΚ δείχνει για ακόμη μια φορά πώς αντιλαμβάνεται την «αλλαγή» στα δημοκρατικά δικαιώματα και τις κατακτήσεις του λαϊκού κινήματος, δίνοντας δείγματα γραφής τόσο του σχεδίου των πρώτων εκατό ημερών, όσο και της πολιτκής που πρόκειται να ακολουθήσει συνολικά. Και το κάνει λίγες μέρες πριν την επέτειο του Πολυτεχνείου, που σηματοδοτεί ακριβώς τους αγώνες των φοιτητών για την ελευθερία. Το φοιτητικό κίνημα δεν πρόκειται να ανεχτεί αυτήν την επίθεση και θα απαντήσει δυναμικά.

ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΥ 10/11/09
Η επέτειος της εξέγερσης του πολυτεχνείου τείνει να γίνει 36 χρόνια μετά ένα μουσειακό γεγονός. Για άλλη μια ακόμη χρονιά, δημοσιογράφοι, δάσκαλοι και πολιτικοί θα προσπαθήσουν να ευνουχίσουν την εξέγερση από το πραγματικό της μήνυμα. Τα παιδάκια θα μάθουν στις σχολικές γιορτές ότι η εξέγερση του πολυτεχνείου έγινε αποκλειστικά για την αποκατάσταση της δημοκρατίας, ότι εφόσον αυτός ο στόχος κατακτήθηκε, τα μηνύματα του πολυτεχνείου ανήκουν στην ιστορία.
Η εξέγερση του πολυτεχνείου όμως δεν έγινε μόνο για δημοκρατία. Ήταν μια εξέγερση για «Ψωμί- Παιδεία-ελευθερία!».36 χρόνια μετά, το σύνθημα αυτό δεν έχει χάσει στο παραμικρό την αξία του. Σε μια περίοδο μαζικών απολύσεων και έξαρσης της φτώχειας, θέλουμε ακόμη «ψωμί». Σε μια περίοδο υποβάθμισης και υποχρηματοδότησης της εκπαίδευσης, θέλουμε ακόμη «παιδεία». Σε μια περίοδο όξυνσης της καταστολής, θέλουμε περισσότερη ελευθερία.
ΨΩΜΙ
Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας η εθνική οικονομία παρουσίαζε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης. Τότε γιατί να υπάρχει και το αίτημα για ψωμί στο τρίπτυχο του Πολυτεχνείου; Η απάντηση είναι απλή και προφανής: η ανάπτυξη αυτή δεν αφορούσε τις ευρείες λαϊκές μάζες, οι οποίες ζούσαν στη φτώχεια και την ανεργία, αλλά τα μέλη του ΣΕΒ, ο οποίος από κοινού με τη χούντα καθόριζε τα επίπεδα των αμοιβών των εργαζομένων, φυσικά προς το συμφέρον του.Σήμερα που η οικονομική κρίση φορά και πάλι το μεγάλο κεφάλαιο, αυτό προσπαθεί να μετακυλίσει τις επιπτώσεις της στους εργαζόμενους, βρίσκοντας πολύτιμο σύμμαχο στις εκάστοτε κυβερνήσεις. Για του λόγου το αληθές:
 Η νέα κυβέρνηση δεν είναι διατεθειμένη να ανακαλέσει καμία ιδιωτικοποίηση κανένα αντεργατικό νόμο της προηγούμενης. Αντίθετα πατώντας στα έργα της ΝΔ θέλει να δώσει συνέχεια στην πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων που εφάρμοσε η προηγούμενη κυβέρνηση. Απέκλεισε το ενδεχόμενο επιστροφής υπό δημόσιο έλεγχο της Ολυμπιακής και του ΟΤΕ, ενώ σέβεται τη συμφωνία με την Cosco.
 Είναι δεδομένο ότι θα υπακούσει στις οδηγίες τις Ε.Ε. για την εξίσωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης των γυναικών στερώντας τους επιπλέον το δικαίωμα της πρόωρης συνταξιοδότησης.
 Ενώ παρά τις φιλολαϊκές εξαγγελίες της, στόχος της νέας κυβέρνησης είναι να διαιωνίσει και να διευρύνει την ελαστική εργασία. Είδαμε ήδη τα πρώτα δείγματα, με την πρόσληψη επιπλέον εργαζομένων μέσω των προγραμμάτων stage, διαιωνίζοντας έτσι την ανασφάλιστη απασχόληση των νέων με πλήρες ωράριο και με άθλιες αμοιβές περίπου των 400-500 ευρώ, ενώ από την άλλη υπάρχει η ανάγκη για κάλυψη θέσεων από μόνιμους υπαλλήλους. Ταυτόχρονα προωθεί την επιδότηση των εργοδοτικών εισφορών από το κράτος!

ΠΑΙΔΕΙΑ
Το συστατικό για την πνευματική αυτοδιάθεση κάθε ελεύθερης κοινωνίας πολιτών. Με την ορθολογική ανθρωπιστική θεώρηση των πραγμάτων εξασφαλίζονται οι αξίες της Ισονομίας και της Ισοπολιτείας, που τόσο παράφορα και συνειδητά καταπατούνται από τα συστήματα εξουσίας(τρανό παράδειγμα η χούντα των συνταγματαρχών). Εκείνες τις μέρες της επταετίας, παρότι αρχικό αίτημα ήταν οι ελεύθερες φοιτητικές εκλογές, αυτό το απτό και συγκεκριμένο ήταν που οδήγησε στο ξέσπασμα της ανελεύθερης ελληνικής κοινωνίας. Σήμερα, η αντίσταση στη μετάλλαξη του Πανεπιστημίου σε ένα αυταρχικό κέντρο κατάρτισης της νέας γενειάς, αποστειρωμένης από το τρίπτυχο Αμφισβίτηση-Κριτική-Ανάλυση, δυναματίζει τις κυρίαρχες επιλογές για την Παιδεία των αντι-κοινωνικών/καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων. Το διακύβευμα για το φοιτητικό κίνημα του σήμερα είναι να υπερασπιστεί τον δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα του Πανεπιστημίου, δηλαδή τον τελευταίο ελεύθερο δημόσιο χώρο.
 Αναθεώρηση του άρθρου 16:
Το 2006 χιλιάδες φοιτητών αγωνίστηκαν ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16, δηλαδή ενάντια στην ίδρυση «μη κρατικών-μη κερδοσκοπικών» πανεπιστημίων. Η αναθεώρηση του συντάγματος τότε είχε μπλοκαριστεί με αφορμή την νοθεία που είχε διαπιστωθεί κατά την αναθεώρηση του άρθρου 24, αλλά η ουσία ήταν ότι το φοιτητικό κίνημα μαζί με τους εργαζομένους είχαν καταφέρει να ασκήσουν πίεση έτσι ώστε να διακοπεί η διαδικασία αυτή. Τότε το ΠΑΣΟΚ αρχικά είχε κρατήσει στάση υπέρ της αναθεώρησης του άρθρου, στάση που εκφράστηκε από εκπροσώπους ακόμα και προεκλογικά. Το ζήτημα των ΚΕΣ, και της παραχώρησης αδειών στα κολλέγια δεν αποτελεί παρά μία παράκαμψη στο ζήτημα του άρθρου 16, για την ίδρυση στην ουσία ιδιωτικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.

 Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών – Κολλέγια:
Η ΝΔ φεύγοντας από την κυβερνητική εξουσία έσπευσε να υπογράψει πραξικοπηματικά μία ημέρα πριν τις εκλογές την αδειοδότηση μιας σειράς ιδιωτικών κολεγίων.Τα ΚΕΣ αποτελούν κέντρα κατάρτισης τα οποία ακολουθούν ένα ειδικευμένο πρόγραμμα σπουδών με στόχο ο απόφοιτος να λαμβάνει ένα υπερειδικευμένο τίτλο σπουδών. Το συγκεκριμένο πιστοποιητικό κατάρτισης, το μόνο που εξασφαλίζει στο νέο εργαζόμενο είναι τη μονομέρεια στην απασχόληση και την εργασιακή ανασφάλεια. Πώς; Η υπερειδίκευση αυτή αφ’ ενός καθιστά τον εργαζόμενο ικανό να εργαστεί σε πολύ συγκεκριμένους τομείς και αφ’ ετέρου καταργεί κάθε δυνατότητα συλλογικής διεκδίκησης. Έτσι, αναγκάζεται να ευθυγραμμιστεί πλήρως στις απαιτήσεις του εκάστοτε εργοδότη. Με την αναγνώριση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων των ΚΕΣ προωθείται μία εξίσωση προς τα κάτω των πτυχίων των ΑΕΙ, καθώς ισοτιμούνται με τους τίτλους σπουδών των ΚΕΣ.

 Νόμος Πλαίσιο:
Ο νέος Νόμος-Πλαίσιο που παρουσιάστηκε σαν κεντρική πολιτική της προηγούμενης κυβέρνησης Ν.Δ και του φερέφωνου της στα αμφιθέατρα ΔΑΠ-ΝΔΦΚ και τελικά ψηφίστηκε, έχει τρεις βασικούς στόχους, που έχουν σαν αποτέλεσμα την πρόσδεση των Πανεπιστημίων στις ανάγκες και τα κριτήρια της αγοράς και όχι την βελτίωση της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης. Οι στόχοι αυτοί είναι η λειτουργία των Πανεπιστημίων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, η αυταρχικοποίηση της λειτουργίας τους με πλήγμα στο φοιτητικό κίνημα και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες και τέλος η πειθάρχηση των φοιτητών και η προετοιμασία τους για ένταξη στην παραγωγή υπό τις νέες εργασιακές συνθήκες. Ταυτόχρονα , ο εσωτερικός κανονισμός λειτουργίας είναι ακόμα πιο σκληρός όσον αφορά τις πειθαρχικές ποινές που θέλει να επιβάλει. Αυτά συνδέονται με την αξιολόγηση που θέλει να προσδέσει τα ιδρύματα με την απειλή της υποχρηματοδότησης στις νεοφιλελεύθερες αλλαγές αλλά και το σύστημα των πιστωτικών μονάδων που διασπούν τα προγράμματα σπουδών, διαμορφώνουν ατομικά πτυχία και επομένως καταργούν συλλογικές διεκδικήσεις και δικαιώματα.

 ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΣΥΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΦΕΕ:
Η ΕΦΕΕ αποτελεί το δευτεροβάθμιο φοιτητικό όργανο το οποίο τα τελευταία 15 χρόνια διαλύθηκε κάτω από την αποπολιτικοποίηση και την υπονόμευση των συλλογικών διαδικασιών που επέβαλε η ΔΑΠ και η ΠΑΣΠ στα πανεπιστήμια. Με αυτόν τον τρόπο οι δυνάμεις του νεοφιλελευθερισμού απέφευγαν οποιαδήποτε διαδικασία πολιτικής συζήτησης, που θα αναδείκνυε τις πολιτικές τους ευθύνες και τη συνενοχή τους στην αποδιάρθρωση του δημόσιου πανεπιστημίου όλα αυτά τα χρόνια. Όπως αποδείξαμε όμως με το μεγαλειώδες κίνημα του Μάη-Ιούνη και τις καταλήψεις ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16 μπορούμε να ανατρέπουμε καταστάσεις βασιζόμενοι στις γενικές μας συνελεύσεις και τους συντονισμένους αγώνες και εκεί θα πρέπει δώσουμε το βάρος μας το επόμενο διάστημα ώστε να αποτρέψουμε την υλοποίηση της νεοφιλελεύθερης αναδιάρθρωσης.
Η ύπαρξη και λειτουργία της ΕΦΕΕ μπορεί να λειτουργήσει προωθητικά σε αυτήν την κατεύθυνση. Ειδικά σε περιόδους όπου δεν υπάρχουν γενικευμένες κινητοποιήσεις στα πανεπιστήμια, θα πολιτικοποιούσε το κλίμα μέσα στις σχολές, αναγκάζοντας ακόμα και τη ΔΑΠ να τοποθετείται – ακόμα και αντιδραστικά – για σημαντικά ζητήματα είτε των φοιτητών είτε γενικά πάνω στις εξελίξεις. Επιπλέον, θα μπορούσε να βοηθήσει να φτάσουν οι κινητοποιήσεις σε σχολές που δεν έχουν φτάσει μέχρι σήμερα.
Ως Αριστερή Ενότητα θεωρούμε υποχρέωση κάθε αριστερής δύναμης να συμμετέχει προωθητικά σε κάθε προσπάθεια ανασύστασης της ΕΦΕΕ, καθώς και στο Πανσπουδαστικό Συνέδριο, γιατί δεν νοείται να αφήσουμε τις καθεστωτικές παρατάξεις να «αλωνίζουν εν ονόματι όλων των φοιτητών» και να λαμβάνουν αποφάσεις που αντιτίθενται στις αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων και θίγουν τη Δημόσια Δωρεάν Παιδεία. Μπορεί οι συσχετισμοί προσωρινά να μην είναι με το μέρος μας, αλλά αυτή ακριβώς είναι η μάχη που πρέπει να κερδίσουμε μέσα στους συλλόγους.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Το αίτημα για διεύρυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, 35 χρόνια μετά την πτώση της χούντας, εξακολουθεί και παραμένει επίκαιρο. Μέσα σε συνθήκες οικονομκής κρίσης, οι κυρίαρχες τάξεις και οι κυβερνήσεις που τις εκφράζουν, ευνοούνται περισσότερο στο να περιστείλλουν δημοκρατικές ελευθερίες που επιτρέπουν στους «από κάτω» να εκφράζουν την αντίθεσή τους και να αγωνίζονται ενάντια σε μέτρα που τους θίγουν.
 ΑΣΥΛΟ: Μια από αυτές τις ελευθερίες, η οποία μάλιστα κατοχυρώθηκε νομοθετικά στη μεταπολίτευση ώστε να μην επαναληφθούν γεγονότα παρόμοια με αυτά της νύχτας του Πολυτεχνείου, είναι και το Πανεπιστημιακό άσυλο.
Το ΠΑΣΟΚ, με τα δείγματα που έδωσε το προηγούμενο διάστημα ως αντιπολίτευση, θα συνεχίσει την πολιτική της ΝΔ με συνομιλητές την προηγούμενη κυβέρνηση και το ακροδεξιό ΛΑΟΣ.
Και αυτό γιατί το φοιτητικό κίνημα τα τελευταία χρόνια έχει βρεθεί στην πρωτοπορία των κοινωνικών αγώνων, πετυχαίνοντας ανατροπές (άρθρο 16), σπάζοντας τη νεοφιλελεύθερη συναίνεση και αποτελώντας πηγή έμπνευσης για άλλα καταπιεσμένα κοινωνικά στρώματα. Αποκορύφωμα και έκφραση αυτής της δυναμικής ήταν ο ρόλος που έπαιξε το φοιτητικό κίνημα στο Δεκέμβρη, όπου μέσα από τις οργανωμένες διαδικασίες του και τις καταλήψεις επέτρεψε στο κίνημα να παραμείνει ζωντανό μέσα από τα κέντρα αγώνα που φτιάχτηκαν στα πανεπιστήμια και μετά το Δεκέμβρη.
Αυτό είναι που ενοχλεί την κυβέρνηση(νέα και παλιά), ειδικά μάλιστα μέσα σε μια περίοδο δεινής οικονομικής κρίσης όπου φοβάται ότι αν ένα δυναμικό φοιτητικό κίνημα συμπέσει με εργατικές κινητοποιήσεις, η κατάσταση θα είναι εκρηκτική. Γι’ αυτό και δε διστάζουν να συκοφαντήσουν με τον πιο άθλιο και προβοκατόρικο τρόπο το καθεστώς του ασύλου, φορτώνοντάς του όλα τα κακά του κόσμου.
Εμείς δεν δεχόμαστε να πάμε ούτε βήμα πίσω:
Κάτω τα χέρια από το άσυλο! Είναι καθοριστικό να δοθεί μια δυναμική απάντηση από το ίδιο το φοιτητικό κίνημα στην κατεύθυνση υπεράσπισης και διεύρυνσης του ασύλου. Υπερασπιζόμαστε το άσυλο για να μπορέσουμε να κρατήσουμε ζωντανή τη σπίθα της αντίστασης στα πανεπιστήμια και να ενώσουμε τις φωνές μας και τους αγώνες μας με αυτούς των εργαζομένων.

 ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ: Τα φαινόμενα κατάχρησης εξουσίας από την πλευρά της αστυνομίας αποτελούν διαχρονικό φαινόμενο που ποτέ δεν εξέλιπε από την ελληνική πραγματικότητα. Δείγματα…γραφής δεν έχουν σταματήσει να μας δίνουν τα όργανα καταστολής…αγώνων, τα οποία τελικά κάθε άλλο πάρά σαν προστάτες του πολίτη λειτουργούν. Πρόσφατα σόκαρε αν και δεν προκάλεσε έκπληξη ο θάνατος του μετανάστη Μοχάμεντ Καμράν Ατίφ που προκλήθηκε από τον ξυλοδαρμό που υπέστη στο Α.Τ. Νίκαιας. Και ας μην ξεχνάμε τον Αλέξη Γρηγορόπουλο ο οποίος έπεφτε νεκρός από σφαίρα αστυνομικού πέρσυ στις 6 Δεκεμβρίου.
Τα Εξάρχεια, μια ιστορική γειτονιά της Αθήνας, κέντρο έντονης πολιτικοποίησης και διανόησης με αγωνιστικές περγαμηνές από την αντίσταση ακόμα, τελούν υπό καθεστώς αστυνομικής κατοχής. Σε κάθε γωνία υπάρχει αστυνομία, καθένας και καθεμία είναι εν δυνάμει τρομοκράτης. Μπάτσοι εισβάλλουν σε καφετέριες και κάνουν προσαγωγές, μεταφέρουν κόσμο στα κρατητήρια της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Αθηνών (ΓΑΔΑ) και τους κρατούν εκεί ως το πρωί. Αυτή είναι η “προοδευτική” πολιτική του Χρυσοχοΐδη ως Υπουργού Προστασίας του Πολίτη (δηλαδή Υπουργού Δημοσίας Τάξεως). Είναι η προοδευτική πολιτική ενός ΠΑΣΟΚ που από την μια δίνει προεκλογικά ψεύτικες υποσχέσεις για φιλολαϊκά μέτρα και από την άλλη μιλάει για “μηδενική ανοχή”, υιοθετώντας προγραμματικές θέσεις του ακροδεξιού ΛΑ.Ο.Σ..

 ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΣΧΟΛΗΣ:
Γενικά αντιλαμβανόμαστε πως οι πολιτικές επιλογές που εφαρμόζονται σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο έχουν άμεσο αντίκτυπο στην πραγματικότητα που βιώνουμε καθημερινά εντός του Πανεπιστημίου. Δεν σταματάμε λοιπόν να παλεύουμε λοιπόν μέσα από τη γενική συνέλευση των φοιτητών του Βιολογικού, αλλά και μέσα από τα όργανα συνδιοίκησης για την εξασφάλιση καλύτερων όρων για τις σπουδές μας. Συγκεκριμένα διεκδικούμε:
1. Την αύξηση του εκπαιδευτικού προσωπικού, της χρηματοδότησης και τη βελτίωση των υποδομών..
2. Την κάλυψη αναγκαίων θέσεων των παρασκευαστών στα εργαστήρια.
3. Την ανάκληση της απόφασης της Γ.Σ. του τμήματος της Βιολογίας, για εφαρμογή της διάταξης του εσωτερικού κανονισμού που αναφέρεται στην ύπαρξη πολλαπλών συγγραμμάτων ανά μάθημα
4. Την έγκαιρη και δωρεάν διανομή όλων των απαραίτητων συγγραμμάτων για όλα τα μαθήματα. Την εύρεση λύσης για την απαράδεκτη γραφειοκρατία (που εν μέρει απορρέει από το νέο σύστημα διανομής συγγραμμάτων) και που έχει ως αποτέλεσμα τη διανομή των συγγραμμάτων πολλές φορές και λίγο πριν την εξεταστική.
5. Την κατάργηση των λεγόμενων “αλυσίδων μαθημάτων” οι οποίες έχουν αρχίσει να γίνονται θεσμός στο βιολογικό (π.χ.: ιχθυολογία, ωκεανογραφία, ζωική ποικιλότητα, ανατομία φυτών), χωρίς να λύνουν κανένα πρόβλημα, πέρα από αυτό της αδυναμίας των τομέων να καλύψουν παραπάνω φοιτητές, ενώ διαχωρίζουν μηχανιστικά τους φοιτητές σε επιτυχημένους και αποτυχημένους βάσει ενός συστήματος στο οποίο υπεισέρχονται πολύ περισσότεροι παράγοντες από αυτόν της κατάρτισης του φοιτητή στο αντικείμενο του μαθήματος.
6. Την παροχή δωρεάν αναλώσιμων για όλα τα εργαστήρια. Βελτίωση της υλικοτεχνικής υποδομής στα εργαστήρια.
7. Τη δημοσιοποίηση του Προϋπολογισμού του τμήματος και των Τομέων, καθώς και την ορθολογικότερη διαχείριση των χρημάτων του Πανεπιστημίου κεντρικά.
8. Τη δυνατότητα αναπλήρωσης απουσίας σε όλα τα εργαστήρια. Να έχουμε δικαίωμα μιας απουσίας, έστω και με δικαιολογητικά, σε όλα τα εργαστήρια μιας και υπάρχουν εργαστήρια που δε δικαιολογείται ούτε 1 απουσία.
9. Χρηματοδότηση των βιβλιοθηκών από τον προϋπολογισμό.
10. Τον εμπλουτισμό της νέας βιβλιοθήκης με όλα τα βιβλία που διδάσκονται στο τμήμα σε πολλαπλά αντίτυπα, καθώς και τον εξοπλισμό της με ενημερωμένα επιστημονικά περιοδικά, ώστε να μπορούν οι φοιτητές να ενημερώνονται για τις εξελίξεις στην επιστήμη τους και να εμβαθύνουν περαιτέρω σ’ αυτήν.
11. Καθιέρωση πτυχιακής εξεταστικής, κατάργηση του ορίου δήλωσης μαθημάτων, εναλλακτικές μορφές εξέτασης. Η καθιέρωση ξεχωριστής επί πλέον εξεταστικής για τους επί πτυχίω φοιτητές είναι πάγιο αίτημά μας, ενώ σε άλλες σχολές (βλ. Πολυτεχνείο) είναι εδώ και χρόνια θεσμοθετημένες αυτού του είδους οι εξετάσεις.
12. Να γίνεται αναφορά από τα σχετικά μαθήματα στις κλιματικές αλλαγές, στη συνθήκη του Κιότο, στο δίκτυο Natura, κ.ά.
13. Τη δωρεάν διανομή οποιωνδήποτε συμπληρωματικών σημειώσεων είναι απαραίτητες για κάθε μάθημα. Τη δέσμευση όλων των τομέων ότι θα ανεβάζουν τις παραδόσεις στο e-class, καθώς και την ύπαρξη πρότυπων θεμάτων και λυμένων ασκήσεων σε αυτό, ώστε να σταματήσει το Πανεπιστήμιο να έχει χαρακτήρα εξεταστικού κέντρου.
14. Τη δυνατότητα παρακολούθησης όλων των εργαστηρίων του α εξαμήνου από τους φοιτητές από μετεγγραφή που εμπίπτουν στις διατάξεις του νόμου.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
• Καμιά προσπάθεια περιστολής του Πανεπιστημιακού Ασύλου. Όχι στην ανάληψη της φύλαξης του πανεπιστημίου από εταιρίες security.
• Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους με αξιοπρεπείς απολαβές και ασφάλιση – Όχι στις ελαστικές σχέσεις εργασίας
• Δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση, αύξηση των κρατικών δαπανών για την παιδεία στο 5% του ΑΕΠ
• Να μην εφαρμοστεί η κοινοτική οδηγία για τα ΚΕΣ. Να καταργηθούν και να ληφθεί μέριμνα για τους αποφοίτους.
• Παροχή όλων των απαιτούμενων συγγραμμάτων και βελτίωσή τους, αναβάθμιση πανεπιστημιακών τυπογραφείων
• Να αποσυρθεί άμεσα ο πρότυπος εσωτερικός κανονισμός. Καμία συγκρότηση 4ετών επιχειρηματικών προγραμμάτων.
• Να μην εφαρμοστεί περαιτέρω και να καταργηθεί ο νέος Νόμος Πλαίσιο
• Να καταργηθεί ο νέος νόμος για την έρευνα, να μην ψηφιστεί το νομοσχέδιο για τα μεταπτυχιακά
• Κατάργηση των νόμων για Αξιολόγηση, ΔΟΑΤΑΠ, ΙΔΒΕ
• Ενιαίο πτυχίο με όλα τα επαγγελματικά δικαιώματα σε αυτό, το οποίο θα είναι ισότιμο με μάστερ για όλα τα ελληνικά ΑΕΙ στις διαδικασίες ισοτίμησης (πρόσβαση σε μεταπτυχιακά, μοριοδοτήσεις)
• Κατάργηση των εξετάσεων του ΤΕΕ για τους απόφοιτους των ελληνικών πανεπιστημίων
• Μέλη ΔΕΠ πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης
• Κατάργηση της βάσης του 10. Ελεύθερη πρόσβαση στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση
• Δωρεάν σίτιση, στέγαση και μεταφορές
• Χρηματοδότηση των βιβλιοθηκών από τον προϋπολογισμό τώρα που λήγουν τα ΕΠΕΑΕΚ
• Διανομή παλιών θεμάτων και λύσεων από τη Γραμματεία
• Θέσπιση πτυχιακής εξεταστικής χωρίς όριο μαθημάτων
• Όχι στην αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση, κατάργηση των νόμων Σιούφα-Ρέππα, να επιστραφούν στα ταμεία τα οφειλόμενα από κράτος και εργοδοσία
• Όχι στα νέα φοροεισπρακτικά μέτρα που πλήττουν τους νέους εργαζόμενους
• Να σταματήσει η εκποίηση του δημόσιου πλούτου
• Ενίσχυση της εσωτερικής δημοκρατίας στα Ιδρύματα-αύξηση του ποσοστού συμμετοχής των φοιτητών στα όργανα συνδιοίκησης στο 100% των μελών ΔΕΠ
• Κατάργηση των ΜΑΤ – αφοπλισμός και εκδημοκρατισμός της Αστυνομίας.
ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ:
 Συμμετοχή του συλλόγου στην πορεία του Πολυτεχνείου προς την αμερικανική πρεσβεία με προσυγκέντρωση στις 15.00 στην πλ. Κλαυθμώνος.
 Κατάληψη της σχολής από στις 16/11 και 17/11.
 Πρωτοβουλία-Πρόταση Γ.Σ Συλλόγου Φοιτητών για σύγκλησή Γ.Σ Τμήματός με θέμα θέσπιση Πτυχιακής εξεταστικής και παράστασή διαμαρτυρίας σε αυτήν του Φ.Σ.

AΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Γ.Σ ΤΟΥ Φ.Σ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΥ 10\11

ΑΝ.Α.ΠΝΟΗ ΑΡ.ΕΝ – ΚΑΡΑΒΙ ΕΑΑΚ 78
ΔΑΠ-ΝΔΦΚ 46
ΠΚΣ 30
ΛΕΥΚΑ 4