ΜΑΣ ΚΛΕΒΟΥΝ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ, ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΑΡΕΛΘΟΝ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ-ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ
«Αυτοί που αρπάνε το φαί απ’το τραπέζι κηρύχνουν τη λιτότητα. Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσίματα ζητάν θυσίες. Οι χορτάτοι μιλάν στους πεινασμένους για τις μεγάλες εποχές που θα ‘ρθουν.» Μπέρτολτ Μπρέχτ.
Σφίξτε το ζωνάρι και θα ανταμειφθείτε-θα ‘ρθουν «μεγάλες εποχές» μας έλεγαν οι κυβερνήσεις την περίοδο οικονομικής ανάπτυξης. Τώρα ήρθαν άλλες εποχές…Και τι μας λένε πάλι; Κάντε θυσίες, γιατί δεν έχουμε τίποτα να σας δώσουμε! Η χώρα κινδυνεύει να βουλιάξει στο χρέος…
Τι είναι όμως αυτό που οδηγεί την Ελλάδα σε χρεοκοπία; Πρέπει να θυσιαστεί το-ήδη υποβαθμισμένο-βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων για να σωθεί η χώρα όπως προσπαθούν να μας πείσουν;
Υπεύθυνοι για το δημόσιο χρέος και την οικονομική κρίση δεν είναι οι εργαζόμενοι, αλλά η άρχουσα τάξη-η αστική και το κράτος το οποίο την υπηρετεί. Οι εργαζόμενοι χρόνια δουλεύουν προκειμένου η αστική τάξη να αυξήσει τα κέρδη της. Το κράτος δε όλη την προηγούμενη περίοδο, έκλεινε τα μάτια στη φοροδιαφυγή του μεγάλου κεφαλαίου, ενώ ταυτόχρονα παραχωρούσε μεγάλες επιδοτήσεις στους καπιταλιστές, ιδιωτικοποίησε μεγάλο μέρος των δημοσίων επιχειρήσεων στερώντας πηγές εσόδων και βέβαια ας μην ξεχνάμε και τα σκάνδαλα των υψηλόμισθων κρατικών στελεχών που καταχράζονταν τη δημόσια περιουσία. Ας δούμε όμως κάποια στοιχεία:
– Τα τελευταία 12 χρόνια το ΑΕΠ της χώρας αυξήθηκε κατά 60%. Το εισόδημα των εργαζομένων δεν αυξήθηκε καθόλου.
– Το 67,5% των συνολικών φορολογικών εσόδων του 2009 παραχωρήθηκε στους μεγαλοδανειστές του κράτους.
– Το πακέτο ενίσχυσης στις τράπεζες(28 δις) όταν αποφασίστηκε ισοδυναμούσε με το 12,4% του δημοσίου χρέους –ποσό με το οποίο θα μπορούσαν να έχουν εξαγοραστεί από το κράτος όλες οι τράπεζες!
Και άλλα πολλά…Να λοιπόν που πήγαν τόσα χρήματα. Το αποτέλεσμα όλων αυτών των κινήσεων εύνοιας στο κεφάλαιο οδήγησαν στο δημόσιο χρέος το οποίο ανέρχεται σε πάνω από 300 δις ευρώ!
Έχουμε λοιπόν τώρα την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ ενώ προεκλογικά ισχυρίζονταν ότι δεν πρόκειται να αγγίξει τα κεκτημένα των εργαζομένων, να σχεδιάζει ολομέτωπη επίθεση εναντίον τους! Δηλώνει αδύναμη στο έλεος των «κακών κερδοσκόπων»(λες και υπάρχει καλή κερδοσκοπία!), ζητώντας θυσίες από τους εργαζομένους, οι οποίες ουσιαστικά αποσκοπούν μόνο στην αποπληρωμή των τόκων των δανείων και παράλληλα συνεχίζει να δανείζεται με ακόμα πιο δυσμενείς όρους! Συνταγή που αποτελούσε διακαή πόθο της οικονομικής ελίτ για πολλά χρόνια. Την ίδια νεοφιλελεύθερη συνταγή ήθελε να ακολουθήσει και η ΝΔ, την ίδια συνταγή που δίνει η Ευρωπαϊκή Ένωση και εξυπηρετεί το μεγάλο κεφάλαιο, τις ανάγκες των επιχειρήσεων και των τραπεζών. Το νέο Σύμφωνο Σταθερότητας & Ανάπτυξης που κατέθεσε η Κυβέρνηση στην Ε.Ε. για την αντιμετώπιση δήθεν των προβλημάτων στην οικονομία υλοποιεί ακριβώς αυτή τη συνταγή (μείωση του εισοδήματος, πάγωμα των προσλήψεων στο Δημόσιο, μείωση συντάξεων, αύξηση ορίων ηλικίας).
Η πρώτη απάντηση δόθηκε με την 24ωρη απεργία στις 24 Φεβρουαρίου όπου δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι και νέοι βγήκαν στους δρόμους βροντοφωνάζοντας να μην περάσουν τα αντιλαϊκά μέτρα για να μην αξιοποιηθεί η κρίση για την ισοπέδωση των δικαιωμάτων των εργαζομένων και της νεολαίας. Να μην δώσουν άλλο αίμα για τις αγορές, τους Τραπεζίτες, και τις πολυεθνικές.
Όμως αυτό δεν ήταν αρκετό, την Παρασκευή ψηφίστηκε από ΠΑΣΟΚ και ΛΑΟΣ με τη διαδικασία του κατεπείγοντος το 3ο και πιο σκληρό πακέτο οικονομικών μέτρων που προβλέπει μεταξύ άλλων:
• Μείωση κατά 30% αύξηση στο δώρο του Πάσχα
• Μείωση κατά 30% στο επίδομα αδείας
• Μείωση κατά 30% στο δώρο των Χριστουγέννων
• Περικοπή 12% στα επιδόματα των Δημοσίων Υπαλλήλων
• Περικοπή 7% στον μισθό των εργαζομένων στις ΔΕΚΟ
• Πάγωμα των συντάξεων
• Αύξηση του κύριου συντελεστή ΦΠΑ από 19% σε 21%
• Περεταίρω αύξηση στον φόρο των καυσίμων
Η αύξηση των συντελεστών του ΦΠΑ σε 21%, 9% και 5% αποτελεί ένα από τα πλέον άδικα κοινωνικά μέτρα καθώς η έμμεση φορολογία πλήττει κυρίως τα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα αφού δεν έχει τον παραμικρό αναδιανεμητικό ρόλο. Οι περικοπές τον δώρων του Πάσχα, των Χριστουγέννων και του επιδόματος αδείας κατά 30% και όλων των επιδομάτων κατά 12% οδηγούν στη μείωση των εισοδημάτων των εργαζομένων, ενώ παράλληλα αφήνουν άθικτα τα κέρδη των τραπεζών και του μεγάλου κεφαλαίου. Οι αυξήσεις σε καύσιμα, ποτά, τσιγάρα και πετρέλαιο κίνησης αποτελούν ένα ακόμα κατάφωρο πλήγμα στο εισόδημα των εργαζομένων δυσχεραίνοντας ακόμα περισσότερο τους ήδη βεβαρημένους όρους διαβίωσης. Σε αντίστοιχες μειώσεις μισθών πρόκειται να προχωρήσει σύντομα και ο ιδιωτικός τομέας σύμφωνα με δηλώσεις των εργοδοτών. Μιλάμε δηλαδή για περικοπή αθροιστικά 1 με 2 μισθών στο σύνολο των εργαζομένων, πτώση της αγοραστικής τους δύναμης και μετάβαση σε καταστάσεις που επικρατούσαν πριν 20 και 30 χρόνια.
Τα μέτρα αποδεικνύουν με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο ότι η πολιτική του ΠΑΣΟΚ δεν διαφέρει σε τίποτα από αυτή της ΝΔ. Το ΠΑΣΟΚ, προφασιζόμενο την πίεση της Ε.Ε., κατάφερε μέσα σε λιγότερο από τέσσερις μήνες διακυβέρνησης να περάσει τόσα πολλά αντεργατικά μέτρα και ντιρεκτίβες που άλλες δεδηλωμένα συντηρητικές και δεξιές κυβερνήσεις δεν θα τα κατάφερναν με τόση ευκολία και άνεση. Με όχημα τις επικλήσεις για εθνική ομοψυχία και ενότητα δημιουργείται ένα σκηνικό εθνικής και κοινωνικής συναίνεσης που έχει έναν και μοναδικό σκοπό: την κρίση να την πληρώσει ο κόσμος της δουλειάς. Το τι συμβαίνει είναι φανερό, οι τράπεζες συνεχίζουν να κερδοφορούν, οι εργοδότες βλέπουν τα όνειρα χρόνων να γίνονται πραγματικότητα, η εκμετάλλευση των εργαζομένων θα γίνει πιο σκληρή και τα κέρδη των επιχειρήσεων θα αυξηθούν…όλα καλά για το κεφάλαιο…Οι εργαζόμενοι από την άλλη, και θα πληρώσουν τώρα την κρίση και θα δουλεύουν με πολύ χειρότερους όρους για τα επόμενα 20 χρόνια. Όλα αυτά σε συνδυασμό με την απορύθμιση των εργασιακών σχέσεων (κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, stage, part-time), τη σταδιακή κατάργηση του 8ώρου και τη διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος έρχονται να πάρουν πίσω και τις στοιχειώδεις ακόμα κατακτήσεις του εργατικού κινήματος.
Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση στην οποία οδηγείται η κοινωνία είναι αναγκαία η αντεπίθεση της νεολαίας και των εργαζομένων. Να μην υπάρξει καμία συναίνεση της ελληνικής κοινωνίας στην κυβέρνηση, τις επιταγές της ΕΕ και σ’ αυτούς που μας ετοιμάζουν ένα μέλλον χωρίς προοπτική.
Την περασμένη Πέμπτη και Παρασκευή (μέρα που ψηφίστηκε το νομοσχέδιο) φάνηκε πως υπάρχει ελπίδα. Φάνηκε πως οι εργαζόμενοι και η νεολαία δεν παραμένουν τρομαγμένοι τηλεθεατές άβουλοι μπροστά στη ληστεία των μισθών και της ζωής τους. Οι δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, νέοι και νέες, μετανάστες, άνεργοι και συνταξιούχοι που διαδήλωσαν στο κέντρο της Αθήνας έδειξαν πως η κοινωνία δεν συμφωνεί με τα μέτρα του ΠΑΣΟΚ, δεν είναι διατεθειμένη για ακόμα μια φορά να πληρώσει για τα κέρδη των τραπεζών και των επιχειρήσεων. Έδειξαν πως η υποτιθέμενη συναίνεση προς την Κυβέρνηση είναι κούφια λόγια που γρήγορα θα ανατραπούν στον δρόμο όταν όλο και περισσότεροι πούν ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΠΙΑ. Άλλος δρόμος υπάρχει, τα μέτρα της κυβέρνησης δεν είναι μονόδρομος, είναι ο δρόμος του νεοφιλελευθερισμού. Υπάρχει και ο δρόμος της κοινωνίας, ο δρόμος που θα βγάλει την χώρα από την κρίση που την έχουν βυθίσει με τους εργαζόμενους, με τους ανθρώπους της όρθιους και όχι ταπεινωμένους.
Την Πέμπτη 11 Μαρτίου να είμαστε όλοι και όλες στην Πανελλαδική Πανεργατική Απεργία και Πορεία στο κέντρο της Αθήνας, να βάλουμε τις ανάγκες και τα όνειρα μας πάνω από τους αριθμούς και τα κέρδη τους.
ΝΑ ΜΕΙΩΘΟΥΝ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ, ΟΧΙ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ
Όξυνση της Καταστολής:
Όπως έχουμε διαπιστώσει πολλές φορές το τελευταίο διάστημα, η Κυβέρνηση και ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη ξέρουν να απαντούν στους εργαζόμενους και την νεολαία που διαδηλώνουν και κινητοποιούνται με καταστολή και μόνο. Την Παρασκευή η μεγάλη συγκέντρωση των εργαζομένων μπροστά στη Βουλή χτυπήθηκε πολλές φορές με δακρυγόνα και γκλόμπς από τα ΜΑΤ σε μια προσπάθεια τρομοκράτησης και εκφοβισμού. Δεν ντράπηκαν οι άντρες των ΜΑΤ να ψεκάσουν με δακρυγόνα και να χτυπήσουν τον αγωνιστή Μανώλη Γλέζο χωρίς φυσικά κανένα λόγο απλά και μόνο επειδή διαμαρτυρόταν. Η ενίσχυση των κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους το τελευταίο διάστημα, δεν είναι κάτι καινούργιο, είναι πάγια τακτική του αστικού μπλοκ εξουσίας και δρομολογούταν απ’ το ΠΑΣΟΚ και παλαιότερα με τους τρομονόμους και τις κάμερες. Με την αλλαγή της κυβέρνησης και του νέου υπουργού για τη Δημόσια τάξη «ακολουθείται η πεπατημένη» δηλαδή μια πολιτική εξίσου αντιδραστική, δήθεν για την προστασία της περιουσίας των πολιτών, αλλά στην ουσία για την πιο αποτελεσματική καταστολή και τρομοκράτηση των ανθρώπων που αγωνίζονται. Μπροστά στον φόβο τους για τη δυναμική του κινήματος νεολαίας, απαντούν με περισσότερη καταστολή με σκληρότερο χτύπημα των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών.
Εκπαιδευτική αναδιάρθρωση:
Το δημόσιο πανεπιστήμιο φυσικά δεν έμεινε έξω από το από το στόχαστρο της νέας κυβέρνησης. Η μείωση των δαπανών για την δημόσια ανώτατη παιδεία (που παρά τις διακηρύξεις είναι καθηλωμένο στο 2,72% του ΑΕΠ) καταδικάζει το ελληνικό πανεπιστήμιο σε οικονομικό μαρασμό. Τα ανακοινωθέντα λουκέτα σε αρκετά ΤΕΙ αποτελούν μόνο την αρχή του επικείμενου κατήφορου που θα αναγκάσει πολλά ακόμα ιδρύματα σε κλείσιμο. Η εφαρμογή των ήδη ψηφισμένων αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων έρχεται να ευθυγραμμίσει το πανεπιστήμιο με τις επικείμενες αλλαγές στην εργασία και να διαμορφώσει τον εργαζόμενο του αύριο.
Η υποβάθμιση του δημοσίου πανεπιστημίου μας φέρνει ένα βήμα πιο κοντά στην αναγνώριση των ΚΕΣ. Το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων που προωθεί το ΠΑΣΟΚ αποτελεί στην ουσία εμβάθυνση της διαδικασίας της Μπολόνια και ανατροπή των κεκτημένων ακαδημαϊκών και επαγγελματικών δικαιωμάτων στο όνομα της αγοράς εργασίας. Τα α τελευταία μέτρα που ανήγγειλε η κυβέρνηση προβλέπουν διαβάθμιση των πτυχίων σε 8 βαθμίδες, τοποθετώντας τα πτυχία των κολεγίων στα επίπεδα 4 και 5 και τα πτυχία των ΑΕΙ στο επίπεδο 6. Αναγνωρίζεται έτσι η δυνατότητα στα ΚΕΣ να βγάζουν αποφοίτους με αναγνωρισμένα επαγγελματικά δικαιώματα ενώ εισάγεται ουσιαστικά στο ελληνικό σύστημα ο διαχωρισμός bachelor-master και οι σχετικές κατευθύνσεις της διαδικασίας της Μπολόνια.
ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΣΧΟΛΗΣ:
Γενικά αντιλαμβανόμαστε πως οι πολιτικές επιλογές που εφαρμόζονται σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο έχουν άμεσο αντίκτυπο στην πραγματικότητα που βιώνουμε καθημερινά εντός του Πανεπιστημίου. Δεν σταματάμε λοιπόν να παλεύουμε λοιπόν μέσα από τη γενική συνέλευση των φοιτητών του Βιολογικού, αλλά και μέσα από τα όργανα συνδιοίκησης για την εξασφάλιση καλύτερων όρων για τις σπουδές μας. Συγκεκριμένα διεκδικούμε:
1. Την αύξηση του εκπαιδευτικού προσωπικού, της χρηματοδότησης και τη βελτίωση των υποδομών. Από το περασμένο ήδη ακαδημαϊκό έτος το τμήμα είχε κάνει αίτηση στο Υπουργείο Παιδείας για την συμπλήρωση των θέσεων τεσσάρων μελών ΔΕΠ, η οποία δεν εισακούστηκε λόγω της «έλλειψης» χρημάτων.
2. Την κάλυψη αναγκαίων θέσεων των παρασκευαστών στα εργαστήρια. Το φαινόμενο της κάλυψης των κενών θέσεων που δημιουργούνται, όχι με την πρόσληψη νέων παρασκευαστών αλλά με την με την μεταφορά προσωπικού ,π.χ ΙΔΑΧ, από άλλους τομείς σε αυτούς που έχουν ελλείψεις είναι καταχρηστικό και παράλογο.
3. Την ανάκληση της απόφασης της Γ.Σ. του τμήματος της Βιολογίας, για εφαρμογή της διάταξης του εσωτερικού κανονισμού που αναφέρεται στην ύπαρξη πολλαπλών συγγραμμάτων ανά μάθημα. Η εφαρμογή της εν λόγω διάταξης θα έχει ως αποτέλεσμα την επιβάρυνση του κάθε φοιτητή (και κυρίως των φοιτητών του φετινού πρώτου έτους) με έξοδα που κανονικά θα έπρεπε να καλύπτει το πανεπιστήμιο, στα πλαίσια της δωρεάν τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Καθώς είναι πιθανό να αναγκάζεται να αγοράζει τόσο τα υπόλοιπα συγγράμματα που δεν θα παρέχονται δωρεάν, όσο και τις σημειώσεις των εργαστηριακών ασκήσεων, που δεν αναφέρονται πουθενά στον εσωτερικό κανονισμό.
4. Την έγκαιρη και δωρεάν διανομή όλων των απαραίτητων συγγραμμάτων για όλα τα μαθήματα. Την εύρεση λύσης για την απαράδεκτη γραφειοκρατία (που εν μέρει απορρέει από το νέο σύστημα διανομής συγγραμμάτων) και που έχει ως αποτέλεσμα τη διανομή των συγγραμμάτων πολλές φορές και λίγο πριν την εξεταστική.
5. Την κατάργηση των λεγόμενων “αλυσίδων μαθημάτων” οι οποίες έχουν αρχίσει να γίνονται θεσμός στο βιολογικό (π.χ.: ιχθυολογία, ωκεανογραφία, ζωική ποικιλότητα, ανατομία φυτών), χωρίς να λύνουν κανένα πρόβλημα, πέρα από αυτό της αδυναμίας των τομέων να καλύψουν παραπάνω φοιτητές, ενώ διαχωρίζουν μηχανιστικά τους φοιτητές σε επιτυχημένους και αποτυχημένους βάσει ενός συστήματος στο οποίο υπεισέρχονται πολύ περισσότεροι παράγοντες από αυτόν της κατάρτισης του φοιτητή στο αντικείμενο του μαθήματος.
6. Την παροχή δωρεάν αναλώσιμων για όλα τα εργαστήρια. Βελτίωση της υλικοτεχνικής υποδομής στα εργαστήρια.
7. Τη δημοσιοποίηση του Προϋπολογισμού του τμήματος και των Τομέων, καθώς και την ορθολογικότερη διαχείριση των χρημάτων του Πανεπιστημίου κεντρικά.
8. Τη δυνατότητα αναπλήρωσης απουσίας σε όλα τα εργαστήρια. Να έχουμε δικαίωμα μιας απουσίας, έστω και με δικαιολογητικά, σε όλα τα εργαστήρια μιας και υπάρχουν εργαστήρια που δε δικαιολογείται ούτε 1 απουσία.
9. Χρηματοδότηση των βιβλιοθηκών από τον προϋπολογισμό τώρα που λήγουν τα ΕΠΕΑΕΚ.
10. Τον εμπλουτισμό της νέας βιβλιοθήκης με όλα τα βιβλία που διδάσκονται στο τμήμα σε πολλαπλά αντίτυπα, καθώς και τον εξοπλισμό της με ενημερωμένα επιστημονικά περιοδικά, ώστε να μπορούν οι φοιτητές να ενημερώνονται για τις εξελίξεις στην επιστήμη τους και να εμβαθύνουν περαιτέρω σ’ αυτήν.
11. Καθιέρωση ξεχωριστής επί πλέον εξεταστικής 2 βδομάδων για τους επί πτυχίω φοιτητές έξω από τηχρονική περίοδο της γενική εξεταστικής, αυτό είναι πάγιο αίτημά μας, ενώ σε άλλες σχολές (βλ. Πολυτεχνείο) είναι εδώ και χρόνια θεσμοθετημένες αυτού του είδους οι εξετάσεις.
12. Να γίνεται αναφορά από τα σχετικά μαθήματα στις κλιματικές αλλαγές, στη συνθήκη του Κιότο, στο δίκτυο Natura, κ.ά.
13. Τη δωρεάν διανομή οποιωνδήποτε συμπληρωματικών σημειώσεων είναι απαραίτητες για κάθε μάθημα. Τη δέσμευση όλων των τομέων ότι θα ανεβάζουν τις παραδόσεις στο e-class, καθώς και την ύπαρξη πρότυπων θεμάτων και λυμένων ασκήσεων σε αυτό, ώστε να σταματήσει το Πανεπιστήμιο να έχει χαρακτήρα εξεταστικού κέντρου.
14. Τη δυνατότητα παρακολούθησης όλων των εργαστηρίων του α εξαμήνου από τους φοιτητές από μετεγγραφή που εμπίπτουν στις διατάξεις του νόμου.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
• Καμιά προσπάθεια περιστολής του Πανεπιστημιακού Ασύλου. Όχι στην ανάληψη της φύλαξης του πανεπιστημίου από εταιρίες security.
• Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους με αξιοπρεπείς απολαβές και ασφάλιση – Όχι στις ελαστικές σχέσεις εργασίας
• Δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση, αύξηση των κρατικών δαπανών για την παιδεία στο 5% του ΑΕΠ
• Να μην εφαρμοστεί η κοινοτική οδηγία για τα ΚΕΣ. Να καταργηθούν και να ληφθεί μέριμνα για τους αποφοίτους.
• Παροχή όλων των απαιτούμενων συγγραμμάτων και βελτίωσή τους, αναβάθμιση πανεπιστημιακών τυπογραφείων
• Να αποσυρθεί άμεσα ο πρότυπος εσωτερικός κανονισμός. Καμία συγκρότηση 4ετών επιχειρηματικών προγραμμάτων.
• Να μην εφαρμοστεί και να καταργηθεί ο νέος Νόμος Πλαίσιο
• Να καταργηθεί ο νέος νόμος για την έρευνα, να μην ψηφιστεί το νομοσχέδιο για τα μεταπτυχιακά
• Κατάργηση των νόμων για Αξιολόγηση, ΔΟΑΤΑΠ, ΙΔΒΕ
• Ενιαίο πτυχίο με όλα τα επαγγελματικά δικαιώματα σε αυτό, το οποίο θα είναι ισότιμο με μάστερ για όλα τα ελληνικά ΑΕΙ στις διαδικασίες ισοτίμησης (πρόσβαση σε μεταπτυχιακά, μοριοδοτήσεις)
• Κατάργηση των εξετάσεων του ΤΕΕ για τους απόφοιτους των ελληνικών πανεπιστημίων
• Μέλη ΔΕΠ πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης
• Κατάργηση της βάσης του 10. Ελεύθερη πρόσβαση στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση
• Δωρεάν σίτιση, στέγαση και μεταφορές
• Χρηματοδότηση των βιβλιοθηκών από τον προϋπολογισμό τώρα που λήγουν τα ΕΠΕΑΕΚ
• Διανομή παλιών θεμάτων και λύσεων από τη Γραμματεία
• Όχι στην αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση, κατάργηση των νόμων Σιούφα-Ρέππα, να επιστραφούν στα ταμεία τα οφειλόμενα από κράτος και εργοδοσία
• Όχι στα νέα φοροεισπρακτικά μέτρα που πλήττουν τους νέους εργαζόμενους
• Να σταματήσει η εκποίηση του δημόσιου πλούτου
• Ενίσχυση της εσωτερικής δημοκρατίας στα Ιδρύματα-αύξηση του ποσοστού συμμετοχής των φοιτητών στα όργανα συνδιοίκησης στο 100% των μελών ΔΕΠ
• Κατάργηση των ΜΑΤ – αφοπλισμός και εκδημοκρατισμός της Αστυνομίας
ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ:
• Κατάληψη της Σχολής Πέμπτη 11/3 εν όψει της Πανελλαδικής Πανεργατικής Απεργίας την Πέμπτη.
• Επόμενη Γενική Συνέλευση του Συλλόγου την Τρίτη 16 Μαρτίου.