Λεξικό για την Οικονομική κρίση

Αγορές: Πολλά ακούγονται τον τελευταίο καιρό στα κανάλια και σε άλλα μέσα ενημέρωσης για τις αγορές. Στην πραγματικότητα, έχουμε να κάνουμε με μεγάλα λογιστικά γραφεία, που υποτίθεται ότι έχουν κάποια κριτήρια, σύμφωνα με τα οποία κατηγοριοποιούν τις οικονομίες των χωρών. Έτσι οι τράπεζες (και κάθε άλλος οικονομικός μηχανισμός) ξέρουν με τί χώρα έχουν να κάνουν και με ποιον τρόπο θα την δανείσουν. Ουσιαστικά, είναι οίκοι αξιολόγησης και πολλές φορές συμβουλεύουν τους επενδυτές  με τους οποίους έχουν οικονομικά “πάρε-δώσε”στο πώς να ποντάρουν σε ένα στοίχημα. Η φύση των στοιχημάτων μπορεί να είναι από ένα παιχνίδι ποδοσφαίρου μέχρι και το ενδεχόμενο χρεοκοπίας μιας χώρας.

Ομόλογο: Είναι ένα χρεόγραφο, στο οποίο ο εκδότης (μια χώρα) έχει την υποχρέωση να καταβάλει, στη λήξη της συμφωνίας, την αξία που αναγράφεται σ’ αυτό και σε τακτά διαστήματα ένα τόκο. Πρόκειται για ειδικού τύπου δάνειο, που παίρνει συνήθως μια χώρα, για να ξεπληρώσει προηγούμενες οφειλές, τις οποίες και δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μόνη της. Το επιτόκιο με το οποίο δανείζεται μια χώρα καθορίζεται από τις αγορές. Ο καθορισμός του επιτοκίου γίνεται βάση με κάποιους δείκτες, όπως οι εξαγωγές, το έλλειμμα της χώρας και οι φημολογίες για την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας, δηλαδή το κατά πόσον μπορεί να ξεπληρώσει το δάνειο.

Spreads (μονάδες βάσης):Είναι η διαφορά της πιστοληπτικής ικανότητας της πιο δυνατής οικονομίας με τις υπόλοιπες. Με απλά λόγια, spread είναι η διαφορά απόδοσης ανάμεσα σε 2 πράγματα. Συνήθως, αναφέρονται στην διαφορά επιτοκίων μεταξύ των δεκαετών ελληνικών ομολόγων και των αντίστοιχων δεκαετών γερμανικών. Αυτός ο συσχετισμός γίνεται γιατί η Γερμανία είναι η δυνατότερη οικονομία στην Ευρώπη και συνεπώς αποτελεί σημείο αναφοράς για την διαμόρφωση των spread. Είναι λογικό λοιπόν η Γερμανία να δανείζεται με ευνοϊκότερους όρους από την Ελλάδα που είναι μια χώρα με επισφαλής οικονομία. Η διαδικασία με την οποία προκύπτουν τα spreads είναι η εξής

Αν η Γερμανία δανείζεται με 3,5% επιτόκιο και η Ελλάδα με 7,5%….

…τα spreads θα είναι 7,5 – 3,5 = 4,00 ή αλλιώς 400 μονάδες βάσης.

ΔΝΤ:Ιδρύθηκε το 1944 από 45 χώρες. Είναι ένας απ’ τους μεγαλύτερους οικονομικούς οργανισμούς παγκοσμίως. Θα μπορούσε κανείς να το παρομοιάσει με μια μεγάλη εταιρία στην οποία κάθε χώρα που συμμετέχει διαθέτει ένα ποσό μετοχών ανάλογα με τα χρήματα που προσφέρει ετησίως σε αυτή (η Ελλάδα δίνει γύρω στα 823 εκ. Ευρώ, σύμφωνα με στοιχεία του ΔΝΤ). Πρακτικά όμως, όταν μια χώρα έχει να κάνει με το ΔΝΤ, δεν έχει περιθώρια πολιτικών ελιγμών. Τα μέτρα και οι αποφάσεις του για την οικονομική πορεία μιας χώρας, αποτελούν νόμο προς υλοποίηση και αυτός είναι ο κανόνας. Η εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα είναι οι ΗΠΑ, που δίνουν το 20% της χρηματοδότησης του ΔΝΤ και ουσιαστικά είναι η μόνη χώρα που μπορεί να ασκήσει βέτο σε αυτό. Το ΔΝΤ από την ίδρυσή του μέχρι το τέλος του ψυχρού πολέμου χρηματοδοτούσε όλες τις δικτατορίες ανά τον κόσμο (από τον Βιντέλα, τον Πινοσέτ και τους λοιπούς στη Ν. Αμερική, μέχρι το Απαρτχάιντ, τις Φιλιππίνες και βάλε…). Όσες χώρες έλαβαν τη »στήριξη» του οργανισμού, οδηγήθηκαν στην εφαρμογή κοινωνικά απεχθών όρων. Προγράμματα λιτότητας, αυξήσεις φόρων, ιδιωτικοποιήσεις δημόσιων υπηρεσιών κ.τ.λ. Συνήθως τα μέτρα όπου εφαρμόστηκαν, ακολουθήθηκαν από εξεγέρσεις και κοινωνικές αναταραχές. Κλασσικό παράδειγμα, η εξέγερση της Αργεντινής το 2001. Η ιστορία έχει δείξει ότι τα αποτελέσματα στην οικονομία των χωρών, μετά από παρέμβαση ΔΝΤ, είναι χειρότερα από την πρό-ΔΝΤ κατάσταση. Αλλά δεν χρειάζεται να γυρίσουμε πολλά χρόνια πίσω για να καταλήξουμε στο παραπάνω συμπέρασμα. Η οικονομική κρίση των δύο τελευταίων χρόνων, έχει δώσει στον οργανισμό αυτό, μια νέα διάσταση…. Αυτή του ισοσταθμιστή-σωτήρα του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Πρώτα πειραματόζωα σε αυτό το εγχείρημα είναι οι χώρες της ανατολικής Ευρώπης δηλαδή Ουκρανία, Λευκορωσία, Λετονία, Ρουμανία, Ουγγαρία…Ελλάδα

ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ

ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ

Μετά το Βιολογικό Τι?

Με θέμα:
«Την αναγκαιότητα κατοχύρωσης των επαγγελματικών μας δικαιωμάτων και τις επιπτώσεις
του νομοσχεδίου Διαμαντοπούλου.»

ΟΜΙΛΗΤΕΣ:

Γρηγόρης Καλομοίρης(πρώην πρόεδρος ΟΛΜΕ,μέλος της ΚΠΕ και του τμήματος παιδείας του
ΣΥΝ)
Μάνος Παπαδάκης(πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης
Βιοεπιστημόνων)

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 30/4 ΣΤΟ
ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ 11Β ΣΤΙΣ 11:00

ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΟΥ Δ.Ν.Τ

Η κυβέρνηση του Πασόκ, υπό τις προσταγές του Δ.Ν.Τ, προχωρά σ ένα νέο εκπαιδευτικό πολυνομοσχέδιο που ορίζει το νέο καθεστώς πρόσληψης των εκπαιδευτικών ενώ υποβαθμίζει τόσο τη πρωτοβάθμια όσο και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Και τα δυο αυτά έχουν έναν κοινό παρανομαστή. Την αποδέσμευση του κράτους από την υποχρέωση του να χρηματοδοτεί τη δημόσια εκπαίδευση. Η ελεύθερη πτώση του δημοσίου σχολείου έχει ήδη ξεκινήσει…

Τι ακριβώς  όμως μας λέει το νομοσχέδιο Διαμαντοπούλου; Καταργείται η έννοια του διοριστέου εκπαιδευτικού, ο  αριθμός των προσλήψεων εξαρτάται από  το Δ.Ν.Τ με περιθώρια  ακόμα και ελαχίστων προσλήψεων λόγω της οικονομικής κρίσης, καταδικάζονται χιλιάδες νέοι-ες πτυχιούχοι σε καθεστώς εργασιακής ανασφάλειας, δεν δίνεται λύση για τους εκπαιδευτικούς που βρίσκονται ήδη στη λίστα αναμονής, απαξιώνονται πλήρως τα πτυχία και οι πανεπιστημιακές σπουδές, αυξάνονται τα ωράρια και η πίεση των εκπαιδευτικών, εισάγεται ο θεσμός της αξιολόγησης των σχολίων συνδεόμενη με άμεσα με τη χρηματοδότηση και φέρνοντας προ των πυλών το ιδιωτικό κεφάλαιο.

Συγκεκριμένα, με τις προωθούμενες μεταρρυθμίσεις όλοι οι εκπαιδευτικοί θα προσλαμβάνονται ή θα διορίζονται μέσω διαγωνισμών ΑΣΕΠ(που καθόλου δεν αποτελούν την κορωνίδα της αντικειμενικότητας και της διαφάνειας όπως καυχιέται η υπουργός), διαγωνισμών που θα πραγματοποιούνται κάθε 2 χρόνια, ανάλογα με τις «ανάγκες της οικονομίας»!! Δηλαδή δεν θα προκηρύσσεται συγκεκριμένος αριθμός θέσεων. Και τώρα με το ΔΝΤ μάλλον δεν θα προκηρύσσονται καθόλου θέσεις!! Και σαν να μην έφτανε αυτό για να καταφέρουν την περικοπή των εργαζόμενων εκπαιδευτικών επιστρατεύουν κάθε μέσο όπως: την συγχώνευση τμημάτων, δηλαδή δημιουργία τμημάτων στην καλύτερη των περιπτώσεων 30 ατόμων(κάτι που ουσιαστικά έχει παιδαγωγικές επιπτώσεις και δυσκολεύει το έργο του εκπαιδευτικού ),το κλείσιμο μικρών σχολείων σε απόμακρες περιοχές(αντιμετωπίζεται δηλαδή το σχολείο ως μια ακόμη επιχείρηση, που όταν έχει μεγάλο κόστος κλείνει αυξάνοντας έτσι τους ταξικούς φραγμούς) και τέλος την επαναφορά όσων είχαν διοριστεί σε διοικητικές θέσεις(σύμφωνα με τον νόμο ΠΑΣΟΚ) στις τάξεις.

ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΒΑΘΕΙΑ ΓEΡΑΜΑΤΑ

Αφού λοιπόν πάρουμε πτυχίο θα υποχρεωνόμαστε σε συνεχείς εξετάσεις μέχρι να συγκεντρωθεί η βαθμολογική βάση για να πετύχουμε. Τότε θα ενταχθούμε σε έναν ενιαίο πίνακα υποψηφίων για διορισμό ή πρόσληψη. Για την τελική πρόσληψη (αν και όποτε επιτευχθεί) μπορεί να υπάρξει και μοριοδότηση, που όπως χαρακτηριστικά αναλύεται από το υπουργείο είναι η επιτυχία στους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ (μας λένε ξεκάθαρα πως θα χρειαστεί να συμμετέχουμε και πάνω από μια φορά σε διαγωνισμό), τα ακαδημαϊκά προσόντα, η προϋπηρεσία αλλά και τα κοινωνικά κριτήρια, που εννοείται πως δεν διευκρινίζονται.

“ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗΣ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗΣ”

Το πιστοποιητικό αυτό είναι προϋπόθεση ώστε να συμμετάσχει  κάποιος υποψήφιος στο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ. Το ερώτημα που τίθεται  εδώ είναι γιατί οι απόφοιτοι  του Βιολογικού αλλά και μιας σειράς άλλων σχολών που έχουν εξεταστεί επιτυχώς σε παιδαγωγικά μαθήματα θα πρέπει να αποδείξουν πως μπορούν να εργαστούν στο δημόσιο σχολείο;; Ο στόχος της συγκεκριμένης διάταξης  του νομοσχεδίου είναι φανερός και είναι η αποσύνδεση των επαγγελματικών δικαιωμάτων από το πτυχίο , το σπάσιμο των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και η ατομική διαπραγμάτευση εργαζόμενου –εργοδότη. Ωστόσο το ζητούμενο ήταν και παραμένει η επαρκής παιδαγωγική και διδακτική κατάρτιση των μελλοντικών εκπαιδευτικών στα πανεπιστήμια και η ουσιαστική επιστημονική στήριξη και επιμόρφωση των εν ενεργεία εκπαιδευτικών.

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ  ΣΧΟΛΕΙΟΥ: ΠΡΩΤΑ…ΤΟ  ΚΟΣΤΟΣ

Βασικό στοιχείο του…φτηνού σχολείου είναι η αξιολόγηση του και αυτή ακριβώς προωθεί  το πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας. Με τη διαδικασία αυτή, που σε πρώτη φάση θα είναι εσωτερική, επιδιώκεται η ενοχοποίηση του σχολείου και των εκπαιδευτικών για το παραγόμενο έργο, η νομιμοποίηση της απόσυρσης της κρατικής χρηματοδότησης και η παράδοση των σχολείων σε χορηγούς πάσης φύσεως. Τα σχολεία θα καταρτίζουν ετήσιο πρόγραμμα δράσης και στο τέλος της χρονικής χρονιάς θα κρίνονται για το βαθμό της υλοποίησής του. Ο έλεγχος ξεκινά από τα εκπαιδευτικά και φτάνει μέχρι το οικονομικό. Μα δεν είναι μετρημένα κουκιά αυτά; Τι πρόγραμμα δράσης μπορεί να κάνει το σχολειό και μάλιστα να κριθεί από αυτό;; Όσων αφορά εμάς;; αφού και εάν καταφέρουμε μετά από όλα τα παραπάνω να βρεθούμε στους επιτυχόντες του ΑΣΕΠ θα είμαστε επί δύο χρόνια υπό την επίβλεψη ενός μέντορα-αξιολογητή.Χάνεται δηλαδή η παιδαγωγική ελευθερία και υποθάλπεται η φαντασία του εκπαιδευτικού έργου. Εάν και εφόσον ο μέντορας κρίνει πως το εκπαιδευτικό έργο του δόκιμου δεν είναι συμφώνα με τις αντιλήψεις του αξιόλογο, τότε ο δόκιμος θα μεταφερθεί σε διοικητικές θέσεις των οποίων οι θέσεις δεν θα προκηρύσσονται!

Εκτός όλων των παραπάνω, αλλά και σε σύνδεση με αυτά ως βιολόγοι πληττόμαστε σε σημαντικό βαθμό από την προαναφερθείσα κατάσταση, καθώς (και ελλείψει κατοχυρωμένων επαγγελματικών δικαιωμάτων), υπάρχει σημαντική απορρόφηση για τον κλάδο μας από την δευτεροβάθμια εκπαίδευση.   Η απάντηση μας σε όλα  αυτά θα πρέπει να είναι  ΟΧΙ…Να ενώσουμε όλοι μαζί τις φωνές  μας και μαζί με τους εργαζομένους-ες να πούμε πως δεν  θα εφαρμοστεί κανένα μελανό σημείο είτε του νομοσχεδίου  της Διαμαντοπούλου είτε των μέτρων που  μας επιβάλλει η νεοφιλελεύθερη πολιτική τους και το Δ.Ν.Τ! Το νομοσχέδιο της Διαμαντοπούλου είναι ακόμα ένα χτύπημα κατά τη διάρκεια οικονομικής κρίσης, της επιβάρυνσης των εργαζομένων ,της πολιτικής των περικοπών ,της πολιτικής του κέρδους ενάντια στο δικαίωμα μας για ζωή!! Ούτε βήμα πίσω!

Το ΔΝΤ το AIDS και η φυματίωση

Σε 21 χώρες που έχει δώσει δάνεια το ΔΝΤ οι θάνατοι από φυματίωση αυξήθηκαν κατά 16,6%, εξαιτίας των περικοπών στον τομέα της υγείας που επέβαλε το Ταμείο. Αυτό αναφέρει μια μελέτη του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ που δημοσιεύτηκε το 2008. Χιλιάδες άνθρωποι πέθαναν αβοήθητοι τα τελευταία χρόνια στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης από μια παλιά ασθένεια που πλέον αντιμετωπίζεται: τη φυματίωση. Κι αυτό -υποστηρίζει η μελέτη- οφείλεται στη διάλυση των υπηρεσιών υγείας από το ΔΝΤ. Αλλά αυτό είναι το λιγότερο…

Το ΔΝΤ είχε υποχρεώσει την Ταϊλάνδη να μειώσει κατά 50% τις δαπάνες της για την αντιμετώπιση του AIDS την εποχή που ο πληθυσμός της μολυνόταν με γεωμετρική πρόοδο. Το ίδιο επέβαλε και στις 42 φτωχότερες χώρες της Αφρικής που έπεσαν στα νύχια του.

Τις δεκαετίες του ’60 και του ’70 στις περισσότερες αφρικανικές χώρες αναπτύχθηκαν μεγάλα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα που κατάφεραν να διώξουν τους Ευρωπαίους αποικιοκράτες. Το πρώτο μέλημα όλων των επαναστατικών κυβερνήσεων ήταν η συγκρότηση ενός συστήματος δημόσιας υγείας. Πράγματι η παιδική θνησιμότητα μειώθηκε, η ποιότητα ζωής των ασθενών καλυτέρευσε, με αποτέλεσμα ν’ ανεβεί αισθητά και το προσδόκιμο ζωής των αφρικανικών πληθυσμών.

Τη δεκαετία του ’80, όμως, οι χώρες που έκαναν το λάθος να ζητήσουν τη συνδρομή του ΔΝΤ αναγκάστηκαν να περικόψουν τις δαπάνες τους για την υγεία σε ποσοστά μεγαλύτερα του 50% και αυτό την εποχή που το AIDS άρχισε να θερίζει… Παρά τις αγωνιώδεις εκκλήσεις των αφρικανικών κυβερνήσεων, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας δεν τους δίνει την άδεια να παρασκευάσουν αντίγραφα των πιο απαραίτητων φαρμάκων που θα σώσουν τις ζωές εκατομμυρίων παιδιών.

ΔΑΙΜΟΝΟΠΟΙΗΘΗΚΕ το ΔΝΤ απ’ τα προοδευτικά και εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα όλου του κόσμου γιατί στις δεκαετίες ’60-’70 ενίσχυε με πακτωλούς χρημάτων τούς απανταχού δικτάτορες. Περιβόητο ήταν το «σκάνδαλο Goldenberg» το 1993 στην Κένυα. Το ΔΝΤ πήρε τότε απ’ την «Κενυάτικη Κεντρική Τράπεζα» την εποπτεία των εισροών και εκροών κεφαλαίων από και προς τη χώρα, με αποτέλεσμα ο δικτάτορας και μέλη της κυβέρνησής του να βγάλουν στο εξωτερικό κλεμμένους θησαυρούς αξίας πολλών δισ…

Η χώρα-μοντέλο του ΔΝΤ το 1991 ήταν… η Αργεντινή. Ιδιωτικοποιήθηκαν όλες οι πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας, διαλύθηκαν όλες οι υποδομές σε υγεία, εκπαίδευση, ασφάλεια. Παρ’ όλα αυτά, το δημόσιο χρέος το 2001 είχε εκτοξευθεί στο 50% του ΑΕΠ, οι περισσότερες επιχειρήσεις πτώχευσαν με την υποτίμηση του πέσο (αφού είχαν δανειστεί σε δολάρια), οι πολυεθνικές έφυγαν απ’ τη χώρα, οι πλούσιοι έβγαλαν τα λεφτά τους έξω, η ανεργία ξεπέρασε το 20% και δύο πρόεδροι παραιτήθηκαν.

Στην Ινδονησία το 1998 η συνταγή του ΔΝΤ είχε αποτέλεσμα τη μείωση του παγωμένου πλούτου κατά 45% και τη βίαιη κοινωνική εξέγερση με εκατοντάδες νεκρούς. Πολύ… τυχερή η Ρουμανία. Για 1,3 δισ. ευρώ δάνειο απέλυσε μόνο 137 χιλιάδες δημόσιους υπαλλήλους, ενώ το ΑΕΠ της μειώθηκε μόλις 9% σ’ έναν χρόνο… Αντιθέτως, άτυχη στάθηκε η Λετονία… Για 1,7 δισ. δάνειο, το ΑΕΠ της μειώθηκε 24% σε δύο χρόνια. Παρ’ όλο που περιέκοψε κατά 40% τους μισθούς των γιατρών και των εκπαιδευτικών… Πρόσφατο γκάλοπ δεν δίνει σε κανένα απ’ τα πολιτικά κόμματα που υπάρχουν στη Λετονία ποσοστό μεγαλύτερο του 10%…

Είναι σίγουρο πως αν μπορούσε να προβλέψει αυτό που θα συνέβαινε ο αρχιτέκτονας της δημιουργίας του ΔΝΤ Τζον Μέιναρντ Κέινς, θα αποχωρούσε σίγουρα απ’ τη συνδιάσκεψη του Μπρέτον Γουντς στις 22 Ιουλίου του 1944. Μπορεί να μην αυτοκτόνησε ο μεγάλος αστός οικονομολόγος από τις ενοχές του για το τερατούργημα που έφτιαξε, αλλά σε όλο το έργο του πρότεινε ακριβώς τα αντίθετα απ’ αυτά που προτείνει σαν… λύσεις το ΔΝΤ…

ΥΓ.: Να μεταναστεύσω στη Μαδαγασκάρη ή στη Γουαδελούπη;  Από τη χθεσινή Ελευθεροτυπία

Με τον ΑΝΔΡΕΑ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗ

ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ Φ.Σ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΥ!!!

ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ Φ.Σ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 28/4 ΣΤΙΣ 10:00 ΣΤΟ ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ ΦΜ1!!!

ΘΕΜΑΤΑ:

• ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ-ΚΕΣ-ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΓΙΑ ΝΕΟ ΣΧΟΛΕΙΟ,ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ
• ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ-ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΒΙΟΛΟΓΩΝ-ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ
• ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ,ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ-ΕΠΙΤΗΡΗΣΗ ΔΝΤ
• ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΣΧΟΛΗΣ-ΡΟΕΣ

ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ, ΕΝΩΜΕΝΟ Δυ.Να.Το

Την Παρασκευή 23/4 η κυβέρνηση εξήγγειλε δια του ίδιου του πρωθυπουργού την απόφαση να προσφύγει στον μηχανισμό της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. για την αντιμετώπιση της κρίσης. Πρόκειται για ένα εκ προμελέτης έγκλημα εις βάρος της ελληνικής κοινωνίας, αφού όλους τους μήνες από την εκλογή του ΠΑΣΟΚ, η προσφυγή στο ΔΝΤ γίνεται με μικρά-μικρά βήματα. Ένα εξάμηνο τώρα με πολλά επικοινωνιακά κόλπα το ΠΑΣΟΚ μαζί με όλους τους συμμάχους του προσπαθούν να μας πείσουν ότι η προσφυγή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι ¨η μόνη λύση για τη σωτηρία της χώρας¨, μια λύση που δεν επιλέγει η ¨σοσιαλιστική κυβέρνηση¨ αλλά μας αναγκάζει σε αυτή η Ε.Ε.

Όσο και να θέλει όμως η κυβέρνηση να αποποιηθεί τις ευθύνες της, οι μέχρι τώρα πολιτικές της είναι αυτές που οδήγησαν σε αυτό το οικονομικό αδιέξοδο. Και η πολιτική επιλογή να καταφύγει η χώρα στην άβυσσο του ΔΝΤ εκφράζει με τον καλύτερο τρόπο ότι η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να αντιμετωπίσει την κρίση όχι για την υπεράσπιση των εργαζομένων και της νεολαίας, αλλά για να παγιώσει μέσα από αυτή ένα νέο μοντέλο εργαζομένου που θα είναι πιο άμεσα εκμεταλλεύσιμο με λιγότερα δικαιώματα.

Τι είναι το ΔΝΤ; Ποιος είναι ο ρόλος και η λειτουργία του;

Το ΔΝΤ είναι ένας διεθνής οργανισμός ο οποίος επιβλέπει το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα παρακολουθώντας τις συναλλαγματικές ισοτιμίες και τα ισοζύγια πληρωμών και προσφέροντας οικονομική και τεχνική βοήθεια όταν του ζητηθεί. Στο ΔΝΤ συμμετέχουν όσες χώρες συνομολογούν, δηλαδή αποδέχονται πλήρως τις επιταγές του. Δηλαδή, μιλάμε για μια «εθελούσια» δικτατορία στην οικονομική πολιτική μιας χώρας.

Κύριος σκοπός του είναι η προώθηση της διεθνούς νομισματικής συνεργασίας μεταξύ των κρατών-μελών με ισόρροπη ανάπτυξη του διεθνούς εμπορίου. Στο ΔΝΤ προσφεύγουν τα κράτη-μέλη που χρειάζονται δανεισμό που θα είναι εγγυημένος. Αυτό γίνεται ώστε η χρεοκοπία ενός κράτους να μην επηρεάσει τις ισοτιμίες με σκληρά όμως ανταλλάγματα.

Τι φέρνει το ΔΝΤ;

Οι όροι δανεισμού από το ΔΝΤ για την Ελλάδα είναι όπως αναμενόταν ιδιαίτερα σκληροί. Το ΔΝΤ, λοιπόν, για να μας δανείσει έχει βάλει κάποιους συγκεκριμένους όρους. Οι πιο σημαντικοί από αυτούς είναι:

• Περικοπή μισθών (13^ου και 14^ου) στο δημόσιο.

• Μείωση αποδοχών και στον ιδιωτικό τομέα.

• Πάγωμα κατώτατου μισθού.

• Απελευθέρωση απολύσεων.

• Μηδενικές προσλήψεις ακόμα και σε ¨ευαίσθητους¨ τομείς (πχ υγεία, παιδεία).

• Αλλαγή τρόπου υπολογισμού συντάξεων με σκοπό την περαιτέρω μείωσή τους.

• Κατάργηση συλλογικών διαπραγματεύσεων.

• Αύξηση έμμεσων φόρων.

•Περαιτέρω ελαστικοποίηση των μορφών εργασίας.

Επειδή το ΔΝΤ δέχεται ως μόνο λειτουργικό οικονομικό σύστημα το νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό, ουσιαστικά τα ανταλλάγματα που ζητά είναι αυτά που οι απανταχού κεφαλαιοκράτες ονειρεύονται να δουν. Στοιχείο – πρόκληση για το ρόλο του ΔΝΤ είναι και το γεγονός ότι  ως εταίρους του έχει τραπεζικούς και χρηματοπιστωτικούς οίκους που ευθύνονται για την οικονομική κρίση!!!

Η ευρωπαϊκή εμπειρία

Στις ευρωπαϊκές χώρες που έχει χρειαστεί η «βοήθεια» του ΔΝΤ  όπως σε Ουγγαρία, Λετονία και Ρουμανία τα αποτελέσματα είναι απλά καταστροφικά για την ίδια την κοινωνία. Η εκτίναξη της ανεργίας, οι χειρότεροι όροι διαβίωσης, η πτώση του συνολικού βιοτικού επιπέδου, η κοινωνική ανέχεια και η εντεινόμενη καταστολή και βία και η παράλληλη πτώση της οικονομικής δραστηριότητας μάλλον δε δίνουν και πολλά περιθώρια αισιοδοξίας για την αποτελεσματικότητα των μηχανισμών στήριξης.

Όλα αυτά σημαίνουν πρακτικά για την σχολή μας ότι:

Το επίπεδο σπουδών θα πέσει στο όνομα της μείωσης της δαπάνης (πιθανόν ιδιωτικοποιήσεις στα ΑΕΙ-ΤΕΙ), τα πτυχία μας θα συνεχίσουν να μην έχουν αξία ( ως βιολόγοι και ελλείψει κατοχυρωμένων επαγγελματικών δικαιωμάτων πληττόμαστε περισσότερο) και γενικά κάθε πρόβλημα που αντιμετωπίζει η σχολή μας δεν θα λυθεί! Αυτά αποτελούν την καλύτερη απάντηση στις ΔΑΠ-ΠΑΣΠ που υποστηρίζουν ότι τα προβλήματα της σχολής είναι ξέχωρα από τα κοινωνικά προβλήματα οδηγώντας στην αποπολιτικοποίηση του Φ.Σ.  Σε αυτή τη συγκυρία η μόνη λύση είναι να παλέψουμε έμπρακτα διεκδικώντας με συλλογικούς αγώνες αυτά που μας ανήκουν και μας αρμόζουν!

Τι αλλάζει στον ΑΣΕΠ για τους εκπαιδευτικούς Η ΜΟΡΙΟΔΟΤΗΣΗ ΤΩΝ ΚΡΙΤΗΡΙΩΝ ΣΤΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Έρευνα του Χρήστου Κάτσικα

Μετά τη μεταβατική περίοδο προσλήψεων και με αναμορφωμένο περιεχόμενο θα πραγματοποιηθεί ο νέος διαγωνισμός των εκπαιδευτικών (ΑΣΕΠ). Η μοριοδότηση θα αφορά για πρώτη φορά, εκτός των άλλων, τη γνώση ξένων γλωσσών και πληροφορικής. Προϋπόθεση της συμμετοχής των αδιόριστων εκπαιδευτικών στο διαγωνισμό θα είναι πλέον το Πιστοποιητικό Παιδαγωγικής Επάρκειας ή το μεταπτυχιακό στην Παιδαγωγικήτις Επιστήμες της Αγωγής, ή τις Επιστήμες της Εκπαίδευσης.

Όπως ήδη είναι γνωστό το νέο σύστημα προσλήψεων και διορισμών των εκπαιδευτικών θα βασίζεται στον κανόνα ότι όλοι οι εκπαιδευτικοί που θα προσλαμβάνονται σε όλα τα σχολεία και τις δομές εκπαίδευσης  οφείλουν να έχουν συγκεντρώσει την βαθμολογική βάση, σε διαγωνισμό του ΑΣΕΠ. Ο νέος διαγωνισμός (7^ος στη σειρά) θα πραγματοποιηθεί ανάμεσα στο Φθινόπωρο του 2011 και το Φεβρουάριο του 2012, δηλαδή μετά το τέλος της μεταβατικής περιόδου διορισμών, που περιλαμβάνει τις προσλήψεις εκπαιδευτικών για τα σχολικά έτη 2010/11 και 2011/12. Την περίοδο αυτή θα προσληφθούν οι εναπομείναντες διοριστέοι του προηγούμενου διαγωνισμού του ΑΣΕΠ (6^ου) καθώς και όσοι αναλογούν στην Κατηγορία του 40% μαζί με κάποιους που ανήκουν σε ειδικές κατηγορίες (συνολικά περίπου 3.000 εκπαιδευτικοί για το 2010/11). Από το 2012/13 θα αρχίσουν οι προσλήψεις από τον κατάλογο επιτυχόντων του 7^ου διαγωνισμού των εκπαιδευτικών. Οι επιτυχόντες αυτού του διαγωνισμού θα παίρνουν επιπλέον μόρια (εκτός από τα μόρια της επιτυχίας στο διαγωνισμό) και από τα εξής:

Α. Κοινωνικά κριτήρια (πολύτεκνοι, τρίτεκνοι, τα άτομα με αναπηρία). Η ύπαρξη περισσοτέρων από τρία τέκνα και η μόνιμη αναπηρία μοριοοτείται με 5 μόρια)

Β. Μόρια θα  δίνονται και  στην προϋπηρεσία και ιδιαίτερα στην προϋπηρεσία άνω των 24 μηνών. Σύμφωνα με πληροφορίεςτο νομοσχέδιο, που όλα δείχνουν ότι θα κατατεθεί στη Βουλή αυτή την εβδομάδα, προβλέπει ως βαθμολογική βάση στο διαγωνισμό κατά μέσο όρο το 55 (αλλά οι 50 μονάδες σε κάθε ενότητα)με άριστα το 100 και στη μοριοδότηση της προϋπηρεσίας ως ανώτατο όριο τις 17,50 μονάδες.

Γ. Μόρια που αφορούν το βαθμό πτυχίου, τις επιπλέον σπουδές όπως μεταπτυχιακός – διδακτορικός τίτλος (από 2-5 μόρια), δεύτερο πτυχίο (στις επιστήμες της αγωγής ή σε γνωστικό αντικείμενο σχετικό με τα μαθήματα που διδάσκονται στην ίδια βαθμίδα εκπαίδευσης ή στη διδακτική), καθώς και (για πρώτη φορά) μόρια για γνώση ξένης γλώσσας (1-2 μόρια) και πιστοποιημένη γνώση χειρισμού Η/Υ (1 μόριο)

Ωστόσοαλλαγές θα γίνουν και στον ίδιο το διαγωνισμό του ΑΣΕΠ. Ο διαγωνισμός θα εξακολουθήσει να γίνεται κάθε δυο χρόνια ωστόσο δεν θα προκηρύσσεται  συγκεκριμένος αριθμός θέσεων όπως γινόταν μέχρι τώρα και επίσης δεν θα αφορά πλέον κάθε φορά όλες τις ειδικότητες αλλά μόνο αυτές για τις οποίες έχουν καταγραφεί ελλείψεις. Ήδη έχει συγκροτηθεί επιτροπή στην οποία συμμετέχουν στελέχη του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου και του ΑΣΕΠ η οποία επεξεργάζεται αλλαγές στο περιεχόμενο. Αυτές οι αλλαγές, σύμφωνα με τις πρόσφατες ανακοινώσεις του Υπουργείου Παιδείας θα δίνουν έμφαση στη «παιδαγωγική κατάρτιση και την διδακτική ικανότητα των διαγωνιζομένων καθώς και στις γενικές γνώσεις πέρα από το ιδιαίτερο αντικείμενο των σπουδών».

ΤΟ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗΣ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗΣ

Για να συμμετέχει υποψήφιος εκπαιδευτικός σε πανελλήνιο διαγωνισμό για την είσοδό του στην εκπαίδευση θα πρέπει να διαθέτει πιστοποιητικό παιδαγωγικής κατάρτισης. Η παιδαγωγική κατάρτιση παρέχεται : α) με πρόγραμμα στο πλαίσιο των σπουδών που ξεκινά σε συνεργασία με τα ενδιαφερόμενα ΑΕΙ άμεσα ή μετά την αποφοίτηση, ενταγμένο στα Προγράμματα των Πανεπιστημιακών Τμημάτων με τη μορφή «Ειδικού Προγράμματος Σπουδών στις Επιστήμες της Αγωγής»,  β) Μέσω της απόκτησης Μεταπτυχιακού Τίτλου Ειδίκευσης στην Παιδαγωγική, τις Επιστήμες της Αγωγής, ή τις Επιστήμες της Εκπαίδευσης γ) με την κατοχή πτυχίου παιδαγωγικών τμημάτων ΑΕΙ και δ) με την κατοχή πτυχίου της ΑΣΠΑΙΤΕ.

Το πιστοποιητικό παιδαγωγικής κατάρτισης, σύμφωνα με το Υπουργείο Παιδείας θα δίνεται σε δύο επίπεδα: ένα γι’ αυτούς οι οποίοι είναι στα Πανεπιστήμια και ένα για αυτούς που όταν βγουν από αυτά θελήσουν αργότερα να πάρουν αυτό το πιστοποιητικό.

Σύμφωνα με το νομοσχέδιο η Παιδαγωγική επάρκεια θα πιστοποιείται με βεβαίωση «επιτυχούς παρακολουθήσεως ειδικού προγράμματος σπουδών τουλάχιστον εξαμηνιαίας διάρκειας, το οποίο προσφέρεται από τμήμα ΑΕΙ ή από ομάδες συνεργαζόμενων τμημάτων εντός του ίδιου ΑΕΙ»

Είναι φανερό ότι με αυτό τον τρόπο καθιερώνεται η αποσύνδεση του πτυχίου από το επάγγελμα καθώς όσοι πλέον θα ολοκληρώνουν π.χ. τη Φιλολογία ή το Μαθηματικό ή το Φυσικό κλπ δεν θα έχουν τη δυνατότητα να διεκδικήσουν θέση στη σχολική εκπαίδευση εάν δεν παρακολουθήσουν έξτρα και ένα πρόγραμμα 8-10 μαθημάτων παιδαγωγικών και διδακτικής).

ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΣΤΟ «ΠΑΤΡΟΝ» ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

Το Υπουργείο Παιδείας προχωράει σε νέο «χειρισμό» του εργασιακού βίου του εκπαιδευτικού προσωπικού, ανατρέποντας δεδομένα που αφορούν αφενός στην «αριθμητική» των προσλήψεων, αφετέρου στους όρους πρόσληψης και στις εργασιακές σχέσεις του διδακτικού προσωπικού.

Είναι φανερό ότι οι νέοι όροι πρόσληψης των εκπαιδευτικών «πατάνε» πάνω στην οικονομική κρίση αλλά κυρίως χρησιμοποιούν την οικονομική κρίση ως ευκαιρία για την ανατροπή των μέχρι σήμερα όρων των προσλήψεων. Ουσιαστικά, δυσκολεύουν δραματικά την είσοδο των εκπαιδευτικών στη σχολική εκπαίδευση (πιστοποιητικό παιδαγωγικής κατάρτισης, διαγωνισμός χωρίς προκήρυξη θέσεων, διετής δοκιμαστική περίοδος κλπ) για να νομιμοποιήσουν μια ειλημμένη απόφαση που δεν είναι άλλη από τη σημαντική μείωση των προσλήψεων για τα επόμενα χρόνια. Η σχολική εκπαίδευση μόνο τα επόμενα δυο χρόνια θα προσλάβει περίπου 30.000 λιγότερους μόνιμους, αναπληρωτές και ωρομίσθιους (ή με τη νέα ονομασία αναπληρωτές μειωμένου ωραρίου). Μόνο το νέο σχολικό έτος οι προσλήψεις εκπαιδευτικών θα είναι μειωμένες κατά 17.000 ! Τα κενά, θα κληθούν να καλύψουν οι μόνιμοι εκπαιδευτικοί με την πρωτοφανή ρύθμιση (περιέχεται στο πολυνομοσχέδιο) για αύξηση του ωραρίου τους (5 ώρες την εβδομάδα υποχρεωτική υπερωρία), με τις μετακινήσεις από βαθμίδα σε βαθμίδα (από τη δευτεροβάθμια στην πρωτοβάθμια) και με την καθιέρωση δεύτερης ειδικότητας του εκπαιδευτικού(π.χ ένας κοινωνιολόγος που έχει και πτυχίο φιλολογίας να παίρνει ως δεύτερη ανάθεση φιλολογικά μαθήματα)

Η θεσμοθέτηση του Πιστοποιητικού Παιδαγωγικής Κατάρτισης στην πραγματικότητα δεν έρχεται να εξυπηρετήσει τίποτε περισσότερο από τηναποσύνδεση του πτυχίου από κάθε επαγγελματικό δικαίωμα. Ουσιαστικά, πολύ γρήγορα, οι πτυχιούχοι των καθηγητικών σχολών θα χωρίζονται σε αυτούς που θα έχουν απλά το πτυχίο μιας σχολής και σ΄ αυτούς που θα έχουν το δικαίωμα να εξασκήσουν το επάγγελμα του εκπαιδευτικού. Παράλληλα είναι σίγουρο ότι πολύ γρήγορα θα ιδιωτικοποιηθεί το κόστος φοίτησης για το Πιστοποιητικό Παιδαγωγικής Κατάρτισης όπως φαίνεται και από τις προειδοποιητικές βολές διαφόρων φορέων .

Ερώτημα που τσακίζει;

ΟΥ ΕΥΚΛΕΙΔΗ ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΥ*

«Καλά όλα αυτά περί λαθών που έγιναν, περί πολιτικής και ιδεολογίας, περί αναγκαίων αντιστάσεων και ανατροπών, αλλά σε δέκα μέρες χρειαζόμαστε Χ δισ. (το ακριβές ποσό παίζει) για να επιβιώσουμε. Εσείς έχετε κάποια άλλη μέθοδο να μαζευτούν αυτά τα χρήματα;». Ερώτηση που μπαίνει και ξαναμπαίνει σε όσους και όσες υποστηρίζουν δημοσίως τις θέσεις της αριστεράς για την κρίση. Ερώτηση που μας βάζει σε αμηχανία γιατί δυσκολευόμαστε να κατανοήσουμε πώς είναι δυνατόν να υπάρχει απάντηση που δεν εμπλέκει την ιδεολογία, την πολιτική, τους κοινωνικούς συσχετισμούς. Ερώτηση που μας βραχυκυκλώνει γιατί ξέρουμε ότι για να δώσουμε πειστικές απαντήσεις χρειαζόμαστε πρώτα να αποδομήσουμε τον κυρίαρχο λόγο, ακόμα και τα ερωτήματα που προκύπτουν από αυτό το λόγο. Στον διαθέσιμο χρόνο αυτό είναι δύσκολο και φαίνεται σαν υπεκφυγή, γιατί πόσο χρόνος θα σου μείνει μετά για τις απαντήσεις της αριστεράς;

Το ερώτημα, όπως τίθεται βέβαια, δεν απαντιέται. Αλλά υπάρχουν πολλά που μπορούν να ειπωθούν. Το βασικό θέμα είναι αν η λύση του ΔΝΤ είναι στη σωστή κατεύθυνση ή αν εκτός από κοινωνικά άδικη είναι και οικονομικά αναποτελεσματική. Η στρατηγική του αποπληθωρισμού που υποστήριξε ο Στρος Καν, διευθυντής του ΔΝΤ, βασίζεται στη μείωση μισθών. Ο στόχος είναι μια πορεία κατά την οποία θα αντιστραφεί η περίοδος που ο πληθωρισμός της Ελλάδας ήταν συστηματικά πάνω από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης. Μια τέτοια πορεία όμως και δύσκολη είναι και χρειάζεται πολλά χρόνια, γιατί όταν, μετά από μερικά χρόνια, φτάσουμε σε χαμηλότερο πληθωρισμό και στη σταθεροποίηση των δημοσιονομικών μεγεθών, τότε χρειάζεται να μειωθούν περαιτέρω οι μισθοί και οι τιμές για να αντισταθμιστούν όλα εκείνα τα χρόνια που είχαμε απώλειες ανταγωνιστικότητας.

Και όλα αυτά βασίζονται στο καλύτερο δυνατό σενάριο όπου η ύφεση που θα δημιουργηθεί δεν θα ξεφύγει εντελώς. Γιατί η ύφεση είναι συστατικό μέρος του πακέτου. Στις άλλες χώρες όπου παρεμβαίνει το ΔΝΤ το πρώτο πράγμα που γίνεται είναι η υποτίμηση του νομίσματος, με αποτέλεσμα να μειωθούν οι πραγματικοί μισθοί. Στην περίπτωσή μας όμως αυτό δεν είναι δυνατόν και άρα θα χρειαστεί να αυξηθεί η ανεργία για να «πειστούν» οι εργαζόμενοι και εργαζόμενες στον ιδιωτικό τομέα για τις αναγκαίες αναπροσαρμογές.

Είναι περιττό να προσθέσουμε εδώ ότι αυτή η προσέγγιση δεν ευνοείται ούτε από τις παγκόσμιες οικονομικές συνθήκες ούτε από την ασκούμενη περιοριστική δημοσιονομική πολιτική της Ε.Ε. και ιδιαίτερα αυτή της Γερμανίας. Δεν ξέρω καμία περίπτωση επιτυχημένης (έστω με τους όρους που ορίζει το ΔΝΤ) στρατηγικής αποπληθωρισμού σε τέτοιες συνθήκες. Να θυμίσω ότι μετά την κρίση του ’29, η αποτυχία τέτοιων προσεγγίσεων κατέληξε στο γκρέμισμα -τις πρώτες δύο δεκαετίες μετά τον πόλεμο- της ηγεμονίας των ιδεών της κλασικής φιλελεύθερης πολιτικής οικονομίας.

Αν τα πάρουμε αυτά όλα μαζί, τότε δεν είναι δύσκολο να επιχειρηματολογήσει κανείς ότι σε μερικά χρόνια θα εμφανιστούν και πάλι αδιέξοδα. Σε αυτές τις συνθήκες, το δυνατό μας χαρτί είναι να αποδείξουμε ότι στο ερώτημα τι εναλλακτικές λύσεις υπάρχουν -με το δεδομένο πλαίσιο ιδεών και με τους δεδομένους κοινωνικούς συσχετισμούς- δεν υπάρχει απάντηση. Με αυτή την έννοια το να μπλοκάρεις άδικες και αναποτελεσματικές κατευθύνσεις δεν συνιστά αυταρέσκεια και περιφρόνηση των πραγματικών προβλημάτων του κόσμου της εργασίας. Αντιθέτως, αποτελεί ένα κάλεσμα σε αυτό τον κόσμο και σε όλες τις κοινωνικές δυνάμεις που πλήττονται από τα αποτελέσματα της στρατηγικής του αποπληθωρισμού να ψάξουμε όλοι και όλες μαζί νέες κατευθύνσεις.

Είναι εύκολο να ειπωθούν όλα αυτά με απλό και κατανοητό τρόπο στα κανάλια; Όχι, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν αποτελούν τον κοινό νου της εποχής μας. Από την άλλη, για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, ούτε ο λόγος των αντιπάλων μας είναι πειστικός. Και αυτό μας δίνει πολλά ανοίγματα.

* Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος είναι καθηγητής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Γυμνός: Το έγκλημα της Τράπεζας της Ελλάδος με απλά λόγια

Κανένα οικονομικό παιχνίδι δεν είναι πέραν της κατανόησης ενός φιλομαθούς αποφοίτου λυκείου, εάν του το παρουσιάσουν χωρίς τους χιλιάδες τεχνικούς όρους που στόχο έχουν να τον αποτρέψουν από το να μάθει πως το παιχνίδι είναι περίπλοκο μεν, αλλά απλό στην ουσία του.
Για το χάλι της χώρας, ευθυνόμαστε όλοι ως κοινωνία, ως επιχειρήσεις και ως πολιτικό προσωπικό. Για το τεράστιο χρέος μας δεν φταίει κανείς άλλος από εμάς τους ίδιους. Tο κείμενο αυτό δεν γράφτηκε για να δείξει πως κάποιοι κακοί άνθρωποι επιβουλεύονται την ανάδελφη και αθώα Ελλάδα. Αυτό που δείχνει είναι πως, όντας ήδη ο αδύναμος κρίκος του ευρώ, η χώρα έγινε στόχος υποτιμητικών πιέσεων και σε αυτό συνέβαλαν και οι αποφάσεις της ΤτΕ και άλλων παικτών που δεν είναι σκοπός αυτής της παρουσίασης να αναδείξει.
Οι ορισμοί:
Repo: Ο Άγγελος έχει ένα πενταετές ομόλογο του ελληνικού δημοσίου που αγόρασε το 2008 και το οποίο κρατά για να σπουδάσει τα παιδιά του. Έρχεται ο Ξερόλας και του λέει. Άγγελέ μου, θέλεις να μου δανείσεις το ομόλογό σου για ένα μήνα; Σου υπόσχομαι πως θα στο επιστρέψω ατόφιο και αυτό θα κοστίσει ας πούμε 5 ευρώ. Ο Άγγελος συμφωνεί και έτσι το ομόλογο έρχεται στα χέρια του Ξερόλα, που για ένα μήνα μπορεί να το κάνει ό,τι θέλει, φτάνει στο τέλος του μήνα να το επιστρέψει στον Άγγελο μαζί με το ποσό που συμφωνήσανε. Αυτό είναι ένα ρέπο.
Spread: Τα ομόλογα, περίπου όπως και οι προθεσμιακές καταθέσεις, έχουν ένα επιτόκιο το οποίο καθορίζεται τη στιγμή της έκδοσής τους. Όταν λέμε πενταετές ομόλογο 1.000 ευρώ με απόδοση 5%, εννοούμε πως ο κατοχός του για τα επόμενα 5 χρόνια θα βγάζει 50 ευρώ το χρόνο. Το spread είναι η διαφορά του επιτοκίου που πληρώνει ένα κράτος σε σχέση με το επιτόκιο που πληρώνει ένα άλλο κράτος το οποίο θεωρούμε ως βάση. Δηλαδή εάν η Γερμανία για το πενταετές ομόλογο πληρώνει σήμερα 3% και η Έλλάδα 5%, τότε το spread είναι 2% ή 200 μονάδες βάσης (πρακτικά 200 εκατοστά).
Εδώ δεν θα εξηγήσω κάτι για να μη μακρηγορούμε, όχι όμως γιατί είναι δύσκολο να εξηγηθεί: Η τιμή ενός (παλιού) ομολόγου, πέφτει όσο ανεβαίνει το σημερινό επιτόκιο της ίδιας τάξης ομολόγων. Με λίγα λόγια, όταν ανεβαίνουν τα spread στα πενταετή ομόλογα, αυτόματα ο πρώτος χαμένος δεν είναι το δημόσιο, αλλά όλοι όσοι έχουν στα χέρια τους παλιότερα ομόλογα της ίδιας τάξης (δηλαδή πενταετή). Το δημόσιο ζημιώνεται έμμεσα με δύο τρόπους: Α) από τη μειωμένη αξιοπιστία του (όσοι αγοράζουν τα ομολογά του χάνουν). Β) Όταν βγει στην αγορά να εκδόσει καινούργια ομόλογα, τα ομόλογα αυτά θα έχουν υψηλότερο επιτόκιο.
Short Selling: Ο Ξερόλας, με το δανεικό ομόλογο του Άγγελου στα χέρια του, πάει στην αγορά και το πουλάει 1.000 ευρώ. Περιμένει μερικές μέρες, και η τιμή του ομολόγου πέφτει στην αγορά. Τότε ξανα-αγοράζει ένα ίδιο ομόλογο (πενταετές εκδόσεως 2008) με μόλις 900 ευρώ. Ο Ξερόλας, λοιπόν, πούλησε ένα δανεικό ομόλογο 1.000 ευρώ, αγόρασε το ίδιο ομόλογο 900 ευρώ μερικές μέρες αργότερα, και τώρα έχει στα χέρια του ένα ομόλογο ίδιο με αυτό που έχει δανειστεί, συν 100 ευρώ στην τσέπη (1.000-900=100). Επιστρέφει στο τέλος του μήνα το ομόλογο στον Άγγελο, του δίνει και τα συμφωνημένα 5 ευρώ από τα 100 που κέρδισε και κρατά τα 95 για τον δικό του κόπο.
Naked Short Selling: Επειδή ο Ξερόλας είναι φύσει άπληστος και θέλει να κερδίσει παραπάνω από τα 100 ευρώ που ήδη κέρδισε με την παραπάνω διαδικασία κάνει το εξής. Αντί να πουλήσει το ένα ομόλογο που έχει, πάει στην αγορά και πουλάει 10 ομόλογα αξίας 1.000 ευρώ το καθένα. Στην ουσία τα 9 από αυτά τα ομόλογα που πούλησε δεν υπάρχουν, είναι δηλαδή γυμνά (naked). Πρόκειται για μια πολύ επικίνδυνη πρακτική short selling, καθώς δεν μπαίνει κανένα όριο στα πόσα γυμνά ομόλογα μπορεί κάποιος να πουλήσει. Στο απλό short selling, το όριο είναι τα πόσα ομόλογα υπάρχουν διαθέσιμα για πρόχειρο δανεισμό (repo). Με αυτόν τον τρόπο μπορεί κάποιος να δημιουργήσει μια εικονική υπερπροσφορά ομολόγων στην αγορά και η ίδια αυτή η υπερπροσφορά να ρίξει τις τιμές. Πρακτικά η πτώση των τιμών γίνεται μια αυτο-εκπληρούμενη προφητεία και αυτός που εκτέλεσε τη γυμνή πώληση το μόνο που έχει να κάνει, είναι -εκμεταλλευόμενος τον πανικό που δημιούργησε- να αγοράσει αυτά τα 10 ομόλογα πίσω σε σημαντικά χαμηλότερες τιμές.
* Η Τράπεζα της Ελλάδος, με μία επίτηδες δυσνόητη επιστολή, παραδέχθηκε πως η παραπάνω πρακτική (το naked short) ήταν ανεκτή με ένα παραθυράκι που είχε αφήσει και θα εξηγήσουμε αμέσως.
Όταν κάποιος πουλάει ένα ομόλογο στην αγορά ΗΔΑΤ που ανήκει στην ΤτΕ, είναι υποχρεωμένος μέσα σε διάστημα 3 ημερών να το παραδώσει στους διαπραγματευτές, προκειμένου να περιέλθει στα χέρια του αγοραστή. Αυτό είναι το λεγόμενο Τ+3. Υπάρχει λοιπόν η δυνατότητα, να πουλήσεις ένα ομόλογο σήμερα που δεν διαθέτεις, φτάνει να βρεις ένα και να το παραδώσεις στον διαπραγματευτή μέσα σε 3 μέρες. Αν το ξανα-αγοράσεις μετά από δύο μέρες, τότε ο διαπραγματευτής κάνει τα στραβά μάτια και πρακτικά ακυρώνει το χρέος σου (διότι ένα ομόλογο πουλησες, ένα αγόρασες, το άθροισμα σε ομόλογα είναιμηδέν).
Αυτό πρακτικά είναι μία πράξη naked short selling. Επειδή 3 μέρες είναι συνήθως ένα μικρό διάστημα, κανείς δεν ασχολείται με το να κάνει naked short selling με αυτόν τον τρόπο.
Η μπαλκονόπορτα της ΤτΕ
Αυτή είναι η κανονική διαδικασία. Όμως σε αυτή τη διαδικασία υπήρχε ένα παραθυράκι που η ΤτΕ είχε αφήσει ανοιχτό και ονομάζεται failed εντολές. Εάν κάποιος που πούλησε ένα ομόλογο δεν το παραδώσει σε 3 μέρες, τότε η συναλλαγή θεωρείται failed, δηλαδή αποτυχημένη. Αποτυχημένη όμως δεν σημαίνει πως ακυρώνεται, διότι η πώληση έχει γίνει και υπάρχει ένας αγοραστής που περιμένει το ομόλογό του. Άρα στην ουσία η εντολή παραμένει εκκρεμής μέχρι ο πωλητής να φέρει το ομόλογο που έχει υποσχεθεί. Εάν ο πωλητής κάνει τον Κινέζο, αυτό μπορεί να παραμείνει μέχρι και για 10 μέρες. Εάν το παρακάνει, τότε ο διαπραγματευτής αγοράζει ο ίδιος ένα ομόλογο, το δίνει στον αγοραστή και στέλνει έναν τσουχτερό λογαριασμό στον κακό πωλητή. Όμως αυτό συνήθως δεν γίνεται διότι ο πωλητής που κάνει τον Κινέζο, ξέρει μέχρι που τον παίρνει. Με αυτόν τον τρόπο, ένας πωλητής ελληνικών ομολόγων μπορούσε να διατηρεί τη θέση του ανοιχτή για 10+ μέρες χωρίς να έχει στα χέρια του το ομόλογο που είχε πουλήσει. Πρακτικά μπορούσε δηλαδή να έχει μια naked short εντολή.
Τον Οκτώβρη του 2009 η ΤτΕ πήρε μία απόφαση να απλοποιήσει ακόμα περισσότερο αυτή τη διαδικασία, διευκολύνοντας θεωρητικά οποιονδήποτε ήθελε να παίξει με αυτό το παραθυράκι. Πιο πάνω εξηγήσαμε πόσο επικίνδυνο παιχνίδι είναι οι naked short εντολές. Εάν το συνδυάσουμε με την μπαλκονόπορτα της ΤτΕ και τα απανωτά δημοσιεύματα για την ελληνική κρίση, καταλαβαίνουμε πως αυτό ήταν μία συνταγή που επέτρεπε την υποτιμητική κερδοσκοπία στα ελληνικά ομόλογα.
Συνταγή που ίσχυε για κάμποσο, μέχρι που στις 8 Απρίλη το πράγμα ξεχείλωσε. Τότε, η επιτροπή που ελέγχει τον ΗΔΑΤ αποφάσισε να κλείσει το παράθυρο των failed εντολων με τον εξής απλό τρόπο: Για κάθε εντολή πώλησης, ο πωλητής θα πρέπει να προσκομίζει ένα ρέπο ημέρας αντίστοιχου ομολόγου (ένα δανεικό ομόλογο μίας ημέρας δηλαδή) μέχρι να παραδώσει το πραγματικό ομόλογο που έχει στα χέρια του (δανεικό ή μη δεν έχει σημασία).
Πόρισμα πρώτο:
Η ΤτΕ είχε αφήσει ανοικτό ένα πολύ επικίνδυνο παράθυρο, που σε συνθήκες κρίσης, μπορούσε να δημιουργήσει καταστάσεις υποτιμητικής κερδοσκοπίας στην αγορά ελληνικών ομολόγων. Είτε το έκανε τον Οκτώβρη, είτε πιο πριν ο κ.Προβόπουλος είναι απολύτως υπεύθυνος γι’ αυτό και θα πρέπει να παραιτηθεί. Εάν δεν μπορούσε να καταλάβει τις συνέπειες, είναι ανίκανος. Εάν ήξερε, τότε είναι συνένοχος και ειλικρινά σε τέτοιες θέσεις, και σε τόσο απλές έννοιες σαν αυτές που μόλις εξήγησα, μου φαίνεται απίθανο κάποιος να μην καταλαβαίνει.

Πόρισμα δεύτερο:
Είναι πολύ εύκολο να δούμε εάν η διευκόλυνση του Οκτώβρη του 2009 είχε κάποιο πραγματικό αντίκτυπο υποτιμητικής κερδοσκοπίας. Δεν χρειάζεται παρά να ελέγξουμε σε καθημερινή βάση τις πράξεις και τους όγκους των ομολόγων από τις αρχές του 2009 μέχρι σήμερα. Ταυτόχρονα θα δούμε τις πράξεις και τους όγκους των failed εντολών. Εάν προκύψει πως ένας ικανός όγκος πράξεων γινόταν fail, τότε πάλι ο εισαγγελέας θα πρέπει να παρέμβει.
Πόρισμα τρίτο:
Δεν υπάρχει ούτε ένας λόγος ακόμα και για έναν άνθρωπο που διαθέτει έστω κι ένα κουλούρι σε αυτή τη χώρα, να θέλει να παίξει με την υποτίμηση των ελληνικών ομολόγων. Επειδή ακούγονται διάφορα, θέλω να πω, πως όλα είναι παράλογα. Όχι διότι π.χ., είναι αδύνατο κάποιοι να θέλουν τη χώρα να πάει στο ΔΝΤ, αλλά διότι το να παίζεις με τα ομόλογα του δημοσίου προκειμένου να το καταφέρεις, ισοδυναμεί με το να ρίξεις μία πυρηνική βόμβα στο γείτονα επειδή, είχε δυνατά τη μουσική. H κατάρρευση των ομολόγων ενός κράτους, είναι ουσιαστικά το τέλος του παιχνιδιού.

ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΚΟΛΛΕΓΙΩΝ

Τα πάνω-κάτω στην αγορά εργασίας φέρνει προεδρικό διάταγμα που ενσωματώνει στην ελληνική νομοθεσία την κοινοτική οδηγία για την αναγνώριση των επαγγελματικών δικαιωμάτων. Ο επαγγελματικός χάρτης της χώρας αλλάζει άρδην, καθώς ανοίγει ο δρόμος για να εργαστούν στην Ελλάδα και στο Δημόσιο τομέα Ευρωπαίοι πολίτες, αλλά και απόφοιτοι κολλεγίων και Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών που συνεργάζονται με πανεπιστήμια της Ευρώπης.
Το Συμβούλιο της Επικρατείας, υπό την προεδρία του αντιπροέδρου Κ. Μενουδάκου, ενέκρινε σχέδιο Π.Δ. του υπουργείου Παιδείας (αριθμεί 218 σελίδες και αποτελείται από 63 άρθρα και 8 παραρτήματα), που συνυπογράφει και ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου, για την περίφημη «αναγνώριση» των επαγγελματικών δικαιωμάτων που αφορά μια τεράστια γκάμα επαγγελμάτων. Ζήτημα για το οποίο η χώρα έχει εισπράξει καταδίκες από το Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, αφού άργησε τρία χρόνια να κυρώσει τη σχετική Κοινοτική Οδηγία 2005/36/ΕΚ. Γι’ αυτό και οι δικαστές στο πρακτικό επεξεργασίας τους τονίζουν ότι οι διατάξεις του Π.Δ. θα πρέπει να έχουν τριετή αναδρομική ισχύ, δηλαδή από το 2007, οπότε η Ελλάδα θα έπρεπε να συμμορφωθεί στην Οδηγία για την αναγνώριση των επαγγελματικών δικαιωμάτων.

Κομβικό σημείο των νέων αλλαγών είναι το ότι την κυριαρχική ευθύνη για την κατοχύρωση επαγγελματικών δικαιωμάτων θα έχουν από την 1.1.2013 τα επιμελητήρια και οι επαγγελματικές και επιστημονικές ενώσεις που λειτουργούν υπό τη μορφή ΝΠΔΔ (ιατρικοί, φαρμακευτικοί, δικηγορικοί σύλλογοι, Τεχνικό Επαγγελματικό Επιμελητήριο Ελλάδος, Οικονομικό Επιμελητήριο Ελλάδος κ.λπ.). Μέχρι τότε, το όργανο που θα κρίνει ποιοι πληρούν τις απαιτούμενες προϋποθέσεις για να μπορούν να εργαστούν στη χώρα μας θα είναι το Συμβούλιο Αναγνώρισης Επαγγελματικών Προσόντων (ΣΑΕΠ), του οποίου θα προεδρεύει ο νομικός σύμβουλος του υπουργείου, αντί του Συμβουλίου Αναγνώρισης Επαγγελματικής Ισοτιμίας Τίτλων Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης και του Συμβουλίου Επαγγελματικής Αναγνώρισης Τίτλων Εκπαίδευσης και Κατάρτισης, που καταργούνται. Προβλέπεται, δηλαδή, μια μεταβατική περίοδος, προκειμένου να προετοιμαστούν οι σύλλογοι και οι επαγγελματικές ενώσεις για να αναλάβουν τον ρόλο του ΣΑΕΠ. Ετσι, οι Ευρωπαίοι πολίτες που κατοχυρώνουν επαγγελματικά δικαιώματα, θα μπορούν, σύμφωνα με Π.Δ. του 2005, να συμμετέχουν στους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ για την κάλυψη θέσης τεχνολογικής ή πανεπιστημιακής εκπαίδευσης στον δημόσιο τομέα.

Για τα κολλέγια

Οσον αφορά τα κολλέγια, επαναλαμβάνεται η πρόβλεψη της κοινοτικής οδηγίας που αφορά τους Ευρωπαίους πολίτες οι οποίοι έχουν τίτλο εκπαίδευσης από ευρωπαϊκό πανεπιστήμιο, ανεξάρτητα από το αν αυτή έχει γίνει εξ ολοκλήρου ή εν μέρει σε άλλο εκπαιδευτικό ίδρυμα που εδρεύει σε χώρα της Ε.Ε. Προβλέπεται, ότι αν η Ελλάδα έχει αμφιβολίες για τους τίτλους εκπαίδευσης που αποκτήθηκαν στη χώρα μας ή σε άλλα κράτη και τα σχετικά επαγγελματικά δικαιώματα, μπορεί να επαληθεύσει με τους αρμόδιους ξένους φορείς τού κράτους καταγωγής των τίτλων αν:

– Η εκπαίδευση στο ίδρυμα που παρέσχε την κατάρτιση έχει πιστοποιηθεί επισήμως από το εκπαιδευτικό ίδρυμα το οποίο βρίσκεται στο κράτος-μέλος καταγωγής του τίτλου.

– Οι τίτλοι εκπαίδευσης που έχουν εκδοθεί είναι ίδιοι με εκείνους που έχουν χορηγηθεί, αν προσδίδουν τα ίδια επαγγελματικά δικαιώματα και αν η εκπαίδευση έχει πραγματοποιηθεί εξ ολοκλήρου στο κράτος-μέλος καταγωγής του τίτλου.

Σύμφωνα με τις διατάξεις του Π.Δ., οι απαντήσεις επί των αιτήσεων αναγνώρισης επαγγελματικών προσόντων πρέπει να δίνονται εντός τριών μηνών. Από τη στιγμή που το ΣΑΕΠ δίνει την έγκρισή του, τότε οι επαγγελματικές οργανώσεις θα είναι υποχρεωμένες να εγγράψουν αμέσως τον αιτούντα και να του χορηγήσουν την άδεια άσκησης επαγγέλματος. Σε περίπτωση που το ΣΑΕΠ διαπιστώσει ότι υπάρχει ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στα επαγγελματικά προσόντα του υποψηφίου και στην απαιτούμενη εκπαίδευση στη χώρα μας, μπορεί να υποβάλει τον υποψήφιο σε δοκιμασία επάρκειας ή να του επιβάλει αντισταθμιστικά μέτρα, όπως να πραγματοποιήσει πραγματική άσκηση προσαρμογής για 3 χρόνια το πολύ, όταν η διάρκεια εκπαίδευσης στο εξωτερικό ήταν μικρότερη τουλάχιστον κατά 1 χρόνο από αυτήν που απαιτείται στη χώρα μας.

Για τους γιατρούς απαιτείται, εκτός από τον τίτλο σπουδών, και βεβαίωση τουλάχιστον 3ετούς εργασίας στη χώρα καταγωγής, ενώ για άλλα επαγγέλματα, όπως η σιδηρουργία, η κομμωτική, τα υποδήματα, η κλωστοϋφαντουργία, τα έπιπλα κ.λπ., επαρκή απόδειξη των επαγγελματικών γνώσεων αποτελεί το γεγονός ότι ο ενδιαφερόμενος άσκησε προηγουμένως την ίδια δραστηριότητα σε άλλο κράτος-μέλος.

Επίσης, το ΣτΕ αφαιρεί από τον υπουργό Παιδείας τη δυνατότητα να καθορίζει τον βαθμό γνώσης της ελληνικής γλώσσας που πρέπει να έχουν οι υποψήφιοι για την αναγνώριση επαγγελματικών προσόντων, κρίνοντας ότι η σχετική διάταξη είναι παράνομη και την εκχωρεί στα επιμελητήρια, στις επαγγελματικές ενώσεις κ.λπ.

**Με χθεσινοβραδινή του ανακοίνωση, το υπουργείο Παιδείας διευκρινίζει ότι η σχετική οδηγία της Ε.Ε. δεν αφορά, σε καμία περίπτωση, την ακαδημαϊκή αναγνώριση τίτλων, κάτι που «ανήκει αποκλειστικά στην αρμοδιότητα των κρατών-μελών. Οσον αφορά τα «κολλέγια» αυτά δεν μπορούν να παρέχουν κανενός είδους τίτλο εκπαίδευσης παρά μόνο βεβαιώσεις σπουδών». *
Πηγή : Ελευθεροτυπία