Ρεκόρ θερμοκρασίας σε 17 χώρες

Τα ακραία καιρικά φαινόμενα που εκδηλώνονται βίαια και καταστροφικά στην Ευρασία, συνθέτουν μόνο μέρος μιας γενικότερης εικόνας η οποία καταγράφεται στα κέντρα μετεωρολογικών ερευνών: συνολικά 17 χώρες, στις πέντε ηπείρους, ζουν πρωτόγνωρες αλλά λιγότερο θεαματικές ακραίες καιρικές συνθήκες.

Με τη θερινή περίοδο να μην έχει ακόμη ολοκληρώσει τον κύκλο της, οι θερμοκρασίες στις χώρες αυτές κατέγραψαν νέα ιστορικά ρεκόρ ανόδου, αποκαλύπτοντας ένα εξαιρετικά ανησυχητικό μοντέλο αύξησης της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη.

Ιστορικό υψηλό

Η συνολική εικόνα που σχηματίζουν οι μετεωρολόγοι, είναι ότι το πρώτο εξάμηνο του 2010 ήταν το θερμότερο στην ιστορία, ενώ η δεκαετία 2000-2009 ήταν επίσης η θερμότερη που έζησε ποτέ ο πλανήτης, από το 1880, που άρχισαν να κρατούνται στατιστικά στοιχεία για τον καιρό, μέχρι σήμερα. Αναλυτικά:

1. Η Ουκρανία έζησε τη θερμότερη μέρα της ιστορίας της, την 1η Αυγούστου, με τον υδράργυρο να δείχνει 41,3 βαθμούς Κελσίου.

2. Στην Κύπρο, το θερμόμετρο ξεπέρασε κάθε προηγούμενο όριο ανόδου την 1η Αυγούστου, δείχνοντας 46,4 βαθμούς Κελσίου.

3. Στη Φιλανδία καταγράφηκε η θερμότερη μέρα στην ιστορία της στις 29 Ιουλίου, με 37,2 βαθμούς Κελσίου ξεπερνώντας αισθητά τους 35 βαθμούς που είχαν καταγραφεί το 1914.

4. Στο Κατάρ, στις 14 Ιουλίου η θερμοκρασία εκτοξεύτηκε στους 50,4 βαθμούς Κελσίου, στην Ντόχα.

5. Στη Ρωσία, που πρωταγωνίστησε στις ειδήσεις παραδομένη στον πρωτοφανή καύσωνα και τις φλόγες, η θερμοκρασία κατέγραψε ιστορικό ρεκόρ στις 11 Ιουλίου, με 44 βαθμούς Κελσίου.

6. Στο Σουδάν, η θερμοκρασία έσπασε κάθε προηγούμενο ρεκόρ με 49,6 βαθμούς Κελσίου στις 25 Ιουνίου.

7. Ο Νίγηρας κατέγραψε νέο ιστορικό ρεκόρ ανόδου θερμοκρασίας στις 22 Ιουνίου, με το θερμόμετρο στους 47,1 βαθμούς Κελσίου.

8. Στη Σαουδική Αραβία και συγκεκριμένα στην Τζέντα, ο υδράργυρος χτύπησε τους 52 βαθμούς Κελσίου στις 22 Ιουνίου.

9. Στο Τσαντ, η 22α Ιουνίου ήταν η θερμότερη μέρα της ιστορίας του, με ένδειξη τους 47,6 βαθμούς Κελσίου.

10. Το Κουβέιτ κατέγραψε ρεκόρ ανόδου θερμοκρασίας στις 15 Ιουνίου, με ένδειξη 52,6 βαθμούς Κελσίου, έναντι 51,9 το 2007.

11. Στο Ιράκ, το θερμόμετρο πήγε στους 52 βαθμούς Κελσίου στις 14 Ιουνίου, δίνοντας τη θερμότερη μέρα της ιστορίας του.

Πανασιατική επίδοση

12. Στο Πακιστάν, σχεδόν δύο μήνες πριν από τις καταστροφικές πλημμύρες, η θερμοκρασία είχε σπάσει όλα τα ιστορικά ρεκόρ ανόδου στις 26 Μαΐου, με ένδειξη 53,5 βαθμούς Κελσίου, την υψηλότερη θερμοκρασία που καταγράφηκε ποτέ σε ολόκληρη την Ασία.

13. Στη Μιανμάρ (Βιρμανία) η θερμοκρασία πήγε σε ύφη ρεκόρ στις 14 Μαΐου, με το θερμόμετρο να δείχνει 47 βαθμούς Κελσίου, που ήταν και υψηλότερη ένδειξη στην ιστορία της ΝΑ Ασίας.

14. Στην νήσο Ασενσιόν στον Ν. Ατλαντικό, οι 34,9 βαθμοί Κελσίου που έδειξε το θερμόμετρο στις 25 Μαρτίου, ήταν η υψηλότερη θερμοκρασία που καταγράφηκε ποτέ εκεί.

15. Στα νησιά του Σολομώντα στον Ν. Ειρηνικό, ο περασμένος Μάρτιος σημαδεύτηκε από άνοδο της θερμοκρασίας στους 36,1 βαθμούς Κελσίου, που ήταν ιστορικό ρεκόρ για τη συγκεκριμένη περιοχή.

16. Στην Κολομβία, το θερμόμετρο έδειξε 42,3 βαθμούς Κελσίου στις 24 Ιανουαρίου, ξεπερνώντας κάθε προηγούμενο ρεκόρ ανόδου στη χώρα αυτή.

17. Στη Λευκορωσία, στα δυτικά όρια της Ρωσίας, στις 7 Αυγούστου η θερμοκρασία έδειξε ιστορικό ρεκόρ με 38,9 βαθμούς Κελσίου.

Οι Ρομά δεν μένουν πια εδώ!

Της ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ ΠΑΝΤΖΟΥ

Αναπόσπαστο κομμάτι του ευρωπαϊκού πολιτισμού επί περισσότερα από 1.000 χρόνια, οι Ρομά, «Τσιγγάνοι του μύθου, του έπους και της αξιοπρέπειας» όπως τους προσφωνούσε ο Λόρκα προσκυνώντας «έναν ελεύθερο λαό με μια τραγική αίσθηση ζωής», βρίσκονται ξανά στο στόχαστρο δυτικοευρωπαϊκών κυβερνήσεων που με τις σχεδιαζόμενες πολιτικές των διώξεων, των απελάσεων και του στιγματισμού παραβιάζουν κατάφωρα την ίδια την ευρωπαϊκή νομοθεσία.

Ενας νέος διωγμός των Τσιγγάνων από την κεντρική Ευρώπη ξεκινά από τη Γαλλία, παρά τις αντιδράσεις πολιτών όπως η Φανί Αρντάν

«Εστίες παρανομίας»

Η απόφαση της Γαλλίας να διαλύσει 300 παράνομους καταυλισμούς Ρομά ως «εστίες παράνομης διακίνησης ανθρώπων και εκμετάλλευσης παιδιών προς επαιτεία, πορνεία και έγκλημα», οι προωθούμενες απελάσεις «για λόγους εθνικής ασφαλείας», η ποινικοποίηση ολόκληρης της οικογένειας κι όχι μόνο του δράστη κάποιας παράβασης και οι δηλώσεις του γάλλου υπουργού Μετανάστευσης Ερίκ Μπεσόν περί στέρησης της γαλλικής υπηκοότητας σε Ρομά που διαπράττουν κάποιο έγκλημα (πρακτική που εφαρμόστηκε από το δωσίλογο καθεστώς Βισί κατά τη ναζιστική κατοχή της Γαλλίας) αποτελούν την πιο ακραία έκφραση ενός φαινομένου που πλήττει ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ενωση.

Τον τελευταίο χρόνο περισσότεροι από 10.000 Ρομά απελάθηκαν από τη Γαλλία, παρ’ ότι ως κάτοικοι της Ε.Ε. έχουν το αναφαίρετο δικαίωμα της ελεύθερης μετακίνησης. Η Γερμανία σχεδιάζει τα επόμενα χρόνια να απελάσει στο Κόσοβο 12.000 Ρομά, εκ των οποίων τα μισά είναι παιδιά και έφηβοι που μεγάλωσαν στη χώρα. Η Σουηδία έχει από τις αρχές του χρόνου απελάσει 50 Ρομά για επαιτεία, μολονότι η επαιτεία δεν είναι έγκλημα στη χώρα. Τον Ιούλιο στη Δανία απελάθηκαν 23 Ρομά, ενώ στο Βέλγιο 750 Τσιγγάνοι της ομάδας Vie e Lumiere εκδιώχθηκαν από τις φλαμανδικές περιοχές και βρήκαν προσωρινό καταφύγιο στη Βαλονία. Και η Βρετανία υιοθέτησε νομοθεσία που επιτρέπει την εκδίωξη εκατοντάδων οικογενειών Ρομά αλλά και νομάδων ταξιδευτών.

Πρόκειται για ελάχιστα πρόσφατα παραδείγματα που καταδεικνύουν πως οι Ρομά, η θεωρούμενη μεγαλύτερη εθνική μειονότητα της Ευρώπης με 10-12 εκατ. μέλη και παρουσία και στα 27 κράτη-μέλη της Ε.Ε., εξακολουθούν να είναι ανεπιθύμητοι σε μια Ευρώπη όπου, σύμφωνα με τη «Μοντ», ένας στους τέσσερις Τσιγγάνους είχε δεχθεί επίθεση, απειλή ή παρενόχληση.

Τα περισσότερα από αυτά τα μέτρα που υιοθέτησαν δυτικοευρωπαϊκές κυβερνήσεις αφορούν διώξεις Ρομά από πρώην ανατολικές χώρες που μετακινήθηκαν δυτικά αναζητώντας καλύτερες συνθήκες ζωής. Μολονότι είναι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, φαίνεται πως γι’ αυτούς δεν ισχύει το δικαίωμα της ελεύθερης μετακίνησης που χαίρουν οι υπόλοιποι ευρωπαίοι πολίτες.

Υποκρισία από Ε.Ε.

Κι ενώ στην Ε.Ε. διανύουμε τη Δεκαετία για την Ενταξη των Ρομά (2005-2015), η Κομισιόν νίπτει τας χείρας της, δηλώνοντας πως δεν είναι ρόλος της να κρίνει ξεχωριστές περιπτώσεις Ρομά και είναι ευθύνη της κάθε κυβέρνησης η λήψη των σχετικών αποφάσεων.

Η Επιτροπή κατά του Ρατσισμού και της Αδιαλλαξίας του Συμβουλίου της Ευρώπης (ECRI) είχε ήδη προειδοποιήσει ότι η οικονομική κρίση θα συμβάλει στην έκρηξη του ρατσισμού και θα έχει άμεσο αντίκτυπο στον τσιγγάνικο πληθυσμό. Και ο Ντέιβιντ Μαρκ, επικεφαλής της Συμμαχίας Πολιτών Ρομά, επισημαίνοντας πως με τη σκόπιμη υπέρμετρη δημοσιότητα που δίνεται σε μεμονωμένα εγκλήματα που διαπράττουν Ρομά διαμορφώνεται το κατάλληλο προπαγανδιστικό υπόβαθρο για να στιγματιστεί το σύνολο των κοινοτήτων τους «Οι διώξεις δεν έχουν τέλος. Οι σημερινοί πολιτικοί χρησιμοποιούν ανάλογα στερεότυπα για να επιτύχουν τους πολιτικούς τους στόχους».