Την τελευταία διετία η κυβέρνηση του Πασοκ έχει αναλάβει την πλήρη αποδιοργάνωση της ελληνικής κοινωνίας και την οικοδόμηση της με βάση τα νεοφιλελεύθερα πρότυπα. Μνημόνιο και μεσοπρόθεσμο επέβαλαν τη σκληρή λιτότητα και τους όρους της αγοράς, μετακυλύοντας το βάρος της κρίσης στους εργαζόμενους και τη νεολαία. Φυσικά η δημόσια παιδεία δεν θα μπορούσε να εξαιρεθεί από το πακέτο των περικοπών. Η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, προωθεί ένα σχέδιο- συνέχεια του σχεδίου της κυβέρνησης Ν.Δ.- συνολικής αναδιάρθρωσης του εκπαιδευτικού συστήματος σε όλες του τις βαθμίδες. Σχεδίου ουσιαστικά κατεδάφισης του δημόσιου πανεπιστημίου.
Ο τελευταίος νόμος της υπουργού παιδείας εισήχθη, συζητήθηκε και ψηφίστηκε με συνοπτικές διαδικασίες στο τέλος του Αυγούστου, με σκοπό τον αιφνιδιασμό της κοινωνίας και την αποφυγή πιθανών αντιστάσεων. Στην προσπάθεια της κυβέρνησης να επιβάλλει τους όρους της αγοράς, ανέτρεψε τον τρόπο λειτουργίας του πανεπιστημίου, ως δημοκρατικού, ελεύθερου και ανοικτού κοινωνικού χώρου που μπορεί να αρθρώνει αντιπαραθετικό πολιτικό λόγο και να στηρίζει τους αγώνες των καταπιεσμένων.
Η επέμβαση της κυβερνητικής πολιτικής στο πανεπιστήμιο δεν είναι τυχαία. Η λειτουργία του ως του βασικού ιδεολογικού μηχανισμού που δημιουργεί τους αυριανούς εργαζομένους καθιστά την εκπαιδευτική ’’μεταρρύθμιση’’ κομβική για τη νεοφιλελεύθερη πολιτική. Με το πρόσχημα της αδιαφάνειας και ντυμένη με το μανδύα της προόδου η κυβέρνηση (με συμμάχους φυσικά τη Νέα Δημοκρατία και το Λάος που παραδοσιακά συγκροτούν το αστικό μπλοκ εξουσίας) δημιουργεί το πανεπιστήμιο της εξειδίκευσης, του φόβου και της πειθαρχίας, των επισφαλών και ευέλικτων εργαζομένων. Κατάργηση του αυτοδιοίκητου του πανεπιστημίου με την εμπλοκή εξωπανεπιστημιακών παραγόντων στη διοίκησή του, εξάρτηση της χρηματοδότησης από την ιδιωτική πρωτοβουλία, ουσιαστική υποβάθμιση και εντατικοποίηση των σπουδών και κατάργηση του ασύλου, είναι κάποια βασικά σημεία αίσχους του νομοσχεδίου, μερικά από τα πολλά.
Η κυβερνητική αυτή ‘’μεταρρύθμιση’’ κινείται γύρω από τους ακόλουθους άξονες:
1) Οικονομική αυτοτέλεια των πανεπιστημίων και δίδακτρα. Με τη δραστική μείωση της κρατικής χρηματοδότησης στα εκπαιδευτικά ιδρύματα, οι διοικήσεις τους αναγκάζονται πλέον να αναζητήσουν ιδίους πόρους για την επιβίωσή τους. Γίνεται πλέον αντιληπτό από πού θα προέρχεται το απαραίτητο αυτό κεφάλαιο: από επιχειρηματικούς ομίλους και ιδιώτες, δίδακτρα, περικοπές συγγραμμάτων και άλλων παροχών του πανεπιστημίου όπως η σίτιση και η στέγαση. Επίσης ιδρύονται επώνυμες έδρες που θα χρηματοδοτούνται από ιδιωτικό κεφάλαιο, ενώ τα οικονομικά των ιδρυμάτων θα διαχειρίζεται πλέον νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου με τη μορφή ανώνυμης εταιρείας. Με τη σύνδεση αυτή με τα κριτήρια της αγοράς, πλήττεται ο δημόσιος και δωρεάν χαρακτήρας του πανεπιστημίου και εισάγονται με τον πιο προκλητικό τρόπο ταξικοί φραγμοί στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
2) Εισαγωγή πιστωτικών μονάδων. Με την εισαγωγή του συστήματος των πιστωτικών μονάδων αρχικά έρχεται το “σπάσιμο” του ενιαίου πτυχίου σε πτυχία πολλών ταχυτήτων, αφού δημιουργούνται 2 ή 3 κύκλοι σπουδών. Ο 1ος κύκλος αποτελείται από το «βασικό» πτυχίο, το οποίο αντιστοιχεί σε 180 π.μ. και ο 2ος κύκλος σε 120 π.μ. το επονομαζόμενο ως «μάστερ». Επιπλέον δίνει τη δυνατότητα της εισαγωγής στα ΑΕΙ μέσω των ΚΕΣ αν έχουν συμπληρωθεί 30π.μ στα τελευταία, καθώς επίσης και τη δυνατότητα επιλογής μαθημάτων από άλλα ιδρύματα ή και ιδιωτικά κολλέγια. Όλα τα παραπάνω οδηγούν σε ένα μοντέλο εκπαίδευσης σύμφωνα με την Μπολόνια και τις προσταγές του νεοφιλελευθερισμού, όπου το κυνήγι των πιστωτικών μονάδων και οι φρενήρεις ρυθμοί εκπαίδευσης με σκοπό την εξειδίκευση θα μετατρέψουν τα πτυχία σε φακέλους δεξιοτήτων. Το αποτέλέσμα θα είναι η δημιουργία ευέλικτων και εύκολα εκμεταλλεύσιμων εργαζομένων χωρίς εργασιακά δικαιώματα. Έτσι το νεοφιλελεύθερο όραμα της ατομικής διαπραγμάτευσης εργαζόμενου-εργοδότη γίνεται πραγματικότητα, αφού πλέον δε θα υπάρχει καμία συλλογική κατοχύρωση των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
3) Κατάργηση του ασύλου. Ο νόμος του Πασόκ για την παιδεία καταργεί ρητά το πανεπιστημιακό άσυλο και εξισώνει τους χώρους των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων με οποιοδήποτε άλλο δημόσιο χώρο. Έτσι, το πανεπιστήμιο απαξιώνεται ως χώρος ελεύθερης διακίνησης ιδεών και κυρίως διεκδικήσεων και κοινωνικών αγώνων. Ειδικά στη συγκεκριμένη κοινωνική – οικονομική συγκυρία και από το κίνημα των πλατειών, η διάταξη αυτή επιβεβαιώνει το φόβο της κυβέρνησης απέναντι στις πρακτικές και τις δομές αλληλεγγύης και την αντίστασης της κοινωνίας οι οποίες ιστορικά εκφράζονταν και μέσα στα πανεπιστήμια.
4) Άρση του αυτοδιοίκητου των ιδρυμάτων – συρρίκνωση της δημοκρατίας. Μέχρι σήμερα φοιτητές και καθηγητές είχαν λόγο στα όργανα διοίκησης των ανώτατων ιδρυμάτων, δημιουργώντας πρωτότυπες δημοκρατικές δομές μέσα από τις οποίες όλοι συμμετείχαν στον καθορισμό του μέλλοντος της εκπαιδευτικής κοινότητας. Η κυβέρνηση όμως θεωρεί ότι οι φοιτητές δε μπορούν να συμμετέχουν στα όργανα συνδιοίκησης (Συμβούλιο, Σύγκλητος, Τμήμα) και να ρυθμίζουν τα ζητήματα της σχολής τους. Τη διοίκηση των σχολών αναλαμβάνουν πλέον διευθύνοντες σύμβουλοι- μάνατζερ, οι οποίοι θα λαμβάνουν αποφάσεις όχι μόνο για τη χρηματοδότηση, αλλά και για τα προγράμματα σπουδών με μόνο γνώμονα προφανώς τα κριτήρια της αποδοτικότητας και της ανταγωνιστικότητας.
5) Εντατικοποίηση-πειθάρχηση. Με την επιβολή του μέτρου ν+2, έντονων και αυστηρών ρυθμών σπουδών, όσοι φοιτητές εργάζονται ή δεν έχουν τη δυνατότητα να ακολουθήσουν το συγκεκριμένο τύπο σπουδών δε θα μπορούν να αντεπεξέλθουν και θα τίθενται αυτομάτως εκτός τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Ταυτόχρονα, το μέτρο αυτό αποβλέπει στη συγκρότηση ενός πειθαρχημένου εργατικού δυναμικού που καλύπτει τις ανάγκες των αγορών, χωρίς να προβάλλει αντίσταση ή να διεκδικεί συλλογικά. Οι σημερινοί υπάκουοι φοιτητές γίνονται οι αυριανοί υπάκουοι εργαζόμενοι.
Το άθλιο νομοσχέδιο επιχειρεί να βάλει οριστικά ταφόπλακα στα δημόσια Πανεπιστήμια. Η κυβέρνηση αντιμέτωπη πλέον με το μαζικό κίνημα των πλατειών και τους αγώνες των εργαζομένων, προσπαθεί να περάσει όσα περισσότερα αντιδραστικά μέτρα μπορεί πριν καταρρεύσει. Να μην το επιτρέψουμε!!
Απαιτούμε την απόσυρση του νέου νόμου , τη διασφάλιση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα του πανεπιστημίου και των εργασιακών δικαιωμάτων.
Το φοιτητικό κίνημα ενωμένο, μαζί και οι καθηγητές και οι άλλοι εργαζόμενοι στα πανεπιστήμια πρέπει να παλέψουμε ενάντια στις αντιδραστικές μεθοδεύσεις για της κυβέρνησης. Μαζί με τους εργαζόμενους και τους χιλιάδες πολιτών που κατέβηκαν στις πλατείες, να παλέψουμε για να θέσουμε τέλος, όχι μόνο σε αυτές τις πολιτικές, αλλά και σε αυτήν την αντιδραστική και αυταρχική κυβέρνηση.
Απαιτούμε:
- Καμία ανοχή στις πιέσεις ΕΕ-ΔΝΤ! Όχι στο Μνημόνιο!
- Να παρθούν πίσω τα σκληρά οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, να καταργηθούν οι αντεργατικοί νόμοι, να αποσυρθεί το φορολογικό νομοσχέδιο.
- Καμιά προσπάθεια περιστολής του Πανεπιστημιακού Ασύλου. Όχι στην ανάληψη της φύλαξης του πανεπιστημίου από εταιρίες security.
- Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους με αξιοπρεπείς απολαβές και ασφάλιση – Όχι στις ελαστικές σχέσεις εργασίας
- Δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση, αύξηση των κρατικών δαπανών για την παιδεία στο 5% του ΑΕΠ
- Να μην εφαρμοστεί η κοινοτική οδηγία για τα ΚΕΣ. Να καταργηθούν και να ληφθεί μέριμνα για τους αποφοίτους.
- Παροχή όλων των απαιτούμενων συγγραμμάτων και βελτίωσή τους, αναβάθμιση πανεπιστημιακών τυπογραφείων
- Να αποσυρθεί άμεσα ο πρότυπος εσωτερικός κανονισμός. Καμία συγκρότηση 4ετών επιχειρηματικών προγραμμάτων.
- Να μην εφαρμοστεί και να καταργηθεί ο νέος Νόμος Πλαίσιο
- Να καταργηθεί ο νέος νόμος για την έρευνα, να μην ψηφιστεί το νομοσχέδιο για τα μεταπτυχιακά
- Κατάργηση των νόμων για Αξιολόγηση, ΔΟΑΤΑΠ, ΙΔΒΕ
- Κατάργηση των εξετάσεων του ΤΕΕ για τους απόφοιτους των ελληνικών πανεπιστημίων
- Μέλη ΔΕΠ πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης
- Ελεύθερη πρόσβαση στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση
- Δωρεάν σίτιση, στέγαση και μεταφορές
- Χρηματοδότηση των βιβλιοθηκών από τον προϋπολογισμό τώρα που λήγουν τα ΕΠΕΑΕΚ
- Διανομή παλιών θεμάτων και λύσεων από τη Γραμματεία
- Όχι στην αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση, κατάργηση των νόμων Σιούφα-Ρέππα, να επιστραφούν στα ταμεία τα οφειλόμενα από κράτος και εργοδοσία
- Όχι στα νέα φοροεισπρακτικά μέτρα που πλήττουν τους νέους εργαζόμενους
- Να σταματήσει η εκποίηση του δημόσιου πλούτου
- Ενίσχυση της εσωτερικής δημοκρατίας στα Ιδρύματα-αύξηση του ποσοστού συμμετοχής των φοιτητών στα όργανα συνδιοίκησης στο 100% των μελών ΔΕΠ
- Κατάργηση των ΜΑΤ – αφοπλισμός και εκδημοκρατισμός της Αστυνομίας
Προτείνουμε:
- Κατάληψη της σχολής μέχρι την Δευτέρα 5/9
- Νέα Γενική Συνέλευση την Δευτέρα 5/9 και ώρα 12:00
- Συντονισμός των Συνελεύσεων/ δημοκρατική ανασυγκρότηση του συντονιστικού γενικών συνελεύσεων και καταλήψεων.
- Δημιουργία Κέντρου Αγώνα στο κέντρο της Αθήνας.
- Συμμετοχή στο Πανεκπαιδευτικό Συλλαλητήριο την Πέμπτη 1/9
- Συμμετοχή στο κίνημα της πλατείας Συντάγματος που ξανασυγκροτείται στις 3/9.
- Δημιουργία ανοιχτών συνελεύσεων-συζητήσεων φοιτητών-εργαζομένων-καθηγητών του ιδρύματος.
ΤΩΡΑ ΜΙΛΑΜΕ ΕΜΕΙΣ !!!
Ο ΝΟΜΟΣ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΑΝ/ΜΙΟ ΔΕ ΘΑ ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΙ, ΘΑ ΑΝΤΡΑΠΕΙ !!!
ΑΝ.Α.ΠΝΟΗ Βιολογικού 