Τόπο στους τεχνοκράτες;

Σωτήρης Βαλντέν

---

“Ας κάνουν στην άκρη”, συμβουλεύει ο Αλέξης Παπαχελάς (ΑΠ) τους πολιτικούς από τις στήλες της Καθημερινής (25/9). Ας περιοριστούν, μας λέει στο ρόλο των συμβούλων των τεχνοκρατών. Γιατί στις δύσκολες στιγμές που περνάει η χώρα, αυτοί οι τελευταίοι πρέπει να μας κυβερνήσουν. Πού θα τους βρούμε; Μα η Ελλάδα διαθέτει πληθώρα ικανών ανθρώπων. Κι ας εξαφανίσθηκαν προ πολλού, προσθέτει, οι γενικοί διευθυντές “που έπαιζαν τα θέματα στα δάχτυλα”.

Αφού λοιπόν εξέλιπαν οι γενικοί διευθυντές, αυτά τα αστέρια που θα μπορούσαν να μας κυβερνήσουν χωρίς πολιτικούς, ας αυτοπροταθούν, λέω, οι ικανοί τεχνοκράτες. Κι αν οι υποψήφιοι είναι πολλοί, ας επιλεγούν από μιαν επιτροπή δημοσιογράφων του “Μέγκα”. Η νέα φωτισμένη ηγεσία μας, κατά τον ΑΠ, θα αφήσει τα “ψευτοπατριωτικά κόμπλεξ” και θα μας εκπροσωπήσει απέναντι στους ξένους που “δεν θέλουν να μας κλέψουν”, ενώ θα μας προστατέψουν και από εμάς που “κλέψαμε τους εαυτούς μας”.

Αγαπητέ Αλέξη, φαίνεται πως ζούμε σε διαφορετικούς πλανήτες.

Η τελευταία σοβιετική δημοκρατία…

Του ΑΓΓΕΛΟΥ ΜΑΝΤΑΔΑΚΗ

Αυτό που χρειάζεται η χώρα μας για να σωθεί από την επερχόμενη καταστροφή, είναι η επανάσταση των υγιών δυνάμεων της κοινωνίας που διέπονται από τις νεοφιλελεύθερες ιδέες, ενάντια στο κατεστημένο της αριστεράς που εκπροσωπεί τον λαϊκισμό και τον κρατισμό.

Στην ακραία εκδοχή αυτής της ακραίας αφήγησης, κάποιοι κήρυκες της νεοφιλελεύθερης επανάστασης μίλησαν για «την Ελλάδα, την τελευταία σοβιετική δημοκρατία στην Ευρώπη»(!!). Θα μπορούσε κανείς να αντιτείνει το γνωστό «εκεί που μας χρωστάγανε μας πήραν και το βόδι».

Στη Βέροια, άρχισαν να επανασυνδέουν το κομμένο ρεύμα oι πολίτες.

Σήμερα, που ο πολίτης απολαμβάνει την ησυχία την τάξη και την ασφάλεια, όπου η ευνομία και η κρατική αρωγή είναι ο κανόνας, πολίτες της Βέροιας, αποφάσισαν να εγκληματήσουν. Άρχισαν να επανασυνδέουν το κομμένο ρεύμα.

Αντιδρώντας στην επέλαση της βαρβαρότητας, επανασυνδέουν το ρεύμα σε οικογένειες που δεν μπορούσαν να το πληρώσουν. Και το ηλεκτρικό, είναι κοινωνικό αγαθό. Είναι εγκληματική αυτή η συμπεριφορά στους πολίτες της πατρίδας μας, που αν και τους οδήγησαν στην ανεργία και την ανέχεια , τώρα τους καταδικάζουν και σε τριτοκοσμική καθημερινότητα.

Την κλοπή των πάντων από λίγους μεγαλοσχήμονες, το ξεπούλημα των πάντων διαχρονικά από πολιτικά ανδρείκελα, δεν θα την πληρώσει ο απλός πολίτης. Σε αυτήν την χώρα, εκτός από την υποχρέωση να πληρώνουμε και να ξαναπληρώνουμε κλέφτες και απατεώνες, έχουμε και δικαιώματα. Και το σπουδαιότερο από όλα, είναι η αξιοπρέπεια.

Με αυτές τις απλές σκέψεις, ομάδα πολιτών της Βέροιας, ανοίγουν την «χελώνα» της ΔΕΗ, εν αγνοία του ιδιοκτήτη, επανασυνδέουν το ρεύμα και σκεπάζουν την «χελώνα» με ένα αυτοκόλλητο που γράφει: «ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΗΣ ΒΕΡΟΙΑΣ – Κοινωνική αλληλεγγύη – συνδέουμε το ρεύμα».

ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΗΣ ΒΕΡΟΙΑΣ

Πηγή : ecoleft.wordpress.com

Ο Παπανδρέου στη Στοκχόλμη (ανέκδοτο)

Συλλέκτης έργων ζωγραφικής με μεγάλους πολιτικούς άντρες δέχεται τηλεφώνημα από συνεργαζόμενη γκαλερί που πουλάει ένα έργο γνωστού ζωγράφου με τίτλο “Ο Παπανδρέου στη Στοκχόλμη”. 

Μην μπορώντας λοιπόν να αρνηθεί αυτή την ευκαιρία για το μοναδικό κομμάτι το παραγγέλνει χωρίς καν να το δει.Όταν παραλαμβάνει το έργο, το ανοίγει και έκπληκτος βλέπει έναν άδειο δρόμο με κλειστά καταστήματα, σπασμένες τζαμαρίες και γενική ακαταστασία. Παίρνει λοιπόν τηλέφωνο στην γκαλερί και εξηγεί στον πωλητή ότι κάποιο λάθος έχει γίνει:

“Μα αυτός είναι ο πίνακά σας !” του λέει ο πωλητής.

“Καλά, ας πούμε ότι έτσι είναι. Αυτός ο δρόμος ποιος είναι;”

“Ένας εμπορικός της Αθήνας”.

“Και γιατί είναι κλειστά τα μαγαζιά;”

“Έκλεισαν όταν χρεοκόπησε η χώρα”

“Και γιατί είναι όλα σπασμένα;”

“Γιατί μετά την χρεοκοπία έγινε πλιάτσικο.”

“Και ο κόσμος που είναι;”

“Έχουν φύγει μετανάστες”

“Και καλά όλα αυτά. Ο Παπανδρέου που είναι;;;;;”

“Ο Παπανδρέου; Μα… στη Στοκχόλμη φυσικά!!!”

Ενημέρωση από την ΓΣ Τμήματος στις 22/9/2011

Σήμερα πραγματοποιήθηκε η πρώτη Γενική Συνέλευση Τμήματος της ακαδημαϊκής χρονιάς 2011-2012. Τα μέλη της ΑΝ.Α.ΠΝΟΗΣ Βιολογικού που συμμετέχουμε στην διαδικασία, καλέσαμε το «σώμα» της συνέλευσης συνολικά αλλά και τον καθένα ξεχωριστά να τοποθετηθεί σε σχέση με την στάση και τις πρακτικές του προέδρου του Τμήματος την τελευταία περίοδο. Συγκεκριμένα αναφερθήκαμε:

• στα εκβιαστικά διλλήματα τα οποία επέβαλε στον σύλλογο,
• στο γεγονός ότι με αυθαίρετο τρόπο έκλεισε για κάποιες μέρες την Γραμματεία του Τμήματος,
•  στο ότι κάλεσε τα μέλη ΔΕΠ να διεξάγουν εξεταστική εν μέσω κατάλληψης δημιουργώντας προφανώς πρόβλημα αφού υπήρχε αντίθετη απόφαση συλλόγου
• στο ότι απείλησε με πειθαρχικές ή ακόμα και ποινικές διώξεις τα άτομα που υλοποιούσαν αποφάσεις του φοιτητικού συλλόγου
• στο ότι έθεσε ως βασικό πρόβλημα της λειτουργίας των Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων τις καταλλήψεις, χωρίς να αναφέρεται καθόλου στον Νόμο Διαμαντοπούλου που κατά κοινή ομολογία της πλειοψηφίας της Ακαδημαϊκής κοινότητας δημιουργεί τρομακτικά προβλήματα τόσο στην λειτουργία των Πανεπιστημίων όσο και στην δυνατότητα αναπαραγωγής των ίδιων των επιστημών (πέρα από τις επιπτώσεις στους φοιτητές, τους αποφοίτους και την παραγόμενη έρευνα)
• και τέλος στο ότι με τις κινήσεις του θέτει σε αντιπαράθεση κομμάτια του φοιτητικού συλλόγου και της ακαδημαϊκής κοινότητας του Βιολογικού συνολικότερα που όφειλαν να συμπορευθούν.

Δυστυχώς κρίνουμε ότι η στάση των μελών ΔΕΠ που συμμετείχαν στην συνέλευση ήταν κατώτερη των περιστάσεων, καθώς επέλεξαν να μην τοποθετηθούν πάνω σε αυτά τα ζητήματα και συνεπώς να μην προστατέψουν το Τμήμα από μελλοντικές αυταρχικές συμπεριφορές παρόμοιου τύπου.

Ενάντια στους αντικειμενικούς (αφιερωμένο στους “ανεξάρτητους” υπερασπιστές του νόμου Διαμαντοπούλου)

Όταν αυτοί που αγωνίζονται ενάντια στο άδικο
δείχνουν τα πληγωμένα τους πρόσωπα
είναι η ανυπομονησία εκείνων που ήταν ασφαλείς μεγάλη.

“Γιατί παραπονιέστε; ρωτάνε,
παλέψατε το άδικο! τώρα αυτό σας νίκησε:
σωπάστε λοιπόν!

Όποιος αγωνίζεται, λένε, πρέπει να ξέρει να χάνει.
Όποιος ψάχνει τη σύγκρουση, μπαίνει σε κίνδυνο.
Όποιος συμπεριφέρεται βίαια
δεν μπορεί να κατηγορεί τη βία!”

Αχ, φίλοι, που είστε ασφαλείς
γιατί είστε τόσο εχθρικοί μαζί μας;
Εμείς είμαστε οι εχθροί σας,
οι εχθροί του αδίκου;
Αν οι αγωνιστές που παλεύουν το άδικο νικηθούν
το άδικο εξακολουθεί να μην έχει δίκιο!

Οι όποιες, προσωρινές ήττες μας δεν αποδεικνύουν
τίποτα παραπάνω απ’ το ότι είμαστε, ακόμα, λίγοι
αυτοί που παλεύουν ενάντια στο άδικο
-κι από τους θεατές περιμένουμε
τουλάχιστον να ντρέπονται.

Bertolt Brecht
 

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ Γ.Σ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΥ 19/9/2011

ΠΛΑΙΣΙΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ: 107

(Ανένταχτοι,  ΑΝ.Α.ΠΝΟΗ-ΑΡ.ΕΝ, Κ.ΑΡ.Α.ΒΙ-Ε.Α.Α.Κ)

ΔΑΠ-ΝΔΦΚ:  117

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ (Π.Κ.Σ) : 17

 A39 (Aνένταχτοι Αντικατάληψη): 47

ΛΕΥΚΑ : 6

ΣΥΝΟΛΟ : 294

“Εκείνος που μένει σπίτι όταν αρχίζει η πάλη”, ένα επίκαιρο ποίημα του Μπρεχτ

Εκείνος που μένει στο σπίτι όταν αρχίζει η πάλη
κι αφήνει τους άλλους να αγωνίζονται για τη δική του υπόθεση
αυτός πρέπει να προσέχει:
διότι όποιος δεν μοιράστηκε την πάλη
θα μοιραστεί την ήττα.

Ούτε καν την ήττα αποφεύγει
όποιος θέλει να αποφύγει την πάλη:
διότι παλεύει για την υπόθεση του εχθρού
εκείνος που δεν πάλεψε για τη δική του υπόθεση.

ναυτίλος- 17/09/2011

http://www.enet.gr

• κίνδυνος επικίνδυνοι…

  * Η κυβέρνηση φαίνεται ότι παραχαράσσει, ότι φουσκώνει, το έλλειμμα, για να δικαιολογεί τα αλλεπάλληλα σκληρά χαράτσια. * Αν η κυβέρνηση είχε εισπράξει ανείσπρακτους φόρους ακινήτων των δύο παρελθόντων ετών, δεν θα χρειαζόταν να επιβάλει το τελευταίο κι απεχθέστερο όλων έως τώρα χαράτσι μέσω της ΔΕΗ. * Η κυβέρνηση για όσους υπαλλήλους απέρχονται περισσότερους συμβούλους ή νέους υπαλλήλους προσλαμβάνει. * Αυτή η κυβέρνηση, ενώ περιέκοψε ως άλλος Προκρούστης, μισθούς και συντάξεις, αντί να μειώσει, αύξησε τις δημόσιες δαπάνες μισθοδοσιών. * Προσέτι η κυβέρνηση φαίνεται έτοιμη να διαχειριστεί το παιγνίδι με την εφεδρική εργασία με τον πιο ρουσφετολογικό και ανήθικο τρόπο… Κι ύστερα απ’ όλα αυτά κι άλλα πολλά, της «φταίει» ο Δημόσιος τομέας κι όχι ο τρόπος που τον διαχειρίζεται. Η κυβέρνηση αυτή, όπως και οι προγενέστερες, χρησιμοποίησαν τον δημόσιο τομέα ως υπηρέτη των κρατικοδίαιτων ιδιωτών, και τον έκαναν ρόμπα με τα ρουσφέτια και την αναξιοκρατία. Για τον τρόπο που λειτουργεί η Διοίκηση σε κάθε χώρα υπεύθυνη είναι η Πολιτική. Στοιχειώδες. ……………………………….. Η κυβέρνηση αυτή συκοφαντεί τον λαό και θα πέσει, θα πέσει γρήγορα…

  

Οι δύο αναγνώσεις του νόμου Διαμαντοπούλου

ΠΑΣΠ και ΔΑΠ θέτουν ως κύριο αίτημα τη φοιτητική συμμετοχή στα όργανα συνδιοίκησης, γεγονός που ενισχύει την προπαγάνδα της Διαμαντοπούλου για οφέλη των παρατάξεων και δημιουργία πελατειακών δικτύων

Του Πέτρου Δράτσα Για πρώτη φορά στη μεταπολιτευτική ιστορία μετά το ’82 ένας νόμος-πλαίσιο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση αποσπά τόσο ευρεία συναίνεση σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο. Εν τούτοις, απέναντι σε αυτό το πλατύ φάσμα των δυνάμεων της μνημονιακής νομιμότητας τάσσεται σύσσωμη η πανεπιστημιακή κοινότητα (από τις παρατάξεις του δικομματισμού μέχρι και υπερσυντηρητικούς πρυτάνεις), με τη σχεδόν ομόφωνή διαφωνία της με το νόμο.Σε ό,τι αφορά το φοιτητικό κίνημα, ωστόσο, η προαναφερθείσα σύμπλευση, αν και αποτελεί θετικό γεγονός,  σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι όλοι οι φοιτητές παλεύουν μαζί για τους ίδιους στόχους. Κι αυτό γιατί αυτή τη στιγμή στα φοιτητικά αμφιθέατρα υπάρχουν δυο κυρίαρχες αναγνώσεις του νόμου, διαφορετικές μεταξύ τους.Η πρώτη ανάγνωση είναι αυτή που κάνει λόγο για το Μνημόνιο της Παιδείας, για ένα νόμο δηλαδή που είναι αναπόσπαστο τμήμα μιας συνολικής καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης και επιδιώκει την κατάργηση του δημόσιου πανεπιστημίου, βασικών δημοκρατικών κεκτημένων που αυτό διασφαλίζει (συνδιοίκηση, άσυλο, φοιτητικές παρατάξεις) και την επιδείνωση της θέσης του μελλοντικού εργαζομένου (βλ. κατακερματισμό του πτυχίου).