Οι βασικές αιτίες για το χρέος παραμένουν

ΑΡΘΡΟ Του ΣΠΥΡΟΥ ΛΑΠΑΤΣΙΩΡΑ Λέκτορας Ιστορίας Οικονομικών Θεωριών στο Οικονομικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Κρήτης lapatsioras@ econ.soc.uoc.gr

Η κρίση δημόσιου χρέους που πλανιέται στην Ευρώπη, από την εκδήλωσή της στην Ελλάδα, δεν αποτελεί αιτία αλλά αποτέλεσμα της κρίσης του 2008, την οποία δημιούργησαν οι τράπεζες, μαζί και οι ευρωπαϊκές, «ζόμπι» πλέον που στηρίζονται στην κρατική ενίσχυση και στους μισθωτούς που την πληρώνουν.

Το «κούρεμα» του ελληνικού δημόσιου χρέους είναι αναγκαίο συνεπακόλουθο των πολιτικών του μνημονίου που το κατέστησαν μη βιώσιμο. Πολιτικές οι οποίες στηρίζονται στις ιδέες της μη αλληλεγγύης (διεθνούς και εγχώριας) που χρησιμοποιούν τα ελλείμματα και την ύφεση που προκαλούν ή επιτείνουν ως όπλα με στόχο την υποτίμηση της εργασίας και την αποδόμηση του όποιου κοινωνικού κράτος.

Garbage In, Garbage Out * (Σκουπίδια βάζεις, σκουπίδια βγάζεις)

ΤΟΥ ΕΥΚΛΕΙΔΗ ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΥ*

 

Δεν μπορεί η θεωρία σου να είναι καλύτερη από τις υποθέσεις που χρησιμοποίησες, δεν μπορεί το εμπειρικό μοντέλο σου να καλύψει τη φτώχεια των πρωτογενών στοιχείων σου, δεν μπορεί η στρατηγική σου να ξεπεράσει τις θεωρητικές και ιδεολογικές, συχνά άρρητες, παραδοχές σου.

Η απόφαση της συνόδου βασίζεται σε συγκεκριμένες υποθέσεις. Δυστυχώς για το μέλλον του κόσμου της εργασίας στην Ελλάδα, και στην Ευρωζώνη, οι κυριότερες από αυτές δεν έχουν πια καμιά σχέση με την πραγματικότητα.

 

Η πρώτη υπόθεση έχει να κάνει με τη μοναδικότητα και ιδιαιτερότητα της ελληνικής περίπτωσης. Το κείμενο που δημοσιεύτηκε επιμένει σε αυτό και ευελπιστεί ότι καμία άλλη χώρα δεν θα χρειαστεί κούρεμα του χρέους στο μέλλον. Με λίγα λόγια η προσπάθεια είναι να δημιουργηθεί μια υγειονομική ζώνη γύρω από την Ελλάδα, όπως επιδιώχθηκε και το καλοκαίρι.

Τα βασικά σημεία της συμφωνίας στις 27/10/2011, για το «κούρεμα» του χρέους

Πηγή : http://www.enet.gr

Το χρέος δεν θα γίνει βιώσιμο, καθώς παραμένουν οι βασικές αιτίες που το προκαλούν

Ο Γιάννης Μηλιός, καθηγητής πολιτικής οικονομίας στο ΕΜΠ, μιλά στο Κόκκινο για το κούρεμα

του χρέους και τι θα σημαίνει αυτο 

Ακούστε τη συνέντευξη εδω

 

Επέκταση της σφαίρας της δηµοκρατίας

Ευκλείδης Τσακαλώτος

Μεγαλώνοντας στη Βρετανία τις δεκαετίες του ’60 και του ’70 µερικά πράγµατα τα έπαιρνε κανείς ως δεδοµένα. Eνα από αυτά ήταν η µεγάλη ιστορική τάση για περισσότερη δηµοκρατία, για περισσότερα δικαιώµατα. Από το τέλος του 18ου αιώνα οι κυρίαρχες δυνάµεις αναγκάζονταν σε τακτικές οπισθοχωρήσεις σε σχέση µε τα πολιτικά δικαιώµατα. Το δεύτερο µισό του 19ου αιώνα σηµαδεύτηκε από τη µάχη για την ψήφο. Η προσδοκία ήταν, από τουλάχιστον τις αρχές του 20ού αιώνα, ότι αυτά τα δικαιώµατα θα επεκτείνονταν στα πεδία του κοινωνικού και του οικονοµικού. Τα αναδυόµενα σοσιαλδηµοκρατικά κόµµατα αναγνώριζαν αυτή την τάση µε το ίδιο το όνοµά τους. Η κοινωνική ασφάλιση, τα κρατικά συστήµατα υγείας, η πλήρης απασχόληση, τα συµβουλευτικά όργανα µε τη συµµετοχή των εργαζοµένων στις επιχειρήσεις, οι διαβουλευτικοί θεσµοί µεταξύ των κοινωνικών εταίρων και του κράτους για τη χάραξη της οικονοµικής πολιτικής, και άλλα πολλά, σηµάδεψαν αυτή την τάση.

Μπορούμε να νικήσουμε, αρκεί να το θέλουμε… (σχετικά με τις απεργιακές κινητοποιήσεις 19-20 Οκτωβρίου)

Για δύο συνεχόμενες μέρες η κοινωνία πλημμύρισε τους δρόμους πραγματοποιώντας τα μεγαλύτερα πανεργατικά συλλαλητήρια της μεταπολίτευσης. Οι εργαζόμενοι με όλα τα σωματεία στο δρόμο, οι συνταξιούχοι, οι φοιτητές, οι μαθητές ενώθηκαν απαιτώντας την ανατροπή της πολιτικής που εξυπηρετεί τα κέρδη των τραπεζών και των βιομηχάνων, εις βάρος των ανθρώπινων αναγκών. Απαιτώντας την ανατροπή του εκφραστή αυτής της πολιτικής, της κοινωνικά καταστροφικής κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Απαιτώντας την ανατροπή της πολιτικής που μειώνει κι άλλο τους μισθούς, απολύει εργαζόμενους του δημοσίου, καταργεί συλλογικά δικαιώματα των εργαζομένων και ιδιωτικοποιεί το δημόσιο πλούτο και που ταυτόχρονα έχει χαρίσει 108 δις στις τράπεζες για τη «διάσωσή» τους από το 2008.

 

Η απονομιμοποιημένη αυτή πολιτική συμβαδίζει με την ισχυρή καταστολή που επιλέγει η κυβέρνηση ως απάντηση στις κοινωνικές αντιδράσεις. Έτσι, την περασμένη Πέμπτη για μία ακόμη φορά οι αστυνομικές δυνάμεις δημιούργησαν με τη ρίψη – απαγορευμένων ακόμα και σε περίοδο πολέμου – χημικών τις συνθήκες για τον τραγικό θάνατο ενός 53χρονου διαδηλωτή, μέλους του ΠΑΜΕ.

Η Πλατεία ήταν άδεια στην πιο κρίσιμη στιγμή …

πηγή: εφημερίδα ΑΥΓΗ

του Άγγελου Μανταδάκη

Είναι θλιβερή και άδικη η κατάληξη μιας τόσο μεγάλης λαϊκής κινητοποίησης  που ξεπέρασε κάθε προηγούμενο.  Ο θάνατος ενός διαδηλωτή σφράγισε με τραγικό τρόπο την μεγαλειώδη αυτή συγκέντρωση. Οι μαρτυρίες ότι ο άνθρωπος  έπεσε αναίσθητος από δακρυγόνο που έσκασε μπροστά του είναι σοβαρές. Η τακτική των δυνάμεων καταστολής να αξιοποιούν κάθε ευκαιρία για να βομβαρδίσουν  με χημικά όλο τον κόσμο είναι άλλωστε γνωστή.

Τώρα  όμως , όσο ποτέ άλλοτε,  τίθεται επιτακτικά το αίτημα να απαλλαγεί  το λαϊκό κίνημα από τον εφιάλτη της κουκούλας και των αυτοαποκαλούμενων αντιεξουσιαστών. Αν δεν αντιδράσουμε στο τέλος οι διαδηλώσεις θα τεθούν σε μια ιδιότυπη απαγόρευση. Ουσιαστικά οι «μπάχαλοι» θα αποφασίζουν πότε θα γίνεται ή δεν θα γίνεται και πότε θα διαλύεται βίαια μια διαδήλωση.

Αποτελέσματα Γενικής Συνέλευσης του Βιολογικού της Αθήνας, στις 18/10/2011

Κοινό Πλαίσιο ΑΝΑΠΝΟΗ/ΑΡΕΝ – ΚΑΡΑΒΙ/ΕΑΑΚ : 105

Πλαίσιο Επιτροπής Αγώνα Βιολογικού :18

Πλαίσιο ΔΑΠ : 60

Λευκά : 23

Σύνολο : 206

ΑΠΟΦΑΣΗ:

• Συμμετοχή του Συλλόγου στις απεργιακές κινητοποιήσεις, κατά την 48ωρη Γενική Πανεργατική απεργία, 19 και 20/10. Κατάληψη της σχολής αυτές τις δύο μέρες.
•  Προσυγκέντρωση την Τετάρτη 19/10 στο Μουσείο στις 10:30 και πορεία προς την Βουλή.
•  Συμμετοχή στην περικύκλωση της Βουλής την Πέμπτη 20/10, ημέρα ψήφισης του πολυνομοσχεδίου για τα εργασιακά.
• Συντονισμός με τους υπόλοιπους φοιτητικούς συλλόγους και τους εργαζόμενους.
• Νέα γενική συνέλευση την Τρίτη 25/10.

 

ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΑΝ.Α.ΠΝΟΗΣ ΓΙΑ ΤΗ Γ. Σ. ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΣΤΙΣ 18/10/11

Τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και σε ελληνικό επίπεδο, ζούμε στιγμές που στην ιστορία των κοινωνιών εμφανίζονται μια φορά σε κάθε γενιά. Εδώ και 2 χρόνια η κυβέρνηση του Πασοκ έχει αναλάβει την πλήρη αποδιοργάνωση της ελληνικής κοινωνίας και την οικοδόμηση της με βάση τα νεοφιλελεύθερα πρότυπα. Μνημόνιο και μεσοπρόθεσμο επέβαλαν τη σκληρή λιτότητα και τους όρους της αγοράς, μετακυλύοντας το βάρος της κρίσης στους εργαζόμενους και τη νεολαία. Ο καταιγισμός αντιλαϊκών και αδιέξοδων μέτρων, η αίσθηση ότι δεν διακυβεύεται μόνο το βιοτικό επίπεδο των πολιτών, αλλά επιχειρείται μετάλλαξη της βαθύτερης ουσίας της δημοκρατίας, προκαλεί αντιδράσεις. Απέναντι στην προσπάθεια της κυβέρνησης να ενεργοποιήσει φαινόμενα κοινωνικού αυτοματισμού, χαρακτηρίζοντας  «συντεχνιακά» τα αιτήματα των επιμέρους κλάδων, ορθώνεται μία πρωτοφανής οργανωμένη αντίδραση των εργαζομένων που κορυφώνεται με την 48ωρη Γενική Πανεργατική απεργία, 19 και 20 Οκτωβρίου. Το μπαράζ των απεργιακών κινητοποιήσεων, οι καταλήψεις δημοσίων κτηρίων και Υπουργείων και η ανακατάληψη των πλατειών με μαζικούς και πολιτικούς όρους, αναδεικνύουν την ξεκάθαρη αντίθεση της πλειονότητας της κοινωνίας προς την ασκούμενη πολιτική και την διάθεση για την ανατροπή της. Η άσκηση εξουσίας από την κυβέρνηση δείχνει να κρέμεται κυριολεκτικά από μία κλωστή!

  Φυσικά η δημόσια παιδεία δεν θα μπορούσε να εξαιρεθεί από το πακέτο των περικοπών και της συνολικής αναδιάταξης της κοινωνίας. Στην προσπάθεια της η κυβέρνηση να επιβάλλει τους όρους της αγοράς, ανέτρεψε τον τρόπο λειτουργίας του πανεπιστημίου, ως ακαδημαϊκού, δημοκρατικού, ελεύθερου και ανοικτού κοινωνικού χώρου που μπορεί να αρθρώνει αντιπαραθετικό πολιτικό λόγο και να στηρίζει τους αγώνες των καταπιεσμένων. Η απάντηση των φοιτητικών συλλόγων ήταν σε πρώτο χρόνο εκκωφαντική, τόσο απέναντι στο νόμο Διαμαντοπούλου για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, όσο και στη συνολικότερη πολιτική που ασκεί το ΠΑΣΟΚ, υπό τις επιταγές του ΔΝΤ και των ισχυρών οικονομικών κύκλων και των πολιτικών εκφραστών τους σε επίπεδο ΕΕ. Μέσω των αγωνιστικών αποφάσεων και των κινητοποιήσεων 300 και πλέον συλλόγων ανά την επικράτεια και μέσω της αντίθεσης του μεγαλύτερου τμήματος της ακαδημαϊκής κοινότητας, δεν υπεγράφησαν στα 14 από τα 17 ιδρύματα της χώρας οι Διαπιστωτικές Πράξεις συγκρότησης των νέων οργάνων διοίκησης. Το αίτημα όμως για δημόσια και δωρεάν Παιδεία και δημοκρατικό Πανεπιστήμιο, κάθε άλλο παρά συντεχνιακό είναι. Τώρα περισσότερο από ποτέ οι φοιτητικοί σύλλογοι πρέπει να στραφούν προς την κοινωνία και να συμπορευτούν με τους εργαζόμενους στον αγώνα τους για την ανατροπή αυτής της κυβέρνησης και της συνολικότερης πολιτικής που ασκεί.

Δελτίο Τύπου του φοιτητικού συλλόγου Τμήματος Φυσικής Πανεπιστημίου Κρήτης, για καθηγητική αυθαιρεσία

Δελτίο Τύπου

 

 

Ηράκλειο, 12/10/2011

 

Το προηγούμενο διάστημα ο σύλλογος φοιτητών φυσικής συμμετείχε στις πανελλαδικές κινητοποιήσεις ενάντια στο νέο νομοσχέδιο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση και τη συνολικότερη κατάσταση που επικρατεί στη χώρα. Πραγματοποιήθηκε κατάληψη μίας εβδομάδας (12/9/2011-19/9/2011) κατά την διάρκεια της εξεταστικής περιόδου του Σεπτέμβρη και χάθηκαν 4 υποχρεωτικά μαθήματα. Από τη λήξη της κατάληψης ο σύλλογος κινήθηκε με στόχο να αναπληρωθούν τα μαθήματα μέσα στην κενή εβδομάδα πριν την έναρξη του χειμερινού εξαμήνου με συζητήσεις με την επιτροπή σπουδών, με τον πρόεδρο του τμήματος και με τους καθηγητές των οποίων τα μαθήματα χάθηκαν.

Παρ’ όλα αυτά αυτό δεν επιτεύχθηκε, σε αντίθεση με όλα τα υπόλοιπα τμήματα πανελλαδικά αλλά και του Ηράκλειου όπου καθηγητές και πρυτανικές αρχές κινήθηκαν στην κατεύθυνση του να αναπληρωθούν οι εξεταστικές. Με βάση το ότι τα μαθήματα ήταν κρίσιμο να δοθούν δεδομένης και της δύσκολης οικονομικής συγκυρίας στην οποία βρισκόμαστε όλοι και την απαράδεκτη στάση των καθηγητών ο σύλλογος πήρε την απόφαση να πραγματοποιήσει κινητοποίηση στην γενική συνέλευση του τμήματος όπου θα συζητιόταν αυτό το θέμα. Στη Γενική Συνέλευση αυτή παρευρίσκονταν ο Πρόεδρος και ο Κοσμήτορας του Τμήματος, 16 καθηγητές καθώς και 15 εκπρόσωποι του Συλλόγου Φοιτητών και 2 εκπρόσωποι του Συλλόγου Μεταπτυχιακών. Αυτή την κινητοποίηση στήριζαν όλοι οι σύλλογοι φοιτητών του πανεπιστημίου Κρήτης καθώς και ο σύλλογος μεταπτυχιακών φοιτητών του τμήματος.