Τίποτα το ίδιο από εδώ και μπρός
16 Μαΐου ΑΝ.Α.ΠΝΟΗ Βιολογικού-ΑΡ.ΕΝ.
Αφίσες, φυλλάδια, πάρτυ, χαμόγελα από παντού, ασυνήθιστη κοινωνικότητα, κουρασμένα πρόσωπα που χαμογελούν αμήχανα δείχνουν ότι έφτασε η ώρα των φοιτητικών εκλογών!!! Υπάρχει η αντίληψη ότι στις φοιτητικές εκλογές μετράμε παρέες, συγκρίνουμε κοινωνικότητες κοκ. Υπάρχει και η άλλη άποψη ότι οι φοιτητικές εκλογές είναι κάτι παραπάνω από παρέες. Το αποτέλεσμα των εκλογών επηρεάζει την καθημερινότητά μας στο βιολογικό, έχει προεκτάσεις στην κοινωνία ακόμα και αν αυτοί που μετέχουν σ’ αυτή τη διαδικασία δεν το συνειδητοποιούν. Κάτι αλλάζει όμως σε αυτές τις φοιτητικές εκλογές.
Η κρίση επηρεάζει το βιολογικό, την παιδεία, εμάς τους ίδιους.
Πρόσφατα είχαμε την επέτειο του 2ου χρόνου στο μνημόνιο. Η νεολαία και το πανεπιστήμιο δοκιμάζονται και πλήττονται με πρωτοφανή τρόπο. Η κυβέρνηση αφού ξέχασε το «λεφτά υπάρχουν» πήρε μέτρα άδικα, που βυθίζουν την οικονομία στην ύφεση, διαιωνίζουν την ασυλία των πλουσίων, αφήνουν παραθυράκια για την φοροδιαφυγή, ρίχνουν το βάρος στα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα και στους νέους την ώρα που περιστέλλεται η δημόσια παιδεία-έρευνα και όλες οι εκφάνσεις του κοινωνικού κράτους.
Ιδίως εμείς οι βιολόγοι βιώνουμε την ανασφάλιστη εργασία, τις μειωμένες αποδοχές, την ανυπαρξία εργασιακών δικαιωμάτων ως τον κανόνα και όχι την εξαίρεση. Το μοντέλο της γενιάς των 500ευρώ και των άνεργων νέων επιστημόνων διαρκώς διογκώνεται. Κάτι αλλάζει όμως σε αυτές τις φοιτητικές εκλογές.
Οι εγκληματικές ευθύνες της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ
Η ΔΑΠ είναι διαχρονικά ο μεγαλύτερος ΕΧΘΡΟΣ του δημόσιου πανεπιστήμιου. Το υπονομεύει και το συκοφαντεί με κάθε ευκαιρία. Αν εξετάσουμε την σύγχρονη ιστορία θα δούμε ότι ήταν ο καλύτερος συνεργάτης του υπουργείου όταν αυτό ήθελε να υποβαθμίσει το πανεπιστήμιο ή να το παραδώσει στην ιδιωτική πρωτοβουλία και με γαλάζιες και με πράσινες κυβερνήσεις
Η ΔΑΠ κρύβει το αντιδραστικό της πρόσωπο…
1. Είναι τουριστικό γραφείο (Μύκονος- Συνέδρια)
2. Κάνει την δουλεία της γραμματείας (Σημειώσεις)
3. Είναι βοηθός για εύρεση διπλωματικής.
4. Βοηθά να πάρει κάποιος μεταπτυχιακό.
Αν διάβαζε ένας οποιοσδήποτε φοιτητής εκτός Ελλάδας τους βασικούς τομείς δραστηριοποίησης της ΔΑΠ θα αναρωτιόταν: γιατί εδώ οι δουλειές που τις κάνουν τα ίδια τα πανεπιστήμια στο εξωτερικό καλείται να τις κάνει η ΔΑΠ;;;;
Η απάντηση είναι σχεδόν προφανής. Η ΔΑΠ το κατέκτησε αυτό της το «προνόμιο» εκμεταλλευόμενη στον χείριστο βαθμό το πελατειακό κράτος, τον κομματισμό και την γραφειοκρατία, τις αδιαφανείς χρηματοδοτήσεις και ότι άλλο βρώμικο και σάπιο μπορεί να φανταστεί κανείς ότι συμβαίνει στο πανεπιστήμιο. Αφού τα κατέκτησε τα αναπαραγάγει γιατί αυτός είναι ο βασικός πολιτικός-πελατειακός ιστός που την συντηρεί.
Η παρουσία του Αντώνη Σαμαρά στην ημερίδα της ΔΑΠ για την παιδεία πριν από ένα χρόνο πείθει ακόμα και τον πιο καλοπροαίρετο ότι η ΔΑΠ δεν είναι μια χαρούμενη μπλε παρέα που ενδιαφέρεται για τα προβλήματα των φοιτητών αλλά το φοιτητικό σκέλος της ΝΔ και θα την υπηρετήσει πιστά σε ότι επιχειρήσει.
Ενδεικτική της προσπάθειας αποπολιτικοποίησης των εκλογών από τη μεριά της ΔΑΠ, είναι η φετινή προεκλογική της διαδικτυακή καμπάνια. Το χωρίς νόημα κάλεσμα της αφίσας «Μπορείς να τα αλλάξεις όλα», έρχονται να συμπληρώσουν τα διαδικτυακά σποτάκια της ΔΑΠ που αξιοποιώντας το διαφημιστικό φλερτ του Κίτσου και της Τασούλας για εταιρεία κινητής τηλεφωνίας, μας καλούν να γίνουμε σε αυτές τις εκλογές ΔΑΠ- machines… Τα λόγια είναι περιττά.
Κάτι αλλάζει όμως σε αυτές τις φοιτητικές εκλογές.
«Η πιο όμορφη θάλασσα είναι αυτή που δεν έχουμε ακόμα ταξιδέψει»
(Ναζίμ Χικμέτ)
Κάτι αλλάζει όμως σε αυτές τις φοιτητικές εκλογές.
Είναι μοναδικές για δύο λόγους. Κατά αρχάς είναι οι πρώτες που διεξάγονται ενώ έχει ψηφιστεί ο νόμος πλαίσιο Διαμαντοπούλου. Ένας νόμος που επεδίωξε να εισαγάγει τη φιλοσοφία του μνημονίου στα πανεπιστήμια, να τα μετατρέψει σε εταιρείες, να ακυρώσει το αυτοδιοίκητο και τη δημοκρατία εντός των ΑΕΙ και των ΤΕΙ και τέλος να αποδιαρθρώσει και να πλήξει ανεπανόρθωτα τα ίδια τα επιστημονικά αντικείμενα. Αυτές ήταν οι επιταγές των αγορών άλλωστε για την έξοδο από την κρίση, μέσω περιορισμού της «αδικαιολόγητης» κρατικής «σπατάλης», της ανάγκης ανοίγματος νέων αγορών για την ιδιωτική πρωτοβουλία και προφανώς της παραγωγής ευέλικτου και επανακαταρτιζόμενου επιστημονικού δυναμικού.
Ταυτόχρονα όμως είναι ένας νόμος που δεν εφαρμόστηκε ποτέ. Ακυρώθηκε στην πράξη από τον συνεχή αγώνα των συλλόγων, που στηρίξαμε με όλες μας τις δυνάμεις. Μια προσπάθεια που δεν περιορίστηκε στις καταλήψεις του Σεπτεμβρίου, αλλά συνεχίστηκε σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς με ποικίλες δράσεις και με τη συνεργασία των προοδευτικών κομματιών των καθηγητών. Μία συμπόρευση που ως ΑΡ.ΕΝ. πάντα επιδιώκουμε και συνιστούμε και όπως αποδεικνύεται δεν έχουμε άδικο. Τη μη συγκρότηση των Συμβουλίων Διοίκησης ήρθε να συμπληρώσει η μη εκλογή της εμπνεύστριας του νόμου κυρίας Διαμαντοπούλου στις πρόσφατες εκλογές 6ης Μάη, μαζί με τη συρρίκνωση της «ευρείας κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας» που στήριξε το νόμο από 255 σε 149 βουλευτές. Κάπως έτσι σφραγίστηκε η ακύρωση του εν λόγω νόμου, τόσο μέσω της σθεναρής αντίστασης της ακαδημαϊκής κοινότητας όσο και μέσω της λαϊκής ετυμηγορίας.
Οι εκλογές αυτές είναι όμως μοναδικές όσον αφορά το χρόνο διεξαγωγής τους και για ένα ακόμα λόγο. Πραγματοποιούνται εν μέσω συγκλονιστικών κοινωνικοπολιτικών εξελίξεων. Οι βουλευτικές εκλογές της 6ης Μάη ανέδειξαν ένα τελείως καινούριο τοπίο. Ανατρέπονται οι όροι με τους οποίους το υφιστάμενο πολιτικό σύστημα λειτουργούσε και ανακυκλωνόταν, αφήνοντας το λαό στο περιθώριο και καθιστώντας επιτακτική την εναλλαγή στην εξουσία ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, οδηγώντας στην εφαρμογή ίδιων ή αντίστοιχων πολιτικών. Ο δικομματισμός καταρρέει σαν πύργος από τραπουλόχαρτα. Αθροιστικά τα δύο «μεγάλα» κόμματα συγκεντρώνουν 32% και μόλις 149 έδρες, παρά το απαράδεκτο και ακραία αντιδημοκρατικό bonus των 50 εδρών στο πρώτο κόμμα. Τα δύο κόμματα καταψηφίστηκαν μαζικά. Όχι μόνο γιατί υλοποιούν την πολιτική του μνημονίου αλλά γιατί είναι υπεύθυνα για το σύνολο των πολιτικών που ακολουθήθηκαν όλα αυτά τα εις βάρος των εργαζομένων και της νεολαίας. Η κοινωνία με την ψήφο της απονομιμοποίησε πλήρως την πολιτική του Μνημονίου, ενισχύοντας εκλογικά και κοινωνικά τη Ριζοσπαστική Αριστερά. Έδωσε εντολή για την οικοδόμηση ενός άλλου αύριο χωρίς μνημόνια βάρβαρων μέτρων, αλλά με αλληλεγγύη και κοινωνική δικαιοσύνη.
Γιατί αριστερά και ποιά αριστερά:
Το κείμενο αυτό δεν αποσκοπεί στο να εντείνει την διαίρεση και τον τεμαχισμό της αριστεράς. Οι υπαρκτές και σοβαρές πολιτικές διαφορές και διαφωνίες μεταξύ της ΑΝΑΠΝΟΗΣ, της ΚΝΕ-ΜΑΣ-ΠΚΣ και της ΕΑΑΚ-ΚΑΡΑΒΙ δεν πρέπει να είναι ο λόγος για εσωτερικές διαμάχες και ομφαλοσκόπηση.
Για εμάς η αριστερά για να έχει λόγο ύπαρξης θα πρέπει να εμπλέκει κόσμο, να αλλάζει συνειδήσεις και να είναι αποτελεσματική στον κοινωνικό χώρο που παρεμβαίνει. Στο τμήμα Βιολογίας, στη Σχολή, στο Πανεπιστήμιο, στη χώρα, στην Ευρώπη, στον κόσμο… Γι αυτό πέρα από τις γενικές συνελεύσεις που αποτελούν το βασικότερο όπλο του συλλόγου, παλεύουμε μέσα από τα όργανα συνδιοίκησης, τις επιτροπές του τμήματος, τη Συνέλευση Τμήματος, τη Σύγκλητο κλπ. Γι αυτό αναμφίβολα στηρίζουμε κάθε προσπάθεια υπεράσπισης των φοιτητών, της νεολαίας, των εργαζομένων από κάθε δυνατή θέση, άρα και από τη θέση μιας κυβέρνησης της Αριστεράς. Γι αυτό στηρίζουμε κάθε προσπάθεια αλλαγής των συσχετισμών σε επίπεδο Ευρώπης, στην κατεύθυνση της δημοκρατίας, της αλληλεγγύης, των κοινωνικών αναγκών έναντι των κερδών, της κοινωνικής απελευθέρωσης. Δε μας αρκεί ούτε μια υπερεπαναστατική ρητορεία χωρίς αντίκρισμα, μόνο και μόνο για να επαληθεύουμε στους εαυτούς μας τις αριστερές μας καταβολές, ούτε μια περιχαράκωση και απόλαυση της «απόλυτης αλήθειας» μας. Κατανοούμε την ύπαρξη αυτής της στάσης από τμήματα της αριστεράς, αλλά δεν τη δικαιολογούμε. Όταν συρρικνώνεται ο προϋπολογισμός, όταν κόβονται συγγράμματα, όταν επιχειρούνται να μπουν δίδακτρα, όταν ΙΔΑΧ και διοικητικό προσωπικό απολύεται, όταν έχουμε 1,5 εκατομμύρια ανέργους και 22.000 αστέγους, δεν έχουμε το δικαίωμα να κρυβόμαστε πίσω από ανασφάλειες.
Για εμάς αποτελεί στοίχημα η αλλαγή συσχετισμών που συντελείται να μετουσιωθεί σε μια καθημερινή πραγματικότητα μέσα στους φοιτητικούς συλλόγους. Οι φετινές φοιτητικές εκλογές είναι η αρχή αυτού του δρόμου και όχι το τέλος. Η άνοδος του ρεύματος της ριζοσπαστικής Αριστεράς που αποτυπώθηκε είναι απολύτως αναγκαίο να γίνει υλική δύναμη των “από κάτω” μέσα στους κοινωνικούς χώρους.
Ψήφος στην Αριστερή Ενότητα είναι και θετική ψήφος για την επόμενη μέρα στο πανεπιστήμιο. Είναι ψήφος για δημοκρατία και συμμετοχή στις διαδικασίες των φοιτητών, για να ενισχυθούν οι δομές αλληλεγγύης, για να βγει το φοιτητικό κίνημα πιο δυνατό, πιο ενωτικό, πιο δημοκρατικό και πιο μαζικό. Οι εκλογές έδειξαν πως από εδώ και μπρος τίποτα δεν θα είναι το ίδιο.
Στις 16 Μαΐου δεν θα ψηφίσουμε τους φίλους μας, δεν θα διαλέξουμε την καλύτερη εκδρομή ή τα καλύτερα μπουζούκια. Θα ψηφίσουμε για το βιολογικό και για το δημόσιο πανεπιστήμιο. Επιλέγουμε την ΑΝ.Α.ΠΝΟΗ. Στις 17 θα είμαστε και πάλι παρόντες σε όλους τους αγώνες για να δώσουμε την μάχη για ένα καλύτερο βιολογικό, σε ένα καλύτερο πανεπιστήμιο, σε μια καλύτερη κοινωνία.
Ανατροπή και στο Πανεπιστήμιο
Η ΕΜΕΙΣ Η ΑΥΤΟΙ!
ΑΝ.Α.ΠΝΟΗ Βιολογικού
Δε μας αρκεί ούτε μια υπερεπαναστατική ρητορεία χωρίς αντίκρισμα, μόνο και μόνο για να επαληθεύουμε στους εαυτούς μας τις αριστερές μας καταβολές, ούτε μια περιχαράκωση και απόλαυση της «απόλυτης αλήθειας» μας. Κατανοούμε την ύπαρξη αυτής της στάσης από τμήματα της αριστεράς, αλλά δεν τη δικαιολογούμε. Όταν συρρικνώνεται ο προϋπολογισμός, όταν κόβονται συγγράμματα, όταν επιχειρούνται να μπουν δίδακτρα, όταν ΙΔΑΧ και διοικητικό προσωπικό απολύεται, όταν έχουμε 1,5 εκατομμύρια ανέργους και 22.000 αστέγους, δεν έχουμε το δικαίωμα να κρυβόμαστε πίσω από ανασφάλειες. Se ayto to komati edw h8ela na kanw mia kai mono erotish, pote kalese teleytea fora G.S Biologikou «apo ta katw pou leme kai oi aristeritzides» h ANAPNOH? Profanos gia na apofasisei o sylogos epi twn 8ematwn pou prokhptoun. Egw thn proteleytea fora pou 8elame na sygkalesoume syneleysh, 8hmame entona mia syntrofisa apo thn ANAPNOH na leei: den ghnete na valoume shneleysh diavazw twra, meta to pasxa h syneleysh. Les kai ta metra kai oi eph8eseis sthn ekpedeysh perimenoun to pasxa.
Εντάξει, τώρα θα γελάσει και ο κάθε πικραμένος. Δεν είχα υπόψη μου ότι η πολιτική δύναμη της σχολής που μπλοκάρει τις Γενικές Συνελεύσεις είναι η ΑΝ.Α.ΠΝΟΗ. Όπως επίσης δεν ήξερα ότι το copyright των Γενικών Συνελεύσεων και των καλεσμάτων σε αυτές το έχετε οι «αριστεριτζήδες», όπως λες κι εσύ.Καλά που το διευκρίνισες δηλαδή, γιατί ο σύλλογος τα έχει μπερδέψει εδώ και 10 χρόνια που υπάρχει το σχήμα.Αν σας έχουν πείσει για αυτά αρχίζω να προβληματίζομαι για το τί λέγεται στις διαπροσωπικές κουβέντες μεταξύ μελών του συλλόγου και αριστερών συναγωνιστών. Όσον αφορά δε το τελευταίο σχόλιο σου… εντάξει είπαμε έχουμε εκλογές,οξύνονται οι αντιπαραθέσεις, αλλά και μια σοβαρότητα δε βλάπτει.