Αυτές οι μέρες είναι του Αλέξη…

 

                6 Δεκεμβρίου 2008. Γωνία Τζαβέλλα και Μεσολογγίου λίγο μετά τις 21.00, ακούγεται ένας πυροβολισμός κι ο δεκαπεντάχρονος μαθητής Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος πέφτει νεκρός από τη σφαίρα του ειδικού φρουρού της ΕΛ.ΑΣ. Ο άνθρωπος πίσω από τη σκανδάλη, Επαμεινώνδας Κορκονέας, αρχικά ισχυρίζεται ότι αυτός και συνάδελφός του δέχτηκαν βίαιη επίθεση από 30 κουκουλοφόρους με αποτέλεσμα να πυροβολήσει  δύο φορές στον αέρα και μία στο έδαφος και στην τελευταία βολή η σφαίρα αποστρακίστηκε και χτύπησε το νεαρό στο στήθος.  Αργότερα, όμως, μαρτυρίες αυτόπτων μαρτύρων αποκαλύπτουν ότι οι δύο ειδικοί φρουροί διαπληκτίστηκαν μόνο λεκτικά με παρέα 4-5 παιδιών κι ο εν λόγω φρουρός να πυροβολεί σε ευθεία βολή.

Η αντίδραση του λαού απέναντι σε αυτό το δραματικό γεγονός ήταν άμεση και μαζική.  Μαθητές από γυμνάσια και λύκεια σε όλη τη χώρα έκαναν κατάληψη στα σχολεία τους, Πανεπιστημιακές σχολές παρέμειναν κι αυτές κλειστές, καθηγητές δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης κήρυξαν απεργία και μαθητικές πορείες πλημμύρισαν σχεδόν κάθε πόλη της Ελλάδας. Συγκλονιστική ήταν η εικόνα μαθητών που προέβησαν σε συμβολικές εκδηλώσεις, προσφέροντας λουλούδια σε αστυνομικούς και ξαπλώνοντας γυμνοί στα σκαλοπάτια της ΓΑΔΑ σα να ήταν πτώματα. Τη γνήσια αυτή διαμαρτυρία κατά της αστυνομικής αυθαιρεσίας και της βίας της εξουσίας όμως, βεβήλωσαν επεισόδια που προκλήθηκαν από ταραχοποιά στοιχεία και επί τούτου χρεώθηκαν στους διαδηλωτές.

Τέσσερα χρόνια έχουν περάσει από τότε, όμως τα γεγονότα εκείνου του Δεκέμβρη είναι επίκαιρα όσο ποτέ. Σήμερα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια κοινωνία η οποία μαστίζεται από μια πρωτοφανή έξαρση φασισμού και καταπίεσης της ελευθερίας της έκφρασης.  Με την άνοδο της Χρυσής Αυγής  να αποτελεί σημαντικό παράγοντα, η κοινωνία μπαίνει σε μια λογική ξενοφοβίας, στοχοποιώντας κάθε τι διαφορετικό. Οι μετανάστες γίνονται ο αποδιοπομπαίους τράγος για να καλύψουν οι μνημονιακές κυβερνήσεις την κακοδιαχείρηση της κρίσης, διώκονται χωρίς κανένα πρόσχημα, ξυλοκοπούνται και καταλήγουν, με τις ευλογίες του νέου σχεδίου της Κυβέρνησης «Ξένιος Δίας», φυλακισμένοι σε σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Την ίδια παραβίαση των στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους υφίστανται και οι ομοφυλόφιλοι, καθώς οι βίαιες επιθέσεις απέναντι τους έχουν αυξηθεί αναγκάζοντας τους, εν έτη 2012, να ζουν στη σκιά του φόβου. Την ίδια στιγμή, η αστυνομική βία βρίσκεται στο απόγειό της. Ομάδες Δέλτα επιτίθενται σε αντιφασιστική πορεία, συλλαμβάνουν διαδηλωτές και τους οδηγούν στη ΓΑΔΑ όπου τους υποβάλλουν σε βασανιστήρια που θυμίζουν άλλες εποχές και καθεστώτα. Ανελέητη είναι η καταστολή στις πορείες και τα συλλαλητήρια με ακατάσχετη χρήση χημικών ενάντια σε ειρηνικούς διαδηλωτές με κορύφωση την επιστράτευση της «Αύρας» , μηχανήματος για ρίψη νερού υπό πίεση, κατά την ψήφιση του τρίτου μνημονίου. Αυξημένη η γενικότερη παρουσίαση της αστυνομίας στου δρόμους με πρόφαση την καταπολέμηση της αυξημένης εγκληματικότητας, ενώ στην πραγματικότητα οι άνδρες της ΕΛ.ΑΣ. κάνουν τα στραβά μάτια στα κατάφωρα εγκλήματα της Χρυσής Αυγής κι επικεντρώνονται σε προσαγωγές «υπόπτων» φοιτητών και σκούπες μεταναστών. Σε ένα κρεσέντο φίμωσης της ελευθερίας του λόγου και κατάργησης της ελευθεροτυπίας, όποιος τολμήσει να καταδείξει τα κακώς κείμενα απομακρύνεται από το τοπίο. Νεαρός συλλαμβάνεται επειδή δημοσίευσε στο Διαδίκτυο φωτογραφίες αστυνομικών που ασκούν παράνομη βία, η παράσταση Corpus Cristi στο Χυτήριο παρεμποδίζεται βίαια επειδή πραγματεύεται θρησκευτικά θέματα, «κόβεται» η εκπομπή Κατσίμη-Αρβανίτη εξαιτίας «ανάρμοστων» σχόλιων εναντίον του υπουργού Δένδια και φυσικά, τη σύλληψη του δημοσιογράφου Κώστα Βαξεβάνη για τη δημοσίευση της «χαμένης» λίστας Λαγκάρντ, η οποία έγινε σε χρόνο ρεκόρ για τα ελληνικά δεδομένα και τη μετέπειτα έφεση στην αθωωτική απόφαση του δικαστηρίου.

Είναι εμφανές ότι βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια έξαρση της καταστολής, όχι μόνο στους δρόμους με χρήση βίας, αλλά και πνευματικής, ενώ ο κρατικός παρεμβατισμός επεκτείνεται όλο και βαθύτερα στην κοινωνική και προσωπική μας ζωή. Ο Αλέξης ήταν ένα κρούσμα… Τέτοια θύματα υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν όσο αυτή η κατάσταση διαιωνίζεται. Δε δεχόμαστε την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μας. Στο φόβο που μας χαρίζουν απαντάμε με αλληλεγγύη και δραστηριοποίηση. Με αγώνες για τη διασφάλιση αυτών που δικαιωματικά μας ανήκουν. Για τον Αλέξη… Για τον κάθε Αλέξη… Για μας… Για όλους.

                                                               Εμείς θα πούμε την τελευταία λέξη, αυτές οι μέρες είναι του Αλέξη….