Σε λίγο θα κλείσουν τρία χρόνια όπου επίσημα η οικονομία της Ελλάδας βρίσκεται σε κρίση. Μια κρίση την οποία το ελληνικό και ξένο κεφάλαιο μέσω των πολιτικών της Ε.Ε και της κυβέρνησης έχουν φορτώσει στον αγωνιζόμενο για επιβίωση λαό. Στους δύσκολους καιρούς που περνάμε ο ατομικός δρόμος δεν είναι λύση και επιδεινώνει την κατάσταση. Μέσα από την αλληλεγγύη προς τον συνάνθρωπο μας διαμορφώνουμε κοινωνικές σχέσεις και γκρεμίζουμε τοίχους. Οι τοίχοι αυτοί χτίστηκαν λόγο της έντονης αστικοποίησης, η οποία όμως συνοδεύεται από την αποξένωση των κατοίκων της. Αυτή την κατάσταση εκμεταλλεύεται ο καπιταλισμός και περνά μέσω των ΜΜΕ καταναλωτικά πρότυπα τα οποία προωθούν τον ατομικισμό.
Αντίδοτο στο δηλητήριο του ατομικισμού αποτελεί η αλληλεγγύη. Μέσω της αλληλεγγύης οι άνθρωποι μπορούν να έρθουν πιο κοντά και να κτίσουν κοινωνικές δομές οι οποίες θα απαλύνουν τον πόνο αυτών που έχουν την μεγαλύτερη ανάγκη και θα αποτελούν την βάση για την επιβίωσή μας. Πέρα από την επιβίωσή μας αυτές οι δομές αποτελούν την πυρήνωση της δόμησης συνειδήσεων. Δομούνται συνειδήσεις ενάντια σε καθεστώτα και άρχοντες οποιουδήποτε τύπου, συνειδήσεις ενάντια στην οπισθοδρόμηση του πνεύματος, συνειδήσεις που στοχεύουν στην πάλη για τα δικαιώματα στην εργασία στην παιδεία και στην υγεία. Στον μεσαίωνα που έχει βρεθεί το κοινωνικό κράτος σε όλο τον κόσμο πρέπει να παλέψουμε με οργάνωση , οργάνωση που θα πηγάζει από τα αυτοδιαχειριζόμενα δίκτυα αλληλεγγύης.
Κανένας μόνος στην κρίση είναι ένα σύνθημα που πρέπει να ριζώσει στις σκέψεις, στην ψυχή όλων μας. Δεν έχουμε τις αυταπάτες ότι τα δίκτυα αλληλεγγύης αποτελούν πανάκεια στην κρίση, αλλά είναι ένας τρόπος για την δραστηριοποίηση των ανθρώπων στην κοινωνία και δημιουργία κοινωνικών σχέσεων μεταξύ μας. Χρειαζόμαστε αλληλεγγύη για επιβιώσουμε μέσα στην κρίση και να οργανώσουμε την πάλη μας.
Οι δράσεις που μπορούν να γίνουν είναι πολλές και σε πολλά επίπεδα. Ήδη στην κοινωνία βλέπουμε να στήνονται συνεχώς δίκτυα αλληλεγγύης που καλύπτουν κάθε ανάγκη : συσσίτιο, ιατρική βοήθεια, δυνατότητα φύλαξης μικρών παιδιών σε οικογένειες που οι γονείς εργάζονται πολλές ώρες, κοινωνικές παροχές σε αστέγους, παροχή συμβουλών και επίσημου ενδύματος για συνέντευξης εργασίας σε ανέργους και πολλά άλλα ακόμα… Στο ίδιο πνεύμα κινείται και η φοιτητική κοινότητα υποστηρίζοντας τα παραπάνω, συμμετέχοντας σε αυτά αλλά και δρώντας ανεξάρτητα στο βαθμό που μπορεί. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν η πρωτοβουλία φοιτητικών συλλόγων του Πολυτεχνείου για μαθήματα αλληλεγγύης, το αυτοδιαχειριζόμενο κυλικείο της Νομικής, το εγχείρημα σε πληθώρα σχολών της δημιουργίας ενός συστήματος δανεισμού/πανταλλαγής συγγραμμάτων στις περιπτώσεις όπου αυτά δεν χορηγούνται ( φοιτητές από δεύτερο πτυχίο, μη παροχή δεύτερου τόμου, εργαστηριακοί οδηγοί) καθώς και δράσεις κι εκδηλώσεις που αποσκοπούν στην συγκέντρωση χρημάτων για οικονομικά πληττόμενες ομάδες.
Στα πλαίσια μιας τέτοιας λογικής οργανώνεται φέτος στο Βιολογικό, την Παρασκευή 21/12 στις 14.00 στον χώρο του
Βοτανικού Μουσείου, μια Χριστουγεννιάτικη γιορτή φιλανθρωπικού χαρακτήρα με σκοπό την προσφορά οικονομικής και υλικής βοήθειας στα παιδιά του ΠΙΚΠΑ Πεντέλης. Μια πρωτοβουλία φοιτητών, του Περιπατητικού Ομίλου και με τη συνεργασία του Μουσικού Ομίλου, που περιλαμβάνει «κουμπαρά» για όσους θέλουν να συνδράμουν οικονομικά, τη δυνατότητα να δοθούν ρούχα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης, ένα μπαζάαρ οργανωμένα αποκλειστικά από φοιτητές και «μπουφές» που όλοι μαζί θα στήσουμε φέρνοντας ο καθένας από κάτι. Όλοι είμαστε καλεσμένοι στην γιορτή και είναι καθήκον μας να συμβάλλουμε όσο μπορούμε προκειμένου να πάει όσο το δυνατόν καλύτερα. Γιατί μπορεί την Παρασκευή να μην έρθει (λογικά) το πολυσυζητημένο «τέλος του κόσμου», αλλά για κάποιους είναι πιο κοντά απ’ όσο νομίζουμε…
Καλά Χριστούγεννα, λοιπόν, κι ας μην ξεχνάμε ότι η πραγματική ουσία αυτής της γιορτής είναι η αγάπη, το ενδιαφέρον και η βοήθεια σε όσους έχουν ανάγκη, κι όχι ένας υπέρμετρος καταναλωτισμός που τρέφει μόνο το δικό μας εγωισμό…
ΑΝ.Α.ΠΝΟΗ Βιολογικού 