«Οχι» Εκκλησίας στον νόμο για δωρεά οργάνων

Αμφισβητήθηκε -σε ημερίδα- ο εγκεφαλικός θάνατος, ενώ θεωρήθηκαν επιτρεπτές οι μεταμοσχεύσεις μόνο από διπλά όργανα

Της Λινας Γιανναρου

Ενα ενιαίο, αρραγές, εκκλησιαστικό μέτωπο διαμορφώνεται απέναντι στον νέο νόμο για τη δωρεά οργάνων, ο οποίος πρόκειται να τεθεί σε ισχύ την 1η Ιουνίου. Φωνές όπως της Ιεράς Μητρόπολης Γλυφάδας, που τον περασμένο Ιανουάριο είχε τρομοκρατήσει τους πιστούς με το περίφημο «είμαστε όλοι υποψήφιοι για να μας σκοτώσουν πριν να πεθάνουμε», έχουν πλέον πληθύνει, με ανοιχτό το ενδεχόμενο προσφυγής χριστιανικών φορέων στο ΣτΕ για ακύρωση του νόμου.

Μια παλιά μαχαιριά που κάθε 22 Απρίλη στάζει πύον

Του Πέτρου Κατσάκου

Ελευθεροτυπία 23/4/1986

 

«Επιδρομή από φασιστοειδή στοιχεία και μέλη της ΕΠΕΝ οπλισμένα με στιλέτα και λοστούς έγινε χθες το πρωί στη Νομική Σχολή της Αθήνας, με αποτέλεσμα να τραυματιστούν εννιά φοιτητές και να προκαλέσουν ζημιές στο κτίριο».

 

Ήταν 22 Απριλίου του 1986, λίγες ημέρες πριν τις φοιτητικές εκλογές εκείνης της χρονιάς. Στο κτήριο της Νομικής επικρατούσε μια διάχυτη ανησυχία. Είχε προηγηθεί μια άγρια συμπλοκή στη Σόλωνος την προηγούμενη μέρα ανάμεσα σε μέλη της ΔΑΠ και της Πανσπουδαστικής και όλοι περίμεναν τη συνέχιση της κόντρας. Ήταν νωρίς το πρωί και οι λιγοστοί φοιτητές κυκλοφορούσαν μουδιασμένοι. Η ατμόσφαιρα μύριζε μπαρούτι αλλά κανείς δεν ήξερε που και πως θα ανάψει το φυτίλι. Στην είσοδο της Νομικής κάτι λίγα πηγαδάκια με καφέ και τσιγάρο δίχως όρεξη για πολλά. Για μάθημα ούτε λόγος. Στο επίκεντρο της κουβέντας το ξύλο της προηγούμενης μέρας και ο φόβος των αντιποίνων για τα σπασμένα τραπεζάκια της ΔΑΠ από τους Κνίτες. Σχεδόν κανείς δεν ήξερε πως την ίδια ώρα συνεδρίαζε το Κεντρικό Συμβούλιο της ΕΦΕΕ, με κεντρικό θέμα την υποβολή μήνυσης κατά του φοιτητή της Νομικής Μάκη Βορίδη, γνωστού ήδη για την φασιστική του δράση και τις επιθέσεις κατά φοιτητών στους δρόμους πέριξ της πλατείας Εξαρχείων και στο Χημείο.

Μανωλάδα: Τα κροκοδείλια δάκρυα της Χρυσής Αυγής.

 

 

Αν επρόκειτο για καλοκαιρινή επιθεώρηση πιστεύω πως ο τίτλος θα ήταν «Και κλάμα η κυρία». Αυτή την εβδομάδα η Χρυσή Αυγή μέσα από το site της έχει ρίξει πολύ κλάμα, τόσο για το δημοσίευμα του Guardian που τη φέρει να χρηματοδοτείται από Έλληνες εφοπλιστές, όσο και για όσους την συνδέουν με τα γεγονότα στη Μανωλάδα, ισχυριζόμενη ότι αυτή «ποτέ δεν έχει πυροβολήσει λαθρομετανάστες». Της Μαρίνας Βήχου

Όχι, η αλήθεια να λέγεται, μέχρι τώρα οι βουλευτές της έχουν μόνο χαρακτηρίσει τους μετανάστες στην Ελλάδα «υπανθρώπους», υποψήφιοι βουλευτές της (Θ. Σκορδέλη) έχουν κατηγορηθεί για ενορχήστρωση επίθεσης εναντίον Αφγανών μεταναστών στον Άγιο Παντελεήμονα και οπαδοί της ανά την Ελλάδα εφαρμόζουν το έθιμο της αρχαίας κρυπτίας κυνηγώντας και μαχαιρώνοντας τη νύχτα ανύποπτους μετανάστες μελαμψού δέρματος. Μαχαιρώματα ναι, αλλά όχι και πυροβολισμοί!

Σήμερα όμως νομίζω ότι αξίζει να ασχοληθούμε με τις σχέσεις των ελληνικών φασιστικών και δικτατορικών καθεστώτων στην Ελλάδα με το μεγάλο κεφάλαιο και δη το εφοπλιστικό με αφορμή την επέτειο της χούντας.

Απόφαση του Δ.Σ. Συλλόγου Διδασκόντων ΣΘΕ ΕΚΠΑ σχετικά με την οικονομική κατάσταση των ΑΕΙ και του Διδακτικού Προσωπικού

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ Δ.Σ. ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΑΕΙ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ

Το Δ.Σ. του Συλλόγου Διδασκόντων της Σχολής Θετικών Επιστημών του Ε.Κ.Π.Α. στη συνεδρίασή του της 16ης Απριλίου 2013 συζήτησε την οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκεται το Ε.Κ.Π.Α. καθώς και οι διδάσκοντες σε αυτό.

Αποτελεί κοινή διαπίστωση ότι η οικονομική πολιτική που επιβάλλεται βίαια από τις μνημονιακές κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια στην Παιδεία οδηγεί όλες τις βαθμίδες της σε δραματικά αδιέξοδα. Η θεσμική αποδιάρθρωση των Α.Ε.Ι που επιχειρείται με τους νόμους 4009/11 και 4076/12 στοχεύει στην κατάργηση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της Ανώτατης Εκπαίδευσης, ενώ παράλληλα οι διδάσκοντες για να επιβιώσουν ερευνητικά μεταλλάσσονται σε επαίτες ιδιωτικής χρηματοδότησης.

Η μέρα μετά τις φοιτητικές εκλογές…

Στις 17 Απρίλη ήταν η μέρα των φοιτητικών εκλογών. Μια μέρα τρεξίματος για κάποιους, για άλλους μια μέρα όπως όλες οι άλλες, για κάποιους άλλους μια μέρα χωρίς σχολή – ευκαιρία για μια ανάσα χαλάρωσης, για άλλους μια μέρα νίκης και για άλλους μια αγγαρεία. Για μας, μια μέρα αυτοκριτικής και αναλογισμού. Μετά την καταμέτρηση η πρώτη αντίδραση κάποιου είναι να δει τα ποσοστά, τις έδρες, την πορεία μιας δύναμης  και γενικά τους αριθμούς.  Οι αριθμοί αυτοί στη σχολή μας διαμορφώθηκαν ως εξής :

Παράταξη	Ψήφοι	Ποσοστό	Έδρες
Κ.ΑΡ.ΒΙ-ΕΑΑΚ	88(-9)	35,2(+3)	3
ΔΑΠ-ΝΔΦΚ	61(-7)	24,4(+1,8)	2
ΠΚΣ-ΜΑΣ	48(-1)	19,2(+2,9)	1
ΑΝ.Α.ΠΝΟΗ-ΑΡ.ΕΝ.	35(-5)	14(+1)	1
ΛΕΥΚΑ	18(+16)	7,2 (+6,5)
ΑΚΥΡΑ	16(+15)

Σύνολο : 267 , Έγκυρα : 250

Ας δούμε, όμως, τι κρίνεται πίσω από τα νούμερα. Χαιρετίζουμε μια ανοδική πορεία της ΕΑΑΚ, τόσο σε ποσοστό όσο και σε έδρες, και, παρά από τις διαφορές και κάποιες διαφωνίες μας, ευχόμαστε να διαχειριστούν αυτή την ευθύνη της πρώτης δύναμης και της εμπιστοσύνης του Συλλόγου με σύνεση κι ωριμότητα. Αντίστοιχη είναι και η στάση μας απέναντι στην άνοδο της ΠΚΣ, με τη διαφορά ότι εδώ περιμένουμε ότι αυτή η σοβαρή πολιτικά δύναμη θα αφήσει επιτέλους πίσω της τα κατάλοιπα και τις παρωπίδες που την απομονώνουν και θα δράσει περαιτέρω με την υπευθυνότητα που της αναλογεί.

Δεν είμαστε όλοι μετανάστες

Του Αδάμου Ζαχαριάδη

Έχω φωνάξει πολλές φορές το σύνθημα «είμαστε όλοι μετανάστες» σε πορεία. Το έχω γράψει σε τοίχο και το έχω πει σε συνελεύσεις και σε συζητήσεις. Κάθε φορά που το έλεγα ένιωθα αλληλέγγυος με μετανάστες και μετανάστριες που έχω γνωρίσει στο Στέκι Μεταναστών και σε διαδηλώσεις. Κάθε φορά που το φώναζα ένιωθα αλληλέγγυος με μετανάστες και μετανάστριες που δεν γνώρισα γιατί δεν κατάφεραν να περάσουν «τις νάρκες του Έβρου». Κάθε φορά που το έγραφα ένιωθα αλληλέγγυος με τα παιδιά των μεταναστών που γεννιούνται στην Ελλάδα και τους αρνούνται την ιθαγένεια.

Σήμερα ξύπνησα και όπως κάθε πρωί άνοιξα τον υπολογιστή προκειμένου να ενημερωθώ. Ξαφνικά το βλέμμα μου πάγωσε. Τριάντα μετανάστες, εργάτες γης, πυροβολήθηκαν γιατί είχαν το θράσος να ζητήσουν τα δεδουλευμένα έξι μηνών. Τους πυροβόλησαν κάποιοι Έλληνες, τσιφλικάδες που θησαυρίζουν όταν εμείς αγοράζουμε τις φράουλές τους από τα ράφια των σούπερ μάρκετ. Λίγο αργότερα είδα το φρικιαστικό βίντεο. Θυμήθηκα ότι το προηγούμενο καλοκαίρι κυκλοφόρησε ένα παρόμοιο από την σφαγή των ανθρακωρύχων στη Νότιο Αφρική.

20 Aπρίλη: Ημέρα Ενάντια στην Επισφάλεια και την Ανεργία ( video )

20 Aπρίλη: Ημέρα Ενάντια στην Επισφάλεια και την Ανεργία

Αποτελέσματα Φοιτητικών Εκλογών, 17ης Απριλίου 2013, του συλλόγου φοιτητών Βιολογικού Αθήνας

Παράταξη ή Σχήμα	ΨΗΦΟΙ	ΠΟΣΟΣΤΟ
Κ.ΑΡ.ΒΙ-ΕΑΑΚ	88(-9)	35,2(+3%)
ΔΑΠ-ΝΔΦΚ	61(-7)	24,4%(+1,8%)
ΠΚΣ-ΜΑΣ	48(-1)	19,2%(+2,9%)
ΑΝ.Α.ΠΝΟΗ-ΑΡΕΝ	35(-5)	14%(+1%)
Α.ΨΗΦΟ ΠΑΣΠ	δε συμμετείχε δε συμμετείχε	0% 0%
ΛΕΥΚΑ	18(+16)	7,2%(+6,5%)
ΑΚΥΡΑ	16(+15)

Σύνολο ψηφισάντων : 266 (-36)

Έγκυρα ψηφοδέλτια : 250 (-51)

*Μέσα στις παρενθέσεις βρίσκεται η διαφορά από την περσινή χρονιά

Η κατανομή των εδρών του ΔΣ του φοιτητικού συλλόγου Βιολογίας της Αθήνας έχει πλέον ως εξής:

ΚΑΡΑΒΙ-ΕΑΑΚ : 3 Έδρες

ΔΑΠ-ΝΔΦΚ : 2 Έδρες

ΠΚΣ-ΜΑΣ : 1 Έδρα

ΑΝ.Α.ΠΝΟΗ-ΑΡ.ΕΝ : 1Έδρα

Ως σχήμα θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους  όσοι  μας στήριξαν στις φετινές φοιτητικές εκλογές, καθώς και το σύνολο των μελών του συλλόγου που με τον ένα τρόπο ή τον άλλο έχουν βρεθεί στο πλάι μας όλα αυτά τα χρόνια παρέμβασης μας στο Βιολογικό.Χαιρετίζουμε την περαιτέρω συρρίκνωση των δυνάμεων της ΔΑΠ Βιολογικού και το πώς συνέβαλαν σε αυτό οι δυνάμεις της αριστεράς, αλλά μας προβληματίζει η ακόμα μικρότερη συμμετοχή του συλλόγου φέτος στη διαδικασία. Από την μεριά μας θα συνεχίσουμε να προσπαθούμε να εμπλέξουμε ακόμα περισσότερα μέλη στου συλλόγου σε συλλογικές διαδικασίες και αγώνες, καθώς θα παλεύουμε για μία καλύτερη σχολή, σε ένα καλύτερο Πανεπιστήμιο, σε μια καλύτερη κοινωνία. Στην προσπάθειά μας αυτή, αναμένουμε να μας συντροφέψουν και το σύνολο των ατόμων με τα οποία μοιραζόμαστε κοινούς στόχους και οράματα.

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΓΙΑ ΤΡΑΜΠΟΥΚΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗΣ Κ.Σ.-Μ.Α.Σ.

Στις 16/4, στο χώρο διεξαγωγής των φοιτητικών εκλογών του Φοιτητικού Συλλόγου του Μαθηματικού μέλη της ΚΝΕ επιτέθηκαν με μένος απέναντι σε μέλη της Αριστερής Ενότητας. Με τραμπούκικο τρόπο οι πρωτεργάτες της καφρίλας ανακοίνωσαν πως αυτοί ξέρουν να λύνουν τις διαφορές τους με τη βία και το ξύλο, κι αυτό για…. 3 αφίσες. 30 μέλη της Πανσπουδαστικής όρμησαν, σπάζοντας τζάμια πάνω στα κεφάλια μελών της ΑΡΕΝ, και με μπουνιές επέλεξαν να τους απομακρύνουν.

Είναι δεδομένο πως τις ημέρες διεξαγωγής των φοιτητικών εκλογών κάποιοι επιλέγουν να επιλύουν τις πολιτικές τους διαφωνίες με ξύλο και τσαμπουκά. Η ΠΚΣ επιλέγει να δυσφημεί και να τραμπουκίζει την Αριστερή Ενότητα ενώ την ίδια στιγμή η ΔΑΠ και οι πολιτικοί εκφραστές του Μνημονίου μένουν ανενόχλητοι. Είναι εκείνη η παράταξη που από τη μία μιλάει για δημοκρατική ανασυγκρότηση των φοιτητικών συλλόγων και από την άλλη εκδίδεται σε πρακτικές που παραπέμπουν σε άλλους πολιτικούς χώρους.

Ως Αριστερή Ενότητα καταγγέλλουμε την τραμπούκικη επίθεση της ΠΚΣ σε βάρος μας. Καλούμε τους φοιτητές και τις φοιτήτριες να αποδοκιμάσουν τέτοιου είδους πρακτικές που στρέφονται σε βάρος αγωνιστών της αριστεράς.

Με τη ριζοσπαστική αριστερά στην κοινωνία και το Πανεπιστήμιο αλλάζουμε τις ζωές μας.

Στις 17 Απρίλη στηρίζουμε-ψηφίζουμε Αριστερή Ενότητα

20 Απρίλη: Ημέρα ενάντια στην επισφάλεια και την ανεργία

Είμαστε εδώ, σε μια κρίσιμη περίοδο όπου η τρικομματική κυβέρνηση συνεχίζει απτόητη το έργο της και εμείς γρήγορα-γρήγορα βυθιζόμαστε όλο και πιο βαθιά στην εξαθλίωση.

 Η εργοδοτική αυθαιρεσία, ο μισθός-χαρτζιλίκι, η ανεργία και η ημιαπασχόληση, οι αυτοκτονίες είναι καθημερινότητά μας.  Με πρόσχημα την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, όλο και περισσότεροι από εμάς μένουμε χωρίς δουλειά ή οι σχέσεις εργασίας μας μετασχηματίζονται σε επισφαλείς και ελαστικές, χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, χωρίς ασφαλιστική κάλυψη, χωρίς δικαιώματα.

 Τη στιγμή που η ανεργία στους νέους και τις νέες έχει εκτοξευθεί στο 60%, η κυβέρνηση καταθέτει το «σχέδιο δράσης για την ενίσχυση της απασχόλησης και της επιχειρηματικότητας των νέων», ένα πακέτο μέτρων που πρακτικά υποβιβάζει τον κατώτατο μισθό για τους αποφοίτους της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στα 400 ευρώ και 460 για τους πτυχιούχους.

Οι νέοι άνθρωποι αντιμετωπίζονται πλέον ως «περιττοί» σε μια επιχείρηση υπό εκκαθάριση και αναγκάζονται να κινούνται διαρκώς στην γκρίζα ζώνη επισφαλούς/κακοπληρωμένης/ανασφάλιστης εργασίας και ανεργίας, κατάσταση που πλέον δεν έχει προσωρινό χαρακτήρα, αλλά μόνιμο.

Εμείς όμως δεν πρέπει να μείνουμε απομονωμένοι! Οργανωνόμαστε και με αλληλεγγύη προτάσσουμε τη συλλογική μας αντίσταση. Γινόμαστε άνθρωποι-όμηροι που αναγκάζονται στο όνομα της επιβίωσης τους να υποκύψουν σε κάθε εκβιασμό της εργοδοσίας, αν βέβαια καταφέρουμε να βρούμε δουλειά. 

Δε  ανεχόμαστε πια  να  παίρνουμε ένα πενιχρό επίδομα ανεργίας,  με την προοπτική να το πετσοκόψουν. Δεν ανεχόμαστε πια να μην μπορούμε να ονειρευτούμε, να μην έχουμε καν χρόνο να ξεκουραστούμε, να ζήσουμε, να γελάσουμε, να διασκεδάσουμε, να ερωτευτούμε.

Η τηλεόραση αναφέρει τους δείκτες ανεργίας καθημερινά, με ποσοστά, με γραφήματα, με κατηγοριοποίηση ανά ηλικιακή ομάδα και φύλο. Θ’ ακούσεις για τους αριθμούς αλλά όχι για τους ίδιους τους άνεργους, πώς τα βγάζουν πέρα, πώς αντικρίζουν τα παιδιά τους όταν γυρίζουν απ’ το σχολείο, τι σκέφτονται, τι κυνηγάνε, τι ελπίζουν..

Εμείς, λοιπόν, καλούμε όλους τους επισφαλώς εργαζόμενους, τους άνεργους,ημι-απασχολούμενους, τους εργαζόμενους φοιτητές-τριες , τους πτυχιούχους σε ομηρία, τους ανέργους και μακροχρόνια ανέργους, να συναντηθούμε, να συζητήσουμε, και με τη δράση μας, να τους ανατρέψουμε ώστε να μπορέσουμε να αλλάξουμε τη ζωή μας, στο τώρα, στο σήμερα!

Ας είναι η 20 Απρίλη η αρχή για να διεκδικήσουμε δωρεάν μεταφορά, πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και πολιτισμό, επίδομα ανεργίας για όσο είμαστε άνεργοι και διαγραφή χρεών όσων βρίσκονται στην ανεργία! Λιγότερη δουλειά, δουλειά για όλους!  

Είναι λοιπόν μονόδρομος ο αγώνας για αξιοπρέπεια. Η κοινωνία οφείλει να αντιστρέψει τις προτεραιότητές της: Οποιοδήποτε σχέδιο εθνικής ανασυγκρότησης, πρόγραμμα 100 ημερών ή τετραετίας, δεν μπορεί παρά ν’ αρχίζει με πολιτικές υπέρ του άνεργου – κι έπειτα όλα τα υπόλοιπα.

Ως Δίκτυο Επισφαλώς Εργαζομένων και Ανέργων, παίρνουμε τις ζωές μας στα χέρια μας λειτουργώντας συλλογικά και ισότιμα. Θέλουμε να εκφράσουμε όποιον/α το επιθυμεί να ενταχθεί στη δικτύωση μας. Μα κυρίως αυτό που θέλουμε είναι αυτή η δικτύωση να μη μείνει σε κενά λόγια και ευχολόγια, αλλά να δημιουργήσει σχέσεις αλληλεγγύης και αξιοπρέπειας μεταξύ των νέων εργαζομένων και ανέργων. Για να μη μένει κανένας και καμία χωρίς συλλογικότητα, αλληλεγγύη, βοήθεια και υποστήριξη.

Συμμετέχουν: Δίκτυο Επισφαλώς εργαζομένων-ανέργων / Δικαίωμα/Σύλλογος ανέργων Ν.Ιωνίας/ ΣΕΤΤΕΑ (Σωματείο Ταχυμεταφορέων)/Σωματείο Εργ.Χημικών-Φαρμάκων κ.α