Δημοκήδης, όχι Δημοκίδης!

Κάτι άλλο είχα σκοπό να γράψω σήμερα, αλλά όταν πέφτει στην απόχη σου ένα τόσο θεϊκό μαργαριτάρι, και μάλιστα υπουργικό, αξίζει να αλλάξεις σχέδιο, πολύ περισσότερο που το εν λόγω μαργαριτάρι υπάρχει κίνδυνος να θεσμοποιηθεί, να γίνει δηλαδή θεσμική κι επίσημη κοτσάνα.

Αλλά να τα πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Χτες το πρωί, ο Υπουργός Υγείας (οΘντκ) Άδωνης Γεωργιάδης παρουσίασε, σε ανώτατα στελέχη του κλάδου της υγείας, το σχέδιο “Δημοκίδης” (τρεις οκάδες sic εδώ), το οποίο αφορά την κινητικότητα (διάβαζε: περικοπές θέσεων) στον τομέα της υγείας. Σήμερα, απ’ ό,τι είπε ο ίδιος σε συνέντευξη, πρόκειται να πραγματοποιηθεί ανάλογη σύσκεψη στη Θεσσαλονίκη.

Το νέο αυτό σχέδιο το ανακοίνωσε ο ίδιος ο υπουργός (οΘντκ) από το Τουίτερ, στο τιτίβισμα που βλέπετε αριστερά, και που το μεταγράφω εδώ:

Τώρα. Πρωινή Σύσκεψη στο ΕΚΕΠΥ για την Λειτουργία Δομών Υγείας κατά την Κινητικότητα. Σχέδιο “Δημοκίδης” (ιατρός στην Αθήνα τον 6ο πΧ)

Το δυστύχημα είναι ότι δεν υπάρχει κανείς γιατρός με το όνομα Δημοκίδης στην ιστορία, είτε στην Αθήνα, είτε αλλού. Ο μόνος Δημοκίδης που υπάρχει είναι ο Άρης Δημοκίδης, συγγραφέας παιδικών κυρίως βιβλίων, που γράφει και στη Lifo (διατηρεί την τακτική στήλη Μικροπράγματα).

Αυτόπτης μάρτυρας: Τι πραγματικά έγινε στο τρόλεϊ

Για τραμπουκισμό από τον ελεγκτή και του οδηγό του τρόλεϊ προς τον νεαρό που δεν είχε εισιτήριο μιλάει ο αυτόπτης μάρτυρας, Ν. Κατάλιος.

Συνεχίζει λέγοντας πως η μεγάλη πίεση, οι προσβολές και ο εξευτελισμός του 18χρονου, από τον ελεγκτή και τον οδηγό, τον οδήγησαν να ανοίξει την πόρτα και να πηδήξει. «Είδα φόνο μπροστά στα μάτια μου», λέει χαρακτηριστικά ο αυτόπτης μάρτυρας.

 

 

Πηγή : http://left.gr

 

 

Σε εξευτελιστική τιμή η πώληση του ΟΠΑΠ στην Emma Delta

Την Δευτέρα το μεσημέρι υπεγράφη η πώληση του 33% του ΟΠΑΠ στην Emma Delta εκ μέρους της οποίας υπέγραψε ο επιχειρηματίας Δ. Μελισσανίδης. Να σημειωθεί ότι τα 652  εκ. ευρώ που δίνει η Emma Delta για το 33% των μετοχών του ΟΠΑΠ, αντιστοιχούν σε μόλις 4,4 φορές τα περυσινά κέρδη της εταιρίας (503 εκ. ευρώ) και κάτι λιγότερο από 4 φορές στα μέσα ετήσια κέρδη της προηγούμενης 3ετίας.

Η αγοράστρια εταιρεία επιμένει στις ενστάσεις που έχει υπογράψει για τα επόμενα 5 χρόνια ο ΟΠΑΠ με την Intralot, ως τεχνολογικό πάροχο του Οργανισμού. Σύμφωνα επίσης με την Ναυτεμπορική η υπογραφή της σύμβασης έγινε εσπευσμένα πράγμα που οφείλεται  στην «στην κινητικότητα που έδειξε τις τελευταίες ημέρες ο ΟΠΑΠ στο θέμα της αξιοποίησης των αδειών των ηλεκτρονικών παιγνιομηχανημάτων, δηλαδή τους ηλεκτρονικούς κουλοχέρηδες (VLTs), αλλά και στην επέκταση του οργανισμού στα ηλεκτρονικά παίγνια. Στην πραγματικότητα ομως η εσπευσμένη πώληση έχει και πολιτικά κίνητρα: πιθανότατα θα χρησιμοποιηθεί από την γερμανική κυβέρνηση ως απόδειξη ότι το ελληνικό πρόγραμμα βαδίζει στο σωστό δρόμο, μετά την θύελλα αντιδράσεων που προκλήθηκε στο Βερολίνο από την πρόβλεψη της Bundesbank για ανάγκη επιπλέον δανεισμού προς την Ελλάδα «το αργότερο το 2014».

 

Μετανάστης είσαι κι εσύ, ηλίθιε

Πίσω από τα κάγκελα της μισαλοδοξίας και του κομπλεξισμού σου, ταμπουρωμένος μέσα στο υπερεγώ σου, αποκλεισμένος από την ουσία της ζωής και του όποιου θεού σου, μιλάς για τη ζωή σα να τη ζεις, και για τους ανθρώπους της σα να τους ξέρεις. “Να φύγουν”, “είναι τρομοκράτες” και “να τους πάρετε σπίτια σας” ξέρεις να λες, και ας πάει να γαμηθεί ο πλανήτης ολόκληρος. Εσύ να είσαι καλα.

Εχεις ιδέα τι άντερα χρειάζεσαι για να αρπάξεις τη ζωή από τα μαλλιά και να την παλέψεις, όταν εκ των προτέρων ο υπόλοιπος κόσμος σε καταδικάζει;

Ένιωσες ποτέ την απόγνωση που φέρνει η συνειδητοποίηση πως δε χωράς πουθενά. Μια στιγμή θα αρκούσε για να δώσεις τέλος στη ζωή σου, ”φίλε”. Ή μήπως εάν σε κυνηγούσε το καθεστώς στη χώρα σου θα καθόσουν να σε φάνε. Και τέλος πάντων, όταν με τόση ευκολία καταδικάζεις ανθρώπινες ζωές, ξέρεις για τι μιλάς, υπάνθρωπε;

Ξέρεις τι σημαίνει να φεύγεις υπό την απειλή της δολοφονίας ή της φυλακής επιδή διαφωνείς με ένα καθεστώς δικτατορικό ή κατοχικό;

Έχεις νιώσει ποτέ πως είναι να αφήνεις πίσω τους συγγενείς και τα αγαπημένα σου πρόσωπα για να αναζητήσεις μια ευκαιρία να ΖΗΣΕΙΣ;

Έχεις νιώσει ποτέ την αδικία του θανάτου των δικών σου σε πόλεμο, ή ακόμα κι από την ίδια την κυβέρνηση της χώρας σου;

Έχεις αναγκαστεί ποτέ να αντιμετωπίσεις τη ζωή χωρίς να ξέρεις που θα βρεθείς το επόμενο λεπτό, χωρίς τη δυνατότητα του παραμικρού σχεδιασμού, γυρεύοντας ελπίδα από οπουδήποτε και έρμαιο του εκάστοτε δουλέμπορα που θα ρουφήξει με το καλαμάκι ακόμα και τις τελευταίες σου οικονομίες;

Ο γιουχαϊστής της διπλανής κερκίδας

Eχω ζήσει αρκετά γιουχαΐσματα στην Επίδαυρο. Τα περισσότερα τα περίμενα. Είχαν συγκεκριμένες αφορμές, που έλεγα αμέσως μέσα μου,«ωχ, τώρα θα γίνει της κακομοίρας». Αφορούσαν παραστάσεις Ελλήνων και ξένων σκηνοθετών (Λάνγκχοφ, Στούρουα, Βασίλιεφ, Γκότσεφ, Χουβαρδάς) που ξένιζαν, πρωτοτυπούσαν, τα ‘σπαγαν με την παράδοση. Σόκαραν τη μερίδα του συντηρητικού κοινού, που κράταγε τα μπόσικα σε μια εποχή επανεξέτασης της αναβίωσης του αρχαίου δράματος από τη νέα γενιά δημιουργών.

 

Ολα αυτά τα γιουχαΐσματα ήταν επιπλέον και αρκετά μαζικά. Και ως τέτοια δεν μπορούσες παρά να τα λάβεις υπόψη σου. Ακόμα κι όταν έφταναν σε αγριότητες. Τι να πω, όμως, για μια καινούργια μόδα γιουχαΐσματος, που λανσάρει φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου ένας και μόνο ένας θεατής; Μια sui generis, ατομική, ιδιοσυγκρασιακή εξέγερση.