Ομόφωνη απόφαση της Συγκλήτου του ΑΠΘ

Η Σύγκλητος του ΑΠΘ, σε τακτική συνεδρίασή της, σήμερα 20/11/2013, αποφάσισε ομόφωνα να καταστήσει γνωστά τα ακόλουθα:

Το ΑΠΘ, από την αρχή του τρέχοντος ακαδημαϊκού έτους, λειτούργησε και εξακολουθεί να λειτουργεί κανονικά, χάρη στο προσωπικό του και ιδιαιτέρως χάρη στην πρωτοφανή και αξιέπαινη διάθεση των διοικητικών υπαλλήλων του, παρότι γνωρίζουν ότι μεγάλος αριθμός από αυτούς πρόκειται να απολυθεί μέσω της διαθεσιμότητας.
Ωστόσο, η λειτουργία αυτή είναι αναπόφευκτα τελείως οριακή, λόγω της ύπαρξης μεγάλων αναγκών ενίσχυσης του ΑΠΘ σε διοικητικό προσωπικό, όπως αδιάψευστα προκύπτει από σχετική μελέτη του πανεπιστημίου, και μάλιστα ακόμη και με τα κριτήρια που έθεσε το Υπουργείο Παιδείας.
Αν, παρά ταύτα, ισχύσει η διαθεσιμότητα των 169 διοικητικών υπαλλήλων, που βρίσκεται πλέον στην τελευταία φάση της εξέλιξής της, είναι βέβαιο ότι καίριες δομές του ΑΠΘ θα περιέλθουν σε πλήρη αδυναμία λειτουργίας, αφού προηγουμένως θα έχουν πληγεί ανεπανόρθωτα και οι ανθρώπινες σχέσεις μεταξύ των μελών του προσωπικού που θα αποχωρήσει και αυτών που θα παραμείνουν.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΩΝ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΕΚΠΑ (20/11)

Μας λένε να σταματήσουμε την απεργία. Για να επανέλθουν τα πράγματα στην «ομαλότητα» στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και να ξεκινήσει «κανονικά» η εκπαιδευτική διαδικασία.

Ας δούμε ποια είναι η «ομαλότητα» και η «κανονικότητα» στην οποία αναφέρονται.

Στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, υπολογίζοντας ΜΟΝΟ τους εργαζόμενους που έχουν ήδη τεθεί σε διαθεσιμότητα λόγω κατάργησης του κλάδου τους και εκείνους που είναι σε αργία εν αναμονή πειθαρχικού λόγω μη απογραφής, και απολύτως ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ – και ΧΩΡΙΣ να συνυπολογίζονται οι 498 εργαζόμενοι που θα τεθούν σε διαθεσιμότητα κατόπιν μοριοδότησης:

Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Χάνεται το εξάμηνο γιατί δεν υπάρχει διδακτικό προσωπικό

Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση διακηρύσσει ότι δε θέλει να χαθεί το εξάμηνο για τους φοιτητές από την απεργία των διοικητικών υπαλλήλων επιστρατεύοντας τον κρατικό μηχανισμό για να την καταστείλει, στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου το εξάμηνο θα χαθεί για χιλιάδες φοιτητές όχι γιατί απεργούν οι διοικητικοί υπάλληλοι, αλλά γιατί δεν υπάρχει διδακτικό και ερευνητικό προσωπικό (ΔΕΠ), με ευθύνη του Υπουργείου Παιδείας.

Όπως καταγγέλλουν οι πρυτανικές αρχές του Πανεπιστημίου Αιγαίου  οι φοιτητές του ιδρύματος θα αναγκαστούν να παρατείνουν τις σπουδές τους κατά ένα εξάμηνο, καθώς τρεις μήνες μετά την έναρξη της ακαδημαϊκής χρονιάς δεν έχουν διοριστεί μέλη ΔΕΠ και έκτακτο εκπαιδευτικό προσωπικό. 

Απόπειρα αυτοκτονίας από διοικητική υπάλληλο του ΑΠΘ

Όταν διαπίστωσε ότι το όνομά της συμπεριλαμβανόταν στη λίστα του ΑΣΕΠ απ’ όπου θα βγουν οι διαθεσιμότητες, η γυναίκα προσπάθησε να πηδήξει στο κενό από το παράθυρο του γραφείου του πρύτανη που βρίσκεται στον 7ο όροφο.

 

 

Μάρτυρες είδαν την ταραγμένη υπάλληλο να μπαίνει στο γραφείο του πρύτανη, όπου πήγε να διαμαρτυρηθεί για τη διαθεσιμότητα. Ξαφνικά άνοιξε το παράθυρο και κρεμάστηκε προσπαθώντας να βρεθεί στο κενό, αλλά ευτυχώς ο πρύτανης και άλλοι υπάλληλοι κατάφεραν να τη συγκρατήσουν.

Ο πρύτανης του ΑΠΘ, Γιάννης Μυλόπουλος, δήλωσε στην «Εφ.Συν.»: «Πρέπει να σταματήσει εδώ αυτή η διαδικασία. Η πανεπιστημιακή κοινότητα απαιτεί να σταματήσει εδώ».

Το απονενοημένο διάβημα της υπαλλήλου έφερε στο φως η δήλωση του αντιπρύτανη Οικονομικών και ακαδημαϊκών υποθέσεων, Γιάννη Παντή, για τις διαθεσιμότητες: «Η αναταραχή που έχει δημιουργηθεί, η ένταση, η θλίψη, η απογοήτευση και η ψυχική κατάπτωση οδηγούν σε αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές, μέχρι και σε απόπειρες αυτοκτονίας, φαινόμενο που είχαμε σήμερα (σ.σ. χθες) στο ΑΠΘ, αλλά και σε οργή, θυμό και σε κανιβαλισμό, με αποτέλεσμα την πλήρη διάρρηξη του κοινωνικού ιστού στο Πανεπιστήμιο». Εξοργισμένος κατήγγειλε ότι «η διαθεσιμότητα-απόλυση των διοικητικών υπαλλήλων συνδυάστηκε με την εγκληματική αδιαφορία του υπουργείου ως προς τη διαδικασία, με τελικό αποτέλεσμα την ανακοίνωση λιστών μοριοδότησης βασιζόμενων σε αδιαφανή, πελατειακά, ανισότιμα και χωρίς τεκμηρίωση κριτήρια».

Νίκος Φωτόπουλος
efsyn.gr

Αποτελέσματα Γ.Σ. 18.11.13

Αποτελέσματα Γ.Σ. 18/11/13
Πλαίσιο Επιτροπής Αγώνα : 12
Πλαίσιο Συντονιστικής Επιτροπής Κατάληψης : 108
Πλαίσιο Ανοιχτής Σχολής : 51
Λευκά/ Παρόντες : 27

Σύνολο : 198 

Συνεχίζουμε έμπρακτα να στηρίζουμε τον αγώνα των διοικητικών με κατάληψη μέχρι Τρίτη 26/11 και νέα Συνέλευση τότε.

Εδώ Ξανά Πολυτεχνείο

O Στρατιώτης-οδηγός του τανκ που γκρέμισε την πύλη του Πολυτεχνείου σπάει τη σιωπή του

«ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΓΙ» AYTO ΠΟΥ HMOYN, ΓΙ» AYTO ΠΟΥ EKANA. Τότε αισθανόμουν ότι έκανα κάτι καλό, κάτι μεγάλο. Στους «μαυροσκούφηδες», στο Γουδί, είχα γίνει ο ήρωας που διέλυσε τους εχθρούς της πατρίδας, τα «παλιοκουμμούνια», όπως λέγαμε τότε τους φοιτητές. Αυτά μου έλεγαν, αυτά πίστευα. Τι περιμένεις!.. Ούτε μια εφημερίδα δεν είχα διαβάσει μέχρι τότε. Είχα γίνει και εγώ φασίστας. Μέχρι που μπήκα μέσα, πίστευα αυτό που έκανα. Στη συνέχεια έγινε ο εφιάλτης της ζωής μου. »

O ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ-ΟΔΗΓΟΣ TOY TANK που γκρέμισε την πύλη του Πολυτεχνείου σπάει τη σιωπή του και μιλάει πρωτη φορα για το μακελειο της 17ης Νοεμβρίου 1973

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ-ΣΟΚ

1973-2003. Ο A. Σκευοφύλαξ, ο έφεδρος στρατιώτης του τεθωρακισμένου άρματος που εισέβαλε στο Πολυτεχνείο, σπάει την τριαντάχρονη σιωπή του και αποκαλύπτει όσα συνέβησαν τη μαύρη νύχτα που σημάδεψε τη σύγχρονη ελληνική ιστορία και στιγμάτισε για πάντα τη ζωή του. «Ντρέπομαι γι’ αυτό που ήμουν, γι’ αυτό που έκανα» λέει στην εκ βαθέων εξομολόγησή του. Μια στιγμή, μια ζωή. Στη «μία και μοναδική φορά» που δέχθηκε να ξύσει «τις πληγές του παρελθόντος», όπως λέει σε μια αποστροφή του λόγου του ο κ. Σκευοφύλαξ, περιγράφει λεπτό προς λεπτό τη στρατιωτική επιχείρηση της χούντας, η οποία ξεκίνησε λίγο μετά τα μεσάνυχτα της 16ης Νοεμβρίου με την έξοδο των τανκς στους δρόμους της Αθήνας και ολοκληρώθηκε στις 3.30 το πρωί της 17ης Νοεμβρίου, με την αιματοβαμμένη εισβολή στο Πολυτεχνείο. Στη σπάνια μαρτυρία του ο κ. Σκευοφύλαξ μνημονεύει τις δραματικές στιγμές που εκτυλίχθηκαν στους δρόμους της Αθήνας, τις ειρηνικές εκκλήσεις των φοιτητών που ηχούσαν στα αφτιά του σαν «κραυγές εχθρών της πατρίδας». Τις διαταγές των αδίστακτων στρατιωτικών που πίστεψε ότι ήταν «πατριώτες». Θυμάται – τότε με χαρά, τώρα με θλίψη – τον πόνο των φοιτητών που είδαν το όνειρό τους να τσαλακώνεται κάτω από τις ερπύστριες που ο ίδιος έθεσε σε κίνηση, τον τρόμο που ακολούθησε από τις λυσσαλέες επιθέσεις των αστυνομικών. Το απαράμιλλο θάρρος του φοιτητή που γύρισε και του είπε: «Τι κατάλαβες τώρα που μπήκες μέσα;».