Αποτελέσματα Φοιτητικών Εκλογών, 16ης Μαϊου 2012, του συλλόγου φοιτητών Βιολογικού Αθήνας

Παράταξη ή Σχήμα	ΨΗΦΟΙ	ΠΟΣΟΣΤΟ
Κ.ΑΡ.ΒΙ-ΕΑΑΚ	97(+22)	32,2%(+11,3%)
ΔΑΠ-ΝΔΦΚ	68(-41)	22,6%(-7,8%)
ΠΚΣ-ΜΑΣ	49(-12)	16,3%(-0,7%)
ΑΝ.Α.ΠΝΟΗ-ΑΡΕΝ	40(+4)	13,3%(+3,3%)
Α.ΨΗΦΟ	38(-15)	12,6%(-2,1%)
ΠΑΣΠ	7(-12)	2,3%(-3,0%)
ΛΕΥΚΑ	2(-4)
ΑΚΥΡΑ	1(-6)

Σύνολο ψηφισάντων : 302 (-64)

Έγκυρα ψηφοδέλτια : 301 (-58)

*Μέσα στις παρενθέσεις βρίσκεται η διαφορά από την περσινή χρονιά

Η κατανομή των εδρών του ΔΣ του φοιτητικού συλλόγου Βιολογίας της Αθήνας έχει πλέον ως εξής:

ΚΑΡΑΒΙ-ΕΑΑΚ : 2 Έδρες

ΔΑΠ-ΝΔΦΚ : 2 Έδρες

ΠΚΣ-ΜΑΣ : 1 Έδρα

ΑΝ.Α.ΠΝΟΗ-ΑΡ.ΕΝ : 1Έδρα

ΑΨΗΦΟ : 1 Έδρα

Ως σχήμα θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους  όσοι  μας στήριξαν στις φετινές φοιτητικές εκλογές, καθώς και το σύνολο των μελών του συλλόγου που με τον ένα τρόπο ή τον άλλο έχουν βρεθεί στο πλάι μας όλα αυτά τα χρόνια παρέμβασης μας στο Βιολογικό.Χαιρετίζουμε την περαιτέρω συρρίκνωση των δυνάμεων της ΔΑΠ Βιολογικού και το πώς συνέβαλαν σε αυτό οι δυνάμεις της αριστεράς, αλλά μας προβληματίζει η ακόμα μικρότερη συμμετοχή του συλλόγου φέτος στη διαδικασία. Από την μεριά μας θα συνεχίσουμε να προσπαθούμε να εμπλέξουμε ακόμα περισσότερα μέλη στου συλλόγου σε συλλογικές διαδικασίες και αγώνες, καθώς θα παλεύουμε για μία καλύτερη σχολή, σε ένα καλύτερο Πανεπιστήμιο, σε μια καλύτερη κοινωνία. Στην προσπάθειά μας αυτή, αναμένουμε να μας συντροφέψουν και το σύνολο των ατόμων με τα οποία μοιραζόμαστε κοινούς στόχους και οράματα.

Το κοινωνικό ωδείο είναι γεγονός!

http://koinwnikowdeio.blogspot.com

Το κοινωνικό ωδείο είναι γεγονός.Καθηγητές μουσικής (κλασσικής,σύγχρονης, παραδοσιακής) ξεκινάμε την προσπάθεια της προσφοράς δωρεάν μαθημάτων σε όσους δεν έχουν την πρόσβαση στη μουσική παιδεία.

Απευθυνόμαστε σε παιδιά που σταμάτησαν τις μουσικές τους σπουδές για οικονομικούς λόγους αλλά και σε όσους θέλουν να μάθουν κάποιο μουσικό όργανο αλλά δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα.

Θεωρούμε τη μουσική και την τέχνη γενικότερα κοινωνικά αγαθά από τα οποία κανείς δεν πρέπει να αποκλείεται.

Από τις αρχές Φεβρουαρίου θα ξεκινήσουμε μαθήματα στην Αθήνα σε χώρο που θα ανακοινωθεί σύντομα.

Συναυλία για τους Χαλυβουργούς

Τα κράτη δανείζονται 600 φορές ακριβότερα απ’ότι οι τράπεζες, των Μισέλ Ροκάρ και Πιερ Λαρουτιρού

http://ecoleft.wordpress.com

Οι αριθμοί είναι εξωφρενικοί: γνωρίζαμε ήδη πως στα τέλη του 2008 οι Τζορτζ Μπους (George Bush) και Χένρι Πόλσον (Henry Paulson) «έριξαν στο τραπέζι» 540 δις ευρώ προκειμένου να διασώσουν τις αμερικανικές τράπεζες. Πρόκειται περί κολοσσιαίου ποσού. Αλλά ένας Αμερικανός δικαστής δικαίωσε πρόσφατα τους δημοσιογράφους του «Μπλούμπεργκ» που ζητούσαν από την κεντρική τους τράπεζα διαφάνεια όσον αφορά τη βοήθεια που έδωσε η ίδια στο τραπεζικό τους σύστημα. Μετά λοιπόν την κοινοποίηση 20,000 σελίδων διαφόρων εγγράφων, το «Μπλούμπεργκ» αποκάλυψε πως η αμερικανική κεντρική τράπεζα (FED) δάνεισε μυστικά στις παραπαίουσες τράπεζες άλλα… 1,200 δις, με το απίστευτα χαμηλό επιτόκιο του… 0.01 %.

Παραγωγή και χρήση βιοαερίου δράση φιλική προς το περιβάλλον και παράλληλα ανταποδοτική

http://ecoleft.wordpress.com

της Χαράς  Καφαντάρη

Πράγματι την εποχή της κρίσης  που διανύουμε, έστω και καθυστερημένα, έχει ξεκινήσει  ένας σοβαρός δημόσιος, πολιτικός και επιστημονικός,  διάλογος,  παράλληλα με δράσεις και κινητοποιήσεις κινημάτων φορέων και κατοίκων, πάνω στα  ζητήματα  της διαχείρισης των απορριμμάτων.

Το «σκουπίδι» που μέχρι σήμερα  θεωρείτο κάτι που πρέπει άμεσα να απομακρυνθεί από την «αυλή» μας, αναδεικνύεται  σαν πηγή κέρδους. Πλέον τα απορρίμματα έχουν τα χαρακτηριστικά  ενός προϊόντος με αξία που αγοράζεται και πουλιέται. Για το λόγο αυτό και τεράστια οικονομικά συμφέροντα  («εθνικοί» και μη, εργολάβοι) επενδύουν στη διαχείριση τους, αποσκοπώντας σε τεράστια οικονομικά οφέλη.

Κατάστημα ζώων Pet shop

Διαλέξτε: Τον Αμαζόνιο ή το πετρέλαιο;

Το Βήμα, The Project Syndicate

Ο Κάρολος Δαρβίνος θα χαμογελούσε ειρωνικά στο Εθνικό Πάρκο Γιασουνί, στον Αμαζόνιο του Ισημερινού. Το Γιασουνί, ενας από τους τόπους με την μεγαλύτερη βιοποικιλότητα στον πλανήτη, έχει το ίδιο βρεθεί σε αυτό που ο Δαρβίνος αποκάλεσε «αγώνα για επιβίωση». Ένα προτεινόμενο σχέδιο αντλησης πετρελαίου στο «τρίγωνο» των περιοχών Ισπίνγκο – Ταμποκότσα – Τιπουτίνι (ΙΤΤ) θα αξιοποιήσει ένα κοίτασμα η αξία του οποίου υπολογίζεται στα 10 δις. δολάρια – και θα καταστρέψει διά παντός αυτόν τον παγκόσμιο θησαυρό.

   Ο Δαρβίνος, που ανέπτυξε τη θεωρία της εξέλιξης στα διάσημα νησιά Γκαλάπαγκος, αναγνώρισε τη σημασία της αλληλεπίδρασης των ειδών. Παρατήρησε ότι κανένα είδος – συμπεριλαμβανομένου του ανθρώπινου – δεν μπορεί να υπάρξει σε απομόνωση από τα υπόλοιπα είδη. Κάθε οργανισμός βασίζεται σε φυσικές διαδικασίες για να επιβιώσει και συμβάλλει στην ισορροπία της φύσης – και τελικά, στην επιβίωση όλης της ζωής στον πλανήτη.

44 χρόνια μετά: Η εικόνα του Τσε Γκεβάρα, καθρέφτης της ντροπής μας (του Άγγελου Ελεφάντη)

[Ο Γκεβάρα εκτελέστηκε στη Βολιβία στις 9 Οκτωβρίου 1967]

Να μιλάς σήμερα για τον Ερνέστο Γκεβάρα, τον θρυλικό Τσε,είναι σαν να πατάς αμέριμνος πάνω στον τάφο του παππού σου. Κι ωστόσο δεν είναι τόσο απόμακρος στον χρόνο όσο οι παππούδες μας, συνομήλικος είναι, ή περίπου. Σύγχρονος κι απόμακρος μαζί. Την απόσταση από τον επαναστάτη μιας άλλης εποχής τη δημιουργεί η πραγματική ιστορία του Γκεβάρα μέσα στην εποχή του, που δεν είναι πια η δική μας. Την «επικαιρότητά» του, τη συγχρονικότητά του, η αγορά των συμβόλων. Δεν εννοώ τα εμπορεύσιμα σύμβολα που κατασκευάζουν τα ΜΜΕ, αλλά τα σύμβολα που κατασκευάζουν οι άνθρωποι και με τα οποία αλληλοαναγνωρίζονται. Γι’ αυτή τη δεύτερη συμβολοποίηση του Γκεβάρα θέλω να πω δυο λόγια, για την εικόνα του που ξεπερνά την εποχή του, ακόμη και την ιστορική του προσωπικότητα.

Δύο τα κύρια στοιχεία αυτής της εικόνας που καταναλώθηκε όσο λίγες αυτά τα τελευταία τριάντα χρόνια: το ένα ο ωραίος, ο νέος, ο ιδαλγικός επαναστάτης με το αστέρι στο μαύρο του μπερέ και το βλέμμα ν’ ατενίζει τον ορίζοντα. Το άλλο στοιχείο, ένα πτώμα ξαπλωμένο πάνω σ’ ένα τραπέζι, τρυπημένο από τις σφαίρες των εκτελεστών του που έστειλαν τον Τσε στον άλλο κόσμο, ένα πτώμα «όμορφο», σαν Χριστός μετά την αποκαθήλωση, πτώμα όμως που έδειχνε αναντίλεκτα ότι ο ζωντανός άνθρωπος ήταν πλέον πεθαμένος και νεκρός.

Οι Δραπετσώνες του Κόσμου

http://www.protagon.gr

του Περικλή Κοροβέση
Φανταστείτε τον πρωθυπουργό της Ελλάδας μαύρης φυλής. Τον αρχηγό της αντιπολίτευσης κινέζο και τον αρχηγό του ΛΑΟΣ Αφγανό. Μοιάζει λιγάκι σαν αριστερίστικη προβοκάτσια, αλλά αυτή μπορεί να είναι η πραγματικότητά μας ύστερα από μερικές δεκαετίες. Και ο λόγος είναι απλός: «Καθαροί» λαοί ουδέποτε υπήρξαν και ουδέποτε θα υπάρξουν. Φυλές υπήρξαν και υπάρχουν. Αλλά αυτές ουδέποτε δημιούργησαν κράτη-έθνη, που είναι δημιούργημα του διαφωτισμού. Στην ουσία όλα τα κράτη του κόσμου είναι αυθαίρετα. Κατά κανόνα είναι διαμελισμένες αυτοκρατορίες που επιβάλλονται από τους νικητές μετά από πολέμους(π.χ. Οθωμανική αυτοκρατορία, Αυστροουγγαρία κλπ).

Η καθαρότητα του έθνους είναι μια ναζιστική αντίληψη (αν και προϋπήρχε στην Ευρώπη και τις Αμερικές) που σημαίνει την εξόντωση του διαφορετικού. Είτε στο όνομα της φυλής, είτε στο όνομα της θρησκείας, είτε στο όνομα των πολιτικών ή των φιλοσοφικών πεποιθήσεων. Η καθαρότητα είναι το άλλο όνομα του ολοκληρωτισμού. Αυτό που αποκαλούμε έθνος είναι η κυριαρχία ενός πολιτισμού και μιας γλώσσας και δεν έχει καμιά σχέση με τους δεσμούς αίματος. Και από αυτή την άποψη η κυριαρχούσα κουλτούρα δεν απειλείται από καμία μειονότητα, όσο και να είναι διαφορετική. Αργά ή γρήγορα θα ενταχθεί στο υπάρχον σύστημα. Και αυτό το βλέπουμε καθαρά στους έλληνες μετανάστες. Άλλη η νοοτροπία του ελληνοαμερικάνου και άλλη η νοοτροπία του ελληνογάλλου.

Ενάντια στους αντικειμενικούς (αφιερωμένο στους “ανεξάρτητους” υπερασπιστές του νόμου Διαμαντοπούλου)

Όταν αυτοί που αγωνίζονται ενάντια στο άδικο
δείχνουν τα πληγωμένα τους πρόσωπα
είναι η ανυπομονησία εκείνων που ήταν ασφαλείς μεγάλη.

“Γιατί παραπονιέστε; ρωτάνε,
παλέψατε το άδικο! τώρα αυτό σας νίκησε:
σωπάστε λοιπόν!

Όποιος αγωνίζεται, λένε, πρέπει να ξέρει να χάνει.
Όποιος ψάχνει τη σύγκρουση, μπαίνει σε κίνδυνο.
Όποιος συμπεριφέρεται βίαια
δεν μπορεί να κατηγορεί τη βία!”

Αχ, φίλοι, που είστε ασφαλείς
γιατί είστε τόσο εχθρικοί μαζί μας;
Εμείς είμαστε οι εχθροί σας,
οι εχθροί του αδίκου;
Αν οι αγωνιστές που παλεύουν το άδικο νικηθούν
το άδικο εξακολουθεί να μην έχει δίκιο!

Οι όποιες, προσωρινές ήττες μας δεν αποδεικνύουν
τίποτα παραπάνω απ’ το ότι είμαστε, ακόμα, λίγοι
αυτοί που παλεύουν ενάντια στο άδικο
-κι από τους θεατές περιμένουμε
τουλάχιστον να ντρέπονται.

Bertolt Brecht