Αναζητώντας τα ίχνη της Κατοχής και της Αντίστασης στην Αθήνα


Εικόνα                                                           

Με αφορμή την επέτειο από τις μαζικές κινητοποιήσεις των Αθηναίων τον Μάρτιο του 1943 ενάντια στο μέτρο της πολιτικής επιστράτευσης των γερμανικών αρχών κατοχής, ο ρ/σ «105.5 Στο Κόκκινο» διοργανώνει συλλογικό περίπατο με τίτλο:   «Αναζητώντας τα ίχνη της Κατοχής και της Αντίστασης στην Αθήνα»   που θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 9 Μαρτίου στις 11:00 το πρωί με αφετηρία τα Προπύλαια.

Η ξενάγηση στους δρόμους της Αθήνας θα γίνει από τον ιστορικό Μενέλαο Χαραλαμπίδη.

Εικόνα

Στόχος του περιπάτου είναι η περιήγηση στους δρόμους και τα κτίρια της Αθήνας όπου σημειώθηκαν οι σημαντικότερες αντιστασιακές κινητοποιήσεις του αθηναϊκού λαού κατά την περίοδο της Κατοχής και η ανάδειξη ενός σημαντικού μέρους της ιστορίας της που παραμένει μέχρι σήμερα άγνωστο:
 
·         Η πρώτη διαδήλωση και η πρώτη απεργία του 1942
 
·         Η ανατίναξη του κτιρίου της ελληνικής ναζιστικής οργάνωσης ΕΣΠΟ
 
·         Οι χώροι κράτησης και βασανισμού αντιστασιακών από τις γερμανικές αρχές κατοχής
 
·         Οι διαδηλώσεις ενάντια στην πολιτική επιστράτευση και η κατάληψη του Υπουργείου Εργασίας
 
·         Οι αιματηρές μαζικές διαδηλώσεις του 1943
 
·         Τα καζίνο των μαυραγοριτών και το στρατηγείο των ελληνικών σωμάτων ασφαλείας
 
Μέσα από την αφήγηση σε κάθε σταθμό του περιπάτου θα γίνει προσπάθεια να ανασυσταθεί η μνήμη της κατοχικής Αθήνας, της Αντίστασης και των θυμάτων του αντιστασιακού αγώνα.  

Μετά το τέλος του περιπάτου θα ακολουθήσει συζήτηση στο Πολυτεχνείο (αμφιθέατρο Γκίνη) με τον ερευνητή, Μανώλη Κασσιμάτη και τον ιστορικό Μενέλαο Χαραλαμπίδη ενώ παράλληλα θα προβληθεί σπάνιο οπτικοακουστικό υλικό από την περίοδο της Κατοχής.

Πηγή: http://stokokkino.gr/article/6303/Anazitontas-ta-ixni-tis-Katoxis-kai-tis-Antistasis-stin-Athina

20 Απρίλη: Ημέρα ενάντια στην επισφάλεια και την ανεργία


ImageΕίμαστε εδώ, σε μια κρίσιμη περίοδο όπου η τρικομματική κυβέρνηση συνεχίζει απτόητη το έργο της και εμείς γρήγορα-γρήγορα βυθιζόμαστε όλο και πιο βαθιά στην εξαθλίωση.

 Η εργοδοτική αυθαιρεσία, ο μισθός-χαρτζιλίκι, η ανεργία και η ημιαπασχόληση, οι αυτοκτονίες είναι καθημερινότητά μας.  Με πρόσχημα την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, όλο και περισσότεροι από εμάς μένουμε χωρίς δουλειά ή οι σχέσεις εργασίας μας μετασχηματίζονται σε επισφαλείς και ελαστικές, χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, χωρίς ασφαλιστική κάλυψη, χωρίς δικαιώματα.

 Τη στιγμή που η ανεργία στους νέους και τις νέες έχει εκτοξευθεί στο 60%, η κυβέρνηση καταθέτει το «σχέδιο δράσης για την ενίσχυση της απασχόλησης και της επιχειρηματικότητας των νέων», ένα πακέτο μέτρων που πρακτικά υποβιβάζει τον κατώτατο μισθό για τους αποφοίτους της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στα 400 ευρώ και 460 για τους πτυχιούχους.

Οι νέοι άνθρωποι αντιμετωπίζονται πλέον ως «περιττοί» σε μια επιχείρηση υπό εκκαθάριση και αναγκάζονται να κινούνται διαρκώς στην γκρίζα ζώνη επισφαλούς/κακοπληρωμένης/ανασφάλιστης εργασίας και ανεργίας, κατάσταση που πλέον δεν έχει προσωρινό χαρακτήρα, αλλά μόνιμο.

Εμείς όμως δεν πρέπει να μείνουμε απομονωμένοι! Οργανωνόμαστε και με αλληλεγγύη προτάσσουμε τη συλλογική μας αντίσταση. Γινόμαστε άνθρωποι-όμηροι που αναγκάζονται στο όνομα της επιβίωσης τους να υποκύψουν σε κάθε εκβιασμό της εργοδοσίας, αν βέβαια καταφέρουμε να βρούμε δουλειά. 

Δε  ανεχόμαστε πια  να  παίρνουμε ένα πενιχρό επίδομα ανεργίας,  με την προοπτική να το πετσοκόψουν. Δεν ανεχόμαστε πια να μην μπορούμε να ονειρευτούμε, να μην έχουμε καν χρόνο να ξεκουραστούμε, να ζήσουμε, να γελάσουμε, να διασκεδάσουμε, να ερωτευτούμε.

Η τηλεόραση αναφέρει τους δείκτες ανεργίας καθημερινά, με ποσοστά, με γραφήματα, με κατηγοριοποίηση ανά ηλικιακή ομάδα και φύλο. Θ’ ακούσεις για τους αριθμούς αλλά όχι για τους ίδιους τους άνεργους, πώς τα βγάζουν πέρα, πώς αντικρίζουν τα παιδιά τους όταν γυρίζουν απ’ το σχολείο, τι σκέφτονται, τι κυνηγάνε, τι ελπίζουν..

Εμείς, λοιπόν, καλούμε όλους τους επισφαλώς εργαζόμενους, τους άνεργους,ημι-απασχολούμενους, τους εργαζόμενους φοιτητές-τριες , τους πτυχιούχους σε ομηρία, τους ανέργους και μακροχρόνια ανέργους, να συναντηθούμε, να συζητήσουμε, και με τη δράση μας, να τους ανατρέψουμε ώστε να μπορέσουμε να αλλάξουμε τη ζωή μας, στο τώρα, στο σήμερα!

Ας είναι η 20 Απρίλη η αρχή για να διεκδικήσουμε δωρεάν μεταφορά, πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και πολιτισμό, επίδομα ανεργίας για όσο είμαστε άνεργοι και διαγραφή χρεών όσων βρίσκονται στην ανεργία! Λιγότερη δουλειά, δουλειά για όλους!  

Είναι λοιπόν μονόδρομος ο αγώνας για αξιοπρέπεια. Η κοινωνία οφείλει να αντιστρέψει τις προτεραιότητές της: Οποιοδήποτε σχέδιο εθνικής ανασυγκρότησης, πρόγραμμα 100 ημερών ή τετραετίας, δεν μπορεί παρά ν’ αρχίζει με πολιτικές υπέρ του άνεργου – κι έπειτα όλα τα υπόλοιπα.

Ως Δίκτυο Επισφαλώς Εργαζομένων και Ανέργων, παίρνουμε τις ζωές μας στα χέρια μας λειτουργώντας συλλογικά και ισότιμα. Θέλουμε να εκφράσουμε όποιον/α το επιθυμεί να ενταχθεί στη δικτύωση μας. Μα κυρίως αυτό που θέλουμε είναι αυτή η δικτύωση να μη μείνει σε κενά λόγια και ευχολόγια, αλλά να δημιουργήσει σχέσεις αλληλεγγύης και αξιοπρέπειας μεταξύ των νέων εργαζομένων και ανέργων. Για να μη μένει κανένας και καμία χωρίς συλλογικότητα, αλληλεγγύη, βοήθεια και υποστήριξη.

Συμμετέχουν: Δίκτυο Επισφαλώς εργαζομένων-ανέργων / Δικαίωμα/Σύλλογος ανέργων Ν.Ιωνίας/ ΣΕΤΤΕΑ (Σωματείο Ταχυμεταφορέων)/Σωματείο Εργ.Χημικών-Φαρμάκων κ.α

 

Σάββατο 20 Απρίλη: Μέρα ενάντια στην επισφάλεια και την ανεργία!


ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΕΠΙΣΦΑΛΩΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ – ΑΝΕΡΓΩΝ

 

Μία εξαιρετική πρωτοβουλία του Δικτύου Επισφαλώς Εργαζομένων-Ανέργων για τους χωρίς φωνή! 

Για να σπάσει η απομόνωση, για να μη μένει κανένας και καμία χωρίς συλλογικότητα, αλληλεγγύη ,βοήθεια και υποστήριξη, για να υπάρξουν νίκες που θα βελτιώσουν την καθημερινότητα στο σήμερα, το Δίκτυο Επισφαλώς Εργαζομένων-Ανέργων καλεί όλους τους επισφαλώς εργαζόμενους, τους άνεργους, τους ημι-απασχολούμενους, τους εργαζόμενους φοιτητές-τριες , τους πτυχιούχους σε ομηρία, τους ανέργους και μακροχρόνια ανέργους, σε συνάντηση το Σάββατο 13/4 στις 17.00 στο Πολυτεχνείο προκειμένου να συνδιοργανωθεί η 20η Απρίλη ως μέρα ενάντια στην επισφάλεια και την ανεργία. Μια μέρα με συζητήσεις, προγραμματισμό δράσεων και μουσικές!   

Όπως αναφέρεται στο κάλεσμα της συλλογικότητας:«Ας είναι η 20η Απρίλη η αρχή για να διεκδικήσουμε δωρεάν μεταφορά, πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και πολιτισμό! Λιγότερη δουλειά, δουλειά για όλους!» 

Το κάλεσμα: 

Είμαστε εδώ, σε μια κρίσιμη περίοδο όπου η τρικομματική κυβέρνηση συνεχίζει απτόητη το έργο της και εμείς γρήγορα-γρήγορα βυθιζόμαστε όλο και πιο βαθιά στην εξαθλίωση.

Η εργοδοτική αυθαιρεσία, ο μισθός-χαρτζιλίκι, η ανεργία και η ημιαπασχόληση, οι αυτοκτονίες έχουν πλέον νομιμοποιηθεί, είναι καθημερινότητά μας.  Με πρόσχημα την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, όλο και περισσότεροι από εμάς μένουμε χωρίς δουλειά ή οι σχέσεις εργασίας μας μετασχηματίζονται σε επισφαλείς και ελαστικές, χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, χωρίς ασφαλιστική κάλυψη, χωρίς δικαιώματα.

Τη στιγμή που η ανεργία στους νέους και τις νέες έχει εκτοξευθεί στο 60%, η κυβέρνηση καταθέτει το«σχέδιο δράσης για την ενίσχυση της απασχόλησης και της επιχειρηματικότητας των νέων», ένα σχέδιο που στην ουσία πρόκειται για ένα συνδυασμό κατάρτισης, προγραμμάτων ανασφάλιστης εργασίας (για λίγους μόνο μήνες 5-8) χωρίς καμία δυνατότητα συλλογικής διαπραγμάτευσης. Ένα πακέτο μέτρων το οποίο πρακτικά υποβιβάζει τον κατώτατο μισθό για τους αποφοίτους της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στα 400 ευρώ και 460 για τους πτυχιούχους και παγιώνει τις συνθήκες «μεσαιωνικής γαλέρας» για κάθε εργαζόμενο-η.

Οι νέοι άνθρωποι αντιμετωπίζονται πλέον ως «περιττοί» σε μια επιχείρηση υπό εκκαθάριση. Ακόμη κι όταν αποκτούν γνώσεις και δεξιότητες, εντάσσονται στους χώρους εργασίας υπό καθεστώς ειδικών οικονομικών ζωνών κι έτσι αναγκάζονται να κινούνται διαρκώς στην γκρίζα ζώνη επισφαλούς/κακοπληρωμένης/ανασφάλιστης εργασίας και ανεργίας, κατάσταση που πλέον δεν έχει προσωρινό χαρακτήρα, αλλά μόνιμο.

Εμείς όμως δεν πρέπει να μείνουμε απομονωμένοι! Οργανωνόμαστε και με αλληλεγγύη προτάσσουμε τη συλλογική μας αντίσταση ως ΔΙΚΤΥΟ ΕΠΙΣΦΑΛΩΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΑΝΕΡΓΩΝ. Αποφασίζουμε από κοινού να σταματήσουμε αυτή τη μηχανή μαζικής παραγωγής επισφάλειας που έχουν φτιάξει, η οποία δημιουργεί ανθρώπους-ομήρους που αναγκάζονται στο όνομα της επιβίωσης τους να υποκύψουν σε κάθε εκβιασμό της εργοδοσίας, αν βέβαια καταφέρουν να βρουν δουλειά. 

Δεν ανεχόμαστε πια  να  παίρνουμε ένα πενιχρό επίδομα ανεργίας, και με τη προοπτική μάλιστα να το πετσοκόψουν. Δεν ανεχόμαστε πια να μην μπορούμε να ονειρευτούμε, να μην έχουμε καν χρόνο να ξεκουραστούμε, να ζήσουμε, να γελάσουμε, να διασκεδάσουμε, να ερωτευτούμε.

Ω, η τηλεόραση αναφέρει τους δείκτες ανεργίας καθημερινά, με ποσοστά, με γραφήματα, με κατηγοριοποίηση ανά ηλικιακή ομάδα και φύλο. Θ’ ακούσεις για τους αριθμούς αλλά όχι για τους ίδιους τους άνεργους, πώς τα βγάζουν πέρα, πώς αντικρίζουν τα παιδιά τους όταν γυρίζουν απ’ το σχολείο, τι σκέφτονται, τι κυνηγάνε, τι ελπίζουν. Νούμερα και μόνο νούμερα, να διεκπεραιωθεί η υποχρέωση και να διαχυθούν στην κοινωνία οι απαραίτητες δόσεις τρόμου και παραδειγματισμού.

Εμείς, λοιπόν, καλούμε όλους τους επισφαλώς εργαζόμενους, τους άνεργους,  ημι-απασχολούμενους, τους εργαζόμενους φοιτητές-τριες , τους πτυχιούχους σε ομηρία, τους ανέργους και μακροχρόνια ανέργους, να συναντηθούμε, να συζητήσουμε, και με τη δράση μας, να τους ανατρέψουμε ώστε να μπορέσουμε να αλλάξουμε τη ζωή μας, στο τώρα, στο σήμερα με νίκες να βελτιώσουμε την καθημερινότητά μας!

Ας είναι η 20η Απρίλη η αρχή για να διεκδικήσουμε δωρεάν μεταφορά, πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και πολιτισμό! Λιγότερη δουλειά, δουλειά για όλους!  

Στο μονόδρομο των Μνημονίων, μονόδρομος ο αγώνας για αξιοπρέπεια. Αλλά ας τελειώνουμε με την υποκρισία όλων. Η κοινωνία οφείλει να αντιστρέψει τις προτεραιότητές της: Οποιοδήποτε σχέδιο εθνικής ανασυγκρότησης, πρόγραμμα 100 ημερών ή τετραετίας, δεν μπορεί παρά ν’ αρχίζει με πολιτικές υπέρ του άνεργου – κι έπειτα όλα τα υπόλοιπα. Εντάξει, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα μέτρα στο σύνολό τους είναι ανάλγητα, υφεσιακά και ταξικά. Αλλά και πάλι, ξενίζει να υπερθεματίζουμε για «κεκτημένα» όσο υπάρχουν ένα εκατομμύριο άνεργοι συνεχώς αυξανόμενοι. Ποιο «κεκτημένο», δηλαδή, να διεκδικήσουν εκείνοι;

Ως Δίκτυο Επισφαλώς Εργαζομένων και Ανέργων, παίρνουμε τις ζωές μας στα χέρια μας λειτουργώντας συλλογικά και ισότιμα. Θέλουμε να εκφράσουμε όποιον/α το επιθυμεί να ενταχθεί στη δικτύωση μας. Μα κυρίως αυτό που θέλουμε είναι αυτή η δικτύωση να μη μείνει σε κενά λόγια και ευχολόγια, αλλά να δημιουργήσει σχέσεις αλληλεγγύης και αξιοπρέπειας μεταξύ των νέων εργαζομένων και ανέργων. Για να μη μένει κανένας και καμία χωρίς συλλογικότητα, αλληλεγγύη ,βοήθεια και υποστήριξη.

Tί έγινε με την τροπολογία ή πώς να διαλύσεις ένα τμήμα σε 5 βήματα


1.       Την Πέμπτη 28/3 πέρασε από τη Βουλή τροπολογία του τελευταίου νόμου Αρβανιτόπουλου για τη τριτοβάθμια εκπαίδευση, που εισηγείται δύο είδη κατευθύνσεων· τις εισαγωγικές και τις προχωρημένου εξαμήνου. Οι τελευταίες είναι οι γνωστές σε όλους μας, που επιλέγονται κατά το 5ο εξάμηνο και διασπούν εσωτερικά το πτυχίο μας σε επιμέρους προγράμματα, ενώ οι εισαγωγικές επιλέγονται από το 1ο (!) κιόλας εξάμηνο! Σε τέτοια λογική θα γίνουν και οι συγχωνέυσεις και οι αλλαγές που προβλέπει το Σχέδιο Αθηνά.
 
2.       Αυτό πολύ πρακτικά σημαίνει ότι η εισαγωγή σε ένα τμήμα, δεν σου εξασφαλίζει ότι θα πάρεις πτυχίο και από αυτό. Το βάρος του πτυχίου πέφτει πια στην κατεύθυνση. Με αυτό τον τρόπο σπάει το ενιαίο πτυχίο σε επιμέρους προγραμματάκια σπουδών, συρρικνώνοντας τόσο το γνωστικό πεδίο της επιστήμης, όσο και τα επαγγελματικά δικαιώματα που θα είχε ένας απόφοιτος.
 
3.        Τα προγράμματα αυτά μπορούν να είναι 2, 3, 4 χρόνων και αυτό έρχεται συμπληρωματικά με τον νόμο Διαμαντοπούλου καθώς εκεί προβλέπεται ότι το κράτος καλύπτει τα έξοδα σπουδών για 3 μόνο χρόνια! Άρα ή σπας το πτυχίο σου σε μικρότερα προγράμματα ή βάζεις δίδακτρα!
 
4.       Στόχος είναι να σπάσουν τα ενιαία πτυχία, όπου κάθε πτυχίο κάποτε αντιστοιχούσε σε ένα επιστημονικό αντικείμενο, καθώς γίνεται επαναπροσδιορισμός των στόχων του πανεπιστημίου. Αν ο ρόλος του πανεπιστημίου από τους κυρίαρχους γίνεται αντιληπτός ως κέντρο κατάρτισης για την αγορά εργασίας, επιδιώκουν να έχουν μικρά και ευέλικτα προγράμματα, που θα εκπαιδεύουν τον αυριανό εργαζόμενο σε μια τεχνική σύμφωνα με τις ανάγκες της αγοράς, και όταν αυτό δεν επαρκεί πια, να επιστρέφει, με δικά του χρήματα, και να επανακαταρτίζεται.
 
5.       Για την ιστορία: Η κατεύθυνση αυτή είναι ο πυρήνας της μεταρρύθμισης που εισηγείται η συμφωνία της Μπολόνια. Το πνεύμα της προσπάθησε να φέρει η Γιαννάκου, η οποία βρήκε μπροστά της το φοιτητικό κίνημα υπεράσπισης του άρθρου 16, και απέτυχε. Η Διαμαντοπούλου πήγε να το εφαρμόσει πλήρως με την κατάργηση του τμήματος ως ακαδημαϊκή μονάδα, αλλά λόγω του φοιτητικού και πάλι κινήματος, τις αντιδράσεις από τον πανεπιστημιακό χώρο, αλλά και τους πολιτικούς τριγμούς που αυτό έφερε, αναγκάστηκε να υποχωρήσει. Τώρα απροειδοποίητα ο Αρβανιτόπουλος το πέρασε σε τροπολογία (!) μέσα σε μια μέρα!

Δίκτυα Αλληλεγγύης : Μια ευκαιρία να κάνω κι ΕΓΩ τη διαφορά…


 

8040_1

Σε λίγο θα κλείσουν τρία χρόνια όπου επίσημα η οικονομία της Ελλάδας βρίσκεται σε κρίση. Μια κρίση την οποία το ελληνικό και ξένο κεφάλαιο μέσω των πολιτικών της Ε.Ε και της κυβέρνησης έχουν φορτώσει στον αγωνιζόμενο για επιβίωση λαό. Στους δύσκολους καιρούς που περνάμε ο ατομικός δρόμος δεν είναι λύση και επιδεινώνει την κατάσταση. Μέσα από την αλληλεγγύη προς τον συνάνθρωπο μας διαμορφώνουμε κοινωνικές σχέσεις και γκρεμίζουμε τοίχους. Οι τοίχοι αυτοί χτίστηκαν λόγο της έντονης αστικοποίησης, η οποία όμως συνοδεύεται από την αποξένωση των κατοίκων της. Αυτή την κατάσταση εκμεταλλεύεται ο καπιταλισμός και περνά μέσω των ΜΜΕ καταναλωτικά πρότυπα τα οποία προωθούν τον ατομικισμό. Συνέχεια

Βία, Αστυνομία και Χρυσή Αυγή


του Κωστή Παπαϊωάννου

Σοκάρει η επίμονα επαναλαμβανόμενη ομολογία του κ. Δένδια ότι είχε πρόσβαση σε υλικό της δικογραφίας σχετικά με τις καταγγελίες για βασανιστήρια στη ΓΑΔΑ. Ακόμη χειρότερα, επιμένει να αποφαίνεται για την ουσία των καταγγελιών παρεμβαίνοντας σε ξένα θεσμικά χωράφια. Η ακρίβεια των ισχυρισμών του μένει να αποδειχτεί. Πάντως, ο 7ος τακτικός ανακριτής στην αναφορά του προς τον εισαγγελέα Πρωτοδικών δεν φαίνεται τόσο βέβαιος για το αβάσιμο των καταγγελιών όσο ο κ. υπουργός.

Ξαφνιάζουν επίσης οι υπουργικές απειλές για αγωγή στην εφημερίδα Guardian που δημοσίευσε μαρτυρίες των θυμάτων. Για λόγους πολιτικής αισθητικής, θεωρούμε πως δεν προσιδιάζουν σε υπουργούς δημοκρατικών ευρωπαϊκών χωρών οι επιθέσεις εναντίον διεθνών ΜΜΕ όποτε μιλούν για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Συνέχεια

153 και μειώνονται! Συνεχίζουμε για την Ανατροπή τους!


Το διήμερο των απεργιακών κινητοποιήσεων κατά την ψήφιση του 3ου μνημονίου, με τις δεκάδες χιλιάδες κόσμου στον δρόμο παρ όλη την καταστολή και με τον καιρό να έχει διαλέξει στρατόπεδο, έφερε την συγκυβέρνηση ακόμα πιο κοντά στην κατάρρευση. Η αποστασία πολλών κυβερνητικών βουλευτών δείχνει ότι ακόμα και οι πιο πιστοί υπηρέτες της ασκούμενης πολιτικής αδυνατούν να συνεχίσουν απέναντι σε μια ολόκληρη κοινωνία που αγωνίζεται και θα συνεχίσει να αγωνίζεται για την ανατροπή τους. Για ακόμη μια φορά η μόνη απάντηση του κράτους απέναντι στην λαϊκή οργή ήταν η καταστολή με δακρυγόνα αλλά και με την εμφάνιση Αύρας(!) και την ρίψη νερού με πίεση. Ακόμα και αν μια οριακή πλειοψηφία κατάφερε να περάσει το πακέτο των μέτρων εργαζόμενοι, άνεργοι, φοιτητές θα συνεχίσουν να βρίσκονται στον δρόμο διεκδικώντας αλλαγή πορείας! Επόμενο ραντεβού την Κυριακή 11/11 στην Πλατεία Συντάγματος ενάντια στην ψήφιση του Προϋπολογισμού, αλλά και την Παρασκευή 9/11 στην συνέλευση Φοιτητών – Εργαζομένων – Καθηγητών ΕΚΠΑ που θα συντονίσει την δράση μας ενάντια στην συγκρότηση Συμβουλίων Διοίκησης στο ίδρυμα, μέσω ηλεκτρονικής ψηφοφορίας την ερχόμενη Δευτέρα!

 
 
Όλοι και όλες την Παρασκευή 9/11, στις 16.00 στο κτήριο της Νομικής,
στη Συνέλευση Φοιτητών – Καθηγητών – Εργαζομένων ΕΚΠΑ!
 
Όλοι και όλες την Κυριακή 11/11 στις απεργιακές κινητοποιήσεις,
με κάλεσμα στις 17.00 στην πλατεία Συντάγματος!

25 ευρώ για εισαγωγή στο νοσοκομείο και 1 ευρώ για κάθε συνταγή


Image

Στον Καιάδα οι ανασφάλιστοι

Ένα ακόμη φόρο θα κληθούν να πληρώσουν οι ασθενείς για την φαρμακευτική και νοσηλευτική τους περίθαλψη. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών που κατατέθηκε χθες στη Βουλή  οι ασθενείς θα πρέπει να πληρώνουν υπέρ του ΕΟΠΥΥ 1 ευρώ για κάθε συνταγή που εκτελείται και 25 ευρώ για να κάνουν εισαγωγή σε Δημόσιο νοσοκομείο. Συνέχεια